Η επένδυση στον κοινωνικό κανιβαλισμό, από την εκλεγόμενη μοναρχία, μοιάζει να πυροδοτεί το απρόβλεπτο.

Τα think tanks, τα επιτελεία της κοινωνικής ψυχογραφίας και των παρεπόμενων μικροπολιτικών σχεδιασμών, φαίνεται πως αστόχησαν, ποντάροντας σε εμφυλιοσπαραγμούς πάνω στην καμένη γη.

Καμιά ραστώνη όμως σ’ ένα βαρύθυμο καλοκαίρι, φλεγόμενης γης, πιστοποιητικών και μεταλλαγμένων φόβων. Καμιά φούσκα ανασχηματισμού δε γεμίζει αδειανό πουκάμισο. Ο βασιλιάς είναι γυμνός κι οι συνδιαχειριστές του, πολιτικοί νάνοι πάνω σε ξυλοπόδαρα

• Οι νέοι, που τους έλεγαν αλήτες, καψαλίστηκαν στην πυρπολημένη Εύβοια, «να σώσουν οτίδηποτε αν σώζεται», ξέροντας το βαρύ και παρατεταμένο εργασιακό χειμώνα που τους ετοίμασε ο εσμός της α(χ)ριστίας. Η στοχοποίησή των νέων ανθρώπων για την πανδημική διασπορά ήταν η πρώτη φάση του κοινωνικού αυτοματισμού, για να κρυφτεί πίσω του ο επιτελικός κατιμάς, που κουβαλά στις πλάτες του 13.500 νεκρούς, μια άγρια φτωχοποίηση, μια εκτεταμένη κατάθλιψη και μια ακόμη πιο άγρια ενδοοικογενειακή βία από παρατεταμένους, δίχως νόημα εγκλεισμούς.

• Ο καθαγιασμός της επιτελικής, καλοπληρωμένης επιστήμης και η απόλυτη απαξίωση κάθε άλλης επιστημονικής προσέγγισης στο πανδημικό κεφάλαιο, άγγιξε τα όρια του Μεσαίωνα. Ο διεπιστημονικός εμφύλιος μετέτρεψε σε οφφικάριους και τηλεστάρ τους εργαλειοποιημένους επιστήμονες και έστησε πυρές μαγισσών για κάθε επιστήμονα που διατύπωσε διαχειριστικές αμφισβητήσεις. Απαξιώθηκε ακόμη και η φυσική ανοσία, απαξιώνοντας ταυτόχρονα όλο αυτό το σινάφι των παρατρεχάμενων.

• Η μεγάλη αρένα όμως στήθηκε για τις μονομαχίες εμβολιασμένων και ανεμβολίαστων. Οι επίγονοι του Δρακουμέλ δεν δίστασαν να ρίξουν στην αρένα ακόμη και αυτούς που έδωσαν, με γυμνά χέρια, τη μάχη στα ισοπεδωμένα δημόσια νοσοκομεία. Κι ετοιμάστηκαν να παρακολουθήσουν απ’ το θεωρείο της αρένας την αλληλοσφαγή. Ο Σεπτέμβρης φέρνει απόλυση και απόγνωση για πολλούς από αυτούς που παρατάχτηκαν με γυμνά χέρια απέναντι στην αρρώστια, χειροκροτήθηκαν απ’ τις Αντουανέτες και κοιμήθηκαν τον ύπνο του λαγού στα πατώματα.

Οι κοινωνικοί ψυχογράφοι δε λογάριασαν όμως το αυτονόητο. Πως αυτή η ισοπεδωμένη κοινωνία, που έθαψε 6000 αυτοκτονημένους απ’ τα μνημόνια και διπλάσιους απ’ τα πανδημικά πρωτόκολλα, που κατανάλωσε όλα τα λουκέτα για να σφραγίσει μικρομεσαίες επιχειρήσεις, σπίτια κι ελπίδες , που είδε τις θάλασσες της να γίνονται ομαδικοί τάφοι χιλιάδων κυνηγημένων και ζει δίπλα σε στρατόπεδα συγκέντρωσης, που έχει εισπνεύσει όλα τα ληγμένα χημικά κι έχει δοκιμάσει στην πλάτη της τα βαριά γκλομπς των ούγκανων, δεν έχει τίποτα πια να χάσει.

Η ντρίπλα του ανασχηματισμού με δηλωμένο φασίστα στο υγείας και αποπομπή του αρχιμπάτσου όλων των εποχών, δηλώνει πανικό και θα σκάσει σαν σαπουνόφουσκα. Τα ξυλοπόδαρα είναι κλαριά σαρακοφαγωμένα και το φθινόπωρο έρχεται γκαστρωμένο.

Νίνα Γεωργιάδου