BDS Greece

Ανακοίνωση

Η αναγόρευση από την παγκόσμια κοινότητα του γενοκτονικού κράτους σε παρία, δημιουργεί ηθική υποχρέωση σε κάθε σκεπτόμενο, προοδευτικό άνθρωπο και συλλογικότητα να το υπογραμμίζει με κάθε ευκαιρία, ασκώντας έτσι ουσιαστική, χειροπιαστή πίεση.

Αποτελεί αξιοσημείωτο γεγονός ότι πολλοί συγγραφείς – και από την Ελλάδα, αρνήθηκαν να συμμετάσχουν στο Διεθνές Φεστιβάλ Συγγραφέων του Ισραήλ. Ένα μικρό αλλά σημαντικό βήμα για να ασκηθεί πραγματική πίεση για να σταματήσει η γενοκτονία των Παλαιστίνιων και να ενώσουμε τις δυνάμεις μας με τη διεθνή έκκληση για Μποϊκοτάζ, Αποεπένδυση, Κυρώσεις.

Αντίθετα, ο Χρήστος Χωμενίδης είναι ένας από τους μόλις οκτώ συγγραφείς που δέχτηκαν να λάβουν μέρος στο φετινό Διεθνές Φεστιβάλ Συγγραφέων του Ισραήλ που διεξάγεται στο τέλος Μαΐου και είναι αφιερωμένο “στην 7η Οκτωβρίου και τους ισραηλινούς στρατιώτες που επιχειρούν στη Γάζα”.

Πρόκειται για μία από τις μεγαλύτερες καλλιτεχνικές διοργανώσεις του Ισραήλ που χρηματοδοτείται φέτος, μεταξύ άλλων, από το ισραηλινό υπουργείο Εξωτερικών, την αποστολή της Ε.Ε. στο κράτος του Ισραήλ και την ελληνική πρεσβεία στο Ισραήλ, και δυσκολεύτηκε πολύ να βρει πρόθυμους συνοδοιπόρους.

Για να μην υπάρχει αμφιβολία για την πολιτική σκοπιμότητα του εγχειρήματος παραθέτουμε τα λόγια της καλλιτεχνικής διευθύντριας του φεστιβάλ, Julia Fermentto- Tzaisler, ‘’αποφασίσαμε ότι το φεστιβάλ πρέπει να συνεχιστεί, ειδικά τώρα, καθώς οι στρατιώτες μας επιχειρούν στη Γάζα και καθώς αγωνιζόμαστε να φέρουμε πίσω τους ομήρους, να επιστρέψουν οι εκτοπισμένοι στα σπίτια τους και να επανέλθει ο ρυθμός της ζωής, είναι καθήκον μας ως πολιτισμικοί πρεσβευτές και λάτρεις των βιβλίων να κρατήσουμε ψηλά το ηθικό’’.

Η ίδια η καλλιτεχνική διευθύντρια παραδέχεται ότι η φετινή διοργάνωση ήταν πρόκληση, ιδιαίτερα αναφορικά με τις διεθνείς συμμετοχές, καθώς υπήρχε ο φόβος ότι είτε δεν θα γίνονταν αποδεκτές οι προσκλήσεις, είτε ότι οι συγγραφείς θα απέσυραν τη συμμετοχή τους τελευταία στιγμή. Υπήρξε η σκέψη να γίνει μόνο με τη συμμετοχή ισραηλινών συγγραφέων, ωστόσο απορρίφθηκε. Και προσθέτει ‘’όχι μόνο είμαστε αντίθετοι σε κάθε μορφή πολιτισμικού ή ακαδημαϊκού μποϊκοτάζ, αλλά πιστεύουμε επίσης ότι η συμπερίληψη διεθνών φωνών είναι θεμελιώδης για την ταυτότητα του φεστιβάλ. Αν υποχωρούσαμε θα σήμαινε την παράδοση και την αποκοπή από τις διεθνείς μας επαφές’’.

Ωστόσο, οι αρνήσεις ήταν πολλές, όπως αποκαλύπτει η Haaretz σε άρθρο της με τίτλο: ‘’Είμαστε Persona Non Grata. Σχεδόν Σατανάς: Το Παγκόσμιο Μποϊκοτάζ της Ισραηλινής Κουλτούρας Εκτοξεύεται’’ που αναφέρεται σε διάφορα φεστιβάλ και καλλιτεχνικές διοργανώσεις στις οποίες το Ισραήλ γίνεται παρίας.

Όπως αναφέρει το άρθρο, η λίστα των ξένων καλεσμένων κρατήθηκε εν πολλοίς μυστική μέχρι και την περασμένη εβδομάδα, καθώς η στρατολόγηση διεθνών συγγραφέων εν μέσω συνεχιζόμενου πολέμου υπήρξε ιδιαίτερα προβληματική. “Κάθε χρονιά υπάρχει δυσκολία, στα 12 χρόνια λειτουργίας του φεστιβάλ” λέει η καλλιτεχνική διευθύντριά του, αλλά “φέτος οι περισσότερες από τις προσκλήσεις που έστειλα απλώς έμειναν αναπάντητες. Αυτό δεν μου έχει ξανασυμβεί με κανέναν συγγραφέα. Πάντα έπαιρνα μια απάντηση’’. Αυτή τη χρονιά λοιπόν αποτάνθηκε μόνο σε συγγραφείς με τους οποίους μπορούσε να επικοινωνήσει μέσω μιας προσωπικής επαφής και να μιλήσει ανοιχτά.

Ανάμεσα στους οκτώ διεθνείς συγγραφείς που επελέγησαν δι’ αυτής της οδού, ήταν και ο Χρήστος Χωμενίδης.

Δεν πρόκειται φυσικά για τυχαία επιλογή. Ο ίδιος είχε καταθέσει τα φιλοϊσραηλινά του διαπιστευτήρια από τις 14 Οκτωβρίου 2023 με άρθρο του στα ΝΕΑ, στο οποίο μεταξύ άλλων έγραφε:

‘’Όποιος αμφιταλαντεύεται, κρατάει έστω αποστάσεις, σκάβει τον λάκκο του. Το Ισραήλ αποτελεί στις μέρες μας το προκεχωρημένο φυλάκιο του δυτικού πολιτισμού. Εάν έπεφτε, θα ακολουθούσε ένα ντόμινο φρίκης που ανάλογο του δεν έχουμε καν διανοηθεί. Το Ισραήλ θα αντέξει. Θα καθαρίσει για όλους μας. Όλοι ωστόσο θα κριθούμε από την τωρινή μας στάση.’’

Κρατάμε αυτή την τελευταία φράση του. Ο ίδιος κρίνεται για τη συμμετοχή του σε ένα φεστιβάλ βιβλίου που έρχεται να ξεπλύνει τη συνεχιζόμενη γενοκτονία, λίγα μόλις 24ωρα μετά τη νέα σφαγή τουλάχιστον 50  Παλαιστινίων στη Ράφα της Γάζας, που μετρά συντηρητικά 40.000 νεκρούς. Κρίνεται όμως επίσης και για τη στάση του ως Έλληνα συγγραφέα. Ο κος Χωμενίδης οφείλει σε μεγάλο βαθμό τη συγγραφική του δραστηριότητα σε μια κληρονομιά στην οποία πάτησε επί της ουσίας το σύνολο των Ελλήνων συγγραφέων της μεταπολίτευσης. Κληρονομιά γιγάντων: Κώστας Βάρναλης, Γιάννης Ρίτσος, Έλλη Αλεξίου, Δημήτρης Χατζής, για ν’ αναφέρουμε μέρος μόνο των Ελλήνων λογοτεχνών που υπερασπίστηκαν με πάθος και συνείδηση τα ιδανικά της ελευθερίας και της δικαιοσύνης, όπως έχουν χρέος να πράττουν οι άνθρωποι της Τέχνης και των Γραμμάτων, και όπως έπραξαν άλλωστε στη συντριπτική πλειοψηφία τους, στην πορεία της Ιστορίας (Κάφκα, Λόρκα, Στάινμπεκ, Χέμινγουεϊ).

Η σύμπλευση του κου Χωμενίδη με το γενοκτονικό Ισραήλ, το οποίο αναπαράγει χωρίς αιδώ τις πρακτικές των ναζί, είναι ύβρις στην κληρονομιά των μεγάλων Ελλήνων λογοτεχνών, ύβρις στην παγκόσμια προοδευτική παράδοση των Γραμμάτων, ύβρις στις έννοιες της ελευθερίας και της δικαιοσύνης, ύβρις στο χυμένο αίμα των παιδιών της Γάζας.      

Θα έπρεπε να είναι πεντακάθαρο για κάθε άνθρωπο με συνείδηση, πώς η σφαγή παιδιών υπό αποκλεισμό, κατοχή και εκτοπισμό είναι δυναμίτης στα θεμέλια μιας όλο και πιο εύθραυστης ειρήνης. Και αποτελεί όνειδος για την παγκόσμια καλλιτεχνική κοινότητα, το γεγονός πως ακόμα και σήμερα, μετά την επαίσχυντη, απάνθρωπη σφαγή της Ράφα, επιστρατεύονται καλλιτέχνες πρόθυμοι να υπερασπιστούν τα άθλια ψέματα που έχει υφάνει το γενοκτονικό κράτος προκειμένου να δικαιολογήσει τα εγκλήματά του.    

Όπως αναφέρει το άρθρο της Haaretz, από την αρχή του πολέμου, λογοτεχνικοί κύκλοι, νέοι συγγραφείς και άλλοι, μη Εβραίοι και Εβραίοι, οργάνωσαν εκκλήσεις, μανιφέστα και δημόσιες επιστολές. Η συνέχεια είναι ένα χρονικό της ραγδαίας επιδείνωσης: από μανιφέστα σε δηλωτικά μποϊκοτάζ, από εκεί σε πρακτικά μποϊκοτάζ. Από την ήπια αποδοκιμασία της ιδέας να φιλοξενηθεί ένας Ισραηλινός συγγραφέας, στην απαίτηση ο εν λόγω συγγραφέας να παράσχει μια δήλωση της πολιτικής του κοσμοθεωρίας ως προϋπόθεση για τη συμμετοχή ή απλώς την ακύρωση. Υπάρχει επίσης αυξανόμενη άρνηση από ξένους συγγραφείς, κυρίως νέους, είτε με άμεσο τρόπο είτε με αμήχανη υπεκφυγή, να μεταφραστούν τα βιβλία τους στα εβραϊκά και να εκδοθούν στο Ισραήλ.

Ο κος Χωμενίδης είναι με κοινά αποδεκτούς όρους ένας παρίας που στηρίζει ένα καθεστώς παρία.

Ντροπή.