Μια ιστορία κρυφής μεταβίβασης επιχείρησης με θύματα πάνω από 80 εργαζόμενους επαναλαμβάνεται αυτές τις ημέρες, ενώ το υπουργείο Εργασίας κωφεύει απέναντι σε τρανταχτές παρανομίες

Συγκεκριμένα, στον νομό Κορινθίας, στα μέσα του περασμένου μήνα, ψύλλοι μπήκαν στα αυτιά των εργαζόμενων, όταν τα σούπερ μάρκετ ΣΠΑΚ, μέλος του Ομίλου «ΕΛΟΜΑΣ», έβγαλαν κατάλογο με γενναίες προσφορές. Όπως φάνηκε εκ των υστέρων, επρόκειτο για το τελευταίο μεγάλο ξεφόρτωμα προϊόντων και αποθήκης, λίγο πριν από το «κανόνι».

Στις 23/9 ξεκίνησε η διαδικασία κλεισίματος των καταστημάτων, με απόλυτη μυστικότητα, χωρίς προηγούμενη ενημέρωση του κοινού και, κυρίως, χωρίς προειδοποίηση των εργαζομένων. Λουτράκι, Περαχώρα, Ζευγολατιό, Κόρινθος, παντού λουκέτο.

«Παραιτούμαι από οποιαδήποτε απαίτηση» (!)

Οι δεκάδες εργαζόμενοι ενημερώθηκαν κατόπιν εορτής ότι πετάγονται στο δρόμο και έλαβαν, οι περισσότεροι, μόλις το 1/3 της νόμιμη αποζημίωσης. Μάλιστα, εξαναγκάστηκαν από τη διοίκηση του ΣΠΑΚ να υπογράψουν, στα κατά τόπους αστυνομικά τμήματα (για να τεκμηριώνεται το γνήσιο της υπογραφής), ότι παραιτούνται από οποιαδήποτε απαίτηση στο μέλλον. Δηλαδή, από το μεγαλύτερο μέρος της αποζημίωσης απόλυσης, καθώς και από πολλές μέρες άδειας που χρωστάει η εργοδοσία σε αρκετούς από αυτούς!

Αυτό ήταν το «ευχαριστώ» για εργαζόμενους που εργάστηκαν υπερωριακά, χωρίς άδειες και ξεκούραση στην περίοδο της καραντίνας, για να καλυφθούν οι ανάγκες των συμπολιτών τους -όπως συνέβη σε κάθε super market της χώρας.

Ελάχιστοι εργαζόμενοι των ΣΠΑΚ δεν υπέγραψαν την καταγγελία της σύμβασής τους και αναμένουν, τουλάχιστον, την τήρηση του νόμου και την καταβολή ολόκληρου του ποσού που δικαιούνται.

«Παρ’ ότι η εν λόγω αλυσίδα επικαλείται οικονομικές δυσχέρειες, δεν είχε κάνει πριν από το ξαφνικό λουκέτο καμία κίνηση για τα χρέη της, καμία προ-πτωχευτική ενέργεια ή κάτι άλλο που να αποδεικνύει ότι τα πηγαίνει τόσο άσχημα», αναφέρει στην «Εποχή» ο πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Κορίνθου, Κώστας Κατεμής.

Καμία απάντηση από το υπουργείο Εργασίας

Ο Κ. Κατεμής καταγγέλλει ότι το υπουργείο Εργασίας μέχρι σήμερα δεν έχει ανταποκριθεί στο αίτημα που κατατέθηκε στις 23 Σεπτεμβρίου για τριμερή συνάντηση (εκπρόσωπος του υπουργείου, εργοδοσία, εργαζόμενοι-σωματεία), στην οποία η επιχείρηση θα πιεζόταν να πάρει πίσω τις παράνομες πρακτικές της.

«Εύκολα αποδεικνύεται ότι πρόκειται για ομαδικές απολύσεις, άρα είναι παράνομες. Επίσης, η μείωση ή παρακράτηση των απολαβών που δικαιούνται οι εργαζόμενοι συνιστά παραίτηση δικαιώματος, η οποία δεν επιτρέπεται, ακόμα και όταν υπάρχει συμφωνία των εργαζόμενων», τονίζει ο Κ. Κατεμής.

Χαρακτηρίζει απαράδεκτη την αδράνεια του υπουργείου, ενώ θυμάται ότι σε ανάλογες περιπτώσεις στο παρελθόν οι εργαζόμενοι έβρισκαν ανοιχτή την πόρτα της οδού Σταδίου. «Είναι υποχρεωμένοι να παρέμβουν και το ζήτημα θα φτάσει όσο πιο ψηλά γίνεται», συμπληρώνει.

Ερωτήματα προκαλεί και η κωλυσιεργία, του (υποστελεχωμένου, είναι η αλήθεια) Σώματος Επιθεώρησης Εργασίας της Κορίνθου (ΣΕΠΕ), στο οποίο έχουν καταφύγει εδώ και πάνω πέντε εβδομάδες κάποιοι από τους εργαζόμενους.

Με τη γνωστή, παράνομη, συνταγή

Την ώρα που οι εργαζόμενοι «παραιτούνταν» από τα νόμιμα δικαιώματά τους, υψηλόβαθμα στελέχη του ΣΠΑΚ έλεγαν σε κατ’ ιδίαν συζητήσεις με το προσωπικό ότι η αλυσίδα «έχει πουληθεί στα Market In χωρίς το προσωπικό της». Την πληροφορία επιβεβαιώνουν παράγοντες της περιοχής, οι οποίοι ενδιαφέρθηκαν και για την εκμετάλλευση κτιρίων των ΣΠΑΚ. 

Από μακριά «μυρίζει» κρυφή μεταβίβαση στα «μουλωχτά», ώστε ο νέος ιδιοκτήτης να «αγοράσει» την πελατεία του παλαιού -ειδικά στο Λουτράκι, στις τουριστικές περιόδους, οι δυνητικοί καταναλωτές ξεπερνούν τους 10.000- αλλά να απαλλαγεί από το «βάρος» των εργαζόμενων και των υποχρεώσεων προς αυτούς.

Η μέθοδος απλή: ο παλαιός ιδιοκτήτης αδειάζει τα καταστήματα, απολύει το προσωπικό, κατεβάζει τις ταμπέλες και το κατάστημα μένει κλειστό για κάποιο μικρό διάστημα μέχρι να… ανέβει η νέα ταμπέλα.

Ο πρωταγωνιστής φέρεται να είναι ξανά ο ίδιος: Το Μarket In, το οποίο, το 2016 πήρε τα καταστήματα – «φιλέτο» του «Καρυπίδη» στη Βόρεια Ελλάδα, αφού πρώτα έμειναν εκτός δουλειάς, απλήρωτοι και χωρίς αποζημιώσεις περίπου 1.500 εργαζόμενοι.