Χωρίς αμφιβολία, τα κόμματα που στηρίζουν το καθεστώς της ιμπεριαλιστικής εξάρτησης έχουν χαράξει το δρόμο τους αγκιστρωμένα στην ΕΕ και το ΔΝΤ, εξανεμίζοντας τις βασικές ανάγκες της λαϊκής επιβίωσης, που εφεξής θα ικανοποιούνται στο πλαίσιο της «ολιγαρκούς αφθονίας», δηλαδή των γεμάτων βιτρινών και των αδειανών πορτοφολιών.

Όλα τους έχουν προσυπογράψει τις δανειακές συμφωνίες (Μνημόνια), που αλυσοδένουν το λαό για τις επόμενες δεκαετίες και τα οποία κινούνται στη λογική του «απασχολίσιμου» εργαζόμενου (με ελαστικό ωράριο, με ελάχιστες αποδοχές, με μειωμένη ασφάλιση, με ιδιωτικές συμβάσεις εργασίας, με οριακή σύνταξη, με ανύπαρκτη ζωή), που κινείται σε ένα περιβάλλον εργασιακής ζούγκλας.

Για τους λόγους αυτούς, στο επόμενο προεκλογικό διάστημα, που συμπίπτει με την επιτάχυνση των «αναδιαρθρώσεων» και το ολοκληρωτικό ξεπούλημα της περιουσίας του δημοσίου, για το εργατολαϊκό κίνημα προέχει το ξεσκέπασμα της αντιδραστικής προπαγάνδας γύρω από τα «οφέλη» των κυβερνητικών «αναπτυξιακών» προτάσεων και του «τέλους των Μνημονίων» που αποτελούν μοχλούς εξαπάτησης των μαζών.

Απέναντι σ’ αυτήν τη χυδαία προπαγάνδα που γίνεται τάχα προς όφελος του λαού και για τη «σωτηρία της χώρας», θα πρέπει να αντιτάξουμε την πιο πλατιά κινητοποίηση των εργατολαϊκών δυνάμεων. Οι εργαζόμενοι δεν έχουν να περιμένουν τίποτα θετικό από το ανίερο παζάρι που βρίσκεται σε εξέλιξη.

Για το λαϊκό, αριστερό και κομμουνιστικό κίνημα και την πραγματική Αριστερά, μπαίνει άμεσο καθήκον να αναδείξει σε όλο το προοδευτικό φάσμα την ήδη ανάγλυφη σχέση-εξάρτηση της Ελλάδας από τον ιμπεριαλισμό και να μπει μπροστά με στόχο να εμπνεύσει, να οργανώσει, και να κατευθύνει τις λαϊκές δυνάμεις, σε αυτήν τη νέα περίοδο της οξυμένης ταξικής αντιπαράθεσης.

πηγή: Λαϊκός Δρόμος