Ο τέως βασιλιάς Χουάν Κάρλος, που το έσκασε από την Ισπανία προς άγνωστη κατεύθυνση, είχε συμβάλει, παρά τη θέλησή του, στην ανάπτυξη του φοιτητικού κινήματος στην Ελλάδα, το 1962. Ένα χρόνο νωρίτερα, έχουν ξεκινήσει κινητοποιήσεις των φοιτητών με το αίτημα του 15% του κρατικού προϋπολογισμού να δοθεί στο εκπαιδευτικό σύστημα, που υποφέρει από υποχρηματοδότηση. 

Η τότε κυβέρνηση Καραμανλή υποστηρίζει ότι λεφτά δεν υπάρχουν, αλλά για το προξενιό μεταξύ της πριγκίπισσας Σοφίας με τον Ισπανό πρίγκιπα Χουάν Κάρλος, καλείται να πληρώσει την προίκα της Σοφίας και παράλληλα να χρηματοδοτήσει, πάντα φυσικά από τα δημόσια ταμεία, τον διεθνή «γάμο του αιώνα». Ο αείμνηστος δημοσιογράφος και συγγραφέας,  Γιάννης Κάτρης στο βιβλίο του «Η γέννηση του νεοφασισμού στην Ελλάδα», περιγράφει:

Για τη μεταφορά της νύφης και του πατέρα της, που τη συνόδευσε στην εκκλησία, χρησιμοποιήθηκε χρυσή άμαξα συρόμενη από έξι χρυσοντυμένα λευκά άλογα. Για τη διακόσμηση των δυο ναών (ορθόδοξου και καθολικού) χρειάσθηκαν 80.000 τριαντάφυλλα και γαρίφαλα.

Για την εκμαίευση πλούσιων δώρων απλώθηκε ένα πυκνό και πιεστικό δίχτυ εντός και εκτός της Ελλάδας. Οργανώσεις, ιδρύματα, τράπεζες, οργανισμοί, σχολεία, ορφανοτροφεία, γηροκομεία, βρεφοκομεία, νοσοκομεία υποχρεώθηκαν να αποστείλουν δώρα. Όλοι επίσης οι προσκληθέντες γαλαζοαίματοι (έκπτωτοι και εν ενεργεία) εφοπλιστές, βιομήχανοι και άλλοι εχάρισαν ένα πραγματικό βουνό από κοσμήματα και πολύτιμους λίθους.

Μερικές εβδομάδες πριν από τους γάμους, η βασίλισσα Φρειδερίκη με τη Σοφία πήγαν στο Παρίσι και στο Λονδίνο για “ψώνια”. Όταν γύρισαν, κάποιος αδιάκριτος δημοσιογράφος στο αεροδρόμιο είχε την υπομονή να μετρήσει 120 βασιλικές αποσκευές. Και επειδή έγινε θόρυβος στον Τύπο, εξεδόθη ανακοίνωση του βασιλικού αυλαρχείου που διευκρίνιζε ότι οι 120 βαλίτσες περιείχαν δώρα ομογενών (εφοπλιστών) του Λονδίνου προς τη μελλόνυμφη πριγκίπισσα..  Η Αγγλίδα δημοσιογράφος κ. Ρεντ έγραψε ότι “τα δώρα που απεστάλησαν στους νεόνυμφους ήταν τόσο πολλά, ώστε να τους διατηρήσουν βαθύπλουτους σ’ όλη τους τη ζωή” ».

Οι δημόσιες δαπάνες για το γάμο και τα δώρα δεν αρκούν για τη βασιλική οικογένεια, που ζητάει να δοθεί και προίκα στη Σοφία. Λέγεται ότι ο πρωθυπουργός Καραμανλής βρίσκει υπερβολικό το ποσό που ζητάει η διαβόητη βασιλομήτορα Φρειδερίκη, αλλά τελικώς ενδίδει και το θέμα φτάνει στη Βουλή. Ο «και εμείς με τη Λαοκρατία είμαστε» Γεώργιος Παπανδρέου παίρνει, κλασικά, θέση κατά της προίκας αλλά υπέρ.. ενός γαμήλιου δώρου προς το ζεύγος:

«Κατά την ιδικήν μας γνώμην, η οποία σήμερον αποτελεί και συνείδησιν του πολιτισμένου κόσμου, η προιξ είναι θεσμός βάρβαρος. Είναι μορφή σωματεμπορίας. Και υποστηρίζομεν ότι αποτελεί θέμα στοιχειώδους πολιτισμού εις εποχήν, η οποία καθιέρωσε την ισότητα των φύλων, να επιζή ο βάρβαρος θεσμός.. Αντιθέτως, η παροχή γαμηλίου δώρου είναι πράξις αβρότητος, είναι δείγμα πολιτισμού. Αυτό είναι θέμα αρχής.. ».

Και για να μη παρεξηγηθεί από το Παλάτι -που θα τον ρίξει από την εξουσία 3 χρόνια μετά, με την αποστασία και τον πατήρ Μητσοτάκη επικεφαλής- προσθέτει: « επιθυμούμεν να δηλώσωμεν ότι ουδέποτε η άποψις μας δύναται να έχη την έννοιαν προσβολής προς την βασιλόπαιδα. Είναι εκτός ημών οιαδήποτε πρόθεσις προσβολής. Ευγενείς άνθρωποι δεν προσβάλλουν. Και η ΕΚ αποτελείται από ευγενείς ανθρώπους». Έτσι η μόνη που αντιδρά στην προικοδότηση είναι η αριστερά και οι φοιτητές που κλιμακώνουν το κίνημα τους, εμπλουτίζοντας το κεντρικό του σύνθημα: «προίκα στην Παιδεία και όχι στη Σοφία». Μάλιστα ένα μήνα πριν από γάμο, 11 φοιτητές μεταφέρονται τραυματισμένοι στο νοσοκομείο, μετά από μια μεγάλη διαδήλωση στην οποία πέφτει ξύλο “Χρυσοχοΐδη”.

Περίπου μια δεκαετία αργότερα, ο δικτάτορας Φράνκο της Ισπανίας χρίζει νόμιμο διάδοχο του θρόνου τον Χουάν Κάρλος, που ορκίζεται το 1975 και σταθεροποιείται στην εξουσία, αξιοποιώντας την πικρή εμπειρία του κουνιάδου του Κωνσταντίνου, που έχει χάσει τον θρόνο με το δημοψήφισμα του 1974 στην Ελλάδα: αντί να συνεργασθεί με τους φασίστες πραξικοπηματίες στην απόπειρα πραξικοπήματος το 1981, όπως είχε κάνει ο Κωνσταντίνος τον Απρίλιο του 1967, βγαίνει στην τηλεόραση για να υπερασπιστεί τη δημοκρατία.

Τις επόμενες δεκαετίες, ο Χουάν Κάρλος βασιλεύει σε μια Ισπανία που μετεξελίσσεται σε μια δημοκρατική και ανεπτυγμένη χώρα, αλλά το πρόβλημα είναι και πάλι η ανυπαρξία θεσμών ελέγχου της μοναρχικής εξουσίας. Ήδη πριν την παράδοση του θρόνου στον γιο του το 2014, επισήμως για λόγους υγείας, ο βασιλιάς βρίσκεται μπλεγμένος σε μια σειρά ερωτικά (στο τέλος φωτό με μια ερωμένη του) και οικονομικά σκάνδαλα, με αποκορύφωμα μια πραγματικά μεγαλοπρεπή μίζα ύψους 88 εκατομμυρίων ευρώ από τη Σαουδική Αραβία, για τον εκμοντερνισμό του ισπανικού σιδηροδρομικού δικτύου.

Μετά την πλήρη αποκάλυψη του σκανδάλου τον Μάρτιο του 2020, ο γιος του βασιλιάς Φίλιππος του κόβει το γενναίο ετήσιο επίδομα και αποποιείται την κληρονομιά, ενώ  τον Ιούνιο, καθώς η ισπανική δικαιοσύνη αρχίζει να ερευνά τον πρώην μονάρχη για διαφθορά, φοροδιαφυγή και ξέπλυμα χρήματος, το σκάει στο εξωτερικό, επικαλούμενος παραβιάσεις της ιδιωτικής του ζωής.

Η ισπανική μοναρχία κλονίζεται και το ενδιαφέρον στην υπόθεση είναι ότι εκείνες οι παλιές ιδεολογικές διαφορές κρατάνε ακόμα. Η ισπανική δεξιά υποστηρίζει το βασιλικό θεσμό, όπως με περισσότερες επιφυλάξεις και οι Σοσιαλιστές, ενώ η ισπανική αριστερά και οι Podemos είναι υπέρ της κατάργησής του. Από τη στιγμή λοιπόν που τα πράγματα δεν έχουν αλλάξει παρά τα σχεδόν 60 χρόνια που έχουν περάσει, ίσως να πρέπει ο πάμπλουτος Χουάν Κάρλος να μας επιστρέψει ..την προίκα!. Άλλωστε το ποσοστό του προϋπολογισμού για την εκπαίδευση στην Ελλάδα παραμένει πάντα εξαιρετικά χαμηλό και το αίτημα της αύξησης του πάντα επίκαιρο.

πηγή: tvxs