ΕΛΜΕ Κέρκυρας

Κέρκυρα, 11/4/2024

Για τη σύσκεψη για την πρόληψη της σχολικής βίας

Προβληματισμό και εντύπωση έχει προκαλέσει στην εκπαιδευτική κοινότητα, ότι στη σύσκεψη που συγκάλεσε ο Πρύτανης του Ιονίου Πανεπιστημίου «με σκοπό τη λήψη πρωτοβουλιών που να συμβάλλουν κυρίαρχα στην πρόληψη» της σχολικής βίας, επιλέχθηκε να μην κληθούν οι άμεσα εμπλεκόμενοι, δηλαδή οι Εκπαιδευτικοί, οι Γονείς και οι Μαθητές!

Στην σύσκεψη συμμετείχαν αυτοδιοικητικοί παράγοντες, οι οποίοι έχουν βαρύτατες ευθύνες για τις ακατάλληλες σχολικές υποδομές και για την έλλειψη χώρων άθλησης και καλλιτεχνικής και πολιτιστικής έκφρασης των μαθητών, η διοίκηση της Εκπαίδευσης η οποία έχει ευθύνες για την υλοποίηση της αντιεκπαιδευτικής πολιτικής και τις αρνητικές συνέπειες που αυτή έχει στους μαθητές, παράγοντες που δεν σχετίζονται με την πρόληψη, αλλά με την καταστολή της σχολικής βίας, και παράγοντες οι οποίοι δεν σχετίζονται καθ’ οιονδήποτε τρόπο με την σχολική κοινότητα. Στην σύσκεψη όμως δεν προσκλήθηκαν οι εκπαιδευτικοί, οι οποίοι γνωρίζουν εκ των έσω τα φαινόμενα της σχολικής βίας, ούτε οι γονείς των μαθητών, τους οποίους -πρώτα και κύρια- αφορούν τα περιστατικά βίας, που συμβαίνουν στα σχολεία. Δεν προσκλήθηκαν ούτε καν οι μαθητές, οι οποίοι θα μπορούσαν να μοιραστούν τις πολύτιμες εμπειρίες τους σχετικά με το τι και πώς συμβαίνει μέσα στα σχολεία.

Τέτοιου είδους συζητήσεις και συσκέψεις παραγόντων, οι οποίες είναι αποκομμένες από το κοινωνικό πλαίσιο μέσα στο οποίο, λαμβάνουν χώρα τα περιστατικά σχολικής βίας, και από τις οποίες αποκλείονται οι άμεσα ενδιαφερόμενοι, μπορεί να έχουν επικοινωνιακά οφέλη για κάποιους από τους συμμετέχοντες, αλλά επί της ουσίας προσφέρουν ελάχιστα στα θέματα στα οποία φιλοδοξούν να «παρέμβουν».

Στην ουσία της συζήτησης και των τοποθετήσεων των συμμετεχόντων δεν θα υπεισέρθουμε, αφού ως σωματεία έχουμε αναδείξει πάμπολλες φορές και τις βαθύτερες αιτίες του προβλήματος αλλά και την ανάγκη στελέχωσης όλων των σχολείων με ψυχολόγους και κοινωνικούς λειτουργούς κάτι που, παρά τις δηλώσεις του Περιφερειακού Διευθυντή Εκπαίδευσης, δεν συμβαίνει. Έχουμε επισημάνει την ανάγκη της πρόληψης και όχι της καταστολής, και την ανάγκη να μην παρουσιάζεται η σχολική βία κατακερματισμένη, δηλαδή σαν να είναι αποκομμένη από το κοινωνικό πλαίσιο μέσα στο οποίο συμβαίνει και από τις πολιτικές που το διαμορφώνουν.

Οι εκπαιδευτικοί και οι γονείς γνωρίζουμε ότι το πρόβλημα της σχολικής βίας δεν λύνεται με πλατφόρμες καταγγελιών ούτε με θεσμοθέτηση και επιβολή αυστηρότερων ποινών, αφού το πρόβλημα είναι πολύ πιο σύνθετο απ’ όσο κάποιοι θέλουν να το παρουσιάζουν. Οι εκπαιδευτικοί, μαζί με τους γονείς και τους μαθητές, με τα πενιχρά μέσα που έχουμε, και με την πολιτεία απέναντι μας και όχι δίπλα μας, θα συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε για την εξάλειψη της σχολικής βίας και των αιτιών που την γεννούν και την γιγαντώνουν, στηρίζοντας τους μαθητές μας, χωρίς αυτούς, τους οποίους το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι ένα τυπικά «αξιολογημένο» αλλά στη ουσία διαλυμένο και απαξιωμένο δημόσιο σχολείο…