Οχι, δεν είναι για πέταμα η έκθεση της επιτροπής Πισσαρίδη. Είναι μεν έκθεση κακών ιδεών, κατά το εύστοχο πρωτοσέλιδο της χθεσινής «Εφ.Συν.», αλλά δεν είναι και για πέταμα. Για την ακρίβεια, στις 122 σελίδες της ενδιάμεσης εκδοχής της (μας προδιαθέτει για μια πιο πλούσια τελική) βρίσκει κανείς χρήσιμα στοιχεία.

Βεβαίως, δεν έκανε και κανέναν τεράστιο κόπο η επιτροπή. Τα στοιχεία είναι της Eurostat, της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, του ΟΟΣΑ, της Παγκόσμιας Τράπεζας, επεξεργασίες επιστημόνων, ερευνητών και διεθνών δεξαμενών σκέψης που η επιτροπή είχε την ευγενή καλοσύνη να συγκεντρώσει σε ένα μικρό στατιστικό πανόραμα της ελληνικής οικονομίας. Φυσικά, τη δουλειά μπορούσαν να την κάνουν και μεταπτυχιακοί φοιτητές, αλλά ας μην είμαστε μεμψίμοιροι.

Το ότι στα χρήσιμα στοιχεία η έκθεση Πισσαρίδη «τεκμηριώνει» νεοφιλελεύθερες κοινοτοπίες και μας σερβίρει σαν καινοτομία ξαναζεσταμένο φαγητό από την εποχή του μακαρίτη πατρός Μητσοτάκη δεν μας προκαλεί έκπληξη. Ετσι κι αλλιώς, η έκθεση -άθελά της- αποτελεί ανακεφαλαίωση του οικονομικού φιάσκου των τελευταίων είκοσι ετών. Φιάσκου της ιθύνουσας τάξης, φιάσκου της επιχειρηματικής ελίτ, φιάσκου του πολιτικού συστήματος. Αλλά και φιάσκου της τεχνοκρατικής διανόησης -νεοφιλελεύθερης ή σοσιαλφιλελεύθερης- που υπηρέτησε με το αζημίωτο το αποτυχημένο αναπτυξιακό μοντέλο. Αυτό που η επιτροπή φιλοδοξεί να διορθώσει.

Και να η μικρή «λεπτομέρεια» που διαφεύγει, εκτός αν κάποιος έχει την υπομονή να διαβάσει τα ονόματα των συντελεστών της έκθεσης Πισσαρίδη και όσων τους συμβούλευσαν, στις πρώτες σελίδες. Με λιγοστές εξαιρέσεις, οι περισσότεροι έχουν περάσει από όλες τις περιστρεφόμενες πόρτες πολιτικής, τεχνοκρατίας, βαθέος κράτους, επιχειρήσεων, πανεπιστημίων και οικονομικών λόμπι. Έχουν δηλαδή διατελέσει άμεσοι ή έμμεσοι συντελεστές του φιάσκου που τώρα διεκτραγωδούν και υπόσχονται να διορθώσουν. Τι τους κάνει να πιστεύουν ότι αυτή τη φορά έχουν να προσφέρουν κάτι πιο πετυχημένο;

Πηγή: Γιάννης Κιμπουρόπουλος – efsyn.gr