Κάθε χρόνο εισάγονται μεγάλες ποσότητες αγροτικών προϊόντων και τροφίμων και παρά τις κυβερνητικές αερολογίες για τη διασφάλιση της δημόσιας υγείας, τα κρούσματα ακαταλληλότητας των τροφίμων, είναι καθημερινά.

Ας θυμηθούμε το εμπλουτισμένο με ορυκτέλαια, ισπανικό ελαιόλαδο, τα ορμονούχα βοοειδή, τα διοξινούχα κοτόπουλα, τα αφλατοξινούχα σιτηρά, τις τρελές αγελάδες, τις επικίνδυνες χρωστικές, τα οργανοφωσφορικά στις πατάτες, τις τοξίνες στα μύδια του Θερμαϊκού, τους σωλήνες αμιάντου στα ελληνικά νοσοκομεία, το καρκινογόνο παρα-διχλωρο-βενζόλιο στο μέλι, το κλοφέν στα γάλατα, τα μουχλιασμένα γιαούρτια, τις σαλμονέλες στα νερά, τα φυτοφάρμακα στα λαχανικά, το κάδμιο στο νερό των ψυκτών, τα ύποπτα Ε. Ας θυμηθούμε στο γιουγκοσλάβικο απεμπλουτισμένο ουράνιο και το καίσιο του Τσέρνομπιλ. Πολλοί από μας ας θυμηθούν τους τόνους των ληγμένων δακρυγόνων που ανελλιπώς αναπνέουμε εδώ και καμιά σαρανταριά χρόνια. Κι ας έρθουμε τέλος στα γενετικά τροποποιημένα καλαμπόκια, τις ντομάτες, τις σόγιες, τα φυτικά έλαια (πλην του ελαιόλαδου) που αποτελούν βασικό συστατικό κάθε σάλτσας, σνακ, κέικ, κονσερβών ψαριών, αλλά και αλλαντικών, κρεάτων, γάλακτος, αυγών, κλπ., κλπ., η φθοροποιός δράση των οποίων είναι ενδεχομένως προσθετική. Τι έρχεται…Όλ’ αυτά παρέχουν ένα ευρύτατο άλλοθι στους διακινητές για το ποιος φταίει. Όμως αποδεικνύεται με τον πιο εμφανή τρόπο η έλλειψη πολιτικής βούλησης για τον συστηματικό έλεγχο και την παραδειγματική τιμωρία των κερδοσκόπων. Αποδεικνύεται με τον πιο εμφανή τρόπο η αποστασιοποιημένη δράση των μηχανισμών ελέγχου, η αδυναμία επιβολής των διατροφικών κανονισμών για την προστασία της δημόσιας υγείας από τις ηγεσίες των αρμοδίων φορέων, ο χωρίς προηγούμενο συγχρωτισμός πολιτικών και οικονομικών παραγόντων με συνέπεια την ασυδοσία του κεφαλαίου.

Κι ας μπούμε στο θέμα μας.

Ι. ΟΙ ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΕΣ ΠΟΙΚΙΛΙΕΣ.

1.Κάτι σαν εισαγωγή. Ας πάμε στη χαραυγή της ανθρώπινης εξέλιξης, στη νεολιθική εποχή (10.000 χρόνια πριν),  όταν ο πρωτόγονος πρόγονός μας ζούσε νομαδική ζωή κατά ολιγάριθμες φυλές, προσπαθώντας με δυσκολία να επιβιώσει. Στο μεγαλύτερο μέρος της καθημερινής του δραστηριότητας ασχολιόταν με τη συλλογή καρπών και ριζών καθώς το κυνήγι και το ψάρεμα, προκειμένου να εξασφαλίσει την τροφή του. Κατά τις περιπλανήσεις του, κατάφερε να εξημερώσει ορισμένα είδη ζώων από τα οποία μπορούσε να εξασφαλίζει την τροφή του (κερασφόρα, χοίρος, σκύλος, κ.α.), ενώ σταδιακά παρατηρούσε πως ορισμένοι καρποί όταν πέφτουν σε βρεγμένο χώμα βλαστάνουν ξαναδίνοντας φυτά και καρπούς. Έτσι ξεκινά η παύση της περιπλάνησης και η εγκατάστασή του σε ορισμένες επιλεγμένες περιοχές. Αυτός ο πρώτος μεγάλος καταμερισμός της εργασίας, διαφοροποιεί τις ποιμενικές φυλές από τις γεωργικές και διαχωρίζει τη Γεωργία από την Κτηνοτροφία. Παράλληλα, έρχονται σε ανταλλακτικές σχέσεις μεταξύ τους σε ό,τι αφορά τα παραγόμενα προϊόντα τους (ζωοτροφές, στάρι, μαλλί, κρέας, δέρματα, κλπ). Σιγά-σιγά έρχεται και ο φυσικός καταμερισμός εργασιών κατά φύλο και ηλικία.

2. Το μακρινό ταξίδι του σπόρου. Η πρωτόγονη Γεωργία αρχίζει με τα πρωτόγονα εργαλεία και το φύτεμα του σπόρου. Πέρα από τη φυσική επιλογή, ξεκινά και η τεχνητή επιλογή, (π.χ. σε ένα χωράφι επιλέγεται το μεγάλο στάχυ, το χοντρό στέλεχος, το χαμηλό ύψος προκειμένου το φυτό να μην πλαγιάζει στον άνεμο και να αποδίδει παράλληλα μεγαλύτερη παραγωγή). Σιγά-σιγά Γεωργία και Κτηνοτροφία εμπλέκονται, και έχοντας αρκετή πείρα οι πρόγονοί μας δημιουργούν τις πρώτες παραδοσιακές ποικιλίες, σιτηρών, λαχανοκομικών, φρούτων, κλωστικών, φαρμακευτικών, αλλά και ράτσες ζώων, με βάση οργανοληπτικές ιδιότητες (γεύση, άρωμα, παραγωγικότητα, υγεία, θρέψη, κ.α.). και φυσικά χαρακτηριστικά (αντοχή στο κρύο, τις καταπονήσεις, την παραγωγή, την έλξη, κ.α.).

Όλος ο αρχαίος κόσμος βασίζεται στη λιτή διατροφή, ενώ παρά τα λεγόμενα για τους Ρωμαίους αριστοκράτες, ο ρωμαϊκός λαός ήταν κυρίως χορτοφάγος (φρούτα, λαχανικά, ελιά, μέλι, ψάρια). Η δημιουργία παραδοσιακών ποικιλιών συνεχίστηκε, ενώ επεκτάθηκε η μελισσοκομία και η αλιεία.

Η φεουδαρχία διεύρυνε ακόμα περισσότερο την απασχόληση στη Γεωργία/Κτηνοτροφία ενώ ο σκοτεινός Μεσαίωνας με τις οξύτατες θρησκευτικές προκαταλήψεις, λίγο συνέβαλε στη βελτίωση των φυτών και των ζώων.

3. Η εποχή των ανακαλύψεων. Ωστόσο, μεγάλη ανατροπή στη Γεωργία και Κτηνοτροφία έφεραν οι ανακαλύψεις των τυχοδιωκτών «κονκισταδόρων». Νέα φυτικά είδη, νέα άγνωστα στην Ευρώπη ζώα, νέα προϊόντα, δημιουργούν καινούργια δεδομένα στις διατροφικές και κοινωνικές συνήθειες των Ευρωπαίων. Τσάι, καπνός, πατάτα, ντομάτα, καλαμπόκι, ζαχαροκάλαμο, κακάο, γουνοφόρα ζώα, κοκκινόξυλο, κ.α., είναι μερικά από τα είδη του Νέου Κόσμου που δημιούργησε η τεχνητή επιλογή των ιθαγενών φυλών. Όλ’ αυτά, άνοιξαν νέες προοπτικές στη βελτίωση φυτών και ζώων στην Ευρώπη. Παράλληλα, αντίστοιχες ποικιλίες φυτών και ράτσες ζώων, μεταφέρθηκαν από τους Ευρωπαίους εποικιστές για χρήση στις νέες χώρες.

4. Η λεηλασία των παραδοσιακών ποικιλιών. Με την πάροδο των χρόνων, οι παραδοσιακές ποικιλίες φυτών, μπαίνουν στην εμπορευματική παραγωγή. Αυτό σημαίνει, π.χ. για τους σπόρους σιτηρών, φασολιών, τριφυλλιού, κλπ.: συγκέντρωση του προϊόντος, διαλογή, καθαρισμό, κοκκομέτρηση, καλιμπράρισμα (σε μεγέθη), απολύμανση και σάκιασμα, ετικετάρισμα του σπόρου, από ειδικές μονάδες επεξεργασίας μέχρι την πώλησή του στο γεωργό. Αυτή η εμπορική διακίνηση των παραδοσιακών ποικιλιών, συνεχίστηκε μέχρι το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.

Μετά το Β΄Π.Π., οι ΗΠΑ ενεργοποιώντας τον Παγκόσμιο Οργανισμό Τροφίμων και Γεωργίας, δημιουργούν το Διεθνές Γραφείο Φυτικού και γενετικού Υλικού και τις Τράπεζες γενετικού υλικού όπου φυλάσσονται και αναπαράγονται, οι αρχέτυποι σπόροι εκατοντάδων χιλιάδων ποικιλιών που προέρχονται απ’ όλα τα μήκη και τα πλάτη της γης. Η δημιουργία αυτών των ιδιότυπων τραπεζών είναι το αποτέλεσμα ολόκληρης της περιόδου της αποικιοκρατίας  που καθαγιάστηκε από την καταλήστευση και λεηλασία του φυτικού και ζωικού πλούτου εκατοντάδων υποταγμένων χωρών και περιοχών της γης από μια χούφτα ισχυρά κράτη. Η ντόπια αγορά των λεηλατημένων χωρών, μετατράπηκε σε πηγή κέρδους για τα μονοπώλια του είδους, ανοίγοντας νέους ορίζοντες στο παγκόσμιο εμπόριο και στην καταναλωτική αγορά της Ευρώπης. Η γνωστή ταμπέλα «Εδώδιμα και αποικιακά», αποτέλεσε την υλική βάση πλουτισμού πολλών διατροφικών μονοπωλίων. Αυτά τα μονοπώλια, χρηματοδότησαν αποστολές, έρευνας προκειμένου να εντοπίσουν φυτά και ζώα των αποικιών, που παρουσιάζουν ενδιαφέρον από πλευράς γενετικών χαρακτηριστικών. Εκατοντάδες χιλιάδες γενότυποι σιτηρών, ψυχανθών, κηπευτικών, αρωματικών, καλλωπιστικών, φαρμακευτικών φυτών, αλλά και φυλών ζώων, οδηγήθηκαν για βελτίωση στα ερευνητικά εργαστήρια των ξένων πειρατών.

Κι έρχεται αυθόρμητα στο νου, ένα απόσπασμα της Λενινιστικής σκέψης: «…Σημασία για το χρηματιστικό κεφάλαιο δεν έχουν μόνο οι πηγές πρώτων υλών, που έχουν ανακαλυφθεί πια, αλλά και οι πιθανές πηγές, γιατί η τεχνική αναπτύσσεται στις μέρες μας με απίστευτη ταχύτητα και τα εδάφη που είναι σήμερα ακατάλληλα, μπορούν να γίνουν αύριο κατάλληλα αν βρεθούν νέες μέθοδοι (και για το σκοπό αυτό μια μεγάλη Τράπεζα μπορεί να οργανώσει ειδική αποστολή από μηχανικούς, γεωπόνους κ.α) αν ξοδευτούν μεγάλα κεφάλαια. Το ίδιο αφορά και τις έρευνες για την ανακάλυψη ορυκτού πλούτου, τις νέες μεθόδους επεξεργασίας και χρησιμοποίησης τούτων ή εκείνων των πρώτων υλών κλπ κλπ…» (Β.Ι ΛΕΝΙΝ “Ο Ιμπεριαλισμός”).

5. Η γενετική επέλαση του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού. Αυτοί οι κλεμμένοι γενετικοί θησαυροί των παραδοσιακών ποικιλιών, μετά τη γενετική τους βελτίωση (ανάλογης των τεχνικών της κάθε περιόδου) από τα διάφορα Πανεπιστήμια των ΗΠΑ και της Ευρώπης, -που δουλεύουν για λογαριασμό των πολυεθνικών- και την κατοχύρωση (πατεντάρισμα) του «νέου προϊόντος», ξαναπουλιούνται στις ίδιες χώρες από τις οποίες είχαν κλαπεί, με τεράστια περιθώρια κέρδους. Παράδειγμα, το πεπόνι Ζακύνθου.

Και στη χώρα μας υπάρχει στη Σίνδο το Ινστιτούτο Ελέγχου Ποικιλιών Καλλιεργουμένων Φυτών όπου φυλάσσονται και αναπαράγονται κάθε δύο χρόνια οι ελληνικές παραδοσιακές ποικιλίες, όπως Ντομάτα «μπατάλα», φάβα Σαντορίνης, κομποκολόκυθο, πιπεριά Φλωρίνης, μελιτζάνα τσακώνικη, πεπόνι Ζακύνου, κ.α.

Η Ελλάδα που κατέχει μια από τις μεγαλύτερες και πλουσιότερες βιοποικιλότητες, και πηγές γενετικού υλικού στη Γη, έχει λεηλατηθεί πάμπολλες φορές καθ’ όλη την περίοδο της δημιουργίας του Νεοελληνικού Κράτους. Η ληστρική δράση του ιμπεριαλισμού, πέρα από τις δεκάδες «αρχαιολογικές Σχολές» (Αγγλική, Γαλλική, Ολλανδική, Γερμανική, Ιταλική, Αμερικανική), που έφεραν στο φώς, όμως ρήμαξαν και κατάκλεψαν κάθε αρχαίο θησαυρό, χρηματοδότησε δεκάδες «αποστολές» γεωπόνων, φυσιοδιφών, γεωλόγων, βοτανολόγων, εντομολόγων κλπ ειδικών επιστημόνων, προκειμένου να «μελετήσουν» την πάμπλουτη σε γενετικούς θησαυρούς, Ελληνική χλωρίδα και πανίδα και βέβαια να κατακλέψουν και να ρημάξουν κάθε ενδιαφέρουσα παραδοσιακή ποικιλία φυτού ή ράτσας ζώου.

ΙΙ. ΤΑ ΥΒΡΙΔΙΑ.

6. Τα υβρίδια. Οι ΗΠΑ μετά τον πόλεμο δημιούργησαν τα υβρίδια καλαμποκιού. Προϊόν διασταύρωσης δύο γονέων. Π.χ. μουλάρι με αρσενικό γάιδαρο και θηλυκιά φοράδα. Υβριδικό σφρίγος ή ετέρωση. Υβρίδιο καλαμποκιού 1500 κιλά/στρ.. παραδοσιακή ποικιλία Ι.Σ.20 280 κιλά/στρ. Μαζί με τα υβρίδια (ετεροειδείς σπόροι) εμφανίστηκαν νέες προσβολές από ζιζάνια, μυκητολογικές και βακτηριολογικές ασθένειες, νέα ανθεκτικά στελέχη ακάρεων και λοιπών ξενιστών. Μια νέα πηγή πλουτισμού ανάβλυσε για τις αγροχημικές εταιρείες, με τη δημιουργία 2ης γενιάς φυτοφαρμάκων και χημικών λιπασμάτων και όταν κι αυτά δημιούργησαν ανθεκτικότητες, μια 3ης γενιάς προϊόντων φυτοπροστασίας ήρθε να προστεθεί στην αλυσίδα πλουτισμού κ.ο.κ. Τα υβρίδια κατά κανόνα είναι στείρα, ή ελάχιστης παραγωγής. Για το λόγο αυτό είναι ασύμφορο στον αγρότη να φυλάξει σπόρο για την επόμενη χρονιά. Άρα υπάρχει για τα μονοπώλια μία ασφαλής ροή συνεχούς κέρδους.

Στο κακόφημο 20^ο Συνέδριο ΚΚΣΕ το 1956, στην εισήγηση του Ν. Χρουστιώφ για την Αγροτική Οικονομία, αναφέρει: «Ιδιαίτερα πρέπει να μιλήσουμε για την καλλιέργεια «ετεροειδών» σπόρων (υβρίδια) καλαμποκιού. Στον τομέα αυτό η αγροτική οικονομία της χώρας μας καθυστερεί από μία σειρά χώρες, και καθυστερεί κάθε άλλο παρά γιατί οι εργαζόμενοι στην αγροτική οικονομία δεν κατανόησαν την έννοια της «ετέρωσης». Με την καλλιέργεια «ετεροειδών» σπόρων οι επιστήμονές μας και οι πρωτοπόροι της οικονομίας ασχολούνται προ πολλού στη χώρα μας. Τα όργανα όμως της αγροτικής οικονομίας δεν οργάνωσαν αυτή την εργασία πραγματικά και το αποτέλεσμα είναι να αγοράζουμε «ετεροειδείς» σπόρους από τις Ην. Πολιτείες. Μετά τον πόλεμο οι Αμερικάνοι πέρασαν σχεδόν αποκλειστικά στη σπορά καλαμποκιού με «ετεροειδείς» σπόρους…».

7. Η Έρευνα στη δημιουργία υβριδίων. Θα πρέπει να τονίσουμε πως η παραγωγή υβριδίων προϋποθέτει σοβαρή ερευνητική εργασία και σοβαρά δημόσια ή ιδιωτικά κεφάλαια. Στις ΗΠΑ η πανεπιστημιακή Έρευνα που ξεκίνησε για τη δημιουργία υβριδίων, χρηματοδοτήθηκε από τις πρωτοπόρες πολυεθνικές εταιρείες, οι οποίες και καρπώθηκαν τα προϊόντα της Έρευνας, καταχωρώντας επ’ ονόματι τους τα δημιουργήματα της. Ωστόσο, πολλά κράτη, μεταξύ των οποίων και η χώρα μας, είτε νωρίτερα, είτε αργότερα ανέπτυξαν την Έρευνα στα υβρίδια, πετυχαίνοντας εξαιρετικά αποτελέσματα. Η δημιουργία υβριδίων επεκτάθηκε έτσι, σε ένα μεγάλο αριθμό φυτών αυξάνοντας θεαματικά την παραγωγικότητα και άρα τη μεγαλύτερη (δυνητική) κάλυψη των αναγκών του παγκόσμιου πληθυσμού.

8. Τα υβρίδια περιορίζουν τα κέρδη των πολυεθνικών εταιρειών. Η αθρόα παραγωγή υβριδίων ενός μεγάλου αριθμού φυτών, όπως ήταν επόμενο περιόρισε σοβαρά τα κέρδη των πλανητικών μεγαθηρίων σπόρων, υποχρεώνοντάς σε μία νέα κερδοσκοπική δραστηριότητα που θα ανέτρεπε, όχι μόνο τα εμπορικά, αλλά και τα βιολογικά δεδομένα του σύγχρονου κόσμου.

ΙΙΙ. ΟΙ ΓΕΝΕΤΙΚΑ ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΜΕΝΟΙ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΙ.

9. Η εμφάνιση της γενετικής τροποποίησης. Οι αγροχημικές εταιρείες έχοντας σαν σημαία το σύνθημα του Αμερικάνικου ιμπεριαλισμού, για «εξάλειψη της πείνας στον κόσμο με επαρκή και ασφαλή τρόφιμα», ξεκινά ήδη από τη δεκαετία του ’70, με αιχμή τη γενετική μηχανική και τη βιοτεχνολογία, τη στροφή στην Έρευνα για τη δημιουργία φυτικών ειδών ανθεκτικών σε έντομα και ασθένειες. Η γενετική τροποποίηση βασίστηκε στα ήδη παραγωγικά υβρίδια, δημιουργώντας τα νέα προϊόντα της. Έτσι δημιουργήθηκαν οι νέοι Γενετικά Τροποποιημένοι Οργανισμοί, τα κακώς λεγόμενα μεταλλαγμένα. Αυτοί οι οργανισμοί έχουν την ιδιότητα, βάση των νόμων της γενετικής, να κληρονομούν τα όποια χαρακτηριστικά τους κυρίαρχα.

Παρένθεση 1η. Παράγονται 2,5-3 φορές περισσότερα τρόφιμα από τις ανάγκες του παγκόσμιου πληθυσμού, αλλά τα 2/3 της ανθρωπότητας πεινούν. Γιατί; Γιατί σήμερα η πείνα είναι δημιούργημα του προγράμματος επισιτισμού του καπιταλιστικού-ιμπεριαλιστικού συστήματος που τρέφει τα κέρδη των πλανητικών μονοπωλίων και όχι τους πεινασμένους λαούς. Έκθεση ΟΗΕ με αναφορές στην «εξάλειψη της πείνας», το «σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων», τη «Δημοκρατία», την «Ειρήνη», την «απελευθέρωση του εμπορίου», την «προστασία του περιβάλλοντος», κλπ.. Ο ιμπεριαλισμός εμφανίζει μπροστά στα μάτια της ανθρωπότητας τον «υγιή καπιταλισμό» με στόχο τον εξισωτισμό στις παραπάνω οικουμενικές του αρχές. Η αναφορά στην ταξική πάλη που αναπτύσσεται πάνω στη βάση των συνδικαλιστικών δικαιωμάτων, της πολιτικής και της ιδεολογίας, είναι ανύπαρκτη. Η εξάρτηση της παγκόσμιας παραγωγής από μια χούφτα πολυεθνικές, σε καμιά περίπτωση δεν ωφέλησε ούτε και θα ωφελήσει τα δισεκατομμύρια των αγροτών της γης.  Παρά το γεγονός ότι η Γεωργία του «δυτικού κόσμου» παράγει τεράστιες ποσότητες αγροτικών προϊόντων, ωστόσο το ζήτημα της πείνας δεν έχει λυθεί, ούτε πρόκειται να λυθεί μέσα στα πλαίσια της λειτουργίας του καπιταλιστικού συστήματος. Και αυτό γιατί οι σχέσεις παραγωγής και διανομής δεν αντιστοιχούν στο επίπεδο ανάπτυξης των παραγωγικών δυνάμεων που επιβάλλει η αχαλίνωτη κερδοσκοπική λογική του μονοπωλιακού κεφαλαίου. Συνεπώς το ζήτημα της εξάλειψης της πείνας από τον πλανήτη δεν είναι ένα στοίχημα επιστημονικών επιδόσεων, αλλά ένα βαθιά ταξικό και πολιτικό ζήτημα.  

Η γενετική τροποποίηση (ΓΤ) των οργανισμών με τη μέθοδο της γενετικής μηχανικής, είναι η απομόνωση επιλεγμένων γονιδίων από ένα οργανισμό (ζωικό, φυτικό, έντομο, βακτήριο, μύκητα, ιό) και η εμφύτευση αυτών των γονιδίων σε ίδιο ή εντελώς διαφορετικό οργανισμό, με σκοπό να δημιουργηθούν είδη με νέες ιδιότητες. Η ΓΤ των οργανισμών είναι μια διαδικασία που δεν σχετίζεται με την συμβατική γενετική βελτίωση των ειδών. Σε αντίθεση, η ΓΤ διασπά τους φραγμούς της φύσης και δημιουργεί νέους οργανισμούς και μάλιστα σε στιγμιαίο χρόνο από εξελικτική άποψη. Αυτή η διαδικασία προϋποθέτει ανεπτυγμένη έρευνα, ισχυρά χρηματοδοτούμενη που μπορεί να καταρτίσει τέτοια προγράμματα.

Παρένθεση 2^η. Θυμίζω ότι το γενετικό υλικό είναι αυτό που καθορίζει την μορφή και τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά ενός οργανισμού και κάθε ατόμου, καθώς και τη μεταβίβαση αυτών των χαρακτηριστικών στους απογόνους. Βρίσκεται στον πυρήνα του κυττάρου, σε ειδικές κατασκευές που λέγονται χρωματοσώματα. Αλυσίδα χρωματοσωμάτων DNA. Από χημική άποψη το γενετικό υλικό αποτελείται από πολύπλοκες οργανικές ενώσεις γνωστές σαν DNA (φωσφορική ομάδα/σάκχαρο + βάση (Αδε/Θυ, Γουα/Κυ) = νουκλεοτίδιο). Το μόριο του DNA έχει ελικοειδή διάταξη (ανά 5 ζευγάρια βάσεων) και περιλαμβάνει ορισμένες απλούστερες ενώσεις συνδεδεμένες μεταξύ τους (αλυσίδα) και επαναλαμβανόμενες σε διάφορες αλληλουχίες (τμήματα). Κάθε τμήμα στο μόριο του DNA είναι υπεύθυνο για τον έλεγχο συγκεκριμένου κληρονομήσιμου χαρακτηριστικού, και ονομάζεται γονίδιο. Το γονίδιο φέρει όλες τις απαραίτητες πληροφορίες που ελέγχουν την εκδήλωση του χαρακτηριστικού και κατά τρόπο που αυτές να αντιγράφονται και να μεταβιβάζονται από ένα κύτταρο σε όλα τα κύτταρα που θα προέλθουν από  αυτό με τον πολλαπλασιασμό του. Με την γενετική μηχανική επιτυγχάνεται μεταφορά ξένων τμημάτων DNA (γονιδίων δηλ.) και ενσωμάτωσης τους μέσα στο DΝΑ των υπό τροποποίηση κυττάρων. Tα γονίδια φτιάχνουν πρωτεΐνες οι οποίες αλληλεπιδρούν μεταξύ τους και με άλλες χημικές ουσίες του σώματος δίνουν το συγκεκριμένο χαρακτηριστικό.

10. Η λεηλασία των ελεύθερων γονιδίων. Αυτά τα γονίδια, που βρίσκονται μέσα στους ζωντανούς οργανισμούς (ζώα, φυτά, έντομα, ψάρια, βακτήρια, ιούς, μύκητες), από την στιγμή που αφαιρούνται για να εμφυτευτούν στον υπό τροποποίηση οργανισμό, κατοχυρώνονται από τους αρμόδιους Διεθνείς Οργανισμούς και Γραφεία που ελέγχονται ασφυκτικά από τα ιμπεριαλιστικά κέντρα, στο όνομα του δημιουργού του νέου ΓΤΟ που δεν είναι άλλος από τις διάφορες πολυεθνικές εταιρίες ή τις παντοειδείς θυγατρικές τους ή ακόμα από φυσικά πρόσωπα που προφανώς δουλεύουν για λογαριασμό των εταιριών. Στο όνομα της ιδιοκτησίας και των πνευματικών δικαιωμάτων, προκειμένου να κατοχυρωθούν οι αναδομημένοι νέοι οργανισμοί προϊόν αρπαγής γενετικών θησαυρών ολόκληρων ηπείρων, καταστρατηγούνται οι βασικοί κανόνες της ίδιας της καπιταλιστικής συνταγματικής νομιμότητας των καπιταλιστικά αδύναμων χωρών. Εκατομμύρια συνδυασμοί εισαγωγής γονιδίων, βρίσκονται ήδη σε εξέλιξη. Γονίδια από ψάρια έχουν εισαχθεί σε φράουλες και ντομάτες, ανθρώπινα γονίδια σε λουλούδια, γονίδια από χάμστερ και πυγολαμπίδες σε καπνό, γονίδια ανθρώπου και ποντικιού σε πέστροφες, γονίδια από ιούς σε αγγούρια, πεπόνια, πατάτες, κολοκύθια και ντομάτες, και γονίδια από βακτήρια σε ντομάτες, πατάτες, καλαμπόκι, σόγια και βαμβάκι, ηλίανθο, τεύτλα, μπανάνα. Ήδη γίνονται προσπάθειες και στο στάρι! Η κατοχύρωση των ελεύθερων γονιδίων από τις εταιρείες, αποτελεί ένα ακόμα βιασμό της Φύσης. Είναι σαν να θέλει κάποιος να κατοχυρώσει επ’ ονόματί του τις νότες της μουσικής ή τα χρώματα του ουράνιου τόξου και να του πληρώνουν οι χρήστες δικαιώματα. Τόσο απλό!

11. Η περίπτωση του ΓΤ βαμβακιού και σόγιας. Στην περίπτωση του γενετικά τροποποιημένου βαμβακιού και πιο συγκεκριμένα στις γενετικά τροποποιημένες ποικιλίες που αντέχουν στη γνωστή δραστική ζιζανιοκτόνο ουσία glyphosate (ROUNDUP) της πολυεθνικής εταιρίας MONTSANΤO, ο μηχανισμός της ανθεκτικότητας οφείλεται στην ενσωμάτωση διάμεσου της γενετικής μηχανικής, του ενζύμου EPSP-syntase (που λαμβάνεται από το βακτήριο salmonella typhimurium ή από τα φυτά petunia) στην υπό τροποποίηση ποικιλία βαμβακιού. Το γονίδιο που περιέχει το παραπάνω ένζυμο παρεμποδίζει την δράση του ζιζανιοκτόνου ROUNDUP πάνω στη βιοσύνθεση αρωματικών αμινοξέων που έχει σα συνέπεια το θάνατο του φυτού. Επομένως γενετικά τροποποιημένα φυτά βαμβακιού, ακόμα και αν ψεκαστούν με το δραστικότατο ζιζανιοκτόνο Roundup, δεν εμφανίζουν κανένα σύμπτωμα φυτοτοξικότητας λόγω της αναστολής της δράσης του ζιζανιοκτόνου. Το ίδιο ισχύει για τη σόγια, την ελαιοκράμβη και μία σειρά άλλων φυτών. Τόσο απλό. Όμως στην όλη διαδικασία έχουν διαγνωσθεί τα εξής:

• Σε συγκεντρωτική μελέτη που εξετάσθηκαν τα αποτελέσματα 8.200 πανεπιστημιακών μελετών, βρέθηκε ότι οι παραγωγοί που χρησιμοποιούν φυτά τροποποιημένης σόγιας, βαμβακιού, κλπ., ψεκάζουν 2-5 φορές περισσότερο με το ζιζανιοκτόνο Roundup και έχουν μικρότερες αποδόσεις ανά στρέμμα.
• Ο καθολικός ψεκασμός των αγροτικών εκτάσεων καταστρέφει τόσο τα ζιζάνια, όσο τα υπόλοιπα φυτά του αγρού, με καταστρεπτικές συνέπειες στα έντομα, στα πουλιά ή τα ζώα που η διατροφή τους εξαρτάται από αυτά τα φυτά.
• Η μεταφορά γονιδίων από τα Γ.Τ. φυτά σε συγγενικά είδη της γύρω περιοχής, μπορεί να έχει απρόσμενες συνέπειες, όπως να μετατρέψει κάποια ζιζάνια σε «υπερζιζάνια», με τρομακτικές δυσκολίες καταπο­λέμησής τους. Μελέτες έχουν δείξει ότι τέτοιες τυχαίες μεταφορές γενετικού υλικού έχουν συμβεί ανάμεσα σε δημητριακά και άγρια συγγενικά τους είδη.

12. Η περίπτωση του Γ.Τ. καλαμποκιού. Ένα βακτήριο, ο Bacillus thuringiensis, που διαθέτει ένα γονίδιο το οποίο δίνει τις πληροφορίες για να παραχθεί από το βακτήριο μία εντομοκτόνος ουσία. Αυτό το γονίδιο αφαιρέθηκε από το βακτήριο και μεταφέρθηκε στο φυτό του καλαμποκιού. Με τον τρόπο αυτό το Γ.Τ. καλαμπόκι μπορεί και παράγει το δικό του εντομοκτόνο το οποίο στρέφεται εναντίον ενός καταστρεπτικού εντόμου που είναι το πράσινο σκουλήκι του καλαμποκιού. Κατά συνέπεια δεν θα είναι ανάγκη, όπως ισχυρίζονται οι κατασκευαστές, να ψεκάζεται το καλαμπόκι με βλαβερά φυτοφάρμακα, αφού το ίδιο το φυτό θα παράγει το δικό του εντομοκτόνο. Έτσι με τον τρόπο αυτό θα αποφεύγονται οι ψεκασμοί και θα ωφελείται το περιβάλλον, ο καταναλωτής και ο παραγωγός που θα σώζει τη σοδιά του χωρίς περιττά έξοδα.

Όμως και εδώ έχουμε να παρατηρήσουμε τα εξής:

• Η μεταφορά όμως του γονιδίου Bt του βακτήριου αυτού σε εκατομμύρια εκτάρια καλλιεργειών (καλαμπόκι, βαμβάκι, ελαιοκράμβη, ρύζι, μηλιά, σταφύλι, καπνός, κ.α), τα οποία θα «εκκρίνουν» συνεχώς αυτό το εντομοκτόνο, θα έχει ως αποτέλεσμα να αποκτήσουν τα βλαβερά έντομα ταχύτατα ανθεκτικότητα στο βακτήριο.
• Παρόλο που οι κατασκευαστές ισχυρίζονταν ότι το γονίδιο Bt με την βοήθεια καταλλήλων ρυθμιστικών γονιδίων, θα εκφράζονταν μόνο σε ορισμένα μέρη του φυτού και όχι σε όλα τα μέρη του (γύρη, καρπός κ.λ.π) και ότι θα είχε ως στόχο μόνο το σκουλήκι του καλαμποκιού, εργαστηριακά πειράματα έδειξαν ότι γύρη από Γ.Τ. τροποποιημένο καλαμπόκι-Bt, μπορεί να αποβεί θανατηφόρος στην πεταλούδα τύπου Monarch και σε δύο είδη μέλισσας.
• Τα Γ.Τ. φυτά που παράγουν τοξίνες Bt, τις παράγουν καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής τους και από όλα τα μέρη του φυτού. Η τοξίνη αυτή απελευθερώνεται στο έδαφος τόσο από τις ρίζες κατά την διάρκεια της ανάπτυξης του φυτού, όσο και μέσω της γύρης που πέφτει στο έδαφος, αλλά και από τα υπόλοιπα μέρη του φυτού που μετά την συγκομιδή μένουν στο έδαφος. Η συγκέντρωση της τοξίνης Bt στο έδαφος μπορεί να αποβεί καταστρεπτική για τους οργανισμούς που δεν είναι στόχοι, όπως οι μικροοργανισμοί του εδάφους, τα ωφέλιμα έντομα, καθώς κ.α.

ΙV. ΟΙ ΚΙΝΔΥΝΟΙ ΠΟΥ ΕΛΛΟΧΕΥΟΥΝ.

13. Οι κίνδυνοι για τον άνθρωπο. Το 2012 Γάλλοι ερευνητές του Παν/μίου της Caen, ξεκίνησαν μελέτες πάνω σε μία ομάδα 200 αρουραίων. Σημειώνω ότι αν στους αρουραίους τοποθετήσεις δύο πιάτα, το ένα με Γ.Τ. Καλαμπόκι και το άλλο με κανονικό καλαμπόκι, το 95% στρέφεται στο κανονικό! Στο πείραμα, ταΐστηκαν με το ΓΤ Καλαμπόκι, ΝΚ603 της Montsanto. Στους 13 μήνες το 82% του πληθυσμού εμφάνισε καρκινικούς όγκους, αποδεικνύοντας την οξεία τοξικότητα του ΓΤ Καλαμποκιού που σαν ζωοτροφή περνάει στο κρέας, τα αυγά, το γάλα, κλπ. ένας χρόνος αρουραίου αντιστοιχεί σε 40 χρόνια ενός ανθρώπου.

Φυσικά, οι εταιρίες δεν έχουν ποτέ πραγματοποιήσει πειράματα σε ανθρώπους για ευνόητους λόγους.

Επειδή οι Γ.Τ.Ο έχουν εμφανιστεί την τελευταία εικοσαετία, δεν υπάρχουν επαρκείς μελέτες σε διαγενεακή εμφάνιση ασθενειών ή επιπτώσεων στην ανθρώπινη υγεία. Παρ’ όλ’ αυτά ήδη επισημαίνονται ορατοί κίνδυνοι:

α) να εισαχθούν στην τροφική αλυσίδα νέοι αλλεργιογόνοι παράγοντες.

β) να αυξηθεί η αντίσταση των μικροβίων στα αντιβιοτικά, (νεομυκίνη, στρεπτομυκίνη, αμπισιλίνη, καναμυκίνη) και να μειωθεί η αποτελεσματικότητα τους.

γ) να παραχθούν νέες τοξίνες από Γ.Τ. φυτά που εκκρίνουν τοξικές ουσίες ενάντια σε ζιζάνια και έντομα και οι οποίες μπορεί να είναι τοξικές και για τον άνθρωπο.

Παρένθεση 3^η. Οι περισσότεροι καρκίνοι (μαστού, εντέρου, θυρεοειδούς, κ.α.) αλλά και ασθένειες όπως η κυστική ίνωση, η Νόσος Huntington, μορφές της νόσου Alzheimer, η υπερχοληστεριναιμία, προέρχονται από τυχαίες μεταλλάξεις, οι οποίες αναπτύσσονται είτε σαν σφάλμα κατά τον κυτταρικό διαχωρισμό, είτε σε απάντηση σε περιβαλλοντικούς παράγοντες, όπως η ραδιενέργεια, τα χημικά ή τα ΓΤ. τρόφιμα.

14. Οι κίνδυνοι στο περιβάλλον. Είναι αναγκαίο να γίνουν έρευνες που θα εξετάζουν όχι μόνον τις τοξικές επιδράσεις στον άνθρωπο αλλά και τις επιδράσεις στο υπόλοιπο οικοσύστημα. Απαιτείται δηλαδή να εκτιμηθούν κίνδυνοι στα ζώα που βόσκουν, στα πουλιά, στα έντομα και στους υπόλοιπους οργανισμούς του οικοσυστήματος τα οποία για πρώτη φορά στη βιολογική τους ιστορία εκτίθενται σε ένα σύνολο καινοφανών ουσιών. Κατά συνέπεια πέρα από τις επιπτώσεις στον άνθρωπο, η παραγωγή και κυκλοφορία των Γ.Τ. τροφίμων πρέπει να εξετασθεί κάτω από το ενδεχόμενον να προκύψει:

α) καταστροφή της βιοποικιλότητας, επειδή τα Γ.Τ. φυτά καθώς είναι σχεδιασμένα να αυτοπροστατεύονται έναντι ασθενειών, φυτοφαρμάκων, ή βλαπτικών οργανισμών, είναι σίγουρο ότι θα επικρατήσουν των φυσικών ποικιλιών μειώνοντας προοδευτικά τον πληθυσμό τους. Να θυμίσουμε ότι οι φυσικές ποικιλίες είναι εναρμονισμένες απόλυτα στο περιβάλλον τους μέσα από μακροχρόνιες φυσικές διαδικασίες.

β) δημιουργία ανθεκτικότητας σε προηγουμένως ευαίσθητους οργανισμούς.

γ) ροή γονιδίων από τα Γ.Τ. φυτά στα συγγενικά φυτά του γύρω περιβάλλοντος, με σοβαρές οικολογικές επιπτώσεις.

δ) έκρηξη επιδημιών από νεοφανείς οργανισμούς

ε) γενετική ρύπανση, δηλαδή ανεξέλεγκτη  κυκλοφορία γονιδίων και μεταλλαγμένων οργανισμών στο περιβάλλον. Πιο συγκεκριμένα: οι Γ.Τ. οργανισμοί μπορούν να πολλαπλασιαστούν, να μεταλλαχτούν, να διασταυρωθούν με άλλους ζωντανούς οργανισμούς και να μεταβιβάσουν κυρίαρχα τα νέα χαρακτηριστικά στους απογόνους. Σε περίπτωση ανεξέλεγκτης γενετικής ρύπανσης, οι οικολογικές επιπτώσεις είναι δύσκολο έως αδύνατο να αποκατασταθούν, δεδομένου ότι δεν θα είναι δυνατή η «απόσυρση» των απελευθερωμένων οργανισμών. Και όπως αναφέρει η βρετανική Ακαδημία ιατρικών Επιστημών σε μία αναφορά της το 1999: «Θα πρέπει να θυμόμαστε ότι αφ’ ης στιγμής οι ΓΤΟ απελευθερωθούν στο περιβάλλον, δεν μπορούν ποτέ  να ανακληθούν». Σε αυτό το φαύλο κύκλο που εγκλωβίζει στις σπείρες του δεκάδες περιβαλλοντολογικά προβλήματα, όπως λ.χ. η διάβρωση των εδαφών, η υποβάθμιση της χλωρίδας και της πανίδας, η ρύπανση επιφανειακών και υπόγειων υδάτων, η καταστροφή της βιοποικιλότητας, η διασπορά στο περιβάλλον εκατομμυρίων τόνων υπολειμμάτων φυτοφαρμάκων και λιπασμάτων, η ανίχνευση επικίνδυνα υψηλών δεικτών τους στην τροφική αλυσίδα ανθρώπων και ζώων, ένας μόνο Θεός κυριαρχεί: το Κέρδος!!

15. Αρχίζουν να εμφανίζονται αποδείξεις. Το 2002 η ίδια Ακαδημία, απαντώντας στους ισχυρισμούς της αγροχημικής πολυεθνικής εταιρείας Dupont de Nemours περί μη ύπαρξης επαρκών αποδείξεων για την επικινδυνότητα σκευασμάτων από ΓΤΟ στον ανθρώπινο οργανισμό, απάντησε ότι: «Η μη ύπαρξη αποδείξεων δεν συνιστά απόδειξη μη υπάρξεως επικινδυνότητας». Αλλά στο μεταξύ, η γνώση για τους κινδύνους εμπλουτίστηκε.

1. Ήδη το βρετανικό Ινστιτούτο Rowett διαπίστωσε καταστροφές στο ανοσοποιητικό σύστημα περιπτώσεων που τρέφονται με σκευάσματα από ΓΤΟ Ακόμα και στη χώρα μας διαπιστώνονται σοβαρές επιπτώσεις σε παιδιά που τρέφονται με τα γνωστά παραπροϊόντα, πίτσες, σνακς, χάμπουργκερ, χυμούς, διάφορα συμπληρώματα διατροφής, κ.α.
2. Οι ιοί (retrovirus) που χρησιμοποιούνται στις μεταλλάξεις, δρουν και στο άτομο που κατανάλωσε ΓΤΟ, προκαλώντας καρκινογενέσεις σε άτομα με σχετική προδιάθεση.

Για όλ’ αυτά, η επιστήμη χρειάζεται μερικές δεκαετίες (βλάβες στη διαδοχή των γενεών, όπως της Χιροσίμα, Ναγκασάκι Τσερνομπίλ, Νεβάδα, κα.α) για να αποφανθεί για τους κινδύνους. Και να θυμίσουμε πως μία επιστήμη στα χέρια του ιμπεριαλισμού, προφανώς δεν θα αποφανθεί ποτέ!

V. ΟΙ ΘΕΣΜΟΙ ΣΤΗΝ ΥΠΗΡΕΣΙΑ ΤΩΝ ΜΟΝΟΠΩΛΙΩΝ

16. Αναγραφή πάνω στα ΓΤ προϊόντα. Είναι αυτονόητη η υποχρεωτική σήμανση των προϊόντων που προέρχονται από Γ.Τ.Ο, αλλά και οι έλεγχοι για την εφαρμογή αυτού του μέτρου, το οποίο άλλωστε έχει θεσπιστεί για όλες τις χώρες της Ε.Ε. Υπάρχει δυστυχώς η σιωπηλή συγκατάθεση των κυβερνήσεων, απέναντι στις εταιρείες βιοτεχνολογίας, να κυκλοφορούν τα προϊόντα τους (βλαπτικά στην υγεία και το περιβάλλον), αρκεί αυτά να σημαίνονται. Αν σκεφθούμε ότι τα Γ.Τ. τρόφιμα είναι φθηνότερα από τα συμβατικά, τότε αυτά θα προορίζονται για τους οικονομικά ασθενέστερους και τους λαούς του τρίτου κόσμου, καθώς για κείνους δεν θα ισχύει το δικαίωμα της επιλογής (επισιτιστική βοήθεια). Όμως οι Γ.Τ. οργανισμοί και τα Γ.Τ. τρόφιμα, δεν αφορούν μόνο στην υγεία των ανθρώπων που τα καταναλώνουν, αλλά μπορούν να αποβούν αποσταθεροποιητικοί παράγοντες για όλο τον Πλανήτη. Για το λόγο αυτό, το όλο ζήτημα έχει πολιτικές διαστάσεις και κατά συνέπεια οι λύσεις δεν μπορεί παρά να είναι πολιτικού χαρακτήρα. Δηλαδή, αγώνας για την εμπορική απομόνωση και την καθολική εξάλειψη των Γ.Τ. οργανισμών και τροφίμων.

Ήδη, εξ αιτίας των πολλαπλών δημοσιευμάτων και της ευαισθητοποίησης του κόσμου, ξεκίνησε μία προσπάθεια εμπορικής απομόνωσης σε διάφορα Γ.Τ. τρόφιμα (σνακς, σάλτσες, σογιέλαια, βαμβακέλαια, καλαμποκέλαια, κορνφλέικς, κ.α.π.). Στην Ευρώπη έγινε αποδεκτή η σήμανση. Είναι ένα σημαντικό βήμα γιατί διασφαλίζει το δικαίωμα του καταναλωτή να γνωρίζει και να επιλέγει τι τρώει.. Στις ΗΠΑ, Αργεντινή, Κίνα, Βραζιλία, Καναδά, Παραγουάη, Ισπανία, κλπ., η αντίδραση των πολυεθνικών ήταν τόσο σφοδρή ώστε ορισμένες από αυτές Pepsicο, Nestle, Abbott, Kellogg, Cargill, CocaCola, Montelez, χρηματοδότησαν με 2 δις δολ. την καμπάνια για να μην περάσει η σήμανση στα μεταλλαγμένα τρόφιμα!

17. Η διπρόσωπη πολιτική της Ε.Ε. Είπαμε πως η Ε.Ε έχει καθιερώσει τη σήμανση καθώς επίσης και ένα όριο ανοχής στην επιμόλυνση από Γ.Τ.Ο στο 0.9% στα τρόφιμα και στις ζωοτροφές και 0.5% στους σπόρους. Αυτό σημαίνει ότι νόμιμα πλέον θα υπάρχουν Γ.Τ. σπόροι οι οποίοι θα επιμολύνουν τα χωράφια, έτσι ώστε σε μικρό χρονικό διάστημα όλα τα χωράφια και οι σπόροι να είναι μεταλλαγμένοι! Π.χ. Γ.Τ. ντομάτα με διπλανές καλλιέργειες βιολογικής ντομάτας από παραδοσιακή ποικιλία.

Η υποχρεωτικότητα της σήμανσης δεν πέρασε στη νομοθεσία για τις ζωοτροφές, αλλά αφέθηκε στη διακριτική ευχέρεια κάθε κράτους-μέλους.

18. Πού κρύβονται τα παράγωγα τροποποιημένης σόγιας και καλαμποκιού. Στη χώρα μας εισάγονται 500.000 τόνοι σόγιας και 400.000 τόνοι καλαμποκιού το χρόνο με βασική κατεύθυνση τη διατροφή ζώων. Ωστόσο, ένα 20% προορίζεται για τη δημιουργία διάφορων παραγώγων, χωρίς πολλές φορές να υπάρχει σχετική σήμανση. Αυτά τα «κρυφά» παράγωγα (λεκιθίνη, γαλακτοματοποιητές, αλεύρι, νιφάδες καλαμποκιού, αραβοσιτέλαιο, άμυλο, σιμιγδάλι καλαμποκιού, μαλτοδεξτρίνη, φρουκτόζη, σογιέλαιο, της σόγιας και του καλαμποκιού μπαίνουν σε εκατοντάδες τρόφιμα όπως: Αλλαντικά, Διαιτητικά προϊόντα, Επιδόρπια, Έτοιμα πιάτα κουζίνας, Ζαχαρωτά-γλυκά, Κονσέρβες ψαριού, Κρέμα για καφέ, Μπισκότα, Παιδικές τροφές, Προϊόντα σοκολάτας, Τσίχλες, Σούπες, Στιγμιαίος καφές, Χορτοφαγικά προϊόντα, Δημητριακά, Καραμέλες, Μαγιονέζες, Μίγματα καρυκευμάτων, Ποτά, Προϊόντα υγιεινής διατροφής, Σιρόπι, Τορτίγια τσιπς, κλπ.

Για όλα τα παραπάνω υποτίθεται πως ισχύει το κοινοτικό καθεστώς ασφαλείας από Γ.Τ. συστατικά., δηλ. 0,9% ανοχή στην επιμόλυνση και παράλληλη σήμανση του προϊόντος (1998), ωστόσο, η Ευρωπαϊκή Αρχή για την Ασφάλεια των Τροφίμων (EFSA) έκρινε για κάποια ποικιλία Γ.Τ σόγιας, ότι ήταν ασφαλής για την υγεία των ανθρώπων και των ζώων ή το περιβάλλον. Με αυτή τη θετική γνωμοδότηση της EFSA, η Κομισιόν έδωσε το πράσινο φως για την κυκλοφορία των προϊόντων με γενετικά τροποποιημένη σόγια. Λίγο αργότερα, το Φλεβάρη του 2018 το Γενικό Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης έκρινε ότι οι αποφάσεις έγκρισής της Κομισιόν για διάθεση στην αγορά Γ.Τ.Ο. εμπίπτουν στο Περιβαλλοντικό Δίκαιο και άρα θα πρέπει να ακυρωθούν. Μέχρι τώρα, ακύρωση δεν έγινε.

19. Ο εμπορικός πόλεμος. Μέσα στο στρατόπεδο του ιμπεριαλισμού έχει ξεσπάσει ένας λυσσαλέος ανταγωνισμός. Ο Αμερικάνικος ιμπεριαλισμός με σύνθημά του «Να σώσουμε την ανθρωπότητα από την πείνα με την παραγωγή άφθονων και ασφαλών τροφίμων»(!!!), αλλά με ανομολόγητο στόχο του την παγκόσμια κυριαρχία στις αγορές αγροτικών προϊόντων και όχι μόνο, επιτίθεται, ζητώντας από τους βασικούς αντίπαλούς του στις αγορές αγροτικών προϊόντων, να καταργήσουν τους φραγμούς εμπορίας για τα αμερικάνικα αγροτικά προϊόντα και προχωρήσουν στην πλήρη κατάργηση των επιδοτήσεων, ενισχύσεων κλπ., καθώς και τη μείωση των αεροπορικών ναύλων. Πέρα απ’ αυτά ζητά την άμεση και ολοκληρωτική κατάργηση των περιορισμών στη διακίνηση των ΓΤΠ.

Είναι γνωστές οι αντιδράσεις Τραμπ σε κάθε συλλογική εμπορική Συμφωνία που δεν βασίζεται πάνω στο δόγμα: «Η Αμερική πάνω απ’ όλα».

Παρένθεση 4η. Σήμερα παρά ποτέ, τα παγκόσμια μονοπώλια διεισδύουν βίαια σε ολόκληρη τη σφαίρα της παραγωγικής και εμπορικής διαδικασίας, παρακάμπτοντας και ποδοπατώντας τις  εθνικές νομοθεσίες, προκειμένου να υλοποιήσουν τους στόχους τους. Η παρέμβασή του χρηματιστικού κεφαλαίου στη διαστημική και πολεμική τεχνολογία, στην εξορυκτική και πετροχημική βιομηχανία, στην τηλεματική και τα διαδίκτυα, στη  βιοχημεία και τη μοριακή βιολογία, στην έρευνα και τη βελτίωση, στον απέραντο τομέα των τραπεζών , των ασφαλιστικών, των χρηματιστηριακών και ναυτιλιακών εταιριών κλπ., κλπ. δίνει στην άναυδη παγκόσμια κοινή γνώμη την πικρή απάντηση για το ποιος αποφασίζει για το μέλλον της ανθρωπότητας.

Δεν αρκεί πια η κουβέντα στο σαλόνι.

20. Η γενετική τροποποίηση στην Ελλάδα. Η ελληνική έρευνα στον τομέα της βιοτεχνολογίας έχει σχεδόν εγκαταλειφθεί. Η μνημονιακή πολιτική, αλλά κυρίως η ευρωπαϊκή Έρευνα δεν αφήνουν κανένα περιθώριο ερευνητικής ανάπτυξης. Η εξάρτηση, πανταχού παρούσα, δεν αρέσκεται στην ελληνική ευρηματικότητα, προτιμώντας τις πελατειακές σχέσεις με τα μονοπώλια των σπόρων, μηχανημάτων, εργαλείων, λιπασμάτων φυτοφαρμάκων, κτηνιατρικών σκευασμάτων, κ.α. γεωργικών εφοδίων.

Σε ότι αφορά τη νομοθεσία είναι γενικά απαγορευτική στην είσοδο Γ.Τ.Ο. Δυστυχώς, η απαγόρευση δεν ισχύει για τις εισαγόμενες ζωοτροφές και για το λόγο δεν υπάρχει παρακολούθηση και έλεγχος από αρμόδιους οργανισμούς.

Προφανώς, η πρακτική  εφαρμογή  αποτελεσματικών  μέτρων για  την  αποφυγή  ακούσιας  επιμόλυνσης των συμβατικών και βιολογικών καλλιεργειών με γενετικά τροποποιημένο φυτικό υλικό είναι αδύνατη. Χορήγηση «δειγμάτων» από τις πολυεθνικές. Δυστυχώς υπάρχουν ορισμένες παράμετροι στην αγροτική πρακτική που επιτρέπουν τη διείσδυση Γ.Τ.Ο., όπως:

α. Ο μικρός γεωργικός κλήρος και η δυσκολία πρακτικής εφαρμογής αποτελεσματικών κανόνων συνύπαρξης για την αποφυγή ακούσιας επιμόλυνσης που αυτή συνεπάγεται.

β. Ο νησιωτικός χαρακτήρας πολλών περιοχών της χώρας.

Και άλλοι που δρουν αποτρεπτικά, όπως:

γ. Η ανάγκη προστασίας ή διατήρησης της τοπικής βιοποικιλότητας, περιλαμβανομένων ορισμένων βιότοπων και οικοσυστημάτων,

δ. Η εστίαση της γεωργικής παραγωγής στην καλλιέργεια για την παραγωγή προϊόντων  Πιστοποίησης Ονομασίας  Προέλευσης (ΠΟΠ),  Ιδιότυπων  Παραδοσιακών  Προϊόντων  (ΙΠΠ) και Πιστοποίησης Γεωγραφικής Ένδειξης (ΠΓΕ) όσον  αφορά  τους  όρους  χρήσεις  της  προαιρετικής ένδειξης  ποιότητας  «προϊόν  ορεινής παραγωγής».

ε. Η ανάγκη προστασίας ποικιλιών φυτικών ειδών που καλλιεργούνται κατά παράδοση σε συγκεκριμένους τόπους και περιφέρειες, πχ. Πατάτα Νάξου

στ. Η ανάγκη προστασίας της μελισσοκομίας και προώθησης των μελισσοκομικών προϊόντων.

VI. ΤΑ ΠΛΑΝΗΤΙΚΑ ΜΕΓΑΘΗΡΙΑ.

21. Οι αγροχημικοί κολοσσοί. Θα ήταν παράλειψη αν δεν αναφερόμασταν και στα πλανητικά μεγαθήρια που παίζουν με την υγεία, αν όχι τη ζωή δισεκατομμυρίων ανθρώπων, με μοναδικό σκοπό το κέρδος. Ας τα δούμε από πιο κοντά.

1) Βayer:  Πασίγνωστη θυγατρική της γερμανικής χημικής βιομηχανίας IG Farben δημιουργό του «αερίου της μουστάρδας» (άμεση τύφλωση) κατά τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο και του θανατηφόρου «Zyclon B» (στις ντουζιέρες των στρατοπέδων Άουσβιτς-Μπιργκενάου, Μπέλζεν και Νταχάου. Το 1937 η ηγεσία της υπό τον Fritz Ter Meer προσχώρησε στο Ναζιστικό Κόμμα. Ήταν κατηγορούμενη στη Δίκη της Νυρεμβέργης. Δημιουργός του γνωστού θανατηφόρου αερίου «sarin». Ήδη έχει προχωρήσει στην εξαγορά της Montsanto έναντι 54 δις €! Αδελφή εταιρεία, η αγροχημική Basf SE και η Aventis (Hoecht + Rhone Poulenc)

2) Montsanto: Ιδρύθηκε το 1910 σαν εταιρεία διατροφικών προσθέτων. Το 1960 παρήγαγε το ζιζανιοκτόνο Agent Orange γνωστό για την αποψίλωση δασών κατά τον πόλεμο του Βιετνάμ. Ευθύνεται για 400.000 θανάτους και 500.000 δυσμορφίες και τερατογενέσεις παιδιών. Το 1983 μπήκε στη γενετική τροποποίηση των σπόρων, έχοντας προχωρήσει στη συγκεντροποίηση δεκάδων μικρών επιχειρήσεων. Παραγωγός του Roundup, του PCBs και του 2,4,5 T, όλα ψηλής τοξικότητας προϊόντα. Το 1996 εισάγει στην καλλιέργεια της Αργεντινής τη μεταλλαγμένη σόγια (σήμερα 420 εκατ. στρ.) με καταστροφικές παρενέργειες σε γειτονικές καλλιέργειες. Σήμερα ελέγχει το 26% της αγοράς των μεταλλαγμένων σπόρων.

3) Dow Chemicals: Γνωστή από την ενεργή συμμετοχή της στην κατασκευή της βόμβας Ναπάλμ. Έχει συγχωνευτεί με την Dupont δημιουργώντας την Corteva Agriscience.

4) Dupont de Nemours: Χημική εταιρεία με ευρύτατο φάσμα δράσης. Εξαγόρασε την Pioneer Hi bred με τεράστια γκάμα γενετικά τροποποιημένων ποικιλιών καλαμποκιού, σόγιας, κ.α. ειδών σπόρων.

5) Syngenta: Θυγατρική του κινέζικου κολοσσού ChemChina. Ενεργοποιείται στους τομείς φυτοφαρμάκων και σπόρων. Είναι γνωστή από το σάλο που προκάλεσε στη Γαλλία, η δράση του ζιζανιοκτόνου Atrazine, σε βρέφη.

6) ChemChina: Κινέζικη κρατική χημική εταιρεία, με πολλαπλές δραστηριότητες.

7) Novartis: Προήλθε από τη συγχώνευση των ελβετικών μονοπωλίων Ciba Geigy και Santoz. Πασίγνωστη εταιρεία σκανδάλων διαφθοράς και όχι μόνο. Ήδη από το 1998 δραστηριοποιείται στο χώρο των Γ.Τ.Ο. με τη  «Novartis Agricultural Discovery Institute».

Αυτά τα τρία ζευγάρια, Bayer/Montsanto, Dow/Dupont, ChemChina/Syngenta και η Novartis ελέγχουν το 70-75% των φυτοφαρμάκων και το 60-65% των σπόρων σε παγκόσμιο επίπεδο!

22. Πέπλο μυστηρίου. Τα γενετικά τροποποιημένα προϊόντα, ναι μεν έγιναν γνωστά στην κοινή γνώμη, ωστόσο ένα βαθύ πέπλο μυστηρίου, ασάφειας, ρευστότητας, παραπληροφόρησης καλύπτει ολόκληρο το φάσμα των βιοτεχνολογικών εφαρμογών. Να τονίσουμε πως η κυριαρχία του μονοπωλιακού κεφαλαίου πάνω στην επιστήμη και την τεχνική καθορίζεται από την προνομιακή εκμετάλλευση (διπλώματα ευρεσιτεχνίας, κατοχυρώσεις ανακαλύψεων, δικαιώματα δημιουργού κλπ) όλων των μέχρι τα σήμερα επιτευγμάτων της Βιολογίας, αλλά και το ευρύτατο διεθνές πλέγμα νομικής προστασίας και επιβραβεύσεων. Γιατί είναι αλήθεια ότι μια χούφτα πολυεθνικές εταιρίες κρατούν στα χέρια τους όχι μόνο ένα ασύλληπτα κερδοφόρο παράδεισο, αλλά παράλληλα και το κλειδί του παγκόσμιου διατροφικού ελέγχου, διαμέσου της αποκλειστικής διαχείρισης των γενετικών πληροφοριών που απορρέουν από την επιστημονικοτεχνική ανάπτυξη και τις νομικά κατοχυρωμένες βιοτεχνολογικές επιτεύξεις. Το ίδιο το μονοπωλιακό κεφάλαιο σκόπιμα συσκοτίζει το τοπίο της βιολογικής έρευνας παρέχοντας αόριστες πληροφορίες που παραπέμπουν στις μεταφυσικές ερμηνείες της ζωής, της φύσης, του σύμπαντος.

23. Για τους «κώδικες δεοντολογίας». Σε ό,τι αφορά τα κρίσιμα ερωτήματα που απασχολούν τον κόσμο της εργασίας, όπως των συνεπειών των νέων ανακαλύψεων στη διατροφική αλυσίδα, στην υγεία, στο περιβάλλον, τα μονοπωλιακά μεγαθήρια απαντούν στερεότυπα πως «…στόχος των εφαρμογών της σύγχρονης βιοτεχνολογίας παραμένει πάντα η προστασία της ανθρώπινης ζωής, της ασφαλούς παραγωγής τροφίμων, της μείωσης των περιβαλλοντικών επιβαρύνσεων και της δημιουργίας προϋποθέσεων επ’ ωφελεία των επόμενων γενεών». Σαν επιστέγασμα όλων αυτών των σαθρών επιχειρημάτων, προτάσσεται σθεναρά το θέσφατο της Βιοηθικής και του Βιοδικαίου, οι κώδικες δηλαδή αρχών δεοντολογίας και κυρώσεων που διέπουν τις επιστημονικές εφαρμογές και που έχουν θεσπιστεί από τα θεσμικά όργανα και τις Συμφωνίες (π.χ. ΠΟΕ, ASEAN, NAFTA, TTIP, CETA, κλπ.) των ίδιων των δυνάμεων του κεφαλαίου!

Στην εποχή του ιμπεριαλισμού και του μονοπωλιακού κεφαλαίου, η επιστήμη και η πανεπιστημιακή έρευνα καθοδηγούνται με την οικονομική δύναμη μιας δράκας παγκόσμιων μονοπωλίων, δημιουργημάτων του χρηματιστικού κεφαλαίου, που καθορίζουν και τους επιμέρους στόχους.  Προκύπτει λοιπόν η απορία: Από ποιες ταξικές δυνάμεις εκπορεύεται 1) ο Κώδικας της Νυρεμβέργης, 2) η Διακήρυξη του  Ελσίνκι,  3)η  Σύμβαση  για  τη  Βιολογική  Ποικιλότητα (Σύμβαση του  Ρίο), 4) η Σύμβαση για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα και τη Βιοϊατρική (Σύμβαση του Οβιέδο), 5) η Οικουμενική διακήρυξη για το ανθρώπινο γονιδίωμα και τα δικαιώματα του ανθρώπου, 6) η «Οικουμενική διακήρυξη για τα γενετικά δεδομένα του ανθρώπου» και 7) η «Οικουμενική Διακήρυξη για τη Βιοηθική και τα Ανθρώπινα Δικαιώματα», οι οποίες εν πολλοίς γράφονται στα παλιά παπούτσια των πολυεθνικών μπροστά στα αμύθητα κέρδη.

VII. OI  ΚΑΝΟΝΕΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑΣ.

25. Δίκαιο και ηθική. Σε κάθε οικονομικό σύστημα, τα κοινωνικά προβλήματα εξετάζονται και ενδεχόμενα λύνονται μέσα σ’ ένα σύστημα κανόνων συμπεριφοράς που συγκροτούν την κατά καιρούς ηθική. Και το κρίσιμο γνώρισμα της ηθικής, αυτό που τη διαχωρίζει από το άλλο σύστημα κανόνων κοινωνικής συμπεριφοράς, που ονομάζεται δίκαιο, είναι ότι στην ηθική λείπει το στοιχείο του άμεσου εξαναγκασμού και των κυρώσεων που χαρακτηρίζει το δίκαιο.

Όμως, η κατά καιρούς ηθική και το κατά καιρούς δίκαιο προδιαγράφονται επακριβώς από τις ταξικές δυνάμεις που κυριαρχούν στην κοινωνία. Έτσι διαφορετική ήταν η ηθική και το δίκαιο στη φεουδαρχική αριστοκρατία, άλλη στην αστική τάξη και τελείως αλλιώτικη στην σοβιετική κοινωνία (τουλάχιστον τις πρώτες δεκαετίες). Ο Φρ. Ένγκελς ξεκαθαρίζει τα πράγματα στο έργο του Αντι-Ντύρινγκ.

Δε χρειάζεται λοιπόν να σκεφτούμε και πολύ για να καταλάβουμε ότι στην εποχή της κυριαρχίας του μονοπωλιακού κεφαλαίου, όπου δεν γίνεται νοητή άλλη βάση για το μοίρασμα των παγκόσμιων αγορών παρά μόνο η βάση που υπολογίζει τη δύναμη των χωρών που συμμετέχουν στο μοίρασμα (οικονομική, χρηματιστική, στρατιωτική κ.ά.) οι διάφορες Συνθήκες Βιοηθικής και οι Κανόνες Βιοδικαίου αποτελούν προσωρινές εκδηλώσεις «καλής θελήσεως» για τα μεταξύ τους παζαρέματα, έτοιμες να ξεσκιστούν όταν τα συμφέροντα της κάθε μερίδας του μονοπωλιακού κεφαλαίου το απαιτήσουν.  Και πάνω σ’ αυτή την σάπια βάση δε μπορεί να στοιχειοθετηθούν κανόνες σεβασμού ούτε της ανθρώπινης υγείας, ούτε της περιβαλλοντικής ισορροπίας.

25. Τι κάνουμε. Το ζήτημα των μεταλλαγμένων είναι κυρίως πολιτικό και κοινωνικό ζήτημα, και δευτερευόντως επιστημονικό. Η απόφαση για την αλλαγή στάση της Ε.Ε για την καλλιέργεια των Γ.Τ στο έδαφός της κάτω από την πίεση των Η.Π.Α., δεν πάρθηκε σε κάποιο διεθνές επιστημονικό σώμα, αλλά από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου που ως γνωστόν είναι ένας από τους υπερεθνικούς οργανισμούς που επιβλήθηκε από την κοινωνία της αγοράς.

Η καλλιέργεια και εκτροφή των γενετικώς τροποποιημένων οργανισμών (Γ.Τ.Ο.) έχει επιπτώσεις στην υγεία και το περιβάλλον όπως ειπώθηκε παραπάνω.

Από τη στιγμή που οι λαοί αντιμετωπίζονται με καθαρά οικονομικούς όρους από τα μονοπώλια, στη βάση της ασυδοσίας και του κέρδους, μία είναι η απάντηση: αντίσταση σε όσους επιβουλεύονται την ανθρώπινη υγεία και την καταστροφή του περιβάλλοντος. Εδώ στη χώρα μας, μπορούμε να έχουμε ανοιχτό μέτωπο κατά της κυβέρνησης με αίτημα την εξαίρεση της χώρας από το κοινοτικό καθεστώς που αφορά τους Γ.Τ.Ο. (δηλ. μηδενικός συντελεστής επιμόλυνσης από Γ.Τ.Ο.), η οποία να επεκταθεί και στις εισαγόμενες ζωοτροφές. Παράλληλα, τον αυστηρό έλεγχο των πολυεθνικών που παράγουν και εμπορεύονται Γ.Τ.Ο. και που έχουν παρουσία στη χώρα μας. Επιβολή ποινικών και διοικητικών κυρώσεων όταν παραβιάζουν την ισχύουσα νομοθεσία.

Προώθηση των ποιοτικά ανώτερων (λόγω προσαρμογής στο ελληνικό περιβάλλον) ντόπιων παραδοσιακών ποικιλιών, στη γεωργική παραγωγή και ενίσχυσή της καλλιέργειάς τους από την πολιτεία. Παράλληλα, διεύρυνση του προγράμματος διατήρησης, διαφύλαξης και επέκτασης της καλλιέργειας των ντόπιων παραδοσιακών ποικιλιών και σπόρων για την παραγωγή υγιεινών προϊόντων (βιολογικών, τοπικών-παραδοσιακών, «ονομασίας προέλευσης»).

Τέλος, να κλείσουμε τη σύντομη αναφορά μας στους Γενετικά Τροποποιημένους Οργανισμούς με μία ανακοίνωση βοσκών της ορεινής Νάξου, που μοιράστηκε το 2003 σε κάποια πορεία στη Χώρα, ενάντια στα γενετικά τροποποιημένα:

«ΓΕΡΜΑΝΟΙ ΦΑΣΙΣΤΕΣ (και οι ρέστοι της Ε.Ε.) ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΣΑΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΒΟΣΚΟΥΣ ΤΗΣ ΑΞΑΣ ΚΑΙ ΤΗ ΦΤΩΧΟΜΕΣΑΙΑ ΑΓΡΟΤΙΑ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ

ΟΧΙ ΣΤΗ ΔΙΑΛΥΣΗ ΤΟΥ ΑΓΡΟΤΙΚΟΥ ΤΟΜΕΑ

Ο ΛΑΟΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΥΠΟΧΡΕΩΜΕΝΟΣ ΝΑ ΤΡΩΕΙ ΤΑ ΨΟΦΙΜΙΑ ΤΗΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΣΗΣ

ΕΞΩ Η ΕΛΛΑΔΑ ΑΠΟ ΤΗΝ Ε.Ε.»

Ιωσήφ Σταυρίδης, μέλος της ΚΕ του Μ-Λ ΚΚΕ