του Γιώργου Κ. Καββαδία*

«Στην Α′ και Β′ τάξη των 1ου και 4ου Δημοτικών Σχολείων της Ραφήνας ενεγράφησαν δυο μαθητές από τη Μαριούπολη της εμπόλεμης Ουκρανίας, σύμφωνα με ανακοίνωση του υπουργείου Παιδείας, όπου τους υποδέχθηκαν η υπουργός, Νίκη Κεραμέως και ο Λουτσιάνο Καλεστίνι, εκπρόσωπος στην Ελλάδα της UNICEF. Η κ. Κεραμέως συνομίλησε με τους διευθυντές και τους εκπαιδευτικούς των σχολείων, μεταξύ άλλων,  για τη δυνατότητα να μεταφερθούν και σε άλλα σχολεία «καλές πρακτικές ένταξης των παιδιών στη σχολική κοινότητα, εντός και εκτός Ελλάδας». Άλλωστε, επισημαίνεται στην ανακοίνωση, «από προηγούμενα προσφυγικά και μεταναστευτικά ρεύματα, το υπουργείο Παιδείας έχει αναπτύξει την απαραίτητη τεχνογνωσία, καθώς και πλήρες θεσμικό πλαίσιο, για την ένταξη μαθητών προσφύγων στα ελληνικά σχολεία και την άμεση και ουσιαστική κάλυψη των εκπαιδευτικών, κοινωνικών και ψυχοσυναισθηματικών τους αναγκών».

Δεν είναι “τυχερά” όλα τα προσφυγόπουλα

Αυτά αναφέρει το ρεπορτάζ για τη χθεσινή επίσκεψη της υπουργού Παιδείας Ν. Κεραμέως σε Δημοτικά Σχολεία της Ραφήνας. Μόνο που οι δηλώσεις της υπουργού έρχονται σε πλήρη αντίθεση με την πολιτική που έχει ακολουθήσει μέχρι τώρα για τα προσφυγόπουλα από άλλες χώρες εκτός Ουκρανίας. Αυτά τα προσφυγόπουλα  δεν είναι “τυχερά” σαν τον Αλέξανδρο που γεννήθηκε λευκός και ξανθός για να έχει τη συμπάθεια της υπουργού. Αυτά τα υπόλοιπα προσφυγόπουλα είναι μελαχρινά και κανείς από την σημερινή κυβέρνηση δε νοιάστηκε. Γιατί η υπουργός Παιδείας Ν. Κεραμέως και η κυβέρνησή της ακολουθούν μια πολιτική αποκλεισμού και περιθωριοποίησης των προσφυγόπουλων. Μια πολιτική που τη στιγματίζει ο αποκλεισμός των προσφύγων και μεταναστών από μια σειρά στοιχειώδη ανθρώπινα δικαιώματα, μεταξύ των οποίων και το δικαίωμα στην εκπαίδευση.

Τα περισσότερα παιδιά των προσφύγων και των μεταναστών, που ζουν στα «καμπ» σε όλη την Ελλάδα, δεν έχουν πάει ούτε μια μέρα στο δημόσιο σχολείο, από την στιγμή που αυτά έκλεισαν πέρυσι το Μάρτιο, λόγω της πανδημίας του covid-19, με απόφαση του Υπουργείου Παιδείας, χωρίς να ληφθεί καμιά μέριμνα για την ισότιμη πρόσβαση στην εκπαίδευση. Έτσι, στερήθηκαν την πρόσβαση στο σχολείο τους, μόνο και μόνο γιατί είναι παιδιά προσφύγων και μεταναστών!

Η Ν. Κεραμέως με τον «επιλεκτικό ανθρωπισμό» της και η ηγεσία του ΥΠΑΙΘ και της Κυβέρνησης κωφεύουν σε δίκαια αιτήματα της εκπαιδευτικής κοινότητας: Όλα τα προσφυγόπουλα στα πρωινά τμήματα με παράλληλη πρόσληψη εκπαιδευτικών. Δημιουργία τάξεων υποδοχής και υποστηρικτικές δομές (ενισχυτική διδασκαλία, παράλληλη στήριξη, ψυχολογική υποστήριξη κλπ) σε όλα τα σχολεία της χώρας που φοιτούν προσφυγόπουλα. Να κλείσουν όλα τα στρατόπεδα ανοιχτού ή κλειστού τύπου και να εξασφαλιστεί στέγαση σε διαμερίσματα εντός του αστικού ιστού.

Αν το ΥΠΑΙΘ και η κυβέρνηση επιλέγουν πρόσφυγες για να εκφράσουν έναν λαϊκίστικο ανθρωπισμό, οι εκπαιδευτικοί έχουν κάθε λόγο να αγωνίζονται ώστε τα σχολεία μας να είναι ανοιχτές αγκαλιές αλληλεγγύης για τα παιδιά όλων των φτωχών του τόπου μας, ντόπιων, προσφύγων και μεταναστών!

* Ο Γιώργος Κ. Καββαδίας είναι φιλόλογος στο 3ο ΓΕΛ Κερατσινίου, μέλος του ΔΣ της ΕΛΜΕ Πειραιά, μέλος της ΣΕ του περιοδικού «Αντιτετράδια της Εκπαίδευσης» του Εκπαιδευτικού Ομίλου.

πηγή: drepani.gr