Δεν είναι η πρώτη φορά. Ως πιστός υπηρέτης, όχι κάποιου «διεθνούς δικαίου», αλλά πρώτα και κύρια συμφερόντων των ΗΠΑ και της ΕΕ, άξιος γόνος και συνεχιστής του πατέρα του, ο Μητσοτάκης βρέθηκε για μια ακόμη φορά σε δύσκολη θέση. Σε αυτή του πιστού υπηρέτη και υποστηρικτή της γενοκτονίας του παλαιστινιακού λαού. Η ιστορία θα τον εγγράψει σαν «αγαπητό» φίλο του σφαγέα-φασίστα, σιωνιστή Νετανιάχου. Σαν ένα χρήσιμο πολιτικό στήριγμα-εξάρτημα, του δυτικού ιμπεριαλισμού και του σιωνισμού, στη διάπραξη ενός από τα μεγαλύτερα εγκλήματα στην ιστορία της ανθρωπότητας.

Κάτω πάντα από τις εντολές των ξένων δυτικών αφεντικών και με το γνωστό ενθουσιασμό του, για την εξυπηρέτηση των εγκληματικών τους σχεδιασμών, έτρεξε και στο Ισραήλ, πρώτος των πρώτων, να φωτογραφηθεί με τον σιωναζί πρόεδρο, τον οποίο χαρακτήρισε «αγαπητό» και έσπευσε εκ μέρους της κυβέρνησής του να δηλώσει την «αλληλεγγύη» του. Την «αλληλεγγύη» στο νέο αποτρόπαιο έγκλημα του ισραηλινού φασισμού απέναντι σε ένα λαό που αγωνίζεται δεκαετίες τώρα για την ελευθερία του.

Δεν είναι η πρώτη φορά. Παθιασμένος υποτελής, ο Μητσοτάκης σε αυτά τα λίγα, αναλόγως, χρόνια της θητείας του, έχει βρεθεί σε αυτή τη θέση πολλές φορές. Πρώτη δουλειά, με την ανάληψη των καθηκόντων του το 2019, ήταν να αναγνωρίσει ως πρόεδρο της Βενεζουέλας τον Χουάν Γκουαϊδό! Εκείνον τον σαλτιμπάγκο λακέ τον ΗΠΑ, που βγήκε σε μια πλατεία και αυτοανακηρύχτηκε πρόεδρος της χώρας του, ενάντια σε συντάγματα, εκλογές και νόμους, με στόχο την αποσταθεροποίηση και το πραξικόπημα. Η συνέχεια γνωστή. Το πραξικόπημα των ΗΠΑ απέτυχε, ο «πρόεδρος» κλόουν κατηγορήθηκε για σκάνδαλα, καρτέλ και διαφθορά, ακόμη και από την δική του «μεταβατική εθνοσυνέλευση», καθαιρέθηκε και πέρασε στο ιστορικό χρονοντούλαπο, ως αυτό που ήταν. Ως ένας σαλτιμπάγκος λακές. Μαζί με αυτόν και η αναγνώρισή του, ως «πρόεδρος της Βενεζουέλας», από διάφορους άλλους λακέδες των ΗΠΑ με πρώτο πάντα τον πρωθυπουργό της Ελλάδας, Μητσοτάκη.

Με την έναρξη του πολέμου στην Ουκρανία, έγινε εγκάρδιος φίλος και υποστηρικτής του άλλου γνωστού φασίστα, του Ζελένσκι. Ως πιστό φερέφωνο των ΗΠΑ και πάλι, μαζί με τις «αποφάσεις» για στρατιωτική στήριξη, κάτω από τις απαιτήσεις των «προστατών» του, μετέτρεψε το ελληνικό κοινοβούλιο σε πασαρέλα των Ναζί του Αζόφ. Ο Μητσοτάκης και οι βουλευτές της ΝΔ, όπως και αυτοί των άλλων αστικών κομμάτων, σε μια αποκαλυπτική στιγμή ευτελισμού του πολιτικού προσωπικού της εξάρτησης και της υποτέλειας, βρέθηκαν στην ελληνική βουλή να χειροκροτούν με ιδιαίτερο πάθος, ναζιστικά αποβράσματα και μάλιστα με κουκούλες. Απέναντι στα δεκάδες αποκαλυπτικά δημοσιεύματα για το «ποιόν» των κουκουλοφόρων, ο Μητσοτάκης και οι βουλευτές της ΝΔ για μια ακόμη φορά… εποίησαν την νήσσαν.

Ό,τι ακριβώς κάνουν και τώρα. Που το «διεθνές δίκαιό» τους, αυτό στο όνομα του οποίου ορκίζονται και κάθε στιγμή καταπατούν, ούτε λίγο ούτε πολύ κατηγορεί τον Νετανιάχου για γενοκτονία και εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας. Κάτι που ανεξάρτητα από τις αποφάσεις του ΟΗΕ και του Διεθνούς Δικαστηρίου οι λαοί του κόσμου και σίγουρα και ο ελληνικός, παρά την σάπια σιωνιστική προπαγάνδα, το έχουν καταλάβει εδώ και καιρό. Και γεμίζουν τις πλατείες με το σύνθημα «Λευτεριά στην Παλαιστίνη»! Κάτι που ο Μητσοτάκης και οι ομοίοι του αγνοούν προκλητικά. Συνεχίζοντας, αθόρυβα, τώρα χωρίς χαιρετούρες και χαμόγελα, την πολιτική στήριξης της γενοκτονίας που διαπράττει ο σιωνισμός μαζί με ΗΠΑ και ΕΕ. Με πολιτικές αποφάσεις, θέσεις και ψήφους, με παραχώρηση των βάσεων, με φρεγάτες και ό,τι άλλο του ζητηθεί από του πλανητικούς ιμπεριαλιστές τύραννους.

Όμως η ιστορία ήταν και είναι σκληρή με τους κάθε λογής υπηρέτες αλλότριων για το λαό συμφερόντων. Η ηρωική αντίσταση του παλαιστινιακού λαού αντέχει. Μαζί της και η αλληλεγγύη των λαών στον πιο δίκαιο αγώνα. Και είναι βέβαιο ότι οι σιωνιστές του Ισραήλ και πρώτα από όλους ο Νετανιάχου θα βρεθεί στο ίδιο ιστορικό χρονοντούλαπο με τον Χίτλερ. Θα κριθεί και αυτός, ως αυτό που είναι. Ως ένας αδίστακτος φασίστας που διέπραξε αποτρόπαια εγκλήματα. Κάπου εκεί, σε ένα διπλανό «ράφι της ιστορίας», θα βρεθούν και πολλοί λυπηροί, οσφυοκάμπτες λακέδες των κοινών τους αφεντικών. Κάπου εκεί θα βρεθεί και ο «αγαπητός» ο «καλός φίλος του Μπίμπι»!

Πετράκης Βασίλης