Στους δρόμους πολλών πόλεων της χώρας από την Κρήτη μέχρι την Αλεξανδρούπολη κι από την Κέρκυρα μέχρι την Ικαρία βγήκαν πολίτες της χώρας εκφράζοντας την κάθετη αντίθεσή τους στο εργασιακό έκτρωμα, το οποίο συζητείται και ψηφίζεται σήμερα στη Βουλή.

Μισθωτοί, αυτοαπασχολούμενοι, άνεργοι, φοιτητές και σπουδαστές ζήτησαν να αποσυρθεί το νομοσχέδιο, που -μεταξύ άλλων- επεκτείνει την κατάργηση του 40ώρου και της κυριακάτικης αργίας, θεσπίζει εργασία σε δύο εργοδότες με συνολική διάρκεια ως 13 ώρες και νέες μορφές «ευέλικτης» απασχόλησης, όπως η σύμβαση κατά παραγγελία, αφήνει πολλά περιθώρια για τη λογική των συμβάσεων «μηδενικών ωρών», διευκολύνει τις απολύσεις και ποινικοποιεί την απεργία.

Στο συλλαλητήριο της Αθήνας οι διαδηλωτές και οι διαδηλώτριες φώναξαν αντικυβερνητικά συνθήματα και απαίτησαν δουλειά με δικαιώματα, συλλογικές συμβάσεις εργασίες κι αυξήσεις μισθών.Στην πλατεία Κλαυθμώνος έγινε η συγκέντρωση της ΑΔΕΔΥ και πρωτοβάθμιων σωματείων. «Δεν θα γίνουμε σύγχρονοι σκλάβοι» τονίζουν χαρακτηριστικά. Δυναμικό «παρών» έδωσαν επίσης εκπαιδευτικοί, υγειονομικοί και εργαζόμενοι στην τοπική αυτοδοίκηση.

Στη διαδήλωση συμμετείχε με δικό της ιδιαίτερα μαζικό και μαχητικό μπλοκ η ΕΡΓ.Α.Σ

Οι διατάξεις του νέου αντεργατικού νσ Γεωργιάδη έρχονται να συμπληρώσουν και να ενισχύσουν όλο το αντεργατικό οπλοστάσιο, όπως αυτό είχε θεσπιστεί με το νόμο 4808/2021 (νόμος Χατζηδάκη) καθώς και με την προγενέστερη σχετική αντεργατική νομοθεσία. Όλη η εκστρατεία παρουσίασής του από τον αρμόδιο υπουργό ξεχειλίζει από θράσος και κυνισμό, όταν εμφανίζει ως «προστασία» των εργαζομένων την παραπέρα κατάργηση του 8ωρου και του πενθήμερου, τη μεγαλύτερη ελαστικοποίηση του ωραρίου, την ποινικοποίηση του δικαιώματος υπεράσπισης της απεργίας κ.ά. Στα άρθρα του, μεταξύ άλλων, προβλέπεται:

– Νομιμοποίηση όλων των βαθιά εκμεταλλευτικών και εξοντωτικών «λευκών συμβάσεων» εργασίας (“μηδενικών ωρών εργασίας” – “κατά παραγγελία” )

– Κατάργηση 8ώρου με τη νομιμοποίηση της ημερήσιας εργασίας 13 ωρών

– Κατάργηση της εργοδοτικής υποχρέωσης προαναγγελίας υπερωριών και του χρόνου εργασίας

– Κατάργηση του πενθήμερου σε πολλές επιχειρήσεις του ιδιωτικού τομέα, διαρκούς ή μη διαρκούς λειτουργίας, με εναλλασσόμενες βάρδιες για εργαζόμενους με πενθήμερο

– Ενίσχυση της διευθέτησης του χρόνου εργασίας (διευθέτηση και με ατομική συμφωνία με τον εργοδότη)

– Σκληρότερη ποινικοποίηση της απεργίας και της συνδικαλιστικής δράσης (βαριές ποινές σε όσους περιφρουρούν την απεργία).

Με τις συγκεκριμένες ρυθμίσεις η κυβέρνηση Μητσοτάκη θέλει να νομιμοποιήσει την πολλαπλή εργασία. Με άλλα λόγια, “νόμιμα” πλέον οι εργαζόμενοι θα εξαναγκάζονται σε 13 ώρες δουλειάς τη μέρα, και μάλιστα χωρίς την υποχρέωση των εργοδοτών να καταβάλουν προσαυξήσεις για υπερεργασία και υπερωρία.

Οι «λευκές συμβάσεις» προβλέπουν ότι δεν θα υπάρχει καμία διασφάλιση του σταθερού ημερήσιου χρόνου εργασίας, εφόσον ο εκάστοτε εργαζόμενος δεν θα ξέρει πότε και πόσες ώρες θα δουλέψει. Θα ενημερώνεται από τον εργοδότη του, μόλις 24 ώρες πριν, κάτι που αν μη τι άλλο ακυρώνει κάθε δυνατότητα οικογενειακού προγραμματισμού.

Το 5νθήμερο καταργείται ενώ επιπλέον δεν προβλέπεται πουθενά δεύτερο ρεπό και στην πράξη σημαίνει ότι σε μία βδομάδα μπορεί ο εργαζόμενος να δουλέψει μέχρι και 65 ώρες (5νθήμερο), με το διάλειμμα μάλιστα εκτός υπολογισμού και όριο τις 78 ώρες δουλειάς (6ήμερο). Ας μην ξεχνάμε ότι η κατάργηση του 5νθήμερου αποτελεί πάγιο αίτημα του ΣΕΒ

Διώκεται το δικαίωμα της υπεράσπισης της απεργίας. Η κυβέρνηση με το νέο νομοσχέδιο νομοθετεί βαρύτατα πρόστιμα και ποινές φυλάκισης ενάντια σε όσους αντιστέκονται στους απεργοσπαστικούς μηχανισμούς και την καταστολή που από κοινού στήνουν στους χώρους δουλειάς το κράτος και η εργοδοσία. «Η προστασία της εργασίας», που λέει η κυβέρνηση, είναι στην πραγματικότητα η περιφρούρηση των συμφερόντων των εργοδοτών.

Απέναντι στο νέο κυβερνητικό αντεργατικό τερατούργημα, η συνδικαλιστική ηγεσία της ΓΣΕΕ στέκεται με τερατώδη απάθεια, ενεργώντας σαν συνοδοιπόρος της κυβερνητικής πολιτικής. Ενώ οι συνδικαλιστικές ηγεσίες της ΑΔΕΔΥ και του ΕΚΑ, εδώ και εβδομάδες, από τον Αύγουστο που η κυβέρνηση προωθεί το νέο αντεργατικό νομοσχέδιο, παρέμειναν στη σιωπή και μόλις τώρα, την τελευταία στιγμή της ψήφισής του, μίλησαν βιαστικά για απεργία στις 21 Σεπτέμβρη.

Με αυτούς τους όρους, με την ηγεσία της ΓΣΕΕ να αρνείται την κήρυξη πανελλαδικής απεργίας στον ιδιωτικό τομέα, με μεγάλη χρονική καθυστέρηση και χωρίς την αναγκαία απεργιακή προετοιμασία, με την έκταση της απεργίας να εξαρτάται από το πόσα Εργατικά Κέντρα και Ομοσπονδίες την κηρύσσουν και πότε, θα πραγματοποιηθεί η 24ωρη απεργία την Πέμπτη 21 Σεπτέμβρη.

Ωστόσο, η μαζική κινητοποίηση και ο μαζικός απεργιακός αγώνας είναι ο μόνος τρόπος για να αποκρουσθούν τα σκληρά αντεργατικά μέτρα, που κλιμακώνει η κυβέρνηση με το νομοσχέδιο Γεωργιάδη. Ένα νομοσχέδιο κομμένο και ραμμένο στα μέτρα των πιο άγριων εργοδοτικών εκμεταλλευτικών απαιτήσεων.

Δεν υπάρχει άλλος δρόμος για την υπεράσπιση των εργατικών συμφερόντων παρά μόνο ο ενωτικός, συντονισμένος, μαζικός πανεργατικός αγώνας για: -Δουλειά, ΣΣΕ ,αυξήσεις στους μισθούς και σταθερή ημερήσια εργασία -Την υπεράσπιση του 8ωρου και το 5νθήμερου εργασίας -Την κατάργηση της διευθέτησης του χρόνου εργασίας και όλων των ελαστικών σχέσεων εργασίας -Την υπεράσπιση του δικαιώματος της απεργίας -Την ανατροπή των αντεργατικών νόμων!