«Έχω αρκετό κουράγιο για να δίνω στ’ όνειρο τη θέση μοναχά του ονείρου»

ΙΙΙ

Θα σου πω κάτι

εξαιρετικά σπουδαίο

Ο άνθρωπος αλλάζει φύση

όταν αλλάζει τόπο.

Εδώ αγαπώ τρομερά

τον ύπνο που έρχεται σαν ένα χέρι φιλικό

ν’ ανοίξει την κλειδαριά της πόρτας μου

να ρίξει τους τοίχους που με κλείνουν.

Όπως λέει μια κοινή παρομοίωση

αφήνομαι στον ύπνο

καθώς γλυστράει το φως σε ατάραχα νερά.

Τα όνειρά μου είναι εξαίσια

Βρίσκομαι πάντοτε όξω.

Ο κόσμος είναι ολόφωτος, ο κόσμος είναι ωραίος

Ούτε για μια στιγμή

Δεν ήμουνα φυλακισμένος.

Ούτε για μια στιγμή μες στα όνειρά μου

Δεν έπεσα από την κορφή στην άβυσσο.

Θα πεις πως είναι τα όνειρά μου τρομερά

Όχι, καλή μου.

Έχω αρκετό κουράγιο για να δίνω στ’ όνειρο τη θέση μοναχά του ονείρου.

 

ΝΑΖΙΜ ΧΙΚΜΕΤ

«Επιστολές και ποιήματα (1942-1946)», ΠΟΙΗΜΑΤΑ, εκδ. Κέδρος