Η Sarjableh έχει γίνει το σπίτι για περισσότερες από 50 οικογένειες που εκδιώχθηκαν από τη νότια ύπαιθρο του Idlib κατά τη διάρκεια του πολέμου
Ο Μοχάμεντ Οθμάν θυμάται ότι πήγαινε σχολικές εκδρομές σε αρχαίους αρχαιολογικούς χώρους στη Συρία, χωρίς να φανταζόταν ποτέ ότι κάποιος από αυτούς θα γινόταν το σπίτι του.
Ο 30χρονος και η οικογένειά του ζουν σε μια σκηνή ανάμεσα σε αρχαία ερείπια στη Sarjableh κοντά στα τουρκικά σύνορα από τότε που διέφυγαν για να σώσουν τη ζωή τους πριν από περίπου δυόμισι χρόνια κατά τη διάρκεια στρατιωτικών συγκρούσεων στη βορειοδυτική Συρία.
Βράχοι που συγκεντρώθηκαν από το χώρο στηρίζουν τη σκηνή τους. Μια από τις δεκάδες οικογένειες που έχουν καταφύγει εκεί, εγκαταλείποντας τα σπίτια τους κατά τη διάρκεια του 10χρονου πολέμου στη Συρία.
Τα ρούχα τους κρέμονται για να στεγνώσουν σε δύο σκοινιά ανάμεσα στη σκηνή και μια αρχαία πέτρινη στοά. Τα παιδιά τους σκαρφαλώνουν πάνω από τους βράχους και ισορροπούν στους τοίχους σε αυτήν την ασυνήθιστη, αν όχι επικίνδυνη, παιδική χαρά.
«Το καλοκαίρι αντιμετωπίζουμε σκορπιούς, φίδια και σκόνη και όλες τις πιέσεις της ζωής και το χειμώνα το κρύο. Η κατάσταση είναι απελπιστική. Δεν υπάρχουν υπηρεσίες υγείας», λέει ο Οθμάν.
Πατέρας τεσσάρων παιδιών, παλεύει να βγάλει εισόδημα, ανάλογα με την εποχική εργασία, όπως το μάζεμα της ελιάς και όποιες άλλες δουλειές μπορεί να βρει. Όταν δεν υπάρχει δουλειά, αναγκάζεται να χρεωθεί για να εξασφαλίσει τα βασικά. Τα παιδιά του δεν πάνε σχολείο.
«Όταν άρχισε ο τελευταίος βομβαρδισμός και η επίθεση, φύγαμε για να έρθουμε εδώ», είπε ο Οθμάν. «Δεν βρήκαμε άλλο καταφύγιο, έτσι ζήσαμε εδώ, ανάμεσα στα ερείπια».
Το Sarjableh, ένας παλαιοχριστιανικός οικισμός με ερείπια που χρονολογούνται στον 5ο αιώνα, είναι τόπος που προτιμούν οι εκδιωγμένοι, επειδή δεν χρειάζεται να πληρώσουν για να μείνουν εκεί, σε αντίθεση με άλλες περιοχές όπου οι ιδιοκτήτες γης χρεώνουν ενοίκιο.
«Όλοι εδώ είχαμε γη που καλλιεργούσαμε και ζούσαμε στα χωριά μας και δεν χρειαζόμασταν κανέναν. Αλλά η μοίρα μας ήταν να εκτοπιστούμε», είπε ο Οθμάν.
«Δεν αφήσαμε τη γη μας με τη δική μας ελεύθερη βούληση για να έρθουμε σε μια περιοχή που ήταν ακατοίκητη εδώ και χιλιάδες χρόνια».
Όχι πολύ μακριά από τη Sarjableh, σε μια άλλη γωνιά της βορειοδυτικής επαρχίας Idlib, η αρχαία τοποθεσία Babisqa παρέχει επίσης καταφύγιο σ’ αυτούς που τα σπίτια τους βομβαρδίστηκαν.
Σε μια προηγούμενη φάση του πολέμου, οι αντάρτες χρησιμοποίησαν την τοποθεσία ως βάση επιχειρήσεων, χρησιμοποιώντας τις αρχαίες σπηλιές, τις λαξευμένες στο βράχο, όπου εξακολουθούν να διακρίνονται ακόμη οι καλωδιώσεις που είχαν εγκαταστήσει.
Οι κτηνοτρόφοι πήραν μαζί τους τα πρόβατα και τις κατσίκες τους όταν κατέφυγαν σε περιοχές που ελέγχονταν από αντάρτες από την περιοχή που βρίσκεται τώρα υπό τον έλεγχο της συριακής κυβέρνησης. Σήμερα, τα πρόβατα και οι κατσίκες τρέφονται ανάμεσα στις αρχαίες πέτρες, με τα πουλερικά να ραμφίζουν στο έδαφος.
Διαφήμιση
πηγή: aljazeera.com
e-prologos.gr