Στις 12/11/1969 ο αμερικανικός στρατός ανακοινώνει για πρώτη φορά ότι βρίσκεται στη διαδικασία ανάκρισης του Γουίλιαμ Κάλεϊ, σχετικά με την άγρια σφαγή αμάχων στο βιετναμέζικο χωριό Μάι Λάι, το Μάρτη του 1968.

Από τους 5 στρατιώτες που τελικά θα κάτσουν στο εδώλιο του κατηγορουμένου, θα «βρεθεί» ένοχος μόνο ο επικεφαλής της επιχείρησης υπολοχαγός Κάλεϊ, ο οποίος και καταδικάζεται σε ισόβια κάθειρξη. Στη συνέχεια τα ισόβια θα μετατραπούν σε κάθειρξη 20 ετών και κατόπιν 10 ετών. Εν τέλει, ο Κάλεϊ θα παραμείνει σε κατ’ οίκον περιορισμό στο διαμέρισμά του στο στρατόπεδο Φορτ Μπένιγκ της Τζόρτζια για μόλις 3,5 χρόνια, ωσότου του δοθεί χάρη από τον πρόεδρο των ΗΠΑ Νίξον.

ΤΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΤΟΥ ΕΓΚΛΗΜΑΤΟΣ

Μία από τις ντροπιαστικότερες σελίδες για τους Αμερικανούς στον πόλεμο του Βιετνάμ, ένα έγκλημα πολέμου, που θα έπρεπε να έχει απασχολήσει κάποιο διεθνές δικαστήριο.

Το απόγευμα της 15ης Μαρτίου 1968 η ομάδα του 25χρονου υπολοχαγού Γουίλιαμ Κάλεϊ διατάσσεται να εκκαθαρίσει το χωριό Μι Λάι (Μάι Λάι όπως το γνωρίζουμε στην Ελλάδα) από τους κομμουνιστές αντάρτες Βιετκόνγκ που το κατείχαν. Η πληροφορία αποδεικνύεται εσφαλμένη. Στο χωριό αυτό του Νοτίου Βιετνάμ βρίσκονται μόνο γυναικόπαιδα και ανήμποροι ηλικιωμένοι. Την επομένη το πρωί (16 Μαρτίου) οι στρατιώτες του Κάλεϊ, με προϋπηρεσία μόλις τριών μηνών στο αφιλόξενο Βιετνάμ, κατασφάζουν με πρωτοφανή αγριότητα τους αμάχους. Υπολογίζεται ότι ο αριθμός των θυμάτων κυμαίνεται από 350 ως 500.

Το περιστατικό μένει κρυφό από το Πεντάγωνο για ένα χρόνο σχεδόν, έως ότου έλθει στο φως από τα δημοσιεύματα του διακεκριμένου δημοσιογράφου Σέιμουρ Χερς (γνωστού στις μέρες μας από την αποκάλυψη του κολαστηρίου Αμπού Γκράιμπ στο Ιράκ) και την επιμονή ενός επαναπατρισθέντος εφέδρου, που βομβαρδίζει με επιστολές την αμερικανική κυβέρνηση. Διατάσσεται, τελικά, δικαστική έρευνα και πέντε στρατιώτες κάθονται στο εδώλιο του στρατοδικείου.

Η δίκη αρχίζει στις 17 Νοεμβρίου 1970 και η απόφαση της 31ης Μαρτίου 1971 ενοχοποιεί μόνο τον επικεφαλής της σφαγής, τον υπολοχαγό Κάλεϊ. Ο υπολοχαγός υποστήριξε ότι εκτελούσε διαταγές ανωτέρων του, γεγονός που αρνήθηκε ο διοικητής του, λοχαγός Έρνεστ Μεντίνα, που κατέθεσε ως μάρτυρας. Καταδικάζεται σε ισόβιο κάθειρξη το 1971, η οποία μετατρέπεται σε πρόσκαιρη κάθειρξη 20 ετών και στη συνέχεια 10 ετών, με απόφαση του Αναθεωρητικού Στρατοδικείου στις 16 Φεβρουαρίου1973.

Ο Κάλεϊ θα παραμείνει στη φυλακή (στην πραγματικότητα σε κατ’ οίκον περιορισμό στο διαμέρισμά του στο στρατόπεδο Φορτ Μπένιγκ της Τζόρτζια) μόλις τρεισήμισι χρόνια και στη συνέχεια θα λάβει χάρη από τον πρόεδρο Νίξον. Σήμερα, ο Ουίλιαμ Κάλεϊ ζει στο Κολάμπους της Τζόρτζια και είναι ιδιοκτήτης κοσμηματοπωλείου. Σύμφωνα με τους οικείους του, πάσχει από αϋπνίες, εξαιτίας των τύψεων συνειδήσεως.

Η «Σφαγή του Μι Λάι» γιγάντωσε το αντιπολεμικό κίνημα στο εσωτερικό της χώρας και φούντωσε τον αντιαμερικανισμό στον υπόλοιπο κόσμο.

H συμπεριφορά των Αμερικανών στρατιωτών προς τους βιετναμέζους ήταν γενικά υπεροπτική αλλά και φοβική συνάμα. Σε κάθε περίπτωση, οι χωρικοί που συχνά συνεργάζονταν με τους κομουνιστές αντάρτες έπεφταν θύματα επιθέσεων είτε από λάθος πληροφόρηση, είτε από αδιαφορία, είτε απλά για την εκτόνωση των κλονισμένων νευρικά στρατιωτών των ΗΠΑ.