Απολογισμός ΕΛΜΕ Πειραιά: Στον δρόμο της Ενότητας Αντίστασης Ανατροπής

Του Γιώργου Καββαδία

Εισήγηση της ΕΝΟΤΗΤΑΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ στην Εκλογοαπαολογιστική ΓΣ της ΕΛΜΕ Πειραιά Τετάρτη 13 – 12 – 2023

Σαν σήμερα στις 13 Δεκεμβρίου του 1943 οι Ναζί σκότωσαν σχεδόν όλους τους άρρενες, 1.101 κατοίκους των Καλαβρύτων. Ένα από τα πολλά, αλλά και μεγαλύτερα εγκλήματα της Ναζιστικής Γερμανίας κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Σήμερα 80 χρόνια μετά όλα τα κόμματα του συστήματος συμφωνούν στην εμπλοκή της Ελλάδας στον άδικο πόλεμο στην Ουκρανία, στη γενικότερη αντιπαράθεση των ιμπεριαλιστών (ΗΠΑ-ΕΕ-Ρωσίας), στη μετατροπή της χώρας σε μια απέραντη ΝΑΤΟϊκή βάση. Σε αυτή τη γραμμή κινούνται και στο ζήτημα της Παλαιστίνης. Επιχειρούν να επιβάλουν «σιγή νεκροταφείου» απέναντι σε οποιονδήποτε καταγγέλλει το σιωνιστικό κράτος και υπερασπίζεται τον Παλαιστινιακό λαό.

Φτώχεια για τον λαό κέρδη για την ολιγαρχία

Δεν χρειάζονται πολλά λόγια για να περιγράψουμε τη βαρβαρότητα που επιχειρείται να επιβληθεί. Βαδίζουμε μπροστά σε έναν χειμώνα όπου η φτωχοποίηση θέτει επί τάπητος σοβαρά ζητήματα επιβίωσης. Ενώ σκορπίζουν τη φτώχεια, παγιώνοντας μισθούς πείνας και ψηφίζοντας νόμους που καταργούν θεμελιώδη εργασιακά δικαιώματα (8ωρο, 5ημερο, σύνταξη), οχυρώνονται απέναντι στις αναμενόμενες αντιστάσεις. Χτυπούν την απεργία, τις διαδηλώσεις, την πολιτική δράση, τη δυνατότητα οργάνωσης σε σωματεία. Γιατί γνωρίζουν καλά ότι αποτελούν τα κύρια όπλα στα χέρια των εργαζομένων για να αντιμετωπίσουμε αυτήν την κατάσταση.

Την ίδια ώρα διαβάζουμε ότι οι Τράπεζες βλέπουν κέρδη 4 δισ. στο τέλος του 2023. Στον αντίποδα η μεικτή αύξηση των 70 ευρώ στο μισθό των εκπαιδευτικών είναι 40 ευρώ καθαρά. Αυτή η παρωδία δεν μπορεί να αντιμετωπίσει το ράλι στις τιμές των προϊόντων, της ενέργειας, των ενοικίων! Η πραγματικότητα είναι αμείλικτη: 13 χρόνια μισθολογικής καθήλωσης με μνημονιακές μειώσεις ως και 40% έχουν οδηγήσει χιλιάδες εργαζόμενους και εκπαιδευτικούς σε δραματική μείωση των μισθών τους. Από την άλλη: 30% αυξήσεις στα επιδόματα στελεχών. Ο προϋπολογισμός του 2024 προβλέπει φοροκαταιγίδες για τον λαό και φοροαπαλλαγές για το κεφάλαιο: 6,2 δισ. αύξηση στους φόρους, συνολικά 62,9 δισ. Ευρώ

Αντιδραστική αλλαγή του DNA του Δημόσιου Σχολείου

Μέσα στα μέτωπα της επίθεσης που έχει ανοίξει το σύστημα, η εκπαίδευση έχει κεντρική θέση: στις υποσχέσεις της κυβέρνησης είναι η αναθεώρηση του άρθρου 16, το βάθεμα των ταξικών φραγμών για τους μαθητές (Τράπεζα Θεμάτων, ΕΒΕ, εξετάσεις ακόμα και σε τάξεις του Δημοτικού) και βέβαια η προώθηση της αξιολόγησης σε όλα τα επίπεδα. Το παζλ συμπληρώνεται με νέα μέτρα: «ελεύθερη επιλογή» σχολείου, δημοσιοποίηση αποτελεσμάτων πανελλαδικών για την παραπέρα κατηγοριοποίηση σχολείων και εκπαιδευτικών.

Η κατάσταση μέσα στα σχολεία έχει αλλάξει δραματικά. Δεν είναι μόνο τα χιλιάδες κενά που μπαλώνονται με απίθανους τρόπους (αναπληρωτές Γενάρη, υποχρεωτικές υπερωρίες, ανασκευή προγραμμάτων, «απασχόληση» τμημάτων). Συνολικά έχει εντατικοποιηθεί πλήρως η εργασιακή μας πραγματικότητα. Οι συνάδελφοι αναπληρωτές έχουν μετατραπεί σε μπαλάκια που τρέχουν από σχολείο σε σχολείο, οι διευθύνσεις εκπαίδευσης τους τοποθετούν όπου -στην κυριολεξία- γουστάρουν, η κυβέρνηση διαρρέει σχέδια για γραπτό διαγωνισμό ΑΣΕΠ. Οι νεοδιόριστοι εκβιάζονται αδιάκοπα με απειλές ότι δεν μονιμοποιούνται, για να «αποδεχτούν» το πλαίσιο της αξιολόγησης. Οι μετακινήσεις καθηγητών για συμπλήρωση ωραρίου, ακόμη και σε τέσσερα και πέντε σχολεία  έχουν ξεπεράσει κάθε όριο και διαμορφώνουν κλίμα τετελεσμένων αποδοχής του νέου ρόλου, του εκπαιδευτικού «λάστιχου – για πάσα χρήση» και της κινητικότητας.

Εκπαιδευτικοί-«βαλίτσες»

Σε πρόσφατο άρθρο του με τίτλο «Αναπληρωτές εκπαιδευτικοί: η επινόηση του βασανιστηρίου», ο καθηγητής Παιδαγωγικής του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, Γιώργος Μαυρογιώργος, αναρωτιέται «εάν υπάρχει πιο ταπεινωτική και πιο εξευτελιστική / επώδυνη / βάρβαρη / εφιαλτική / εξατομικευμένη / ανταγωνιστική (ο θάνατός σου η ζωή μου) / σωφρονιστική εμπειρία βασανιστηρίου από το να είσαι σε καθεστώς αναμονής προκειμένου να εγγράφεσαι κάθε χρόνο σε μια λίστα κατάταξης και αναμονής για μια θέση προσωρινής απασχόλησης κι αυτό να επαναλαμβάνεται για πολλά χρόνια!». Πράγματι, εάν ο διορισμός στην Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση αποτελεί το «φωτεινό αντικείμενο του πόθου» για χιλιάδες αναπληρωτές εκπαιδευτικούς, οι συνεχείς μετακινήσεις εκτός τόπου μόνιμης κατοικίας κάθε χρόνο από Εβρο έως Κρήτη και από Ιθάκη μέχρι Ικαρία ισοδυναμούν με μια σύγχρονη «Οδύσσεια».

Ετοιμάζεται η «αυτονομία της σχολικής μονάδας», παράλληλα «οι θεσμοί» ζητούν άμεσα  αύξηση του ωραρίου των εκπαιδευτικών, αξιολόγηση και αύξηση του αριθμού των μαθητών ανά τμήμα, επιτάχυνση δηλαδή  της εφαρμογής των συμφωνημένων του μνημονίου.

Δεν πρόκειται για μεμονωμένα και αποσπασματικά μέτρα, αλλά για ένα συνολικό σχέδιο με το οποίο η κυβέρνηση προσπαθεί να αλλάξει ριζικά το DNA της δημόσιας εκπαίδευσης, υποτάσσοντας την λειτουργία της στις αρχές της επιχειρηματικότητας και των ιδιωτικοοικονομικών κριτηρίων , της υπερίσχυσης των δεξιοτήτων έναντι των γνωστικών αντικειμένων, της πλήρους ελαστικοποίησης των εργασιακών  σχέσεων των εκπαιδευτικών.

 

Από κοντά και η PISA

Σε αυτή τη συγκυρία αναπτύσσεται μια ολόκληρη φιλολογία με χίλια δυο δημοσιεύματα απαξωτικά για το δημόσιο σχολείο και τους εκπαιδευτικούς καθώς η χώρα  κατατάσσεται σε όλες τις  εφαρμογές PISA στην ομάδα των χωρών  της «ουράς». Οι συγκεκριμένοι «ουραγοί», όπως και οι «άριστοι», είναι κατασκευή του ΟΟΣΑ/PISA, με τις περίτεχνες αλλά αναξιόπιστες επινοήσεις  συγκριτικής αξιολόγησης των επιδόσεων, τις μετρήσεις, τις στατιστικές αναλύσεις και τις κατατάξεις. Το PISA φετιχοποιεί τις μετρήσεις, τις συγκρίσεις και τις κατατάξεις στο πλαίσιο ενός οικουμενικού ανταγωνιστικού μαραθώνιου επιδόσεων.

Πού στοχεύει τελικά το PISA; Ο ΟΟΣΑ έχει έτοιμη τη «θεραπευτική αγωγή»: Να αυξήσουμε τις ώρες των εκπαιδευτικών, να αυξήσουμε τα όρια συνταξιοδότησης των εκπαιδευτικών, να συγχωνεύσουμε τα σχολεία, να αυξήσουμε τον αριθμό μαθητών στα τμήματα, να εντάξουμε, αβοήθητους, τους μαθητές με αναπηρία στα κανονικά σχολεία, να βάλουμε τα σχολεία σ` έναν ανελέητο ανταγωνισμό, να δημιουργήσουμε σχολεία για την ελίτ και κυρίως να αξιολογήσουμε τους εκπαιδευτικούς!

Και δεν ήταν λίγοι εκείνοι που κάθε φορά που ανακοινώνονταν τα αποτελέσματα του PISA ξεσκόνιζαν τα ρεφρέν τους για τους «τεμπέληδες καθηγητές που δεν κάνουν καλά τη δουλειά τους» και για «τους μαθητές που είναι όλο συνθήματα και καταλήψεις». Ανάμεσά τους ο γνωστός Ι.Κ. Πρετεντέρης δεν άφησε την ευκαιρία χαμένη και στο ΒΗΜΑ έριξε ευθέως τα βόλια του στους εκπαιδευτικούς θεωρώντας τους υπεύθυνους για το «σχολείο που όπως φαίνεται ειδικεύεται στο να παράγει πολλούς αγανακτισμένους, αναστατωμένους, αδικημένους, απογοητευμένους…».

Δικαίωση της ΕΑΑ – αγώνας ενάντια στον διαγωνισμό PISA

Σε αυτό το πλαίσιο η κινητοποίηση που έγινε ενάντια στις εξετάσεις PISA τον περασμένο Μάη ενόχλησε πολύ. Επειδή αρκετοί συνάδελφοι έκαναν στάση εργασίας. Αλλά δεν ήταν μόνο η συμμετοχή των συναδέλφων. Ενόχλησε γιατί ήταν μια πραγματική ζωντανή κινητοποίηση, όπου συναντήθηκε η αγωνία των εκπαιδευτικών με τη ζωντάνια των μαθητών απέναντι στο σχολείο που μας ετοιμάζουν. Είμαστε περήφανοι που συμβάλαμε στο να πραγματοποιηθεί αυτή η πετυχημένη κινητοποίηση με την παράταξη μας να στοχοποιείται και 4 εκπαιδευτικοί να διώκονται με την πλειοψηφία του ΔΣ της ΕΛΜΕ να σφυρίζει αδιάφορα για αυτή τη σκευωρία και να ανέχεται ως μέλη της αυτούς που την έστησαν και να βάζει τέλος σε ουσιαστικές και πλατιές κινητοποιήσεις λόγω εκλογών. Ωστόσο, καλούμε και φέτος την πλειοψηφία του ΔΣ της ΕΛΜΕ να πάρει ανάλογες αποφάσεις για κινητοποιήσεις ενάντια στον διαγωνισμό PISA.

Αξιολόγηση – χειραγώγηση – κατηγοριοποίηση

Δεν είναι η αξιολόγηση, σε όλα τα επίπεδά της (εσωτερική, μέντορες, ατομική), κάτι ανεξάρτητο από τα παραπάνω. Ως βασικό κομμάτι της επίθεσης, έρχεται να νομιμοποιήσει και να βαθύνει όλα τα παραπάνω. Να διαλύσει τις εργασιακές σχέσεις μέσα στο σχολείο, να εντείνει την ταξικότητα και την ανισότητα ανάμεσα στους μαθητές, να μεταβιβάσει όλη την ευθύνη στους εκπαιδευτικούς.

Τα «ενιαία κείμενα», δεν είναι καθόλου ενιαία:

Ενδεικτικά τον δείκτη «πόροι –μέσα-ερευνητικά εργαλεία» για κάθε στόχο αξιολόγησης η πλειοψηφία του Δ.Σ. της ΟΛΜΕ όχι μόνο καλεί να συμμετάσχουμε στην αξιολογική διαδικασία, αλλά και τα κείμενα που προτείνει δεν είναι καθόλου «ενιαία», αφού διαφοροποιούνται σε κάθε σχολική μονάδα από τη στιγμή που κάθε σύλλογος διδασκόντων καλείται να καταγράφει τις διαφορετικές ανάγκες του σχολείου που εργάζεται. Υιοθετούν δηλαδή πλήρως τη λογική της διαφοροποίησης και κατηγοριοποίησης των σχολείων που θέλει να επιβάλει το υπουργείο. Συγκεκριμένα για το πεδίο Πόροι – μέσα – ερευνητικά εργαλεία (σε κάθε στόχο): «Η ομάδα εργασίας θα καταγράψει τα επιμέρους προβλήματα του σχολείου, που δυσχεραίνουν τη διδασκαλία και τη μάθηση …τις επιμέρους σχετικές ανάγκες του σχολείου …τις συγκρουσιακές καταστάσεις του σχολείου καθώς και τις αιτίες τους …τα επιμέρους προβλήματα του σχολείου, που δυσχεραίνουν τη διδασκαλία και τη μάθηση και θα αξιοποιήσει διεθνείς και εγχώριες παιδαγωγικές μελέτες (UNESCO, UNISEF (sic), ΚΕΜΕΤΕ κλπ.)

Αυταρχισμός – Διώξεις – τρομοκρατία

Επειδή αυτή η πραγματικότητα αποκαλύπτεται μέρα τη μέρα, το σύστημα οχυρώνεται πίσω από τον αυταρχισμό, την τρομοκρατία, τις διώξεις. Από το πειθαρχικό δίκαιο της χούντας μέχρι σήμερα στο στόχαστρο η πολιτικοσυνδικαλιστική δράση, τα εργασιακά δικαιώματα και ελευθερίες, ακόμα  και η ελευθερία γνώμης! Κοινός στόχος η διαμόρφωση ενός δημοσίου υπαλλήλου πειθήνιου και άβουλου που εύκολα θα χειραγωγείται και θα είναι ευάλωτος στις διαθέσεις των ανωτέρων του.

Η κατηγορία για ανάρμοστη συμπεριφορά εντός και εκτός υπηρεσίας εύκολα μπορεί να γίνει εργαλείο προκειμένου να εκφοβίσουν και να εξαναγκάσουν την σιωπή κάθε εκπαιδευτικού και να δημιουργήσει ένα αντιπαιδαγωγικό κλίμα εχθρότητας, καχυποψίας και εντάσεων σε κάθε εργασιακό χώρο. Η κατηγορία αυτή μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την καταστολή κάθε πολιτικοσυνδικαλιστικής δράσης.

Και αν από την ψήφιση του Ν. 3528/2007 (Υπαλληλικός Κώδικας) και στη συνέχεια του Ν. 4057/12 (Πειθαρχικό Δίκαιο Δ.Υ.) μέχρι πρόσφατα είχαν  τεθεί στο στόχαστρο περιστατικά «χαμηλής έντασης», χωρίς, δηλαδή ιδιαίτερη ένταση της πολιτικής και συνδικαλιστικής δράσης – με σοβαρές εξαιρέσεις εκπαιδευτικών που διώχτηκαν για αυτή τη δράση τους, σήμερα η κατάσταση έχει αλλάξει δραματικά. Η κυβέρνηση, το υπουργείο Παιδείας και ο διοικητικός μηχανισμός της εκπαίδευσης βάζουν στο στόχαστρο δραστήριους  συνδικαλιστές με αριστερή πολιτικοσυνδικαλιστική δράση  ακόμα και παρατάξεις.

Σε αυτό το πλαίσιο πολύ χαρακτηριστική και σοβαρή η καταγγελία της ΕΝΟΤΗΤΑΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ (ΕΛΜΕ Πειραιά): «Η συνδικαλιστική παρέμβαση για τον διαγωνισμό PISA στις 10 Μάη 2023 στο 1ο Γυμνάσιο Κερατσινίου βρίσκεται στο στόχαστρο της ΔΔΕ Πειραιά και των κρατικών και άλλων μηχανισμών (που θυμίζουν παρακράτος). Κι αφού δεν μπορούν να στείλουν στο πειθαρχικό και τα δικαστήρια μια παράταξη, επιμένουν να στήνουν σκευωρίες στέλνοντας στο πειθαρχικό και στον εισαγγελέα τα μέλη της παράταξης, συμπαρασύροντας και μια ακόμη συνάδελφο από άλλη παράταξη. Αυτό αποδεικνύεται καθαρά από την έκθεση προκαταρκτικής εξέτασης για τη συγκεκριμένη παρέμβαση που διεξήγαγε το γνωστό -καθόλου τυχαίο- στέλεχος της ΝΔ και της ΔΑΚΕ Πειραιά.

Από τον…. «πλούσιο» φάκελο του πειθαρχικού προκύπτουν διάφορα σημαντικά συμπεράσματα:

1) Στοχοποιείται ανοικτά και καθαρά η ΕΝΟΤΗΤΑ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ και αυτό αποτυπώνεται στο υπ’ αριθμ. 5 συμπέρασμα: «Την ευθύνη της παρακώλυσης της λειτουργίας για τις 10 Μαϊου φαίνεται να αναλαμβάνει η συνδικαλιστική παράταξη «Ενότητα Αντίστασης Ανατροπής Πειραιά».

2) Σαν να μην έφτανε αυτό παρουσιάζεται σαν πειστήριο εγκλήματος, για τους τέσσερις εκπαιδευτικούς-αγωνιστές που διώκονται η ανακοίνωση της συνδικαλιστικής παράταξης, αφού γράφει: «η οποία (σ.σ. η Ενότητα Αντίστασης Ανατροπής) εξέδωσε και σχετική ανακοίνωση η οποία και επισυνάπτεται» (!). Πρωτοφανές! Να εντάσσεται σε φάκελο πειθαρχικού η ανακοίνωση παράταξης, που χαιρετίζει τους συναδέλφους που συμμετείχαν στην κινητοποίηση, σαν αποδεικτικό στοιχείο εγκλήματος. Όλο αυτά αποτελούν ξεκάθαρη στοχοποίηση συγκεκριμένων φωνών και πολιτικής δράσης.

3) Στο πλαίσιο αυτό, ο διοικητικός μηχανισμός επιδιώκει να στήσει μια σκευωρία για να βγάλει τα πορίσματα που αυτός θέλει…».

Από τη Θεσσαλονίκη, τα Χανιά, το Ρέθυμνο μέχρι τη Βιομηχανία διώξεων του Πειραιά και αλλού, εκπαιδευτικοί διώκονται για τη συνδικαλιστική και πολιτική τους δράση! Η «ανάρμοστη για εκπαιδευτικό συμπεριφορά εκτός υπηρεσίας» αξιοποιείται από τις Διοικήσεις της Εκπαίδευσης σε απόλυτη εφαρμογή της γενικότερης πολιτικής της καταστολής και της τρομοκρατίας, της ενίσχυσης της φασιστικοποίησης της δημόσιας ζωής.

Η άγρια επίθεση που εξαπολύεται δεν αφορά μόνο τους εκπαιδευτικούς και την εκπαίδευση. Πραγματικός στόχος είναι να παταχθεί κάθε μορφή λαϊκής αντίστασης και διεκδίκησης, όπου κι αν εκδηλωθεί, πριν εκδηλωθεί. Δεν υπάρχει αμφιβολία για τη στόχευση των διώξεων: τρομοκράτηση, εκφοβισμός, ομηρία, φίμωση των αγωνιστικών φωνών των σωματείων που αντιστέκονται στη νεοφιλελεύθερη λαίλαπα της κυβέρνησης της ΕΕ, του ΟΟΣΑ και του Κεφαλαίου.

Και οι συνδικαλιστικές ηγεσίες τι κάνουν; Η ΟΛΜΕ στον αστερισμό της ανοιχτής συνεννόησης με την κυβερνητική εξουσία!

Το κύριο μέλημα του κρατικού κυβερνητικού συνδικαλισμού ήταν να υπάρξει μια απόφαση της ΟΛΜΕ που να υιοθετεί τη λογική συμμετοχής στην αξιολόγηση μέσω των «ενιαίων κειμένων» και να διευκολύνει την κυβέρνηση. Άλλωστε, η ΔΑΚΕ είναι υπέρ της αξιολόγησης, οι ΣΥΝΕΚ είναι υπέρ της αξιολόγησης Γαβρόγλου της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, ενώ η ΑΣΕ-ΠΑΜΕ τοποθετείται ενάντια στην «αντιδραστική», «αντιπαιδαγωγική» και «αντιεκπαιδευτική» αξιολόγησης, λες και μπορεί να υπάρξει μια αξιολόγηση που δεν είναι κατηγοριοποίηση των σχολείων. Θέσεις που εκ των πραγμάτων βοηθούν τη νεοφιλελεύθερη πολιτική της κυβέρνησης να προχωρήσει στις βαθιές αντιδραστικές και ταξικές επιλογές της στην εκπαίδευση μέσω μιας εμβληματικής επιλογή της, όπως αυτή της αξιολόγησης.

Τεράστιες οι ευθύνες της ΑΣΕ-ΠΑΜΕ. Με τη στάση του διευκόλυνε τον κυβερνητικό συνδικαλισμό να προωθήσει τη γραμμή έμμεσης αποδοχής της αξιολόγησης. Επέλεξε να πάρει θέση κάτω από την ομπρέλα του, αντί να στηρίξει όλο εκείνο το κομμάτι του κλάδου που αντιστέκεται, την αγωνιστική κινητοποίηση των ΕΛΜΕ, των πρωτοβαθμίων σωματείων, ώστε να ανατραπεί η γραμμή αποδοχής της αξιολόγησης των ΔΑΚΕ –ΠΕΚ –ΣΥΝΕΚ.

Αποπροσανατολίζουν, διαρρέοντας ότι στη σημερινή κοινωνία, μπορεί να υπάρχει «μια άλλη καλή αξιολόγηση» και μια τηλε-«εκπαίδευση» καλών προθέσεων. Έχουν κηρύξει σιωπητήριο για άθλια ταξικά μέτρα όπως αυτά της Τράπεζας Θεμάτων και της ΕΒΕ. Διασπάνε τον κλάδο σε μόνιμους, νεοδιόριστους, αναπληρωτές και κατακερματίζουν κάθε υποψία μάχης. Καμώνονται ότι κλείνουν το παράθυρο της αξιολόγησης με τα λεγόμενα «ενιαία κείμενα», ανοίγοντας διάπλατα την πόρτα.

Εξοβελίζουν κάθε προοπτική οργάνωσης απεργιακού αγώνα και σπέρνουν την αντίληψη ότι «αυτά δεν γίνονται»! Ούτε λίγο ούτε πολύ πάνε να βγάλουν τρελούς όσους επιμένουμε σε αυτήν την προοπτική. Έχουν κάνει έναν κλάδο 180.000 εργαζομένων να νιώθει μόνος και αδύναμος!

Και η πλειοψηφία της ΕΛΜΕ Πειραιά; Με τη γραμμή των 2 Σ

Παρά τα όποια λόγια και τις δειλές πράξεις και τις συμβολικές ή πραγματικές κατόπιν πίεσης κινητοποιήσεις δεν προωθεί τη γραμμή του αγώνα, αλλά τη γραμμή των 2 Σ. Συμβιβασμός – Συνδιαλλαγή. Από το 2021 πρόβαλε τη γραμμή της αποδοχής της αξιολόγησης με τα «ενιαία κείμενα». Όσον αφορά την ατομική αξιολόγηση πορεύτηκε με τη λογική ότι είναι ατομική υπόθεση, επομένως δεν μπορούμε να αντισταθούμε, εφόσον οι αξιολογούμενοι νεοδιόριστοι αποδέχονται την αξιολόγηση.

Χαρακτηριστική είναι η στάση της πλειοψηφίας της ΕΛΜΕ μετά τις 10 Μάη να μη θέλει να καλέσει ΑΜΕΣΑ μαζική συγκέντρωση διαμαρτυρίας, παρά την επίμονη πρότασή μας, επιχειρώντας να κρύψει κάτω από το χαλί ένα τέτοιο τόσο σημαντικό ζήτημα. Με το «σκεπτικό» ότι «η παραπομπή στο Πειθαρχικό Συμβούλιο της Περιφέρειας δεν είναι άμεση αλλά θα πάρει 3-4 χρόνια», όπως άλλωστε μας… «κατευνάζουν» και οι διώκτες. Υπενθυμίζουμε πάντως ότι όποια προσπάθεια έκαναν από την αρχή της περσινής χρονιάς κατευνασμού των ζητημάτων με τον ΔΙΔΕ ή συνδιαλλαγής και συνεννόησης μαζί του δεν απέδωσαν (τί περίεργο) καρπούς. Υποχώρησε, όταν το ζήτημα των διώξεων άνοιξε πλατιά στους συναδέλφους (τον Νοέμβρη του 2022 ) και οδήγησε σε μια συγκέντρωση εκατοντάδων συναδέλφων.

Απούσα η ΕΛΜΕ την Παρασκευή 30 Ιουνίου έξω από τη Διεύθυνση Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Πειραιά, όταν δεκάδες εκπαιδευτικοί και αλληλέγγυοι συμμετείχαν στη συγκέντρωση διαμαρτυρίας. Η κινητοποίηση καλέστηκε από την “Ενότητα Αντίστασης Ανατροπής ” μετά την άρνηση της πλειοψηφίας του ΔΣ της ΕΛΜΕ Πειραιά να απαντήσει άμεσα και αγωνιστικά στη μεθοδευμένη επιχείρηση άσκησης τρομοκρατίας και ποινικοποίησης της συνδικαλιστικής δράσης.

Αρνήθηκε να συνδιοργανώσει σύσκεψη που πραγματοποιήθηκε χθες Τρίτη 12/12 για τις διώξεις εκπαιδευτικών σε Πειραιά, Αθήνα, Θεσσαλονίκη και αλλού και τη σκευωρία στον Πειραιά με την ΕΛΜΕ Ν.ΣΜΥΡΝΗΣ-ΚΑΛΛΙΘΕΑΣ-ΜΟΣΧΑΤΟΥ.

Οι παρατάξεις της πλειοψηφίας του ΔΣ παρουσιάζουν ως  «νίκες»,  όταν τους δέχεται ο υπουργός, ή όταν κάνει μια «δήλωση συμπάθειας» κάποιος Προϊστάμενος ή άλλος αξιωματούχος. Επαίρονται ότι σώζουν τα σπίτια των ανθρώπων, όταν πλειστηριασμοί γίνονται και κηρύσσονται άγονοι!

Η ανακοίνωση – πλυντήριο 29 Νοέμβρη 2023

Σε ανακοίνωσή της η ΕΛΜΕ Πειραιά αναφέρεται στη συνάντηση που πραγματοποιήθηκε με το ΔΙΔΕ δίνοντας μια εξωραϊσμένη εικόνα των σχολείων της περιοχής. Όπως αναφέρεται ενδεικτικά: «Ο προϊστάμενος απάντησε ότι αναμένονται οι νέες προσλήψεις αναπληρωτών …. Στο μέτωπο της ατομικής αξιολόγησης, ο ΔΔΕ ανέφερε ότι η διαδικασία προχωράει σύμφωνα με το νόμο και την εγκύκλιο του ΥΠΑΙΘΑ .. Δήλωσε ότι πρόθεσή του και εντολή του προς τους Συμβούλους είναι να γίνεται σεβαστό το δικαίωμα όσων θέλουν να απεργήσουν… ο Προϊστάμενος δεσμεύτηκε να το εξετάσει και να προχωρήσει σε ενέργειες… ο ΔΔΕ δεσμεύτηκε ότι θα κάνει σεβαστή την απόφαση των συλλόγων διδασκόντων…» Στην ανακοίνωση δε γίνεται αναφορά στο θέμα των διώξεων

Δεν μηδενίζουμε τις όποιες αγωνιστικές κινητοποιήσεις και παρεμβάσεις  που έγινα ύστερα από προτάσεις της ΕΝΟΤΗΤΑΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ. Άλλωστε η παράταξή μας σε αρκετές κινητοποιήσεις ήταν η αγωνιστική πλειοψηφία.

Εμείς επιμένουμε: Το σιωπητήριο, οι συμβολικές κινητοποιήσεις αντιπροσώπων, η κοινοβουλευτικοποίηση των αγώνων οδηγούν στην ήττα. Οι καλύτερες στιγμές του μαχόμενου εκπαιδευτικού κι εργατικού κινήματος συντελέστηκαν όταν οι εκπαιδευτικοί πήραν τον αγώνα στα χέρια τους μέσα από ΓΣ και επιτροπές αγώνα

Στον δρόμο της ΕΝΟΤΗΤΑΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ

Ως ΕΝΟΤΗΤΑ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ δηλώνουμε ότι δεν παίρνουμε λέξη πίσω από όσα έχουμε γράψει, αλλά και από όσα έχουμε πράξει όλο αυτό το διάστημα. Ότι δεν υποχωρούμε και δε θα γίνουμε «υπεύθυνοι» προς το σύστημα και τις επιδιώξεις του. Και όπως γράψαμε και στην «περίφημη» ανακοίνωση που εσωκλείεται στον φάκελο του πειθαρχικού: «Το μόνο που έχουμε να δηλώσουμε είναι ότι ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΜΕ!».

Η ΕΝΟΤΗΤΑ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ αποτελεί μετωπικό σχήμα οργανωμένων δυνάμεων και ανένταχτων αγωνιστών με κοινό βηματισμό στην κατεύθυνση συγκρότησης ΑΓΩΝΑ μέσα στο σωματείο. Επιδιώκοντας να ενισχύσουμε την από τα κάτω κίνηση του κλάδου στα πρωτοβάθμια σωματεία του ως τη μόνη προοπτική που μπορεί να δώσει διέξοδο αντίστασης. Η παράταξή μας δεν παλεύει «για λογαριασμό του κλάδου», αλλά επιδιώκει να συμβάλει στο να πάρουν οι ίδιοι οι εργαζόμενοι την υπόθεση της οργάνωσης των αγώνων στα χέρια τους. Ξέρουμε παρά τις μεγάλες δυσκολίες, πως αυτή είναι η μόνη διέξοδος, έχουμε πλήρη επίγνωση για το γεγονός ότι δεν μπορούμε να περιμένουμε τίποτα από τις συγκεκριμένες συνδικαλιστικές ηγεσίες. Η ΕΑΑ στηρίζει τις κινήσεις αγώνα και αντίστασης, πολεμάει τη γραμμή της ήττας, των συμβιβασμών και της συνδιαλλαγής με τον αντίπαλο. Δεν είναι τυχαίο ότι η παράταξή μας έχει στοχοποιηθεί με χοντροκομμένο τρόπο από τη διοίκηση! Παλεύουμε με όλες μας τις δυνάμεις ώστε να σπάσει το κλίμα τρομοκρατίας και μοιρολατρίας που επιχειρείται να επιβληθεί στους συναδέλφους. Επιδιώκουμε κοινό πανεκπαιδευτικό απεργιακό αγωνιστικό βηματισμό το επόμενο διάστημα. Έτσι λοιπόν να ξαναγυρίσουμε στους δρόμους του αγώνα.

ΑΥΤΗ ΤΗ ΦΩΝΗ ΣΑΣ ΚΑΛΟΥΜΕ ΝΑ ΣΤΗΡΙΞΕΤΕ ΣΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΤΗΣ ΕΛΜΕ ΠΕΙΡΑΙΑ.

Απέναντι στην αντιλαϊκή, την  αυταρχική εκπαιδευτική πολιτική  και την πολιτική των διώξεων των διώξεων που επιδιώκει να βάλει στον γύψο τις συνδικαλιστικές ελευθερίες και δικαιώματα ο ανυποχώρητος συλλογικός αγώνας, ο δρόμος των μαζικών κινητοποιήσεων είναι μονόδρομος. «Ανάρμοστη συμπεριφορά» οφείλουμε να έχουμε πάντα στο καθεστώς της σιωπής και της υποταγής! Δεν υπάρχει άλλος δρόμος, όπως καταλήγει και ο ποιητής:

«Μας έλεγαν θα νικήσετε όταν υποταχτείτε.

Υποταχτήκαμε και βρήκαμε τη στάχτη. (…)

Μένει να ξαναβρούμε τη ζωή μας …» (Γ. Σεφέρης).

Στους αγώνες μας, λοιπόν, η ασπίδα μας δεν είναι ο νόμος. Η ασπίδα μας είναι η μαζικότητά μας. Καμία μαζική πορεία δεν μπορεί να την σταματήσει κανένας νόμος Χρυσοχοΐδη. Καμία προετοιμασμένη μεγάλη απεργία δεν μπορεί να την σταματήσει κανένας νόμος Χατζηδάκη. Καμία δίωξη δεν μπορεί να προχωρήσει όταν το κίνημα συμπαράστασης είναι πλατύ και μαζικό!

Οι αγώνες μας δεν είναι νόμιμοι ή παράνομοι. Είναι δίκαιοι και αναγκαίοι: Γι’ αυτά αξίζει να αγωνιστούμε με πραγματικούς αγώνες και όχι συμβολικές διαμαρτυρίες. Για την ανατροπή της αντιλαϊκής πολιτικής χρειάζεται σχέδιο για σύγκρουση, συντονισμός, συγκεκριμένα βήματα για κλιμάκωση των αντιστάσεων, αγώνα διαρκείας και απεργίες, το όπλο των εργαζομένων που πονάει πιο πολύ την εργοδοσία. Βάζοντας μπροστά τις ανάγκες μας, με τα σωματεία, τις ΓΣ, τις επιτροπές αγώνα και τον συντονισμό τους, να ανοίξουμε δρόμο αντεπίθεσης, κόντρα στην υποταγή και την ήττα.

Για αυξήσεις στους μισθούς –ανατροπή της αξιολόγησης –μονιμοποίηση νεοδιόριστων και αναπληρωτών –κατάργηση της ΕΒΕ και της Τράπεζας Θεμάτων – ανάκληση όλων των διώξεων

Για την ΕΝΟΤΗΤΑ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ

Γιώργος Κ. Καββαδίας