«Ο ήλιος ανατέλλει ίδιος για όλους», έλεγαν με αφέλεια ορισμένοι αθώοι φυσιολάτρες. Διότι η παραπάνω εκδοχή βλέπει το γεγονός (την αυγή) χωρίς να του αποδίδει τα ταξικά του «πρόσημα». Λένε επίσης ορισμένοι ότι εμείς οι υλιστές, και πολιτικά οι κομμουνιστές, συνηθίζουμε να βλέπουμε πίσω από τα πράγματα μυστηριώδη και δυσδιάκριτα «γιατί» και δεν απολαμβάνουμε ήρεμα και ωραία τη στιγμή. Μας κυνηγάει μία «εξηγησιομανία». Καλύτερα όμως έτσι, παρά να κοιμάσαι αμέριμνα. Σκεφτόμαστε τα παραπάνω βλέποντας τον τεράστιας έκτασης καταστροφικό σεισμό σε Τουρκία, Κουρδιστάν και Συρία, που αφήνει πίσω του δεκάδες χιλιάδες νεκρούς, διέλυσε σπίτια και υποδομές, καταδίκασε χιλιάδες ανθρώπων σε συνθήκες πρωτόγονης ζωής. Ο σεισμός ήταν σεισμός για όλους, όμως το αποτύπωμά του εισπράχθηκε αλλιώς από πλούσιους και φτωχούς.
Έχουμε ξαναπεί πως ο άνθρωπος και η κοινωνία του απέχουν αρκετά από το να τιθασεύσουν τα φυσικά γεγονότα. Όμως έχουν κάνει αρκετά βήματα στην πρόληψη και στην αντιμετώπιση των συνεπειών τους. Έτσι βρήκαν μηχανήματα προανίχνευσης, εξέλιξαν τις επιστήμες (π.χ. μετεωρολογία, σεισμολογία, γεωλογία), χτίζουν σπίτια αντισεισμικά, έφτιαξαν φράγματα και αντιπλημμυρικά έργα, οργάνωσαν απορροές νερών, δρόμους στα δάση για την αντιμετώπιση των πυρκαγιών κλπ. Αυτά όλα δεν είναι καινούργια. Από τη στιγμή που ο άνθρωπος άρχισε να οργανώνεται και να «ξεκολλάει» από την ζωική του πλευρά, επενέβαινε στο φυσικό περιβάλλον. Όργωνε, καλλιεργούσε, εξημέρωνε ζώα, αύξαινε με την ιατρική το προσδόκιμο όριο της ζωής. Όμως ο αδηφάγος καπιταλισμός επιτάχυνε την αλόγιστη εκμετάλλευση και καταστροφή της φύσης. Από το φαινόμενο του θερμοκηπίου, ως τις πολλαπλές μολύνσεις των νερών και της θάλασσας θα βρούμε το νόμο του κέρδους να κρέμεται πάνω από τα κεφάλια των ζώντων όντων και της φύσης γενικότερα.
Ο φονικός σεισμός σε Τουρκία-Συρία-Κουρδιστάν πιστοποιεί όλα τα παραπάνω με δραματικό και ταξικό τρόπο. Οι μεγαλύτερες κατασκευαστικές εταιρείες ανήκουν στην Τουρκία. Κι όμως οι μεγαλοκαπιταλιστές εργολάβοι έχτιζαν πολυκατοικίες χωρίς θεμέλια, με λίγο σίδερο και λιγότερο τσιμέντο, σπίτια σαν τάφους. Η κυβέρνηση Ερντογάν γνωρίζει πολύ καλά να τρίζει τα δόντια της σε όλους τους γείτονές της (Κύπρο, Συρία, Ελλάδα, Αρμενία). Όμως την ώρα των διασωστών, των εργαλείων, των ασθενοφόρων, εμφανίστηκε πολύ λίγη και εντελώς ανέτοιμη. Αυτό είναι ανεξάρτητο από το αν επιχαίρει ο Μητσοτάκης και οι αντίπαλοί της, όσο κι αν χύνουν κροκοδείλια δάκρυα τώρα πάνω στους τάφους των νεκρών.
Τα εργατόσπιτα και τα λαϊκά σπίτια κείτονται σε σωρούς μπάζων γιατί είναι φανερό πως κόστιζαν λιγότερο σε αντίθεση με τα ασφαλή σπίτια των πλουσίων, σε περιοχές καλύτερες αλλά μακριά από τα γκέτο. Ο κόσμος σε όλο τον πλανήτη δείχνει την αξιοπρέπεια της αλληλεγγύης και της φιλίας των λαών. Ευελπιστούμε ότι αυτή η αλληλεγγύη θα λάβει πιο βαθειά χαρακτηριστικά, πιο πολιτικά, πιο ταξικά. Στους ίδιους όμως τόπους της καταστροφής ένα ολόκληρο σύστημα κερδοσκοπεί σε βάρος των φτωχών λαϊκών στρωμάτων. Δίπλα στους τσιμεντοφάγους μηχανικούς οι άνθρωποι της τοπικής αυτοδιοίκησης, η κρατική μηχανή -τάχα- ελέγχου, ο ιδιωτικός με τον δημόσιο τομέα σφιχταγκαλιασμένοι απέναντι σε ένα λαό που αγωνίζεται να ζήσει λίγο καλύτερα. Ποιος δεν θυμάται το φονικό σεισμό στην Αϊτή (2010) με 300.000 νεκρούς που ισοπέδωσε τις παραγκουπόλεις, τις φτωχογειτονιές.
Αντί το κοινωνικό σύστημα που διέπει τις σχέσεις 8 δισ. ανθρώπων στον πλανήτη να βγάλει αναγκαία συμπεράσματα, αφενός προσπαθεί να ξεσκίσει τη φύση (απέναντι από την Κύπρο η Τουρκία στήνει το τρίτο πυρηνικό της εργοστάσιο, στο Ακούγιου), αφετέρου στρέφει τις δαπάνες σε όπλα και οπλικά συστήματα, όπως έδειξε ο πρόσφατος πόλεμος στην Ουκρανία. Πρόκειται, εκτός των άλλων, για έναν αυτοκτονικό καπιταλισμό και μόνο η ανατροπή του μπορεί να φέρει μία παγκόσμια ισορροπία μεταξύ φύσης και κοινωνίας. Αφήσαμε κατά μέρος την αλληλεγγύη στους πληγέντες που πρέπει να θεωρείται δεδομένη.
Αν όμως δεν θέλουμε η φύση να εκδικείται (βλέπε Φουκουσίμα-Ιαπωνία) και το σύστημα να δείχνει την ταξικότητά του, πρέπει να πάμε αλλιώς. Και αντί να εξηγούμε τα γεγονότα με τη σεισμολογία, να τα εξηγήσουμε με την πολιτική.
Θανάσης Τσιριγώτης
πηγή: Λαϊκός Δρόμος
e-prologos.gr
