Εκτενή αποσπάσματα από ενδιαφέρον άρθρο του Μπεν Νόρτον στο geopoliticaleconomy.com

Οι πολιτικοί των ΗΠΑ και από τα δύο κόμματα συμφωνούν: το έλλειμμα δεν έχει σημασία. Στη δικομματική τους συμφωνία για την αύξηση του ανώτατου ορίου χρέους, ο Μπάιντεν και οι Ρεπουμπλικάνοι αυξάνουν τις στρατιωτικές δαπάνες στα 886 δισεκατομμύρια δολάρια, ενώ δυσκολεύουν τις φτωχές οικογένειες να λαμβάνουν κουπόνια διατροφής και πρόνοιας.

Η κυβέρνηση των ΗΠΑ έφτασε στο όριο χρέους των 31,4 τρισεκατομμυρίων δολαρίων στις αρχές του 2023. Αυτό εξαπέλυσε πλημμύρα συζητήσεων για το εάν το Υπουργείο Οικονομικών θα χρεοκοπούσε ή όχι και πώς ένα βαθιά διχασμένο Κογκρέσο θα μπορούσε να καταλήξει σε συμφωνία για την αύξηση του ανώτατου ορίου χρέους.

Ωστόσο, η συνεχής φλυαρία στα κύρια εταιρικά μέσα παρέβλεψε την πραγματική διαμάχη. Η πραγματικότητα είναι ότι ουσιαστικά κανείς στην Ουάσιγκτον δεν ενδιαφέρεται πραγματικά για το εθνικό χρέος των ΗΠΑ.

Στην πραγματικότητα, σε μια δικομματική συμφωνία που διαπραγματεύθηκε στα τέλη Μαΐου για την αύξηση του ανώτατου ορίου του χρέους, ο Δημοκρατικός Πρόεδρος Τζο Μπάιντεν και ο Ρεπουμπλικανός Πρόεδρος της Βουλής των Αντιπροσώπων Kevin McCarthy συμφώνησαν να μην περικόψουν αλλά μάλλον να αυξήσουν τον ήδη τεράστιο στρατιωτικό προϋπολογισμό από περίπου 800 δισεκατομμύρια δολάρια σε 886 δολάρια δισεκατομμύριο.

Ταυτόχρονα, η συμφωνία Μπάιντεν-ΜακΚάρθι καθιστά πιο δύσκολο για τους φτωχούς στις Ηνωμένες Πολιτείες να έχουν πρόσβαση σε κουπόνια τροφίμων και πρόνοια.

Το ανώτατο όριο του χρέους των ΗΠΑ είναι ένα κατασκευασμένο πρόβλημα. Είναι ένα πολιτικό ποδόσφαιρο που χρησιμοποιείται κάθε λίγα χρόνια για να δικαιολογήσει την περικοπή της κρατικής χρηματοδότησης για τα πολύ λίγα κοινωνικά προγράμματα που υπάρχουν.

Το δημόσιο χρέος των ΗΠΑ εκφράζεται σε δολάρια. Είναι χρήματα που η κυβέρνηση θα μπορούσε να εκτυπώσει και να αποπληρώσει.

Κάτι τέτοιο θα μπορούσε να τροφοδοτήσει τον πληθωρισμό. Αλλά η αμερικανική κυβέρνηση έχει προηγούμενο για να το κάνει.

Η κεντρική τράπεζα των ΗΠΑ, η Federal Reserve, ουσιαστικά τύπωσε 8 τρισεκατομμύρια δολάρια από το 2008 έως το 2022 , για 14 χρόνια ποσοτικής χαλάρωσης, για να διογκώσει μια τεράστια φούσκα περιουσιακών στοιχείων που έκανε τους πλούσιους ακόμη πιο πλούσιους.

Σε αντίθεση με τις Ηνωμένες Πολιτείες, ωστόσο, πολλές ξένες χώρες, ειδικά εκείνες στον Παγκόσμιο Νότο, δεν μπορούν απλώς να τυπώσουν χρήματα για να εξοφλήσουν τα χρέη τους. Η νομισματική τους κυριαρχία περιορίζεται σε μεγάλο βαθμό.

Αυτό έχει αφήσει χώρες, όπως η Αργεντινή, παγιδευμένες σε απεχθές χρέος, που εκφράζεται σε μεγάλο βαθμό σε δολάρια ΗΠΑ, που είναι ουσιαστικά απλήρωτο, τροφοδοτώντας κρίση πληθωρισμού.

Πολλές χώρες έχουν εθνικό χρέος σε δολάρια επειδή το δολάριο είναι το παγκόσμιο αποθεματικό νόμισμα.

Έτσι, οι Ηνωμένες Πολιτείες μπορούν να διατηρήσουν ένα τεράστιο εμπορικό έλλειμμα με τον κόσμο, συγκεντρώνοντας τρισεκατομμύρια χρέη, αλλά το νόμισμά τους δεν υποτιμάται σημαντικά επειδή είναι το παγκόσμιο αποθεματικό νόμισμα. Αυτό είναι το τεράστιο προνόμιο του δολαρίου ΗΠΑ.

Και τα δύο πολιτικά κόμματα των ΗΠΑ συμφωνούν με τον Ντικ Τσένι: «Τα ελλείμματα δεν έχουν σημασία»

Είναι σαφές ότι ουσιαστικά κανείς στην Ουάσιγκτον δεν πιστεύει στην πραγματικότητα ότι το ανώτατο όριο του χρέους είναι σημαντικό, επειδή η συντριπτική πλειοψηφία των μελών και των δύο ηγεμονικών πολιτικών κομμάτων ψηφίζουν άνετα κάθε χρόνο για να συνεχίσουν να αυξάνουν τον στρατιωτικό προϋπολογισμό – ο οποίος βρίσκεται στο δρόμο για να φτάσει το 1 τρισ. έως το 2030.

Πίσω στη δεκαετία του 2000, όταν ο Ρεπουμπλικανός Τζορτζ Μπους ήταν πρόεδρος, ο νεοσυντηρητικός αντιπρόεδρός του Ντικ Τσένι καυχιόταν ότι «τα ελλείμματα δεν έχουν σημασία».

Ο Τσένι ανέφερε επιδοκιμαστικά τον προηγούμενο Ρεπουμπλικανό πρόεδρο της δεκαετίας του 1980, μιλώντας στον υπουργό Οικονομικών του Μπους, Πολ Ο’Νιλ: «Ξέρεις, Πολ, ο [Ρόναλντ] Ρίγκαν απέδειξε ότι τα ελλείμματα δεν έχουν σημασία ».

Η κυβέρνηση Μπους το απέδειξε περαιτέρω ξοδεύοντας τρισεκατομμύρια δολάρια για να διεξαγάγει τον λεγόμενο «πόλεμο κατά της τρομοκρατίας». Η Ουάσιγκτον εισέβαλε στο Αφγανιστάν, στη συνέχεια εισέβαλε στο Ιράκ, ενώ επέκτεινε το αποτύπωμα του αμερικανικού στρατού σε όλο τον κόσμο.

Από πού προήλθαν τα τρισεκατομμύρια δολάρια που χρειάζονταν για να διεξαχθούν αυτοί οι πόλεμοι και τα οποία ξόδεψε η κυβέρνηση; Δεν την ένοιαζε το ανώτατο όριο του χρέους, γιατί η Ουάσιγκτον μπορεί να δημιουργήσει δολάρια – κάτι που καμία άλλη χώρα στον κόσμο δεν μπορεί να κάνει.

Η συμφωνία μεταξύ του προέδρου Μπάιντεν και του προέδρου της Βουλής Μακάρθι αντανακλά την ίδια λογική που συμμερίζεται ο Τσένι.

Ενώ οι Ρεπουμπλικάνοι στο βήμα του Κογκρέσου απαίτησαν από την Ουάσιγκτον να επιβάλει μέτρα λιτότητας, ενώθηκαν άνετα με τους Δημοκρατικούς στην αύξηση του στρατιωτικού προϋπολογισμού από περίπου 800 δισεκατομμύρια δολάρια το 2023 σε 886 δισεκατομμύρια δολάρια το 2024.

Εν τω μεταξύ, οι στρατιωτικές δαπάνες των ΗΠΑ είναι εκτός διαγραμμάτων, σε σύγκριση με άλλες χώρες.

Το 2022, οι στρατιωτικές δαπάνες των ΗΠΑ αποτελούσαν το 39% των παγκόσμιων δαπανών . Η Ουάσιγκτον ξόδεψε 10 φορές περισσότερα για τον στρατό της από τη Ρωσία και τρεις φορές περισσότερα από την Κίνα (παρά το γεγονός ότι η Κίνα έχει τετραπλάσιο πληθυσμό των ΗΠΑ).

Οι στρατιωτικές δαπάνες των ΗΠΑ το 2022 ήταν 877 δισεκατομμύρια δολάρια. Αυτό ήταν μεγαλύτερο από το σύνολο των επόμενων 10 μεγαλύτερων στρατιωτικών δαπανών.

Έτσι, η Ουάσιγκτον ξόδεψε περισσότερα για τον στρατό της από την Κίνα, τη Ρωσία, την Ινδία, τη Σαουδική Αραβία, τη Βρετανία, τη Γερμανία, τη Γαλλία, τη Νότια Κορέα, την Ιαπωνία και την Ουκρανία, όλες μαζί . Και πολλές από αυτές τις χώρες είναι σύμμαχοι των ΗΠΑ.

Η Ουάσιγκτον περιορίζει τα κουπόνια τροφίμων και την πρόνοια

Ενώ αυξάνει τον στρατιωτικό προϋπολογισμό, η συμφωνία Μπάιντεν-ΜακΚάρθι καθιστά ταυτόχρονα πιο δύσκολο για τους φτωχούς στις Ηνωμένες Πολιτείες να λαμβάνουν κουπόνια τροφίμων και πρόνοια.

Η συμφωνία αναφέρει ότι άτομα ηλικίας 54 ετών και κάτω πρέπει να εργάζονται τουλάχιστον 80 ώρες το μήνα για να λαμβάνουν κουπόνια τροφίμων.

Αυτή η συμφωνία θα μπορούσε ενδεχομένως να ωθήσει εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους στις Ηνωμένες Πολιτείες να μην λαμβάνουν κουπόνια τροφίμων και πρόνοια.

Κι αυτό παρά το γεγονός ότι αυτά τα προγράμματα κοινωνικής στήριξης έχουν ήδη περικοπεί σημαντικά.

Η πείνα είναι ένα σοβαρό πρόβλημα στις Ηνωμένες Πολιτείες. Μια έκθεση του 2020 από το Ινστιτούτο Brookings διαπίστωσε ότι περισσότερο από το 16% των νοικοκυριών με παιδιά δεν είχαν αρκετό φαγητό . Αυτό ήταν ένα στα έξι παιδιά.

Το πρόγραμμα κουπονιών τροφίμων είναι επίσημα γνωστό ως SNAP. Σύμφωνα με στοιχεία από το Υπουργείο Γεωργίας, τα τέσσερα πέμπτα (81%) των νοικοκυριών των ΗΠΑ που λαμβάνουν SNAP έχουν είτε παιδί, είτε ηλικιωμένο είτε άτομο με αναπηρία.

Το 2022, το ένα πέμπτο των παιδιών στις ΗΠΑ ζούσε σε οικογένειες που λάμβαναν κουπόνια τροφίμων.

Από τον Φεβρουάριο του 2023, 42,5 εκατομμύρια άνθρωποι στις ΗΠΑ έλαβαν κουπόνια τροφίμων. Αυτό είναι το 13% του πληθυσμού των ΗΠΑ: περισσότεροι από ένας στους 10 ανθρώπους.

Αυτό είναι ένα ζωτικής σημασίας κοινωνικό πρόγραμμα, επειδή η φτώχεια παραμένει ένα πολύ σημαντικό πρόβλημα στις Ηνωμένες Πολιτείες. Αυτό είναι οδυνηρά ορατό με την αυξανόμενη έλλειψη στέγης στις μεγάλες πόλεις.

Εν τω μεταξύ, η ανισότητα αυξάνεται. Οι δισεκατομμυριούχοι και οι εκατομμυριούχοι γίνονται όλο και πλουσιότεροι. οι πλούσιοι γίνονται πλουσιότεροι και οι φτωχοί γίνονται φτωχότεροι.