Την υγειά μας να ‘χουμε, που λέει κι ο Σπύρος, να συνεχίσουμε να πλένουμε τα χεράκια μας, τα κλειδιά και τα νομίσματά, τώρα και τις μάσκες μας.
Δεν μας παίρνει να αγοράζουμε για κάθε έξοδο του κάθε μέλους της οικογένειας από μια καινούργια..
Ήταν να μην αποφανθεί η άγια επιστήμη και το θεληματικό πηγούνι των 6μμ
Κι αν μάλιστα επιβεβαιωθεί η μικρο-οικονομική προσέγγιση του τσιριχτού υπουργού υπανάπτυξης, πως η ζήτηση θα εκτοξεύσει την τιμή, όχι μόνο θα τις πλένουμε τις μάσκες μας αλλά θα τις μπαλώνουμε κιόλας και θα τις γυρνάμε, τα μέσα έξω, για να μη μας βλέπει η γειτονιά με μπαλωμένες μάσκες και εκπέσει η κοινωνική μας υπόληψη.


Θα τη βρούμε την άκρη, μωρέ. Το ελληνικό δαιμόνιο πάντα θριαμβεύει.
Να εδώ, μέσα σε μια νύχτα στήθηκε ένα σύγχρονο εργοστάσιο παραγωγής μασκών. Nα μια ταμπέλα με το συμπάθιο! Lariplast & Animus! Δικοί μας άνθρωποι.
Σ’ ευχαριστώ, ω εταιρία!
Εν αφθονία μας παρέχεις στέγη, τροφή και προστασία
Και μάλιστα στο Θεσσαλικό κάμπo. Eκεί που σε λίγο η μονοπωλιακή εκμετάλλευση της γης από Monsanto – Bayer θα κάνει τους ντόπιους παραγωγούς, δουλοπάροικους της Μανωλάδας. Ε, ξέροντάς το αυτό η κυβέρνηση των αρίστων (τι άριστοι θα ήταν αν δεν τα ήξεραν όλα) και
γιατί εν μέσω πανδημίας το δρομολογήσαμε (περισσότερα μια άλλη φορά) εκεί ακριβώς βοήθησαν να θριαμβεύσει, από άλλο δρόμο, η ανάπτυξη.
300.000 μάσκες κάθε μέρα!
Πώς έλεγε ο Νίκος Τσούκας στον παλιό ελληνικό κινηματογράφο;
Αυτό θα πάει για τρακόσιαι χιλιάδαι δίσκοι.
Λίγο να απλωθούμε και στα Βαλκάνια, που εντάξει το είχαμε από πριν το επιχειρηματικό μας κατά κει, όχι 300 χιλιάδαι μάσκαι, Μη σου πω και εξακόσιαι.
Μακεδονία ξεμακεδονία, μην κολλάμε! Και μακεδονομάχοι ντυθήκαμε και το Βουκεφάλα καβαλήσαμε. Τώρα ήρθε η ώρα της ανάπτυξης και της κονόμας.
Κι εμείς, που δεν θα μπορούμε, λόγω στενότητας, να συμβάλουμε τα μάλα στο τζίρο της Lariplast & Animus, γιατί είμαστε πτωχοί πλην τίμιοι, θα τη βρούμε την άκρη.
Εδώ περάσαμε σχεδόν ολόκληρη τη δεκαετία του ’60, με κομμάτια εφημερίδας στο καρφί, πάνω από την τούρκικη χέστρα. Εδώ θα κολλήσουμε;
Είμαστε μια λαϊκή επιθεώρηση, με φτηνιάρικο σεφερλικό χιούμορ, όπου ακούγονται κακαριστά γελάκια, μετά από γαργαλιστικά υπονοούμενα, από τους πρωταγωνιστές προς τους εκ προοιμίου θεωρούμενους ηλίθιους θεατές.
Καλή μας διασκέδαση.

Νίνα Γεωργιάδου

e-prologos.gr

Βρήκατε ενδιαφέρον το άρθρο; Μοιραστείτε το