Με τη συμμετοχή εκπροσώπων από διεθνείς, περιφερειακούς οργανισμούς και κυβερνήσεις χωρών της ευρύτερης περιοχής, μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα, πραγματοποιήθηκε στην Τρίπολη της Λιβύης η Διεθνής Διάσκεψη «για τη σταθεροποίηση» της χώρας. Τυπικά, η Διάσκεψη ήταν λιβυκή πρωτοβουλία και είχαν προσκληθεί να συμμετάσχουν κυρίως γειτονικές προς τη Λιβύη χώρες, καθώς και οι χώρες που συμμετέχουν στη «Διαδικασία του Βερολίνου», συν οργανισμοί όπως Αραβικός Σύνδεσμος, Αφρικανική Ενωση, ΕΕ και Ηνωμένα Έθνη. Πρόκειται σαφώς για Γερμανική πρωτοβουλία σε συνέχεια ανάλογων συνόδων που έγιναν στο Βερολίνο. Στα πλαίσια του ανταγωνισμού, ήδη η Γαλλία ανακοίνωσε παρόμοια Διάσκεψη για τη Λιβύη τον Νοέμβρη στο Παρίσι.

Η Διάσκεψη είχε ως βασικά θέματα την «ισορροπημένη και σταδιακή» αποχώρηση των ξένων μισθοφόρων και στρατευμάτων, με την υπουργό Εξωτερικών της Λιβύης να δηλώνει ότι αποτελούν παράγοντα αποσταθεροποίησης για τη Λιβύη και την ευρύτερη περιοχή, την ένωση όλων των λιβυκών ένοπλων «μη τρομοκρατικών» οργανώσεων στις δυνάμεις ασφαλείας και τον στρατό της χώρας, τη διατήρηση της συμφωνίας εκεχειρίας που είχε ανακοινωθεί τον Οκτώβρη του 2020, ενώ προτείνεται η δημιουργία μιας διεθνούς οργάνωσης ή φορέα που θα βοηθήσει τη λιβυκή μεταβατική κυβέρνηση να «επιλύσει» τα ζητήματα αυτά.

Την ελληνική κυβέρνηση εκπροσώπησε ο υπουργός Εξωτερικών Δένδιας, σε μια προσπάθεια να εξισορροπηθεί η μη πρόσκληση της Ελλάδας στις προηγούμενες διασκέψεις του Βερολίνου. Για το θέμα αυτό, ο Δένδιας δήλωσε ότι «η Ελλάδα σήμερα, παρά τις φιλότιμες, πρέπει να πω, προσπάθειες της Τουρκίας, επιστρέφει στη διαδικασία ομαλοποίησης στη Λιβύη», εμφανίζοντας ως «απαραίτητες ενέργειες» … «πρώτον, τη διενέργεια εκλογών, ελεύθερων εκλογών και, δεύτερον, την αποχώρηση των μισθοφόρων και των ξένων στρατευμάτων από τη Λιβύη».
Όλα αυτά βέβαια σε στενό συντονισμό με τους Αμερικανούς. Διόλου τυχαία δεν ήταν η ανάρτηση του αμερικανού πρέσβη Πάιατ, σύμφωνα με την οποία παρούσες στην Τρίπολη ήταν και οι ΗΠΑ, «μαζί με τους υπουργούς Δένδια και Φραγκογιάννη, οικοδομώντας πάνω στις εξαιρετικές συζητήσεις για θέματα της Λιβύης με τον υπουργό Εξωτερικών που πραγματοποιήθηκαν στην Ουάσιγκτον στο πλαίσιο του Στρατηγικού Διαλόγου».

Η αποχώρηση των ξένων στρατευμάτων παρότι έχει συμφωνηθεί και σε προηγούμενες διασκέψεις, έχει μείνει στα χαρτιά αφού κανένα από τα εμπλεκόμενα μέρη δεν έχει υλοποιήσει τις συμφωνίες. Με ιδιαίτερη έμφαση αρνείται την αποχώρηση των δικών της στρατευμάτων η Τουρκία. Την αποχώρηση των μισθοφόρων και των δυνάμεων του τουρκικού στρατού από τη Λιβύη και τη Συρία ζήτησε από τον Ερντογάν, κατά την «αποχαιρετιστήρια» επίσκεψή της στην Κωνσταντινούπολη, η απερχόμενη καγκελάριος της Γερμανίας, Αγκελα Μέρκελ. Η απάντηση του Τούρκου Προέδρου σε ό,τι αφορά τη Λιβύη δεν ήταν σαφής, αν και στο παρελθόν έχει υποστηρίξει κατ’ επανάληψη πως δεν τίθεται ζήτημα αποχώρησης του τουρκικού στρατού από το λιβυκό έδαφος επειδή η αποστολή του έχει γίνει με πρόσκληση της πρώην λιβυκής κυβέρνησης στο πλαίσιο του τουρκο-λιβυκού μνημονίου «ασφαλείας».
Σε πρόσφατη επίσκεψη στην Αγκυρα η Λίβυα ΥΠΕΞ, Νάτζλα αλ Μανγκούς, έθεσε ξανά το θέμα της αποχώρησης των ξένων μισθοφόρων και στρατευμάτων από τη χώρα της στον Τούρκο ΥΠΕΞ, Τσαβούσογλου, έπειτα από το νέο σχέδιο δράσης που συμφώνησε για το θέμα η λιβυκή στρατιωτική επιτροπή 5+5.

Σε μεγάλο «αγκάθι» εξελίσσεται και η διαδικασία των βουλευτικών και προεδρικών εκλογών που είχαν συμφωνηθεί να γίνουν ταυτόχρονα στις 24 Δεκεμβρίου. Ήδη οι βουλευτικές εκλογές αναβλήθηκαν για ένα μήνα, μετά από απόφαση του κοινοβουλίου, που εδρεύει στη Βεγγάζη και ελέγχεται από τον Χαφτάρ, αντίπαλο της κεντρικής κυβέρνησης της Τρίπολης. Ταυτόχρονα το κοινοβούλιο ενέκρινε τον νόμο που θα διέπει τις βουλευτικές εκλογές, αμέσως μετά την επικύρωση ενός άλλου, αμφιλεγόμενου νόμου που αφορά τις προεδρικές.
Το Ανώτατο Συμβούλιο της Λιβύης (HCE), όργανο που έχει τον ρόλο της Γερουσίας, γνωστοποίησε ότι απορρίπτει τον εκλογικό νόμο που εγκρίθηκε από το κοινοβούλιο, τονίζοντας ότι ουδέποτε ζητήθηκε η γνώμη του σώματος αυτού. Το HCE είχε αντιταχθεί και στον εκλογικό νόμο για τις προεδρικές, θεωρώντας ότι ήταν «προσαρμοσμένος» έτσι ώστε να ευνοεί τον ισχυρό άνδρα της ανατολικής Λιβύης, τον Χαλίφα Χάφταρ.

Είναι φανερό πως τίποτε δεν εγγυάται πως οι εκλογές θα γίνουν στις παραπάνω ημερομηνίες, αφού ακόμη και ο εκλογικός νόμος έχει εμπλακεί στη συνεχιζόμενη σύγκρουση των αντιμαχομένων παρατάξεων. Πολύ δε περισσότερο δεν έχει εξασφαλιστεί η αποχώρηση των ξένων δυνάμεων που έχουν εγκατασταθεί στη χώρα η καθεμιά για τα δικά της συμφέροντα. Απ’ ό,τι δείχνουν οι εξελίξεις, η υπόθεση της Λιβύης έχει ακόμη πολύ δρόμο.

πηγή: Λαϊκός Δρόμος