Τελικά, η κυβέρνηση Α. Τσίπρα συνέταξε τον κρατικό προϋπολογισμό του 2019 σε δυο εκδοχές. Η περικοπή (με την κατάργηση της προσωπικής διαφοράς) ή η μη περικοπή των συντάξεων αποτελεί το επίμαχο ζήτημα που διαφοροποιεί τα εναλλακτικά σενάρια.
Η τελική απόφαση θα ληφθεί το Νοέμβριο, σε έκτατο Eurogroup. Από ποιους; Αυτό είναι σαφές και δεδομένο. Από τους δανειστές, απορρίπτοντας ή αποδεχόμενοι τις ικεσίες και τις εκλογικές σκοπιμότητες της ελληνικής κυβέρνησης. Ευθέως ή εμμέσως, και αν χρειαστεί σε συνδυασμό με την “παρέμβαση” των περίφημων “αγορών”, που αναλαμβάνουν την εκτέλεση των πολιτικών αποφάσεων των ιμπεριαλιστών, ρίχνοντας στα τάρταρα τους “ανυπάκουους”. Η τελευταία κατάρρευση των τραπεζικών μετοχών και κατ’ επέκταση του ελληνικού χρηματιστηρίου είναι ενδεικτική των όπλων που διαθέτει η ιμπεριαλιστική φαρέτρα. Εξ άλλου, ο επικεφαλής του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας (ESM), Κλάους Ρέγκλινγκ, φρόντισε αμέσως, με αυστηρό μήνυμά του, να “υπενθυμίσει” πως οι κυβερνώντες “θα πρέπει πρώτα να συζητήσουν με τους ευρωπαϊκούς θεσμούς”. Οι “μονομερείς” ενέργειες απαγορεύονται!
Ανάλογα με τις πολιτικές και οικονομικές εξελίξεις λοιπόν -τις παγκόσμιες, τις ευρωπαϊκές, τις βαλκανικές αλλά και τις ελληνικές- που κυλούν, ορμητικά, σε αχαρτογράφητα νερά, οι “εταίροι” θα αποφανθούν επί του ζητήματος, με μοναδικό γνώμονα το τι επιτάσσουν τα συμφέροντά τους. Η επιτροπεία είναι πάντα εδώ, πανίσχυρη και ανηλεής.
Το διπλό προσχέδιο προϋπολογισμού, που κατατέθηκε στην ελληνική Βουλή, εκτός από άθλια, σαδιστική επιχείρηση ψηφοθηρίας-πολιτικής ομηρίας των παλιών συνταξιούχων και διχασμού του ελληνικού λαού πάνω σε διλήμματα διαχείρισης της κλιμακούμενης φτώχιας και εξαθλίωσής του, είναι η πιο κραυγαλέα, έμπρακτη ομολογία, εκ μέρους της ελληνικής κυβέρνησης, πως αποδέχεται ότι η δημοσιονομική πολιτική της χώρας καθορίζεται από τους δανειστές. Πως όλοι οι κυβερνητικοί ισχυρισμοί ότι η Ελλάδα είναι πλέον “κανονική χώρα” που “ορίζει τις τύχες και το μέλλον της” και ότι οι “εξωτερικοί καταναγκασμοί” αποτελούν πλέον μνημονιακό παρελθόν είναι ένα πελώριο ψέμα, μια τεράστια απάτη.
Η αγωνία και η ανασφάλεια των παλιών συνταξιούχων θα συνεχιστεί μέχρις ότου οι επικυρίαρχοι αποφασίσουν. Δεδομένο, όμως, είναι πως και οι δυο εκδοχές του προϋπολογισμού υπηρετούν τη διαιώνιση της μνημονιακής βαρβαρότητας, με διαφορετική διαχείριση-αναδιανομή της φτώχιας. Θηριώδη πλεονάσματα που προκύπτουν από την αφαίμαξη του λαϊκού εισοδήματος μέσω μιας άνευ προηγουμένου φορομπηξίας, αιματηρή λιτότητα, δραστική περικοπή των κοινωνικών δαπανών, ξεπούλημα του δημόσιου πλούτου κ.ο.κ. Έτσι δημιουργείται ο περίφημος δημοσιονομικός χώρος για την άσκηση της λεγόμενης φιλολαϊκής πολιτικής, για την οποία κομπάζει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, παριστάνοντας την κοινωνικά ευαίσθητη, έχοντας κατά νου την εκλογική της επιβίωση και μόνο.
Ενεργούμενο των ιμπεριαλιστών
Η υπό διεθνή επιτροπεία Ελλάδα ευρίσκεται σε ένα γεωπολιτικό περιβάλλον που χαρακτηρίζεται από το σφοδρό ανταγωνισμό των μεγάλων ιμπεριαλιστικών δυνάμεων (ΗΠΑ, Ρωσίας, Κίνας, ΕΕ), επεκτεινόμενες και εντεινόμενες πολεμικές συγκρούσεις, διάλυση κρατών και επαναχάραξη συνόρων. Η Ευρύτερη Μέση Ανατολή φλέγεται με τη σύγκρουση ΗΠΑ-Ρωσίας να κλιμακώνεται. Οι εστίες έντασης, εθνικισμών και αλυτρωτισμών στα Βαλκάνια (αλβανικός μεγαλοϊδεατισμός, συμφωνία των Πρεσπών, προωθούμενη ανταλλαγή εδαφών μεταξύ Σερβίας και Κοσσυφοπεδίου) αναζωπυρώνονται με την κραυγαλέα παρέμβαση ΗΠΑ, ΝΑΤΟ και ΕΕ που επιχειρούν τη μετατροπή των κεντροδυτικών Βαλκανίων σε ένα τεράστιο προτεκτοράτο-βάση των ιμπεριαλιστικών τους συμφερόντων και επιθετικών σχεδιασμών, αποκλείοντας οποιαδήποτε επιρροή της Ρωσίας και της Κίνας. Η τουρκική ολιγαρχία κλιμακώνει την επιθετικότητά της απέναντι στην Ελλάδα και την ευρύτερη περιοχή και το κυπριακό εισέρχεται -εκ νέου- σε κρίσιμη φάση, με τις μεγάλες δυνάμεις να υπογραμμίζουν τη “μεγάλη γεωστρατηγική αξία” του νησιού, δρομολογώντας επικίνδυνες εξελίξεις για τον κυπριακό λαό. Μεγάλα ρήγματα και βαθιοί διχασμοί εμφανίζονται στους κόλπους του ευρωπαϊκού οικοδομήματος. Τα φαινόμενα αποσάθρωσης και κλυδωνισμού της ΕΕ επιτείνονται στη μετά Brexit εποχή. Ακόμη αναζητείται σχέδιο και λύση για τον επικείμενο ακρωτηριασμό της. Η πολιτική κρίση στην ηγέτιδα Γερμανία εντείνεται, το ιταλικό ζήτημα εξελίσσεται με απρόβλεπτο τρόπο κλονίζοντας την Ευρωζώνη και την ΕΕ, η Γαλλία ασθμαίνει, και το ανερχόμενο αντιδραστικό ρεύμα του εθνικισμού, του ρατσισμού και της ξενοφοβίας, ενισχυμένο μετά την εκλογή Τραμπ στις ΗΠΑ, διευρύνεται, ενισχύει τις φυγόκεντρες δυνάμεις και ωθεί σε αντιδραστικές ανατροπές.
Η διαδικασία μετασχηματισμού του παγκόσμιου γεωπολιτικού χάρτη έχει αρχίσει. Διανύουμε μια ιστορική περίοδο μεταβολών και ανακατατάξεων στο ιμπεριαλιστικό στρατόπεδο με την αμερικανική υπερδύναμη να έχει περάσει από το απόγειο της δύναμής της, την Κίνα να ανέρχεται ορμητικά και τη Ρωσία να επανακάμπτει δυναμικά. Οι συνθήκες αυξημένης αβεβαιότητας και ρευστότητας επικρατούν πλέον σε πλανητικό επίπεδο, με τη παγκόσμια οικονομική καπιταλιστική κρίση να συνεχίζεται, τον ανταγωνισμό των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων να παροξύνεται και το διχασμό των αστικών τους τάξεων να βαθαίνει.
Σε αυτόν τον ταραγμένο, ασταθή και μεταλλασσόμενο κόσμο, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ έχει αναδειχθεί σε δραστήριο διεκπεραιωτή των αμερικανικών συμφερόντων και σχεδιασμών, μετατρέποντας τη χώρα μας σε αλώνι και ορμητήριο των ΗΠΑ και εμπλέκοντάς την στη δίνη των ενισχυόμενων ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών. Η πρόσφατη απέλαση των ρώσων διπλωματών είναι ενδεικτική των εξελίξεων. Όσο και αν ο Α. Τσίπρας και η κυβέρνησή του προσπαθούν να παρουσιάσουν την Ελλάδα σαν παράγοντα «σταθερότητας» και «ασφάλειας» και τις εξελίξεις σαν «ευκαιρία αναβάθμισής» της, κομπάζοντας μάλιστα πως οι ΗΠΑ είναι ο “καλύτερος στρατηγικός σύμμαχος στην περιοχή” για να κρύψουν την ακραία υποτέλειά τους, η πραγματικότητα είναι πως η χώρα μας γίνεται όλο και πιο ευάλωτη, εκτεθειμένη σε πολλαπλούς κινδύνους. Η πολιτική των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, πολιτική υποταγής στις ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ και την ΕΕ και ταύτισης με τις δυνάμεις της επίθεσης και του πολέμου, δεν αποτρέπει, αλλά τροφοδοτεί επικίνδυνες εξελίξεις για το λαό μας.
Αυτή η “κυβέρνηση των λύσεων”, που επαίρεται πως έχει καταστήσει την Ελλάδα “ηγέτιδα δύναμη των Βαλκανίων”, μετά το φιάσκο του δημοψηφίσματος στην πΓΔΜ, που εξελίχθηκε σε κόλαφο για την ιμπεριαλιστική Δύση και τις υποτελείς της κυβερνήσεις σε Σκόπια και Αθήνα, σπεύδει πάλι να εκτελέσει -πειθήνια- τις εντολές των ΗΠΑ και της ΕΕ για επιβολή της Συμφωνίας των Πρεσπών ενάντια στην εκφρασμένη θέληση του γειτονικού λαού. Προς δόξαν της “Δημοκρατίας” τους, η διατεταγμένη επικύρωση της Συμφωνίας και στις δυο χώρες προωθείται μέσα από υπόγειες διεργασίες εξαγοράς βουλευτών, αφού δεν υπάρχουν ούτε οι επιβαλλόμενες κοινοβουλευτικές πλειοψηφίες. Παλιά, δοκιμασμένη, αν και όχι πάντα επιτυχής, μέθοδος. Τα αποτελέσματα των δημοψηφισμάτων, λοιπόν, γίνονται σεβαστά μόνο αν εναρμονίζονται και εξυπηρετούν τα σχέδια και τις αποφάσεις των ισχυρών. Διαφορετικά ανατρέπονται. Ο Α. Τσίπρας έχει πλούσιο βιογραφικό και εδώ.
Να, λοιπόν, πώς η ελληνική κυβέρνηση “πρωταγωνιστεί στην εξεύρεση λύσεων στην περιοχή”! Σαν εντολοδόχος και ενεργούμενο των πατρώνων της ιμπεριαλιστών. Η, κατά ΣΥΡΙΖΑ, “λύση” των προβλημάτων περνάει μέσα από τις ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ και την ΕΕ και η “σταθερότητα” της περιοχής διασφαλίζεται μέσα στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ. Μέσα στα άντρα αυτών που σφαγιάζουν λαούς, ισοπεδώνουν και διαλύουν χώρες.
Ανακοίνωση του Μ-Λ ΚΚΕ
e-prologos.gr
