Φράχτης στην επελαύνουσα Δεξιά, κόντρα στις εκλογικές αυταπάτες ο μαζικός εξωκοινοβουλευτικός αγώνας,

η ενίσχυση των δυνάμεων της Πραγματικής Αριστεράς και του Μ-Λ ΚΚΕ

Σίγουρα το πεδίο των εκλογών δεν είναι το καλύτερο για τη δράση των κομμουνιστών. Οι εκλογές γι’ αυτούς είναι ένα απλό επεισόδιο και δεν έχουν καμιά αυταπάτη για τη σημασία τους. Είναι μια μάχη που η κυρίαρχη τάξη έχει πολλά όπλα, τους νόμους τους και τη δικαιοσύνη, τα ΜΜΕ και την τηλεόραση, το χρήμα και το ρουσφέτι, την Αστυνομία και τους παπάδες.

Οι κομμουνιστές και το κόμμα μας έχουν σαν όπλα την αλήθεια, την ασφαλή, ταξική-αριστερή πολιτική πυξίδα, τη διαθεσιμότητα συντρόφων και νεολαίας, την αφοσίωσή τους στην υπόθεση του λαού και της εργατικής τάξης.

Οι σύντροφοι, η νεολαία και οι οργανώσεις του κόμματος, δοκιμασμένοι στους μικρούς και μεγάλους λαϊκούς αγώνες, έδωσαν ακούραστα και με αποφασιστικότητα και την εκλογική μάχη, κόντρα σε εμπόδια και αντιξοότητες, έστειλαν το αγωνιστικό και ελπιδοφόρο μήνυμα στις πόλεις και στα χωριά, στις γειτονιές και στους χώρους δουλειάς, στις Σχολές και στα στέκια της νεολαίας. Με τη διακήρυξη και την αφίσα, το χαρτόνι και το πανό, τις συγκεντρώσεις και τις συζητήσεις, τις συνεντεύξεις και το ψηφοδέλτιο.

Έδωσαν μια σκληρή πολιτική μάχη, προβάλλοντας χωρίς περιστροφές το σύνολο της ιδεολογικοπολιτικής του γραμμής, πάνω στα μεγάλα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο λαός και η χώρα, θέτοντας στο επίκεντρο της πάλης του τα συνθήματα: «Με τους αγώνες, το λαό και την Αριστερά», «Ούτε ΝΔ-Ούτε ΣΥΡΙΖΑ, για μια πραγματική Αριστερά».

Χρόνο με το χρόνο και εκλογές με εκλογές, αναπτύσσεται όλο και πιο πλατιά, σε έκταση και διάρκεια, η κινητοποίηση των δυνάμεών μας από τη μια άκρη της χώρας μέχρι την άλλη. Ιδιαίτερα, πρέπει να επισημανθεί η αποφασιστική συμβολή των νέων συντρόφων στην προεκλογική δουλειά και τα καθήκοντα δημόσιας εκπροσώπησης και προβολής των απόψεων του κόμματος.

Κανένας δεν θα μπορούσε να πιστέψει ότι μια μικρή αριθμητικά οργάνωση, με πολλά εμπόδια και πενιχρά μέσα, με ιστορικό και πολιτικό βάθος όμως -και «ψυχή βαθιά»- θα μπορούσε να κάνει τόσο πολλά πράγματα. Μας δίνει δύναμη το γεγονός ότι οι προπάτορες μας, αγωνιστές του αριστερού και κομμουνιστικού κινήματος, έδωσαν ακόμη πιο ηρωικούς, αιματηρούς αγώνες, σε πιο δύσκολες εποχές, μέσα σε «φωτιά και τσεκούρι», σε φυλακές και εξορίες, με το χαρτί και το ντουφέκι, το «χωνί» και το σωματείο. Σήμερα οι συνθήκες άλλαξαν, μπορεί τα πράγματα να φαίνονται πιο εύκολα, τότε όμως τον αγώνα σηματοδοτούσε μια φωτεινή προοπτική, υπήρχαν ζωντανοί φάροι, ενώ σήμερα η σκόνη της κατάρρευσης των πρώτων σοσιαλιστικών κοινωνιών και η καπιταλιστική παλινόρθωση σκορπίζουν ακόμη τη σύγχυση, τροφοδοτούν την απογοήτευση.

Στη διάρκεια αυτού του προεκλογικού αγώνα, δυνάμωσαν και αναζωογονήθηκαν οι δεσμοί μας με εργαζόμενους, αγωνιστές του λαϊκού και αριστερού κινήματος, δημιουργήσαμε σχέσεις με νέους αγωνιστές.

Πρέπει να αξιοποιήσουμε το δύσκολο πολιτικό αγώνα που δώσαμε, την πλατιά πολιτική παρέμβαση του Μ-Λ ΚΚΕ, με το άπλωμα των δεσμών μας στις εργαζόμενες μάζες και τον κόσμο της αριστεράς, μοναδικό παράγοντα που μπορεί να εξασφαλίσει τη σταθεροποίηση και διεύρυνση της πολιτικής επιρροής του M-Λ KKE.

Πρέπει ταυτόχρονα να ευχαριστήσουμε τον κόσμο που μας στήριξε, που αντιστάθηκε στη μεγάλη πίεση των εκβιαστικών διλημμάτων του δικομματισμού, της «χαμένης ψήφου» και του «μικρότερου κακού» και να τον καλέσουμε να μας ξαναδώσει «ψήφο εμπιστοσύνης».

Μακριά από εκλογικίστικες αυταπάτες και εμμονές, όλος ο προσανατολισμός της δράσης του M-Λ KKE πρέπει να στραφεί ακόμα πιο αποφασιστικά στο δυνάμωμα του μαζικού, λαϊκού, εξωκοινοβουλευτικού αγώ­να. Ο βαθμός ωριμότητας των όποιων διεργασιών συντελούνται στις λαϊκές μάζες και το εκλογικό τους αποτύπωμα, καθορίζεται από τη γενική κατάσταση του λαϊκού κινήματος, από το συνολικό επίπεδο συνειδητότητας και οργανωτικότητας των γραμμών του, που παραμένει ακόμη χαμηλό.

Η εφ’ όλης της ύλης επίθεση του συστήματος μπορεί να έφερε την κραυγαλέα υποχώρηση της σοσιαλδημοκρατίας του ΣΥΡΙΖΑ, που πληρώνει τις «αμαρτίες» του, η αποτυχία όμως της «πρώτη φορά αριστερής κυβέρνησης», ο φόβος της «ακυβερνησίας» και των «περιπετειών», η παρατεταμένη υποχώρηση του οργανωμένου αριστερού και κομμουνιστικού κινήματος, έφερε τον Μητσοτάκη κυρίαρχο και την Δεξιά να επελαύνει, για να σαρώσει σε βάθος οκταετίας ό,τι απέμεινε, ενώ η σοσιαλδημοκρατία του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ «ξανασηκώνει κεφάλι», με σαφή την υποστήριξη των ΜΜΕ, σαν μια νέα μελλοντική εφεδρεία του συστήματος και εγκλωβισμού του κόσμου.

Και μπορεί να υπήρξε μια θετική μετατόπιση ενός κόσμου αρκετών χιλιάδων προς τα αριστερά, με αύξηση των ποσοστών του ΚΚΕ και των οργανώσεων της εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς, όμως το ζήτημα δεν είναι να κάνουμε τους αγώνες – ποσοστά και βουλευτές, αλλά τις ψήφους – αγώνες, να μετασχηματιστεί η εκλογική στήριξη σε ενεργητική πολιτική παρέμβαση, σε συσπείρωση, διεύρυνση και δυνάμωμα του εξωκοινοβουλευτικού αγώνα.

Με αυτή τη λογική, με το ίδιο πείσμα και επιμονή που δώσαμε στην πρώτη εκλογική μάχη θα πρέπει να κινηθούμε και στην εκλογική μάχη που ακολουθεί. Οι διαφοροποιήσεις που συμβαίνουν έξω από το έδαφος της λαϊκής πάλης και του ταξικού αγώνα είναι δύσκολο -σε συνθήκες έλλειψης ενός ισχυρού λαϊκού κινήματος και ενός πραγματικού κομμουνιστικού κόμματος- να ξεφύγουν από το επίπεδο των ρεφορμιστικών αυταπατών, να αποκτήσουν ουσιαστικό βά­θος και σταθερά χαρακτηριστικά.

Το βασικό καθήκον μας είναι να προχωρήσουμε σταθερά και αποφασιστικά στη γενική γραμμή που έχουμε χαράξει, προσπαθώντας να δώσουμε πιο ουσιαστικές απαντήσεις σε μια σειρά προβλήματα που απασχολούν το κίνημα και να ξεπεράσουμε σοβαρές αδυναμίες που εμφανίζονται στην οργανωτική συγκρότηση και δράση μας.

Εκείνο που μας ενδιαφέρει είναι να κρατήσουμε όλα τα νήματα σφιχτά στο χέρι, να βρεθούμε κι αύριο, να συζητήσουμε ξανά, να μοιραστούμε και να ανταλλάξουμε σκέψεις και προβληματισμούς, να περπατήσουμε μα­ζί στην απεργία, τη συγκέντρωση, τη διαδήλωση, να οικοδομήσουμε μαζί μέσα από μικρές και μεγάλες προσπάθειες, αυτό που λείπει: μια νέα σταθερή πολιτική επιρροή, ένα ισχυρό, αξιόπιστο κομμουνιστικό κόμμα, ικανό να οργανώνει, να καθοδηγεί και να κερδίζει μάχες μικρές και μεγάλες.

Το M-Λ KKE ενισχυμένο και σε αυτές τις εκλογές, πρέπει να βρεθεί, μετά από αυτές, στους μικρούς και μεγάλους αγώνες των εργαζομένων, μέσα στα νέα πολιτικά, κοινωνικά και ταξικά μέτωπα, που θα ανοίξει η αντιδραστική κυβερνητική πολιτική των «μεταρρυθμίσεων» της ΝΔ, η πολιτική της φτώχειας, της ανεργίας, της υποτέλειας και της τρομοκρατίας, ενάντια στις δυνάμεις του συμβιβασμού και της συνθηκολόγησης

Οι αγωνιστές, οι αριστεροί που μας στήριξαν, αλλά και όσοι όλα αυτά τα χρόνια συγκρατήθηκαν στις όχθες του μαρξιστικού-λενινιστικού ρεύματος, υποδήλωσαν με την ψήφο τους πως το επαναστατικό κομμουνιστικό κίνημα είναι εδώ, κόντρα στις πιέσεις και τις σειρήνες των αστικών και ρεφορμιστικών κομμάτων. Ο Μπέρτολτ Μπρεχτ μας προειδοποιεί:

«Τις δυσκολίες των βουνών τις ξεπεράσαμε / Τώρα μας περιμένουν / οι δυσκολίες των πεδιάδων…».

πηγή: Λαϊκός Δρόμος