ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ ν. ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ

ΟΛΟΙ ΣΤΗ ΓΣ ΤΗΣ ΕΛΜΕ ΤΗΝ ΤΕΤΑΡΤΗ (2/10 και ώρα 6.30μμ) ΣΤΟ 2^Ο ΓΕΛ, ΓΙΑ ΝΑ ΟΡΓΑΝΩΣΟΥΜΕ ΤΗ ΠΑΛΗ ΜΑΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΑΝΤΙΛΑΪΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ:

• ΤΩΝ ΣΥΓΧΩΝΕΥΣΕΩΝ, ΤΗΣ ΦΤΩΧΕΙΑΣ, ΤΗΣ ΕΠΙΤΑΣΗΣ ΤΩΝ ΤΑΞΙΚΩΝ ΦΡΑΓΜΩΝ ΣΤΗ ΓΝΩΣΗ-ΤΗΣ ΕΛΑΣΤΙΚΗΣ ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΔΙΟΡΙΣΤΙΑΣ
• ΤΗΣ ΜΗ ΜΟΝΙΜΟΠΟΙΗΣΗΣ ΤΩΝ ΝΕΟΔΙΟΡΙΣΤΩΝ
• ΤΗΣ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗΣ-ΚΑΤΗΓΟΡΙΟΠΟΙΗΣΗΣ-ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗΣ
• ΤΗΣ ΠΟΙΝΙΚΟΠΟΙΗΣΗΣ ΤΩΝ ΑΓΩΝΩΝ
• ΤΗΣ ΕΜΠΛΟΚΗΣ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΣΤΑ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΑ ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ

Η κυβέρνηση της ΝΔ συνεχίζει ακάθεκτη την αντιλαϊκή πολιτική της ισοπέδωσης των βασικών μορφωτικών και εργασιακών κατακτήσεών μας, την πολιτική της φτώχειας, της ακρίβειας, της καταστολής της διάλυσης του ΕΣΥ και γενικά της περικοπής των κοινωνικών δαπανών, ενώ την ίδια στιγμή διογκώνει τις δαπάνες για την πολεμική μηχανή του ΝΑΤΟ και βάζει ανοιχτά πλάτη στο αιματοκύλισμα του Παλαιστινιακού και Λιβανέζικου λαού, με την στρατιωτική, πολιτική και διπλωματική στήριξη του κράτους-δολοφόνου του Ισραήλ, αλλά και των δυτικών ιμπεριαλιστών στην χειμαζόμενη Ουκρανία, με επιταγές των επικυρίαρχων ιμπεριαλιστών (ΗΠΑ-ΕΕ).

Ειδικότερα, στο χώρο της εκπαίδευσης επιβεβαιώνει την ολομέτωπη επίθεση της κυβέρνησης μια σωρεία αντιδραστικών μέτρων που επιβάλλουν συγχωνεύσεις (πάνω από 1000 τμήματα), καταργώντας πολλές ειδικότητες στα ΕΠΑΛ, τμήματα προσανατολισμού στα ΓΕΛ , αλλά και στα Γυμνάσια, στοιβάζοντας 28 μαθητές στο τμήμα και εφαρμόζοντας το μέτρο της συμπερίληψης. Πρόκειται για μια πρωτοφανή στα μεταπολιτευτικά χρονικά επίθεση στα μορφωτικά και εργασιακά δικαιώματα από την κυβέρνηση της ΝΔ που -αξιοποιώντας και επιτείνοντας όλο το αντιλαϊκό έργο των προκατόχων της (ΣΥΡΙΖΑ-ΠΑΣΟΚ)- στοχεύει στην περιθωριοποίηση των φτωχών, στην άρση της μονιμότητας και της σταθερής εργασίας -όπως επιβεβαιώνει η Αρνηση της Μονιμοποίησης των Νεοδιορίστων- στην επιβολή της Αξιολόγησης-Κατηγοριοποίησης εκπαιδευτικών και σχολείων, στην επίταση των ταξικών φραγμών στη γνώση (π.χ τράπεζα θεμάτων, ΕΒΕ, εθνικό απολυτήριο), στην κατάργηση της διδασκαλίας στις απομακρυσμένες περιοχές («αυτόνομες τάξεις») κλπ Συγχρόνως, επιδιώκει την άμεση σύνδεση της εκπαίδευσης με την αγορά, όπως επιτάσσει και ο αντιδραστικό νόμος (5082/24) που καταργεί τον αποκλειστικό δημόσιο χαρακτήρα των ΕΠΑΛ, με την υπαγωγή τους στα ΚΕΕΚ (ή campus), δηλ στον έλεγχο των Τεχνικών και Επαγγελματικών Επιμελητηρίων, που θα καθορίζουν ποιοι τομείς και ειδικότητες θα λειτουργούν. Τον ίδιο στόχο της ιδιωτικοποίησης υπηρετούν οι χορηγίες και το μοντέλο του αποκεντρωμένου σχολείου, ενώ η… εισβολή της αστυνομίας στα σχολεία, τα μέτρα πειθάρχησης και ηλεκτρονικού φακελώματος, η εξάλειψη από το πρόγραμμα βασικών μαθημάτων των κοινωνικών επιστημών κλπ δείχνουν την ακόμη πιο αντιδραστική δόμηση του σχολείου

Η επίθεση αυτή συνοδεύεται από τη δυσβάστακτη πολιτική της ακρίβειας και της φτώχειας, όπως δείχνουν οι μισθοί πείνας, το υψηλό κόστος της στέγης, η εμπορευματοποίηση της υγείας, το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας, το ξεκλήρισμα των αγροτών, μέσα σε ένα τοπίο σήψης και παρακμής συνολικά του αστικού συστήματος, που αντανακλάται στη δομή και τη λειτουργία όλων των κομμάτων της ολιγαρχίας και της ιμπεριαλιστικής επικυριαρχίας (ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ-ΠΑΣΟΚ)τα οποία, στο σύνολό τους, υπηρετούν, με διαφορετικό χρώμα το στόχο, τη λαϊκή αφαίμαξη που επιτάσσουν οι μηχανισμοί του κεφαλαίου (ΣΕΒ, ΟΟΣΑ), η λυκοσυμμαχία της ΕΕ και το ΝΑΤΟ.

Απέναντι σε αυτή την αντιδραστική πολιτική, η συναινετική συνδ. ηγεσία της ΟΛΜΕ (ΔΑΚΕ-ΣΥΝΕΚ-ΠΕΚ) ΔΕΝ οργανώνει την συλλογική αντίσταση της βάσης, με άμεση σύγκληση ΓΣ, με την έναρξη της χρονιάς και δεν καλλιεργεί την πίστη στους αγώνες. Αντιθέτως, τηρεί γραμμή παρακολουθητισμού και σιωπής μπροστά στην πρωτόγνωρη αντιλαϊκή επέλαση, την καταστολή και τις διώξεις. Η εισήγηση της ΟΛΜΕ ΔΕΝ αναδεικνύει τα πολιτικά αίτια της επίθεσης, αλλά αντιθέτως, με μια α-πολιτική, μεταμοντέρνα γλώσσα (πχ «αυταρχική αισθητική»(!), «πολιτεία» κλπ), συγκαλύπτει την αντιδραστική πολιτική της ΝΔ, αλλά και των προκατόχων της ( ΣΥΡΙΖΑ-ΠΑΣΟΚ). Καλλιεργεί την ηττοπάθεια και επιδιώκει να στρώσει το δρόμο για την αποδοχή της τάχα «Καλής Αξιολόγησης»(!), που ψήφισαν στα δυο πρόσφατα συνέδρια από κοινού οι τρεις εν λόγω παρατάξεις, με πραξικοπηματικές διαδικασίες. Γι’ αυτό, έχουν ως πρώτο αίτημα την ικανοποίηση των αιτημάτων αυτών των συνεδρίων, και ΔΕΝ προτείνουν κλαδικό αγώνα, αλλά καλούν μόνο στην απεργία της ΑΔΕΔΥ στις 13 Νοέμβρη. Μάλιστα, καταγγέλλουν έμμεσα όλες τις συνεπείς αριστερές δυνάμεις για «αυτοαναφορικές και αυτάρεσκες διεργασίες» και «θεώρηση μονοθεματική»(!).

Στο ίδιο πλαίσιο της συναίνεσης κινούνται και οι αντίστοιχες παρατάξεις στο ΔΣ της ΕΛΜΕ (ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗ ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ/ΣΥΝΕΚ και ΠΕΚ) που ελέγχουν το προεδρείο. Αρνούνται τις διαδικασίες συλλογικής ενημέρωσης των συλλόγων διδασκόντων από το ΔΣ, αλλά και τις προτάσεις κινητοποίησης ενάντια στις συγχωνεύσεις, υποστηρίζουν δημόσια την ανάγκη παρέμβασης κυβερνητικών βουλευτών(!) ή δημάρχων(!) για την αποτροπή συγχώνευσης τμημάτων, ενώ και στη διεκδίκηση της μονιμοποίησης των νεοδιορίστων τήρησαν αρχικά στάση παρακολουθητισμού, επικαλούμενες «νομικά κωλύματα», για να αναγκαστούν στη συνέχεια να αποδεχτούν τον αγωνιστικό βηματισμό της βάσης.

Είναι προφανές ότι οι παρατάξεις της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας, σε επίπεδο ΟΛΜΕ και ΕΛΜΕ, βάζουν πλάτη στην αντιλαϊκή επίθεση, είτε με τις πάγιες θέσεις τους για τη δήθεν «καλή αξιολόγηση», είτε με την άρνησή τους να οργανώσουν αγώνες. Η ηττοπαθής και συναινετική γραμμή τους διαψεύδεται καθημερινά από τις αποτελεσματικές κινητοποιήσεις σωματείων, συλλόγων, μαθητών και γονεϊκών φορέων που ανάγκασαν το ΥΠΑΙΘΑ να ανακαλέσει τις συγχωνεύσεις σε πολλά σχολεία πανελλαδικά, αλλά και στο νομό μας (χαρακτηριστικό δείγμα η μαζική πορεία των εν λόγω φορέων σε ΓΕΛ εργατικής συνοικίας της πόλης μας που απειλήθηκε με κατάργηση εννεαμελούς τμήματος προσανατολισμού).

Απέναντι σε αυτή την ηττοπαθή συνδ. γραμμή, που λειτουργεί ως στήριγμα των κομμάτων του κεφαλαίου στο μαζικό χώρο, να αντιτάξουμε τη νικηφόρο δυναμική του μαζικού αγώνα.

Απέναντι στην αντιδραστική κυβερνητική πολιτική της αμορφωσιάς, της ανεργίας, της πείνας και της καταστολής , ο ΜΟΝΟΣ ΔΡΟΜΟΣ είναι ο ενωτικός και ανυποχώρητος ΑΓΩΝΑΣ.

Καταθέτουμε την Πρόταση για Κήρυξη Απεργίας (24ωρης ή 48ωρης) από την ΟΛΜΕ στα μέσα του Οκτώβρη και άμεση σύγκληση ΓΣ, για την περαιτέρω οργάνωση της συλλογικής πάλης.

ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ

• Αυξήσεις στους μισθούς και τις συντάξεις που θα καλύπτουν το κόστος της ζωής
• Καμία Συγχώνευση τμημάτων και σχολείων – Άμεση Μονιμοποίηση ΟΛΩΝ των νεοδιορίστων, χωρίς Αξιολόγηση – Καμία Αξιολόγηση–Κατηγοριοποίηση-Ιδιωτικοποίηση – Μαζικοί Διορισμοί
• Κατάργηση όλων των αντιλαϊκών νόμων στην εκπαίδευση – Μονιμοποίηση των Αναπληρωτών
• Καμία Ποινικοποίηση των Αγώνων – Κατάργηση των αντιδραστικών ν. Χατζηδάκη-Γεωργιάδη
• Επανακατάκτηση όλων των κατακτήσεων που ακύρωσε η μνημονιακή καταιγίδα
• Λευτεριά στην Παλαιστίνη – Εξω οι ιμπεριαλιστές από την Ουκρανία – Να κλείσουν οι βάσεις.
• Ειρήνη, Μόρφωση, Σταθερή Δουλειά, Δημοκρατία, Εθνική Ανεξαρτησία, Φιλία και Διεθνιστική Συνεργασία μεταξύ των λαών