Σχετικά με κάποιες δηλώσεις του Δημάρχου Ηγουμενίτσας για το Βιολογικό Ιωαννίνων και τον Καλαμά

Ο αγώνας του Θεσπρωτικού λαού το 1988 για τον Καλαμά δεν έγινε για να μη γίνεται
«ανεξέλεγκτη διάθεση» των λυμάτων του Βιολογικού Καθαρισμού Ιωαννίνων,
αλλά για να μη πέσουν τα λύματα του Λεκανοπεδίου Ιωαννίνων έστω και βιολογικά καθαρισμένα

σχολιάζει ο Παύλος Λ. Αλεξίου

Υπάρχει ακόμη η σφραγίδα «Επιτροπή Αγώνα για να μη πέσουν τα λύματα του Λεκανοπεδίου Ιωαννίνων στον ποταμό Καλαμά έστω και βιολογικά καθαρισμένα». Υπάρχει πλούσιο αρχείο με πολλές ανακοινώσεις και ζουν ακόμη πολλά μέλη εκείνης της «τρομερής» Επιτροπής Αγώνα που μπορεί να επιβεβαιώσουν τον παραπάνω τίτλο, αλλά και την ουσία εκείνης της μεγάλης λαϊκής εξέγερσης του Θεσπρωτικού λαού, μεταξύ των οποίων και ο αγαπητός φίλος, πατέρας του κ. Δημάρχου Ηγουμενίτσας.

Στα πρόσφατα εγκαίνια της επέκτασης της Μονάδας Βιολογικού Καθαρισμού Ιωαννίνων (ΜΒΚΙ), ο κ. Δήμαρχος Ηγουμενίτσας προέβη μεταξύ των άλλων και στις παρακάτω δηλώσεις:

« Το 1988 όλοι οι Θεσπρωτοί είχαν ξεσηκωθεί προκειμένου για να αποτρέψουν την ανεξέλεγκτη διάθεση των λυμάτων στον Καλαμά», «το εργοστάσιο του βιολογικού καθαρισμού των Ιωαννίνων έχει εξελιχτεί σε μια σύγχρονη μονάδα που πιστεύω ότι με τον επαγγελματισμό που διακρίνει την ΔΕΥΑΙ, η λειτουργία του είναι ποιοτική, είναι αποτελεσματική και συμβάλλει στην ποιότητα ζωής των κατοίκων της πόλης και του ευρύτερου Λεκανοπεδίου Ιωαννίνων, όσο και στην προστασία του περιβάλλοντος όχι μόνον των Ιωαννίνων αλλά και της Θεσπρωτίας, αφού προστατεύει και την διάθεση των λυμάτων στον ποταμό Καλαμά με επικινδυνότητα» (οι υπογραμμίσεις δικές μας).

Θεωρούμε ότι οι θέσεις αυτές -αν δεν συνιστούν έλλειψη πληροφόρησης- αποτελούν παράλειψη, για να μη πούμε ατόπημα. Γιατί σίγουρα είναι θετικό γεγονός η επέκταση ή η καλή λειτουργία της ΜΒΚΙ. Οι Θεσπρωτοί όμως δεν «είχαν ξεσηκωθεί προκειμένου να αποτρέψουν την ανεξέλεγκτη διάθεση των λυμάτων στον Καλαμά». Εμείς από τότε ζητούσαμε -και έχει γίνει και σχετική μελέτη για το σκοπό αυτό με χρηματοδότηση του ΥΠΕΣ, που δεν εφαρμόστηκε- τριτοβάθμια επεξεργασία στην ΜΒΚΙ και επαναχρησιμοποίηση – ανάκτηση – ταμίευση – επανάχρηση του νερού της ΜΒΚΙ στο Λεκανοπέδιο και αποκλεισμό του ποταμού Καλαμά σαν αποδέκτη, έστω και βιολογικά καθαρισμένων των λυμάτων του Λεκανοπεδίου.

Γιατί είναι γνωστό στους «παροικούντες την Ιερουσαλήμ» το γεγονός ότι η ΜΒΚΙ είναι προβληματική και ότι ρυπαίνει την τάφρο της Λαψίστας και μέσω αυτής τον ποταμό Καλαμά, στον οποίο καταλήγει. Οι παρακαλάμιοι αγρότες διαπιστώνουν πολλές φορές, πέρα από τη μόνιμη επίπτωση στην ποιότητα, την κατακόρυφη υποβάθμιση των νερών του Καλαμά, όταν η ΜΒΚΙ και η τάφρος της Λαψίστας ανοίγουν και «ξεπλένονται», αδειάζοντας τα πάντα, πράγμα που γίνεται -όχι τυχαία- σε συνδυασμό με την εμφάνιση έντονης βροχόπτωσης και σε μέρες…αργίας.

Πολλές μετρήσεις έχουν επιβεβαιώσει την παραπάνω κατάσταση στο παρελθόν, αλλά οι πρόσφατοι έλεγχοι της Δ/νσης Υδάτων της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Ηπείρου-Δυτικής Μακεδονίας την οδήγησαν στην έκδοση δυο αποφάσεων επιβολής προστίμων της ΔΕΥΑΙ και απαγόρευσης της χρήσης του νερού, ως μολυσμένου, από τον ΓΟΕΒ Ιωαννίνων, που θεωρούμε ότι όφειλε να γνωρίζει και ο κ. Δήμαρχος.

Συνεπώς η «πίστη» του κ. Δημάρχου για «επαγγελματισμό», «ποιοτική και αποτελεσματική λειτουργία» της ΜΒΚΙ και ότι «προστατεύει την διάθεση των λυμάτων στον ποταμό Καλαμά χωρίς επικινδυνότητα», ελέγχονται τουλάχιστον ως αβάσιμη.

Πέραν αυτών, ο κ. Δήμαρχος Ηγουμενίτσας αν ενεργούσε ως εκπρόσωπος του Θεσπρωτικού λαού -είναι βέβαια και Πρόεδρος της ΠΕΔ Ηπείρου- θα έπρεπε με ένα εύσχημο αλλά σαφή τρόπο μαζί με τον χαιρετισμό και τις δηλώσεις του να επαναφέρει έστω, αυτό το πάγιο αίτημα του Θεσπρωτικού λαού «για να μη πέσουν τα λύματα του Λεκανοπεδίου Ιωαννίνων έστω και βιολογικά καθαρισμένα» και να γίνεται η διαχείρισή τους στο Λεκανοπέδιο.

Ένα αίτημα που σε τελευταία ανάλυση παραπέμπει σε μια σύγχρονη οικολογική μέθοδο διαχείρισης των λυμάτων που εφαρμόζεται διεθνώς και στη χώρα μας (Λαμία), στη λύση της ανάκτησης και της επαναχρησιμοποίησης των νερών των βιολογικών καθαρισμών, που θα έδινε αρκετά εκατομμύρια κ.μ. νερού στο δυσμενές υδατικό ισοζύγιο του Λεκανοπεδίου Ιωαννίνων και θα υποχρέωνε, για ευνοήτους λόγους, σε μια αξιόπιστη λειτουργία της ΜΒΚΙ, που θα την καθιστούσε, πραγματικά, «ποιοτική» και «αποτελεσματική».

Ελπίζουμε ο κ. Δήμαρχος να λάβει υπόψη την παρούσα υπόμνηση, γιατί η ίδια η ζωή θα επαναφέρει το πρωτοποριακό αίτημα του Θεσπρωτικού λαού. Το «φάντασμα» του αγώνα του Θεσπρωτικού λαού για τον Καλαμά το 1988, που έθετε αυτό ακριβώς το ζήτημα, θα επανεμφανίζεται σε Γιαννιώτες και Θεσπρωτούς, που θέλουν -και πρέπει- να βλέπουν σαν ενιαίο και άξιο προστασίας συνολικά το οικοσύστημα λίμνης Παμβώτιδας – ποταμού Καλαμά.