H ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ, παρά τις αρχικές της τοποθετήσεις για το εκλογικό αποτέλεσμα της 7^ης Ιουλίου ότι «κάθε άλλο παρά στρατηγική ήττα είναι», στο μικρό διάστημα που μεσολάβησε από τις εκλογές, διαβλέποντας και την απλόχερη στήριξη που έχει η κυβέρνηση Μητσοτάκη από τα αστικά επιτελεία εντός και εκτός της χώρας, φαίνεται πως άρχισε να προσγειώνεται, να συνειδητοποιεί και να εμπεδώνει την «ήττα» του και να επαναπροσδιορίζει την τακτική του στη νέα φάση. 

Αδυνατώντας μάλιστα να προβάλλει έναν ουσιαστικό αντιπολιτευτικό λόγο, αφού υπάρχει στρατηγική σύγκλιση με τη ΝΔ, κάνοντας αψιμαχίες με την κυβέρνηση Μητσοτάκη, μόνο «στα σημεία» (αντικατάσταση Θάνου, Εξάρχεια, πρόσφυγες) και μη θέλοντας να δεί την ήττα του σαν αποτέλεσμα της πολιτικής του («φταίει η ΝΔ που έκανε αντιπολίτευση με ψέματα, φταίνε τα μέσα ενημέρωσης που τους πολέμησαν, φταίνε τα συμφέροντα που συσπειρώθηκαν εναντίον τους»), μετά την μικρή καλοκαιρινή ανάπαυλα, άρχισαν ξανά οι συζητήσεις για την αναμόρφωση του ΣΥΡΙΖΑ. Από το βράδυ των εκλογών άλλωστε ο Τσίπρας εισέπραξε το αποτέλεσμα ως «εντολή μετασχηματισμού μας με γοργά βήματα, από ένα κόμμα με τεράστια αναντιστοιχία μελών και ψηφοφόρων σε μια μεγάλη παράταξη». Έγιναν μάλιστα από τότε αρκετές προτάσεις για οργανωτικές αλλαγές.

«Η φτώχεια φέρνει γκρίνια» και ενώ τη νίκη διεκδικούν πολλοί πατέρες για την ήττα αναζητείται αποδιοπομπαίος. Έτσι από διάφορους κύκλους άρχισαν να αποδίδονται ευθύνες στον Γραμματέα του κόμματος Π. Σκουρλέτη, διότι «το κόμμα δεν πήγε καλά στις αυτοδιοικητικές εκλογές» (για τις εθνικές εκλογές δεν λένε τίποτε), ενώ βέλη εκτοξεύτηκαν και κατά του «εξ απορρήτων» του Τσίπρα, πρώην υπουργού Ψηφιακής Πολιτικής, Νίκου Παππά. Με σκληρή γλώσσα απάντησε ο Πάνος Σκουρλέτης στις επιθέσεις που δέχεται, μιλώντας για «επίδοξους νταβατζήδες της Αριστεράς» και ζητώντας από τον αρχηγό του ΣΥΡΙΖΑ να ξεκαθαρίσει τη θέση του.

Βέβαια οι αντιθέσεις στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ δεν έχουν να κάνουν με την ουσία της πολιτικής του, αλλά με την τακτική προσέγγισης του κοινού στόχου. Και ο στόχος είναι η αναμόρφωση του ΣΥΡΙΖΑ σε ένα καθαρόαιμο αστικό, αρχηγικό κόμμα, βασικό εκφραστή της Κεντροαριστεράς και πυλώνα του αστικού συστήματος. Ένας στόχος που εντάσσεται στα σχέδια για την αναμόρφωση του αστικού πολιτικού συστήματος, στην κατεύθυνση της ενίσχυσης του διπολισμού, με στόχο την «κανονικότητα» και την όσο το δυνατόν μακροπρόθεσμη «σταθερότητα» του πολιτικού συστήματος.

Καθίσταται αναγκαία λοιπόν η «επιχείρηση» του ΣΥΡΙΖΑ, μέσα από την «πολιτική και οργανωτική διεύρυνση», να διαμορφώσει τις εξελίξεις στο χώρο της σοσιαλδημοκρατίας, λεηλατώντας τον χώρο της Κεντροαριστεράς και ντύνοντας με «αριστερό μανδύα» τις βαθιά αντιλαϊκές του θέσεις, με τη σχεδιαζόμενη «γείωσή» του σε «κοινωνικούς χώρους», να εγκλωβίσει, να ενσωματώσει και να χειραγωγήσει εργατικά – λαϊκά στρώματα. 

Η όλη μεθόδευση της οργανωτικής προσαρμογής, απαιτεί καταμερισμό ρόλων, που περιλαμβάνει και την ανάδειξη μιας «αριστερής πτέρυγας», αλλά και τους γεφυροποιούς (ρετάλια ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ) για το διεμβολισμό του χώρου ΚΙΝΑΛ/ΠΑΣΟΚ, με το όχημα της Προοδευτικής Συμμαχίας.

Έτσι ο Σκουρλέτης ζητάει «να αντιστοιχηθεί οργανωτικά με αυτό που κατάφερε στο επίπεδο της κάλπης, με ισχυρή παρέμβαση στα σωματεία, στην Αυτοδιοίκηση, στα Επιμελητήρια, στα πανεπιστήμια και στη νεολαία». Για την «συγκρότηση του Αριστερού – Δημοκρατικού – Προοδευτικού Μετώπου, από κόμματα και δυνάμεις», στη βάση μιας αντιδεξιάς ρητορικής μιλάει ο Φλαμπουράρης, ενώ την «παραπέρα σοσιαλδημοκρατικοποίηση του ΣΥΡΙΖΑ», χαιρετίζει ο βουλευτής του Γ. Ραγκούσης.

Προς το παρόν στη συνεδρίαση της Πολιτικής Γραμματείας ο αρχηγός κάλυψε τον Σκουρλέτη, ζητώντας «να αποφύγουμε εσωστρέφεια και σε σκιαμαχίες μεταξύ μας» και αποφασίστηκε, με τις γνωστές διατυπώσεις Πυθικής διγλωσσίας, τα επόμενα βήματα στη διαδικασία μετασχηματισμού του κόμματος να έχουν «ως στόχο την αναβάθμιση και τον μετασχηματισμό του ΣΥΡΙΖΑ και όχι την υπέρβασή του», «το εγχείρημά μας είναι ταυτόχρονα τομή αλλά και συνέχεια στη μέχρι σήμερα πορεία». Μέσα από το «νέο μοντέλο λειτουργίας του κόμματος και την εσωκομματική δημοκρατία», «να χτίσουμε δομές ενημέρωσης και κινητοποίησης των πολιτών και των μελών του ΣΥΡΙΖΑ από τη βάση», εντάσσοντας σε αυτές και τα λεγόμενα «κοινωνικά δίκτυα». 

Κατά την Θουκυδίδεια ρήση «εγίγνετο τε λόγω μεν δημοκρατία, έργω δε του πρώτου ανδρός η αρχή». Τελικά ο Τσίπρας και μόνο Τσίπρας, («ο μικρός που μάθαινε γρήγορα», όπως τον είχε χαρακτηρίσει η Μέρκελ), θα κάνει ό,τι αυτός νομίζει καλύτερο.

Σε αυτά τα πλαίσια, η Πολιτική Γραμματεία αποφάσισε τη δημιουργία ενιαίου κέντρου με την «Προοδευτική Συμμαχία», την άμεση συγκρότηση ενιαίας Κεντρικής Οργανωτικής Επιτροπής Ανασυγκρότησης (ΚΟΕΑ), με την προσθήκη των στελεχών της Προοδευτικής Συμμαχίας και άλλων «προσωπικοτήτων» στην Κεντρική Επιτροπή, τη δημιουργία ψηφιακής πλατφόρμας «για τον ψηφιακό μετασχηματισμό της οργανωτικής λειτουργίας του Κόμματος (eSYRIZA)», τη δημοσιοποίηση της Πολιτικής Διακήρυξης για το νέο ξεκίνημα μέχρι τα τέλη Σεπτέμβρη και την έναρξη καμπάνιας εγγραφών.

Είναι σαφές ότι δεν έχουμε «υπέρβαση» αλλά «συνέχεια» της ίδια πολιτικής, της διαιώνισης της κυριαρχίας του αστικού-καπιταλιστικού συστήματος, της ενίσχυσης της ιμπεριαλιστικής κυριαρχίας, της εξάρτησης και της υποτέλειας, μέσα από μια «προγραμματική» και «υπεύθυνη αντιπολίτευση» σήμερα,  ούτως ώστε, αύριο, «πιο ώριμοι να επιστρέψουμε σε θέσεις κυβερνητικής ευθύνης, όταν έρθει το πλήρωμα του χρόνου», ωσότου δηλαδή η αστική τάξη χρειαστεί εκ νέου τον ΣΥΡΙΖΑ για κυβερνητικό διαχειριστή.

Παύλος Αλεξίου, μέλος της ΚΕ του Μ-Λ ΚΚΕ