ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΣ ΟΜΙΛΟΣ – αντιτετράδια της εκπαίδευσης

Ντράπηκε και η ντροπή με την (αυτό)διορισμένη Διοίκηση της ΟΛΜΕ

Ο διορισμός της Διοίκησης της ΟΛΜΕ από το πρωτοδικείο στις αρχές του χρόνου δεν είναι το αποκορύφωμα του συνδικαλιστικού εκφυλισμού σε μια ιστορική και με αγώνες Ομοσπονδία. Την τελευταία διετία η πλειοψηφία των παρατάξεων του νυν και πρώην κυβερνητικού συνδικαλισμού (ΔΑΚΕ – ΣΥΝΕΚ – ΠΕΚ) συνεπικουρούμενη σε κρίσιμα ζητήματα από το ΠΑΜΕ έχουν επιβάλει συνδικαλιστικό lockdown επιδιώκοντας την παραλυσία του συνδικαλιστικού κινήματος.

«Έργα και ημέραι» της πλειοψηφίας της ΟΛΜΕ

Η αφωνία ή καλύτερα η εκκωφαντική σιωπή της πλειοψηφίας της ΟΛΜΕ για τα μεγάλα προβλήματα εκπαίδευσης και την καθημερινότητα των εκπαιδευτικών χαρακτηρίζει τη «δράση» της ΟΛΜΕ εδώ και πολύ καιρό. Ενδεικτικά και συνοπτικά αναφέρουμε:

• Σιωπή για το αίτημα δεκάδων ΕΛΜΕ που απαιτούν από τον Φλεβάρη να πραγματοποιηθούν Γ.Σ. και Γ.Σ προέδρων, για την οργάνωση του αγώνα ενάντια στην αντιεκπαιδευτική – αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης.
• Σιωπή και καμιά προετοιμασία για να οργανωθεί από τώρα η αντίθεση στην PISA, την τράπεζα θεμάτων, στον εξεταστικό μινώταυρο και την Ε.Β.Ε.
• Σιωπή στο αίτημα του κλάδου να αποφασιστεί ξανά η απεργία – αποχή από την αυταξιολογηση και να απαντηθούν αγωνιστικά οι αυθαιρεσίες και η συμαπαράσταση στους 114 διευθυντές/τριες που διώκονται από το Υπουργείο επειδή δεν ανάρτησαν στο ΙΕΠ τις φόρμες για την αυταξιολόγηση.
• Σιωπή απέναντι στις επιδιώξεις του ν. Χατζηδάκη στο φακέλωμα των σωματείων (ΓΕΜΗΣΟΕ), στις ηλεκτρονικές κάλπες και τηλεσυνελεύσεις και τελικά στην κατάργηση του δικαιώματος της απεργίας.
• Σιωπή για την ακρίβεια και το τσάκισμα των μισθών και των συντάξεων για τη ραγδαία φτωχοποίηση!
• Σιωπή για τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις ΗΠΑ – Ρωσίας στην Ουκρανία και την εμπλοκή της χώρας μας στα επιθετικά σχέδια των αμερικανοΝΑΤΟϊκών!

Το ποτήρι του συμβιβασμού, της υποταγής και της επιχείρησης διάλυσης κάθε αντίστασης της βάσης στην αντιεκπαιδευτική – αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης ξεχείλισε με την πολιτική απόφαση της πλειοψηφίας (ΔΑΚΕ – ΣΥΝΕΚ – ΠΕΚ – ΠΑΜΕ) να προσφύγει στα δικαστήρια για να αυτοδιοριστεί. Και σαν να μην έφτανε η απόφασή τους αυτή ήδη από τον περασμένο Οκτώβρη, πριν ακόμα λήξει η παράταση της θητείας των ΔΣ, στα κρυφά και μέσα στη νύχτα σαν τους διαρρήκτες αποφάσισαν να ζητήσουν αναβολή της εκδίκασης του διορισμού τους από τα δικαστήρια, που ήταν να πραγματοποιηθεί στις 7 Φλεβάρη, ως τις 30 Μαΐου. Φοβήθηκαν φαίνεται μήπως και ο δικαστής δεν ικανοποιήσει το αίτημά τους για αυτοδιορισμό ως τον Ιούλιο του 2022(!!) και υποχρεωθούν να πραγματοποιήσουν τώρα το Συνέδριο ή ακόμα χειρότερα (γι’ αυτούς) μην τυχόν και επιστρέψουν στα σχολεία τους.

Έτσι στις 8 Μάρτη που πραγματοποιήθηκε μόλις η 4^η συνεδρίαση του ΔΣ από την αρχή της χρονιάς τα δυο μέλη των ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΩΝ που σταθερά εναντιώνονται στην προσφυγή της πλειοψηφίας στο Πρωτοδικείο για τον αυτοδιορισμό της με δήλωσή τους ανακοίνωσαν ότι δεν νομιμοποιούν με την παρουσία τους τη διορισμένη διοίκηση της ΟΛΜΕ και δεν συμμετέχουν σ’ αυτή. Έναν ολόκληρο μήνα από τις 10 Φλεβάρη είχε να συνεδριάσει το ΔΣ και τότε απλά ασχολήθηκε με περιοδείες συνδικαλιστικού … τουρισμού!

Οι εκπρόσωποι των ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΩΝ με την δήλωσή τους αρνούνται να νομιμοποιήσουν τους τη δοτή – διορισμένη διοίκηση δίνοντας άλλοθι στον ολισθηρό κατήφορό της! Δηλώνουν ότι θα παρακολουθούν τις συνεδριάσεις του ΔΣ, αλλά «από τα σχολεία μας και τις ΕΛΜΕ μας, μαζί τους συναδέλφους και τους μαθητές/τριες μας, δίνουμε την μάχη για την υπεράσπιση του Δημόσιου Δωρεάν Σχολείου και την ανατροπή αυτής της πολιτικής! Με τους αγώνες μας υπερασπίζουμε τα συνδικαλιστικά και δημοκρατικά μας δικαιώματα, τα σωματεία μας, τις συλλογικές μας διαδικασίες απέναντι στους σύγχρονους «εφιάλτες» που παζαρεύουν την επιβολή του αντισυνδικαλιστικού ν. «Χατζηδάκη», για να ανατραπεί το αντεργατικό έκτρωμα!»

Έγκαιρα και επανειλημμένα οι εκπρόσωποι των ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΩΝ είχαν προτείνει να γίνουν αρχαιρεσίες στις ΕΛΜΕ και να μην υιοθετηθεί η πρόταση της πλειοψηφίας της ΟΛΜΕ για δικαστική προσφυγή διορισμού διοίκησης. Η πραγματοποίηση εκλογών στη μεγάλη πλειοψηφία των ΕΛΜΕ της χώρας, παρά το αντιδημοκρατικό ολίσθημα της ΟΛΜΕ, αποτελεί μια πολύ σπουδαία παρακαταθήκη. Η Διορισμένη (πλέον) Διοίκηση της ΟΛΜΕ συμπεριφέρεται σαν τη στρουθοκάμηλο που βάζει το κεφάλι στην άμμο. Θεωρούν ότι έτσι θα αποδράσουν από τη μάχη ενάντια στην επίθεση στα συνδικάτα που έχει ήδη εξαπολύσει η κυβέρνηση με το αντεργατικό – αντισυνδικαλιστικό έκτρωμα του ν. «Χατζηδάκη». Αποδεικνύονται όχι απλώς κατώτεροι των περιστάσεων αλλά οι νέοι «εφιάλτες» του συνδικαλιστικού κινήματος γιατί με την στάση τους ανοίγουν το δρόμο για την επιβολή του αντισυνδικαλιστικού – αντιδημοκρατικού τερατουργήματος. Με την πρακτική των δοτών – διορισμένων σχημάτων από το κράτος και τα δικαστήρια, που εγκαινίασαν  για πρώτη φορά στον κλάδο μας, ναρκοθετούν κάθε προσπάθεια ανάπτυξης αγώνα ενάντια στην αντιδημοκρατική πολιτική της κυβέρνησης και γίνονται το μακρύ χέρι για την επιβολή της.

Μπροστά σε αυτή τη στάση αξιοπρέπειας των μελών των ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΩΝ ήταν ομόθυμη η στάση των άλλων παρατάξεων. Η προσπάθειά τους να λασπολογήσουν ενάντια τους δύο εκπροσώπους των ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΩΝ πως η μη συμμετοχή τους στη διορισμένη διοίκηση αποτελεί «θεατρινισμό» που γίνεται για λόγους ψηφοθηρικούς, είναι αποκαλυπτική. Οι νυν και πρώην κυβερνητικοί συνδικαλιστές των ΔΑΚΕ – ΣΥΝΕΚ – ΠΕΚ με τους ρεφορμιστές συνοδοιπόρους τους «βλέπουν» στα σωματεία μόνο το μοίρασμα των εδρών και την εκλογική καταγραφή των συσχετισμών. Αντίθετα με αυτούς το ρεύμα των ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΩΝ με την πολιτική αρχών, με τη συνέπεια λόγου και πράξης υπηρετεί εδώ και πάνω από τρεις δεκαετίες τη γραμμή της ταξικής ανασυγκρότησης των εκπαιδευτικών σωματείων, του αγωνιστικού προσανατολισμού τους ενάντια στην κυβερνητική πολιτική. Η αλήθεια είναι ότι αυτή η αντίθεση είναι η κορυφή του παγόβουνου. Στο εκπαιδευτικό κίνημα συγκρούονται δυο γραμμές. Από τη μια η γραμμή του συμβιβασμού, της υποταγής και στήριξης της κυβερνητικής πολιτικής με βασικούς πυλώνες τις παρατάξεις του πρώην και νυν κυβερνητικού συνδικαλισμού (ΔΑΚΕ – ΣΥΝΕΚ – ΠΕΚ) και κατά περίπτωση – στα δύσκολα, όπως στην απεργία – αποχή από την αξιολόγηση και όχι μόνο – με τη στήριξη του ΠΑΜΕ και από την άλλη η γραμμή του αγώνα και της αντίστασης στην κυβερνητική πολιτική με στόχο την ανατροπή της.

Η συμπαιγνία ΔΑΚΕ – ΣΥΝΕΚ – ΠΑΜΕ – ΠΕΚ εγκαινίασε μια πολύ επικίνδυνη και αντιδημοκρατική οδό για τα εκπαιδευτικά σωματεία. Σε αυτό το ναρκοθετημένο τοπίο που διαμορφώνουν η μη συμμετοχή σε διορισμένα – δοτά όργανα είναι στάση υπεράσπισης των σωματείων απέναντι στην ωμή παρέμβαση του κράτους που γίνεται με την ανοιχτή στήριξη της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας.

Ο Εκπαιδευτικός Όμιλος χαιρετίζει την σταθερή και αταλάντευτη στάση του ταξικού ρεύματος των Παρεμβάσεων και τη μη συμμετοχή τους στη διορισμένη διοίκηση της ΟΛΜΕ. Καλούμε τις ταξικές δυνάμεις σε όλα τα εκπαιδευτικά σωματεία της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης να βαδίσουν στον ίδιο δρόμο υπεράσπισης των δημοκρατικών και συνδικαλιστικών δικαιωμάτων. Να αποκαλύψουν και να καταγγείλουν αντίστοιχα εκφυλιστικά και αντιδημοκρατικά φαινόμενα, να μην συμμετάσχουν σε κανένα δοτό – διορισμένο σχήμα απαιτώντας εδώ και τώρα αποκλειστικά ζωντανές δημοκρατικές διαδικασίες (εκλογές, συνέδρια). Ο λόγος πέφτει τώρα στον κλάδο, στα πρωτοβάθμια σωματεία και τις Γενικές Συνελεύσεις. Στις σημερινές σκληρές πολιτικές συνθήκες, του πολέμου, της ακρίβειας και της φτώχειας, του χτυπήματος των συνδικαλιστικών και δημοκρατικών δικαιωμάτων, η ανασυγκρότηση των σωματείων σε ταξική και αγωνιστική κατεύθυνση είναι αναγκαία όσο ποτέ, σε σύγκρουση με τις δυνάμεις της ηττοπάθειας, της συνθηκολόγησης και της υποταγής.

Εκπαιδευτικός Όμιλος – αντιτετράδια της εκπαίδευσης