Χρήστος Κάτσικας

Πίσω από τις απατηλές διακηρύξεις του Υπουργείου Παιδείας

Η «καλή σχολική χρονιά»… από την πρώτη μέρα φαίνεται!

Στασίδι σε όλες τις εκπομπές των καναλιών και των ραδιοφωνικών σταθμών έπιασε και συνεχίζει να πιάνει αυτές τις μέρες η υπουργός Παιδείας για να «διαλαλήσει» σε γονείς, μαθητές και εκπαιδευτικούς τις ευχές της για «καλή σχολική χρονιά» και να πείσει ότι  «η εκπαίδευση επιστρέφει στην κανονικότητα»,  «τα σχολεία θα ανοίξουν κανονικά με τους περισσότερους εκπαιδευτικούς των τελευταίων ετών»  και «με καινοτομίες…..»… να φάνε και οι κότες, θα συμπληρώναμε εμείς. 

Και μπροστά στο άνοιγμα των σχολείων που υποδέχονται σήμερα 1,4 εκατ μαθητές και 170 χιλιάδες εκπαιδευτικούς στήνονται μπαράζ συνεντεύξεων για τις «μεγάλες κυβερνητικές παρεμβάσεις στην εκπαίδευση», ενώ οι παλατιανοί τεχνικοί της κοινής γνώμης φροντίζουν να τις παρουσιάσουν με τη μορφή ενός εκπαιδευτικού μποντι λάιν.

Και ενώ οι ημερομηνίες του σχολικού έτους, έναρξη, λήξη, εξετάσεις κλπ έχουν γίνει εργαλείο στους χειρισμούς του υπουργείου Παιδείας που συμπεριφέρεται σαν μια εταιρεία τραίνων που το μόνο που το ενδιαφέρει, για την έξωθεν καλή μαρτυρία, είναι τα ωράρια για να έχει ένα καλό διαφημιστικό προσπέκτους με βεβαιότητες και σιγουριές σχολικού έτους, από τη συντριπτική πλειονότητα των ΜΜΕ προβάλλεται ως κοσμογονία, ως φάρμακο που θα γιατρέψει τις ασθένειες του εκπαιδευτικού συστήματος το ψηφιακό σχολείο,  τα «ψηφιακά εργαλεία» οι διαδραστικούς πίνακες, τα σετ ρομποτικής, το ψηφιακό εκπαιδευτικό υλικό…

Μια καλοστημένη βιτρίνα

Για να ξεχαστεί ο πληθωρισμός που μετριέται με την έναρξη της σχολικής χρονιάς και αποτυπώνεται και στη …σάκα του μαθητή, με καταλύτη τη μεγάλη αύξηση της τιμής του χαρτιού που φέρνουν ανατιμήσεις στα σχολικά είδη πάνω από 20%  την ίδια ώρα που ξεκινάει το μαρτύριο των πληρωμών για αναγκαστικές εξωσχολικές δραστηριότητες.

Για να αποδεχθούμε ως εκπαιδευτική νομοθεσία τα πιο νεοφιλελεύθερα προτάγματα (εκπαίδευση για λιγότερους, σχολεία πολλών ταχυτήτων, ιδιωτικοποίηση, περικοπές, σύστημα ελέγχου και κατηγοριοποίησης εκπαιδευτικών και σχολείων, κατάρτιση αντί για μόρφωση) που “σταυρώνουν” τη δημόσια εκπαίδευση και στρώνουν το έδαφος για ένα σχολείο πιο σκληρό και ανταγωνιστικό και μάλιστα από όλο και μικρότερες τάξεις.

Για να αποδεχθεί η κοινωνία ότι «όλα καλώς» βαίνουν που ξεκινάει η σχολική χρονιά χωρίς ουσιαστικά μέτρα θωράκισης των σχολείων απέναντι στην εξάπλωση της πανδημίας ως μια πιστή επανάληψη της προηγούμενης και ας παραμένουν τα πληθωρικά τμήματα των πάνω από 25 μαθητές που υπονομεύουν εκτός από τη μαθησιακή διαδικασία και την άμυνα απέναντι στην εξάπλωση της πανδημίας!

Για να γίνει κτήμα της κοινής γνώμης ότι δεν υπάρχουν εκπαιδευτικά κενά και ας ξεπερνούν και φέτος οι ελαστικά εργαζόμενοι εκπαιδευτικοί το 25% στο σύνολο του πληθυσμού των διδασκόντων.

Για να αποδεχθούν οι γονείς  ότι ως «κανονικότητα» την εκπαίδευση της ακριβοπληρωμένης αμάθειας, οι μαθητές το χάσιμο του νοήματος, την πίεση και την ανασφάλεια και οι εκπαιδευτικοί την επιδείνωση των εργασιακών συνθηκών και τη μετατροπή τους σε συμβολαιογράφους επιδόσεων.

Για να αποδεχτούν οι μαθητές  την εισαγωγή της Τράπεζας Θεμάτων και στην Γ΄ Λυκείου από τη νέα σχολική χρονιά και να ολοκληρωθεί έτσι το θρόνιασμα της εκπαιδευτικής λαιμητόμου στην καρδιά του Λυκείου για να μετατραπούν οι ενδοσχολικές εξετάσεις της Α΄ και Β΄ Λυκείου και οι προαγωγικές της Γ΄ Λυκείου σε μινι «Πανελλήνιες», ενισχύοντας τον ανταγωνιστικό και εξετασιοκεντρικό χαρακτήρα του εκπαιδευτικού συστήματος. Για να προχωρήσει ο σχεδιασμός του υπουργείου για διπλές πανελλήνιες και διπλό ξεσκαρτάρισμα του Λυκείου.

Για να αποδεχθεί η κοινή γνώμη ότι «κανονικότητα» είναι να υπάρχουν εκπαιδευτικοί που κομματιάζονται σε τρία και πέντε σχολεία, που κάνουν ό,τι μάθημα υπάρχει όπου υπάρχει, ζωές που μετριούνται σε ώρες στο myschool, εκπαιδευτικοί που θα  μετακινούνται όπου ζητηθεί και όταν ζητηθεί, αρκεί την ημέρα του αγιασμού να παραταχθούν χαμογελαστοί για τη φωτογραφία των δελτίων ειδήσεων.

Για να αποδεχθούν οι εκπαιδευτικοί τις «καινοτομίες» (Μέντορες, Ενδοσχολικοί Συντονιστές κα) του υπουργείου που επιχειρεί να δημιουργήσει ομαδοποιήσεις και εξουσιαστικές βαθμίδες μέσα στα σχολεία, κόβοντας σε φέτες τους συλλόγους των εκπαιδευτικών και αποδυναμώνοντας την όποια συνοχή τους. 

Να αποδεχτούν ότι είναι εκτός νόμιμης συζήτησης τα εργασιακά δικαιώματα των εκπαιδευτικών οι οποίοι με τις γραφειοκρατικές αναθέσεις που φορτώνονται, μεταφέρουν πλέον μεγάλο όγκο εργασίας στο σπίτι, για να συνεχίσουν να δουλεύουν μετά τη δουλειά.