Είναι βέβαιο ότι η επιλογή ενός στενά κομματικού ακροδεξιού σπλάχνου της ΝΔ, δεν θα μπορούσε να ικανοποιήσει ούτε καν το φαιδρό αστικό αφήγημα του «συμβόλου της ενότητας και του εγγυητή του πολιτεύματος». 

Είναι επίσης προφανές ότι η τοποθέτηση του ανθρώπου που εμπλέκεται όσο λίγοι στο με κάθε τρόπο μπάζωμα του εγκλήματος των Τεμπών, δείχνει την αμετανόητη, ακραία αυταρχική και διχαστική πολιτική μιας κυβέρνησης που παρά την κοινωνική της απομόνωση και απονομιμοποίηση, επιμένει να εμφανίζεται αλαζονικά ως η δημοκρατική εκπρόσωπος του λαού.

Αν όμως η επιλογή των προσώπων έχει πάντα έναν  συμβολισμό, τότε στην περίπτωση του Τασούλα, μάλλον αλλού βρίσκεται η κρισιμότητά της. Ο άγνωστος μέχρι τα Τέμπη Τασούλας της ΝΔ έχει οργώσει το νομό του για να παρευρεθεί σε κάθε εκδήλωση ακροδεξιών και φασιστικών οργανώσεων, όχι βέβαια για να προάγει τη δημοκρατία και την «εθνική ομοψυχια», αλλά τον μετεμφυλιακό μοναρχοφασισμό, το αντικομμουνιστικό μίσος και τον εξωραϊσμό κάθε φιλοναζιστικής και φιλοκατοχικής οργάνωσης.

Χαρακτηριστική υπήρξε και η  παρουσία στο σχετικό «μνημόσυνο της Κόνιτσας», όπου διοργανώνεται ως είθισται από κάποιες ενώσεις απόστρατων αξιωματικών στρατού και αστυνομίας, με τη συμμετοχή των πιο μαύρων φασιστικών, βασιλικών και χουντικών κομμάτων και οργανώσεων και του… μαύρου κλήρου. Σε αυτή την επέτειο όπου τιμώνται οι πρώην συνεργάτες των ναζί, οι κοινοί εγκληματίες ΜΑΥδες και οι Χίτες, τα παιδιά της Φρειδερίκης, όλοι αυτοί που ως «Εθνικός Στρατός» υπό την καθοδήγηση και στήριξη των ΗΠΑ αντιμετώπισαν τους ήρωες της λευτεριάς του Μάρκου Βαφειάδη.

Οι λόγοι που εκφωνούνται κάθε Γενάρη στην Κόνιτσα, όπως και στη Βούρμπιανη, στο Γράμμο και σε κάθε άλλη τέτοια σύναξη, αναπαράγουν σταθερά τη ρητορική του μετεμφυλιακού μοναρχοφασισμού με τις πιο χυδαίες λέξεις για τους αγωνιστές του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ-ΔΣΕ και βιάζοντας κάθε έννοια ιστορικής αλήθειας, ενσταλάζουν το δηλητήριο  του φασιστικού μίσους.

Αυτούς τους λόγους «απόστρατων» και «ιερωμένων» μαύρων μέχρι το μεδούλι ενστερνίζεται και χειροκροτεί ο σημερινός «πρόεδρος της δημοκρατίας» Τασούλας. Σε αυτά τα άθλια μνημεία ιστορικής παραχάραξης που φύτεψε με βία και τρομοκρατία ο μοναρχοφασισμός και η χούντα στην Ελλάδα καταθέτει στεφάνια και υποκλίνεται ο πρόεδρος της «δημοκρατίας». Αυτός ο ίδιος ο πρόεδρος της «δημοκρατίας» που τόλμησε να μιλήσει μέσα στη βουλή για τον  Μπελογιάννη με τις βρόμικες λέξεις που ακούει χρόνια στις φασιστοφρενικές συνάξεις που συχνάζει. 

Αυτός ο πρόεδρος της «δημοκρατίας» που με την αλαζονεία εκείνων των εποχών φύτεψε ο Μητσοτάκης στην χώρα… Για να συμβολίζει ακριβώς αυτόν τον ολέθριο κίνδυνο για τον λαό και τον τόπο και τίποτε άλλο…

Αυτός ο «πρόεδρος» είναι ήδη απονομιμοποιημένος… ίσως περισσότερο ακόμη και από τους βουλευτές εκλογείς του.