Σε ένα τέτοιο τοπίο αναπόσπαστο επακόλουθο είναι και τα εγκληματικά φαινόμενα. Από κλοπές, παρενοχλήσεις, μέχρι και διακίνηση ναρκωτικών, υπάρχουν πολλά περιστατικά που θα μπορούσαν να αναφερθούν έξω και μέσα στις εστίες. Την μεγαλύτερη όμως καταγγελία οφείλουμε λόγω βαρύτητας του περιστατικού να την στοχεύσουμε στη δολοφονική επίθεση που δέχτηκε από φασίστες πέρυσι εστιακή φοιτήτρια και μέλος της ΚΝΕ με ενεργή συνδικαλιστική δράση στις εστίες(!) και μάλιστα έξω από την πόρτα του δωματίου της(!), ενώ στο επόμενο διάστημα ακολούθησαν μια σειρά φασιστικών συνθημάτων και απειλών σε πολλούς κοινόχρηστους χώρους της εστίας. Να σημειώσουμε ότι αντίστοιχα συνθήματα φέτος συναντήσαμε στην Φιλοσοφική Αθήνας με την ακροδεξιά νεοναζιστική οργάνωση «Ελληνική Σοσιαλιστική Αντίσταση» να αποτυπώνει τα σύμβολά της σε μια σειρά σημεία στη σχολή. Συνεχίζοντας, -αν όχι τεκμηριωμένα σε φασιστοειδή περιστατικά, σίγουρα ανασταλτικά για τις συλλογικές διαδικασίες- σε γενική συνέλευση του συλλόγου εστιακών της ΦΕΠΑ, ένας άντρας εν κρυπτώ βιντεοσκοπεί τη διαδικασία του συλλόγου και βγάζει φωτογραφίες τους περευρισκόμενους. Είναι προφανές ότι σταδιακά χτίζεται ένα κλίμα τρομοκρατίας. Καλλιεργείται εσκεμμένα η εντύπωση ότι όποιος συμμετέχει στα όργανα του συλλόγου του «στιγματίζεται» έως και απειλείται. Δεν είναι λίγοι οι φοιτητές που έχουν φτάσει στο σημείο να πουν ότι φοβούνται να συμμετέχουν στις συλλογικές διαδικασίες καθώς επίσης και οι γονείς που διστάζουν να στείλουν τα παιδιά τους στις εστίες.

Ευθύνες βέβαια για τα παραπάνω πρέπει να αναζητηθούν εν μέρει στην μιντιακή υπερβολή που τονίζει πάντα περιστατικά ανομίας σε σχολές και εστίες αλλά ποτέ τους αγώνες των φοιτητών καθώς και τους παράγοντες που οδήγησαν σε αυτά τα περιστατικά. Κάνουν άλλωστε έτσι εύκολο στόχο για τις κυβερνήσεις και το άσυλο. Πρόκειται για τις ίδιες κυβερνήσεις που κατήργησαν τη φύλαξη στις εστίες και τις σχολές, που δεν παρέχουν ούτε τον στοιχειώδη φωτισμό στους εξωτερικούς χώρους, που υποσυντηρούν μέχρι και τις βασικές υλικοτεχνικές υποδομές προστασίας (κλειδαριές, πόρτες, διαχωριστικά μπαλκονιών) παρέχοντας έτσι απλόχερα τις κατάλληλες συνθήκες όπου μπορούν να φυτρώσουν τέτοια φαινόμενα. Με αυτόν ακριβώς τον τρόπο στρώνεται το έδαφος στην ιδιωτικοποιήση και την κατάργηση του δικαιώματος στη δωρεάν στέγαση. ΔΕΝ υπολογίζουν όμως τη δυναμική που έχει μέσα της το μαζικό φοιτητικό κίνημα που στην ώρα της διεκδίκησης γίνεται ακόμα πιο μαχητικό, όταν οι φωνές ενώνονται και είναι οι μόνες που μπορούν να σπάσουν το κλίμα της τρομολαγνείας. Ένα μικρό παράδειγμα- που όμως δείχνει τα αντανακλαστικά του συλλόγου -είναι η διαπόμπευση του «κυρίου» που βιντεοσκοπούσε τη συνέλευση στη ΦΕΠΑ, η ενημέρωση όλων των εστιακών και η λήψη μέτρων για την περιθωριοποίησή του. Μπορούμε και πρέπει να πάρουμε την κατάσταση ακόμα πιο δυναμικά στα χέρια μας, να προστατεύσουμε τους χώρους δράσης μας και να διεκδικήσουμε αξιοπρεπείς συνθήκες διαβίωσης. Να βάλουμε ανάχωμα στα σχέδια της ιδιωτικοποίησης ζωντανεύοντας τα μοναδικά όπλα μας, τα συλλογικά μέσα πάλης! Γιατί μακριά από το κλίμα της απογοήτευσης, της απραξίας και της λογικής «ο σώζων εαυτό σωθήτω» βρίσκεται ο δρόμος «για να πάρουν τα όνειρα μας εκδίκηση».

Αγαθούλα Σ., ΦΕΠΑ

Το άρθρο είναι δημοσιευμένο στο περιοδικό Πορεία που μόλις κυκλοφόρησε.

Πηγή: poreia.net