Επιλεκτική μνήμη και επιτηδευμένη ταύτιση γεγονότων από το γαλλικό τμήμα του Οργανισμού…

Να αγωνιστούμε μαζί, να κερδίσουμε μαζί, να προχωρήσουμε μαζί. Αυτό είναι το κάλεσμα που απευθύνει το γαλλικό τμήμα της Διεθνούς Αμνηστίας, μέσω του νέου του βίντεο για τα ανθρώπινα δικαιώματα.

Τα πλάνα ξεκινούν σε κάποια ασιατική χώρα (Βόρεια Κορέα; Κίνα; ποιος ξέρει;), απεικονίζοντας μία γυναίκα, η οποία βρίσκεται σε φυλακή και στη συνέχεια απελευθερώνεται συνοδευόμενη από το άγρυπνο βλέμμα των φρουρών της.

Στη συνέχεια, τα καρέ διαδέχονται με ταχύτητα το ένα το άλλο, προβάλλοντας εικόνες λύπης, χαράς και ελπίδας, δείχνοντας ανθρώπους να χορεύουν, να αγωνίζονται, να απελευθερώνονται. “Πρωταγωνιστούν” η αφρικανική ήπειρος και η Μέση Ανατολή γενικότερα, με κάποια έμφαση την Παλαιστίνη.

Ως εδώ όλα καλά (;)!

Μόνο που η Διεθνής Αμνηστία χρησιμοποιεί, όπως φαίνεται, επιλεκτική μνήμη και οπτική από συγκεκριμένη σκοπιά.

Άραγε, οι φρικτοί πόλεμοι σε Συρία και Υεμένη που έχουν στερήσει τη ζωή σε εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους, εκδιώκοντας εκατομμύρια άλλους δεν χωρούν σε ένα τέτοιο βίντεο; Διότι μπορεί να γίνεται λόγος για καταπίεση και για πρόσφυγες, όμως ΔΕΝ γίνεται λόγος για τα αίτια της κατάστασης τους δημιουργεί.

Και οι άνθρωποι που παραμένουν στιβαγμένοι σε “κέντρα φιλοξενίας” ή θαλασσοπνίγονται; Μόνο ένα καρέ “μιλάει” γι’ αυτούς! Αυτοί που δεν κατάφεραν να λάβουν άσυλο, οδηγούμενοι ακόμη και στην αυτοκτονία, αλλά και εκείνοι που χάνουν τη ζωή τους καθοδόν για την “Ευρώπη της ισότητας της ελευθερίας και της δικαιοσύνης”; Δεν χωρούν άραγε σε ένα τέτοιο βίντεο;

Πέραν αυτών όμως, την προσοχή μαγνητίζει αμέσως και μία εικόνα που μόνο για βίντεο που θέλει να “μιλήσει” τα ανθρώπινα δικαιώματα ΔΕΝ ενδείκνυται!

Είναι το γκρέμισμα του αγάλματος του Λένιν στο Χάρκοβο της Ουκρανίας από νεοναζί που κατέκλυσαν τους δρόμους της πόλης τον Σεπτέμβριο του 2014.

Πρόκειται για τους ίδιους νεοναζί της Ουκρανίας που ομοϊδεάτες τους, και πάλι το 2014, τον Μάιο αυτή τη φορά, έκαψαν ζωντανούς δεκάδες αντιφασίστες διαδηλωτές στο κτίριο των Συνδικάτων στο Κίεβο.

Λίγο μετά κάποιοι άλλοι, και πάλι ομοϊδεάτες τους νεοναζί και νεοφασίστες, πυροβολούσαν ανθρώπους στους δρόμους της Οδησσού, ασκώντας καθαρή τρομοκρατία σε ολόκληρη την Ουκρανία και σφαγιάζοντας ρωσόφωνους.

Όλα αυτά φυσικά με την ανοχή της Ε.Ε και των ΗΠΑ. Τις δύο δυνάμεις άλλωστε που είχαν δώσει το χρίσμα στον Ποροσένκο και στην κυβέρνηση του τεχνοκράτη Γιάτσενιουκ, στην οποία συμμετείχαν… ακροδεξιοί και φασίστες…

Οι δύο ακριβώς δυνάμεις που στον σημερινό κόσμο διεκδικούν “εργολαβικά” την ταμπέλα “της δημοκρατίας, της ισότητας της ελευθερίας και της δικαιοσύνης”…

Γιώργος Βασιλείου