ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ

ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ Ν. ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ

ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΕΚΛΟΓΟ-ΑΠΟΛΟΓΙΣΤΙΚΗ ΓΣ ΤΗΣ ΕΛΜΕ

ΤΕΤΑΡΤΗ 19 ΔΕΚΕΜΒΡΗ ΣΤΟ 3Ο ΛΥΚΕΙΟ.

ü ΝΑ ΑΛΛΑΞΟΥΜΕ ΣΕ ΤΑΞΙΚΗ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗ ΤΟΥΣ ΑΝΤΙΛΑΪΚΟΥΣ ΣΥΣΧΕΤΙΣΜΟΥΣ ΣΤΗΝ ΕΛΜΕ.

ü ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΣΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ της ΜΝΗΜΟΝΙΑΚΗΣ ΥΠΟΔΟΥΛΩΣΗΣ κυβέρνησης-ΕΕ-ΔΝΤ

ü ΝΑ ΠΟΥΜΕ ΟΧΙ ΣΤΟΝ ΕΘΝΙΚΙΣΜΟ ΤΟΝ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΜΟ ΚΑΙ ΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ

Συνάδελφοι, οι εκλογές στο σωματείο μας διενεργούνται σε μια κρίσιμη στιγμή κατά την οποία η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, ενώ διακηρύσσει το «τέλος των μνημονίων», συνεχίζει τη ληστεία του λαϊκού εισοδήματος, με τα αιματηρά πλεονάσματα, τη δυσβάσταχτη φορολογία, τις συμβάσεις και το μισθολόγιο της πείνας, την αδιοριστία, την ελαστική απασχόληση, την ανεργία, την περικοπή ακόμη και των βασικών κοινωνικών επιδομάτων, τους πλειστηριασμούς της πρώτης κατοικίας κ.λπ. στο όνομα της υπηρέτησης των συμφερόντων της εγχώριας ολιγαρχίας και των ιμπεριαλιστών κηδεμόνων της (ΕΕ-ΗΠΑ-ΝΑΤΟ). Την ίδια στιγμή, η κυβέρνηση -έχοντας την απόλυτη υποστήριξη της συμπολιτευόμενης αντιπολίτευσης (ΝΔ-ΚΙΝΑΛ-ΠΑΣΟΚ-Ποτάμι κ.λπ.)- αλυσοδένει το λαό και τον τόπο με ακόμη πιο ασφυκτικά δεσμά ιμπεριαλιστικής υποτέλειας. Επιβάλλει το καθεστώς «της ενισχυμένης επιτροπείας», μέχρι το 2060(!). Προχωράει στην αναβάθμιση των Νατοϊκών βάσεων και την εξαγγελία πολλών νέων, με στόχο τη μετατροπή της χώρας σε πολεμικό ορμητήριο του ΝΑΤΟ, σε μια περίοδο όξυνσης των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών. Ιδιαιτέρα στα Βαλκάνια, όπου συσσωρεύονται ναυτικές και στρατιωτικές δυνάμεις στη βάση της γεωπολιτικής αναμέτρησης των ιμπεριαλιστών (ΗΠΑ-ΕΕ-ΡΩΣΙΑ,) η πρόσδεση της Ελλάδας στο αμερικάνικο άρμα και ο σφιχτότερος εναγκαλισμός με την πολιτική Τραμπ, δημιουργεί νέους σοβαρούς κινδύνους για τον λαό και τους λαούς της περιοχής. Δίνοντας «γη και ύδωρ» στους φονιάδες την λαών και ονομάζοντας φίλο(!) του ελληνικού λαού τον πρόεδρο των Η.Π.Α, το ρατσιστή και διεθνή τρομοκράτη Τραμπ, εξαγνίζοντας τον Αμερικάνικο Ιμπεριαλισμό για τα εγκλήματα έναντι του ελληνικού λαού, όπως είναι η Φασιστική Δικτατορία, αλλά και όλων των λαών, συμμαχώντας με το σιωνιστικό φασισμό αλλά και με τον δικτάτορα Σίσι της Αιγύπτου, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ δεν κάνει άλλο από το να ανοίγει το δρόμο στις ιδέες της αντίδρασης του εθνικισμού και του φασισμού. Για αυτό, ο ΣΥΡΙΖΑ (που 4 χρόνια τώρα συγκυβερνά με την ακροδεξιά των ΑΝΕΛ) έχει βαρύτατες ευθύνες για την Ανάπτυξη της Φασιστικής Βίας και τη Διοργάνωση των πρόσφατων Εθνικιστικών Συλλαλητηρίων στα σχολεία. Με ευθύνη της κυβέρνησης άλλωστε, παρατείνεται, για πέντε χρόνια, η δίκη της εγκληματικής οργάνωσης της Χρυσής Αυγής.

Στο χώρο της Παιδείας, η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ εφαρμόζει, με παραπλανητικούς μανδύες όλες τις αντιλαϊκές κατευθύνσεις των συνθηκών της ΕΕ, τις επιταγές του ΟΟΣΑ και του ΣΕΒ, ισοπεδώνοντας στο όνομα «της αναβάθμισης»(!) θεμελιώδεις μορφωτικές και εργασιακές κατακτήσεις, όπως αποτυπώνονται στα χιλιάδες κενά και τις συγχωνεύσεις- τμημάτων και ειδικοτήτων (π.χ. ΕΠΑΛ Μοιρών), στην απαγόρευση του διορισμού μονίμων μέχρι και το τέλος του 2019 (3ο Μνημόνιο). Καθρεπτίζονται επίσης στο «νέο σύστημα προσλήψεων» που προβάλλει το Προσοντολόγιο και απαξιώνει την προϋπηρεσία, στην «Αξιολόγηση»-Χειραγώγηση-Διαβάθμιση και Απόλυση, στο «Νέο Λύκειο» της επίτασης των ταξικών φραγμών, στην κατεδάφιση θεμελιωδών μορφωτικών κατακτήσεων (π.χ. βιωματική θεώρηση της ιστορίας), στις «Νέες Δομές» της αποκεντρωμένης ιδιωτικό-οικονομικής λειτουργίας, στο βάρβαρο μέτρο της μαθητείας και της πρόσδεσης της ΤΕΕ με τις επιχειρήσεις. Αυτήν ακριβώς την προκλητική και για πρώτη φορά απροκάλυπτη εισβολή των επιχειρήσεων στα ΕΠΑΛ εφαρμόζει τώρα η κυβέρνηση της «αριστερής» λογοκοπίας και δεξιάς πολιτικής με το πρόγραμμα «Μια νέα αρχή για τα ΕΠΑΛ».

Τώρα, ο ΣΥΡΙΖΑ επιδίδεται σε μια προεκλογική εκστρατεία παραπληροφόρησης, με κούφιες δημαγωγίες και υποσχέσεις για μαζικούς διορισμούς, προβάλλοντας ως επινίκιο την προσωρινή διατήρηση (μόνο το 2019!) της προσωπικής διαφοράς στη σύνταξη, μέτρο που επιτράπηκε από τους κηδεμόνες με τον όρο της αύξησης της άμεσης φορολογίας (2,6δις) και της συνακόλουθης μείωσης των «μερισμάτων» της εξαθλίωσης.

ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΣΤΑΣΗ ΤΩΝ ΠΑΡΑΤΑΞΕΩΝ ΣΤΟ ΔΣ ΤΗΣ ΕΛΜΕ

1. Η ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗ ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ-ΔΙΚΤΥΟ, σταθερή στο ρόλο του φρουρού της κυβερνητικής πολιτικής, έχοντας το εκλογικό προβάδισμα, έδωσε και την περυσινή συνδ. χρονιά τα χείριστα δείγματα κυβερνητικού συνδικαλισμού. Γιατί με τη στάση της έβαλε στην πραγματικότητα πλάτη σε όλη την αντιλαϊκή επίθεση, απαξίωσε και υπονόμευσε τις συλλογικές διαδικασίες, με στόχο την υποταγή στα βάρβαρα μέτρα. Συνδιαχειρίστηκε το αναλογικό προεδρείο με την παράταξη «ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΙ ΜΠΡΟΣΤΑ», ενισχυόμενη και από τις άλλες δυο ομονοούσες εργοδοτικές παρατάξεις (Π.Ε.Κ, ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ΚΙΝΗΣΗ). Συγκρότησε έτσι ένα συμπαγές γραφειοκρατικό μέτωπο στήριξης, επί της ουσίας όλων των αντιδραστικών κυβερνητικών μέτρων, όπως είναι η περιστολή του ΑΠΕΡΓΙΑΚΟΥ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΟΣ που βάλλει ενάντια στη μεγαλύτερη ιστορική κατάκτηση του λαϊκού κινήματος. Παραποίησε και υπονόμευσε την πλειοψηφούσα απόφαση του ΔΣ ενάντια στην εγκύκλιο για το 30ωρο. Καταψήφισε την πρότασή μας για διοργάνωση ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟΥ ΣΤΟ ΗΡΑΚΛΕΙΟ, με αίτημα τους μαζικούς διορισμούς και ΑΠΕΙΧΕ(!) προκλητικά από αυτό το μαζικό γεγονός. Από τη θέση της συμμετοχής στο ΠΥΣΔΕ ουδέποτε πήρε πρωτοβουλία ενημέρωσης του ΔΣ για τα τόσα κενά. Συγκάλυπτε τις περικοπές των δαπανών και τη συγχώνευση τμημάτων και ειδικοτήτων. Απαξίωσε πλήρως τις ΓΣ και τις δράσεις του σωματείου αφού από αυτές απείχε συχνά ακόμη και ο ίδιος ο πρόεδρος της ΕΛΜΕ! Υπερασπίστηκε και εξάγνισε ως Επιμορφωτική(!) την Επίσκεψης Σχολείου στην έδρα του ΝΑΤΟ, ενώ ΑΠΟΥΣΙΑΣΕ πανηγυρικά από τη συγκέντρωση και πορεία τιμής του αντιφασιστικού και αντιϊμπεριαλιστικού αγώνα του ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ. Μάλιστα, ΣΙΩΠΗΣΕ(!) μπροστά στην επέλαση της συμμορίας της Χρυσής Αυγής στο ΚΑΠΕΤΑΝΑΚΕΙΟ, ενώ ήταν παρούσα στο επεισόδιο, κρατώντας μακριά το σωματείο από το φλέγον θέμα της δημοκρατικής περιφρούρησης των σχολείων, στάση που από τη φύση της αποδυναμώνει τις αντιστάσεις ενάντια στην ανάπτυξη της ΦΑΣΙΣΤΙΚΗΣ και ΕΘΝΙΚΙΣΤΙΚΗΣ δράσης στα σχολεία. Επιδίωξε όμως πραξικοπηματικά να ΚΑΤΑΡΓΗΣΕΙ το ΚΑΤΑΣΤΑΤΙΚΟ με απόφαση του ΔΣ, με στόχο τη διενέργεια ανά διετία, των εκλογών της ΕΛΜΕ.

2. Η νεοεμφανιζόμενη παράταξη «ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΙ ΜΠΡΟΣΤΑ» με τις γραφειοκρατικές θέσεις της και την κινηματική ανυπαρξία της, επιβεβαίωσε πως ούτε «νέα» είναι, ούτε «μπροστά» οδηγεί το συνδικαλισμό. Πρόκειται για μια παραλλαγή του κραταιού συνδικαλισμού που, με πρόσχημα τη συσπείρωση των αναπληρωτών, επιδιώκει να εγκλωβίσει τη δυναμική των συμβασιούχων σε διχαστικούς δρόμους, εστιάζοντας στην συντεχνιακή λογική και την ψηφοθηρία. Η συμπόρευση της σε όλα τα παραπάνω κρίσιμα ζητήματα, με την κυβερνητική παράταξη είναι αποκαλυπτική για το ρόλο της.. Το προεκλογικό πρόγραμμα της, για τους διορισμούς ουσιαστικά, πρόβαλλε το ΠΡΟΣΟΝΤΟΛΟΓΙΟ. Παράλληλα, έχει τη στάση «πόντιου Πιλάτου» στο θέμα των αγωγών για τους διορισμούς, συντελώντας έτσι στη ΔΙΑΣΠΑΣΗ των διάσπαρτων αναπληρωτών, αφήνοντας στο απυρόβλητο την αιτία των προβλημάτων. Στη βάση αυτή, συνδιαχειρίστηκε το ΠΡΟΕΔΡΕΙΟ με την κυβερνητική παράταξη, παίρνοντας τη θέση του ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΥ, έχοντας τη στήριξη όλων των εργοδοτικών παρατάξεων. ΔΕΝ ΚΑΤΕΘΕΣΕ ποτέ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΣΥΛΛΟΓΙΚΗΣ ΠΑΛΗΣ, ούτε όρθωσε ποτέ λόγο διεκδίκησης. Ενώ διακηρύσσει ότι υπερασπίζεται τα δικαιώματα των αναπληρωτών, απείχε και αυτή από το συλλαλητήριο στο Ηράκλειο και στις πολλές παραστάσεις διαμαρτυρίας για τους διορισμούς είχε αναιμική παρουσία, εμφαντικά δυσανάλογη με την προεκλογική της κινητικότητα. Απαξίωσε έτσι, τις συλλογικές διαδικασίες, τις ΓΣ, τις απεργιακές συγκεντρώσεις ενημερώσεις των συλλόγων, τη συγκρότηση μετώπου παιδείας, τις συναντήσεις και κινητοποιήσεις για την επίλυση χρονιζόντων προβλημάτων (π.χ. Καπετανάκειο). Στο ζήτημα της επίσκεψης σχολείου στην έδρα του ΝΑΤΟ, στην πορεία ενάντια στις βάσεις, όπως και σε αυτήν του Πολυτεχνείου ταυτίστηκε με την παράταξη του ΣΥΡΙΖΑ, αφήνοντας και αυτή ανοιχτές τις πόρτες των σχολείων στις ακροδεξιές επιβουλές. Μάλιστα, την κρίσιμη στιγμή της επίθεσης της συμμορίας της Χρυσής Αυγής στο Καπετανάκειο, όχι μόνο ΣΙΩΠΗΣΕ, αλλά και ΑΠΕΙΧΕ από το προγραμματισμένο για την ίδια ημέρα Δ.Σ της Ε.ΛΜΕ. Τόσο μπροστά(!) οδηγούν το συνδικαλισμό… οι νέοι φορείς της τόσο παλιάς αντίληψης της υποταγής στην αντιδραστική πολιτική.

3. Η Π.Ε.Κ (ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ) δηλ η παλιά κυβερνητική ΠΑΣΚ μεταλλάχθηκε, για να εγκλωβίσει ξανά τους εκπαιδευτικούς στο δρόμο της υποταγής στην αντιλαϊκή πολιτική. Προσφέρει σταθερά, με άλλο κοστούμι, τις υπηρεσίες της στον εργοδοτικό συνδικαλισμό. Εστιάζει στην ψηφοθηρία, για να εντάσσεται στα αναλογικά, συνδιαχειριστικά προεδρεία, ώστε από ισχυρότερες θέσεις να μπορεί να επιβάλλει τη γραμμή της απονέκρωσης του σωματείου. Υποβαθμίζει και αδιαφορεί για τις συλλογικές διαδικασίες βάσης και τις κινητοποιήσεις, έχοντας -στην καλύτερη περίπτωση- τη θέση του παρατηρητή, ενώ συγκροτεί αντιλαϊκό μέτωπο με τις άλλες εργοδοτικές παρατάξεις. Επιδιώκει επίμονα να επαναφέρει το ΝΑΙ στην αξιολόγηση, με τη νεκρανάσταση των αποφάσεων του 8ου συνεδρίου της ΟΛΜΕ, που είχαν τη δική της εργοδοτική σφραγίδα. Στα ζητήματα που σχετίζονται με τον ιμπεριαλισμό, τον εθνικισμό και τον πόλεμο, δηλαδή στην κινητοποίηση ενάντια στις βάσεις, στην πορεία της 17/11, όπως και για την επίσκεψη του σχολείου στην έδρα του ΝΑΤΟ τήρησε την ίδια ακριβώς στάση με τις παραπάνω παρατάξεις. Ακολουθώντας το παράδειγμα των συνοδοιπόρων της Αδιαφόρησε εντελώς για τη φασιστική επίθεση της Χ. Αυγής στο ΚΑΠΕΤΑΝΑΚΕΙΟ, ενώ απείχε από τη Γ.Σ και το ΔΣ πραγματοποιήθηκε την ίδια ημέρα. Εκκωφαντική όμως η απουσία της και στο επόμενο ΔΣ για αυτό το τόσο κρίσιμο θέμα. Η παλιά ΠΑΣΚ, παραμένει σταθερή στο δρόμο της υποστήριξης της πολιτικής που κατεδαφίζει τα δικαιώματά μας.

4. Η ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ΚΙΝΗΣΗ ή ΔΑΚΕ αποτελεί την τέταρτη, κατά σειρά δύναμη, του υποταγμένου συνδικαλισμού. Ενώ είναι αναπόσπαστο τμήμα της δεξιάς, εθνικιστικής και οριακά φιλοφασιστικής (όπως πιστοποιείται και από τις πρόσφατες εξελίξεις) ΔΑΚΕ, επιλέγει και αυτή την τέχνη της παραλλαγής εν όψει των εκλογών, με το μανδύα της δήθεν ανεξαρτησίας. Επιδιώκει να συγκαλύψει μεθοδικά τον αντιδραστικό πυρήνα των θέσεών της, ο οποίος όμως απροκάλυπτα εκφράστηκε στο ΔΣ με την υμνολογία της δολοφονικής μηχανής του ΝΑΤΟ(!) και της εγκληματικής δράσης του στη ΒΑΣΗ της ΣΟΥΔΑΣ, αλλά και με την πρωτόγνωρη δήλωση της υποστήριξης του ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ(!). Σε συνθήκες αναμονής της διάδοχης κυβέρνησης της ΝΔ, η ΔΑΚΕ με τις εθνικιστικές ανακοινώσεις της αναγάγει σε πρότυπο σκέψης τα λεγόμενα των ναζιστών της Χρυσής Αυγής. Για αυτό όχι μόνο της είναι άγνωστο τοπίο οι κινητοποιήσεις και οι συλλογικές διαδικασίες, αλλά υπερασπίζεται με επιμονή όλη την αντιλαϊκή επίθεση, όπως άλλωστε τη σκιαγράφησε ο πρόεδρος της ΝΔ. Η παράταξη που διακηρύσσει την υποστήριξη του Κεφαλαίου και επιχειρηματολογεί υπέρ της φονικής μηχανής του πλανήτη δε μπορεί να έχει σχέση με τη συλλογική πάλη για τα λαϊκά δικαιώματα.

5. Στην αντίπερα όχθη, η ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ-ΠΑΜΕ, εμφανίζεται ως… αδιάλλακτη ταξική παράταξη, ενώ προτείνει ΑΝΑΛΟΓΙΚΟ ΠΡΟΕΔΡΕΙΟ(!) που αναγκαστικά την οδηγεί στη ΣΥΓΚΑΤΟΙΚΗΣΗ με τον ΕΡΓΟΔΟΤΙΚΟ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΜΟ. Πρόκειται για μια θέση ταξικού συμφιλιωτισμού που δεν έχει καμία σχέση με τον συνεπή αριστερό ταξικό συνδικαλισμό. Ενώ διεκδικεί μονιμοποίηση όλων ανεξαιρέτως των συμβασιούχων, ο πολιτικός φορέας που υποστηρίζει, καταθέτει επερώτηση στη Βουλή, ζητώντας τον άμεσο διορισμό των συμβασιούχων που έκαναν προσφυγή(!), στρεφόμενοι εναντίον των συναδέλφων τους, σε περίοδο μάλιστα καλλιέργειας κλίματος κοινωνικού αυτοματισμού από την κυβέρνηση και αυταπατών από τον υποταγμένο συνδικαλισμό για δήθεν δικαίωση του λαού στα δικαστήρια. Και ενώ το ΠΑΜΕ τηρεί αυτή την προβληματική διπλή στάση -που οδηγεί στη συνδιαχείριση με τις δυνάμεις της υποταγής- την ίδια στιγμή, στο όνομα «της ταξικής καθαρότητας», επιμένει στις χωριστές πλατείες και τις συγκεντρώσεις, σε μια ιστορική φάση επίτασης της αντιλαϊκής πολιτικής που απαιτείται η ενότητα και συσπείρωση των εργαζομένων στα σωματεία τους. Χαρακτηριστική του υπονομευτικού ρόλου του, υπήρξε η στάση και οι παλινωδίες του με τις απεργιακές ημερομηνίες στις 8, 14 και 28 του Νοέμβρη.

6. Η ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ-ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ, επιλέγει το δρόμο της επαναστατικής ρητορείας, την ίδια στιγμή που ανοιχτά ΚΑΤΑΨΗΦΙΖΕΙ την ΑΠΕΡΓΙΑ της ΑΔΕΔΥ (30/05) ως απεργία του ΣΕΒ(!), καλώντας, ουσιαστικά, σε απεργοσπασία, σε μια περίοδο μάλιστα που η ίδια η απεργία περιστέλλεται με τα αντιδραστικά μέτρα της κυβέρνησης. Συγχρόνως, -μιμούμενη τη διασπαστική και επιζήμια λογική του ΠΑΜΕ- αναζητεί νέους δρόμους χωριστικών γραμμών, μέσω του συντονιστικού των Α/θμιων σωματείων, αποδυναμώνοντας τη γραμμή της ενότητας της βάσης στα σωματεία και της αντίθεσης μέσα σε αυτά προς τη γραμμή της υποταγής, θέση που είναι ιστορικά επιβεβαιωμένη ως η βάση της ανάπτυξης της συλλογικής πάλης.

Η ΔΡΑΣΗ ΜΑΣ ΤΗΝ ΠΕΡΥΣΙΝΗ ΧΡΟΝΙΑ

Συνάδελφοι, η ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ και τη δύσκολη περυσινή χρονιά, σε συνθήκες αρνητικών συσχετισμών στο ΔΣ της ΕΛΜΕ και αντιλαϊκής επέλασης της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, όχι μόνο ΑΝΤΙΣΤΑΘΗΚΕ στην καταιγίδα των αντιδραστικών μέτρων, αλλά και κατέθεσε το σύνολο των δυνάμεών της για την ανάπτυξη της συλλογικής πάλης:

Κόντρα στην λογική του αναλογικού προεδρείου προτάξαμε την αρχή της προγραμματικής συγκρότησης του. Παλέψαμε με κάθε τρόπο ώστε το σωματείο μας σε αυτούς τους δύσκολους καιρούς να παραμείνει ζωντανό και διεκδικητικό όργανο πάλης στα χέρια των εργαζομένων.

1. ΚΑΤΑΓΓΕΙΛΑΜΕ την ποινικοποίηση-υπονόμευση της ΑΠΕΡΓΙΑΣ και πήραμε πρωτοβουλίες συλλογικής αντίστασης (ενημερώσεις, ΓΣ, ανακοινώσεις, συγκεντρώσεις). Με τον ίδιο τρόπο σταθήκαμε ενάντια σε κάθε πράξη κυβέρνησης, εργοδοσίας και εργοδοτικού συνδικαλισμού που χτυπάει το συνδικαλιστικό κίνημα και την ελευθερία του. Υποστηρίξαμε την απεργία της ΑΔΕΔΥ (30/5) και καλέσαμε σε συμμετοχή, κόντρα στο ρεύμα.

2. Παλέψαμε ενάντια στην εγκύκλιο της πειθάρχησης και της εντατικοποίησης για το 30ΩΡΟ, καταθέτοντας πρόταση στο ΔΣ που ψηφίστηκε, καλώντας σε ΓΣ και μαζική διαμαρτυρία. Πήραμε την πρωτοβουλία της κατάθεσης πρότασης για ΕΝΗΜΕΡΩΤΙΚΕΣ ΣΥΝΑΝΤΗΣΕΙΣ στα σχολικά συγκροτήματα που υπερψηφίστηκε, με στόχο την αποτροπή του απαράδεκτου εργασιακού μέτρου, πρωτοβουλία που συσπείρωσε τους εκπαιδευτικούς.

3. Για το οξυμμένο πρόβλημα της ΑΔΙΟΡΙΣΤΙΑΣ καταθέσαμε τις δυνάμεις μας, τόσο με τη συμμετοχή μας στα συλλαλητήρια της ΑΘΗΝΑΣ, όσο και με την πρωτοβουλία για διοργάνωση κινητοποίησης στο ΗΡΑΚΛΕΙΟ, από το οποίο απείχε η ΕΛΜΕ, με απόφαση όλων των εργοδοτικών παρατάξεων.

4. Αντιμετωπίσαμε με όρους δημοκρατικής δεοντολογίας και συλλογικής ευπρέπειας την ΑΠΡΟΚΛΗΤΗ ΕΠΙΘΕΣΗ του ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΟΥ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΗ, του αποσπασμένου στην Περιφερειακή Διεύθυνση, εναντίον της εκπροσώπου μας στο Δ.Σ.

5. Καταθέσαμε τις δυνάμεις μας για τη μέγιστη συμμετοχή σε όλες τις ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ διαμαρτυρίας για τα δικαιώματα των ΑΝΑΠΛΗΡΩΤΩΝ, ενάντια στα κενά και τις συγχωνεύσεις. Δώσαμε τη μάχη ενάντια στην συγχώνευση τμημάτων και τομέων (π.χ. τομέας βρεφονηπιοκόμων του 3ου ΕΠΑΛ). Παλέψαμε και υποστηρίζουμε τον αγώνα των μαθητών του ΕΠΑΛ των Μοιρών και καταγγείλαμε τον εμπαιγμό γονέων και μαθητών από τη διοίκηση. Παλέψαμε για το κτιριακό ζήτημα και πρώτα από όλα για τα οξυμένα προβλήματα στο ΚΑΠΕΤΑΝΑΚΕΙΟ.

6. ΑΝΤΙΣΤΑΘΗΚΑΜΕ στη νέα θεσμική επέλαση (ΝΕΟ ΛΥΚΕΙΟ-ΝΕΕΣ ΔΟΜΕΣ αποκεντρωμένης ιδιωτικό-οικονομικής λειτουργίας-ΜΑΘΗΤΕΙΑ-σύνδεση της ΤΕΕ με τις επιχειρήσεις κ.λπ.). Δηλώνουμε ξανά την κατηγορηματική ΑΝΤΙΘΕΣΗ μας στην εισβολή της ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ «NOESIS» στα ΕΠΑΛ, αντιδραστικό μέτρο που ΜΕΤΑΤΡΕΠΕΙ την ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗ ΠΡΑΞΗ σε ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΗ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑ(!), με τις ευλογίες και την υψηλή εποπτεία του πρώην προέδρου της ΟΛΜΕ και εκπροσώπου των ΣΥΝΕΚ(!).

7. Στη Σύσκεψη της ΟΛΜΕ που πραγματοποιήθηκε στο Ηράκλειο, αναδείξαμε και καταδικάσαμε την τακτική της κωλυσιεργίας και της υποταγής που τηρεί η γραφειοκρατική πλειοψηφία, διεκδικώντας την αγωνιστική ανασύνταξη του κλάδου και την ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΑΓΩΝΩΝ.

8. Προτάξαμε το ζήτημα της ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ στην «ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ» με όλα τα συλλογικά μέσα (ΓΣ-ενημερώσεις, συνεντεύξεις, προκηρύξεις), κόντρα σε όλες τις εργοδοτικές παρατάξεις. Δώσαμε τη μάχη ενάντια στην εφαρμογή του ΚΑΘΗΚΟΝΤΟΛΟΓΙΟΥ και τη διευθυντική αυθαιρεσία, αντιμετωπίζοντας το αντιδραστικό μέτωπο των εργοδοτικών παρατάξεων

9. Καταδικάσαμε ως ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΗ και υπονομευτική των δημοκρατικών κατακτήσεων, των παιδαγωγικών αρχών και φιλειρηνικών αισθημάτων του λαού μας την επίσκεψη σχολείου στην ΕΔΡΑ του ΝΑΤΟ, επίσκεψη που εξάγνισαν και υπερασπίστηκαν όλες οι παρατάξεις της Υποταγής, με το επιχείρημα μάλιστα του ΜΟΡΦΩΤΙΚΟΥ (!) χαρακτήρα αυτής. Υποστηρίξαμε το ΑΝΤΙΠΟΛΕΜΙΚΟ ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟ στη ΣΟΥΔΑ, το οποίο τυπικά ψήφισαν οι προαναφερόμενες παρατάξεις, αλλά τελικά υπονόμευσαν, όχι μόνο ΑΠΕΧΟΝΤΑΣ από μια τέτοια αναγκαία αντιπολεμική κινητοποίηση, αλλά και βάζοντας ευτελή εμπόδια στη μεταφορά της νεολαίας. Καταθέσαμε πρόταση και πήραμε την ευθύνη της διοργάνωσης της ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗΣ και ΠΟΡΕΙΑΣ τιμής του αντιφασιστικού αγώνα του ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ, από την οποία επίσης απείχαν όλες οι παρατάξεις. Απαξιώνοντας έτσι τον αντιφασιστικό αγώνα του λαού αφήνουν, επί της ουσίας, ανοιχτό το έδαφος στην ανάπτυξη της φασιστικής βίας και τη διοργάνωση των εθνικιστικών συλλαλητηρίων στα σχολεία.

10. Αντιτάξαμε τη φωνή και την ΠΑΛΗ μας απέναντι στην ΕΠΕΛΑΣΗ των ΦΑΣΙΣΤΩΝ στο ΚΑΠΕΤΑΝΑΚΕΙΟ, υπερασπίζοντας τη δημοκρατική λειτουργία του σχολείου. Αναλάβαμε πρωτοβουλίες καταγγελίας της φασιστικής βίας των οπαδών της νεοναζιστικής Χρυσής Αυγής, στο σχολείο, αλλά και συνολικότερα. Καταδικάσαμε τον εθνικισμό και την πατριδοκαπηλία. Αναδείξαμε τα αίτια της ανάπτυξής αυτών των αντιδραστικών φαινομένων, υποστηρίζοντας την ειρήνη και φιλία μεταξύ των λαών, με ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΕΙΣ, δηλώσεις, πανό, αλλά και με ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ στο ΔΣ της ΕΛΜΕ, κατά τη ΓΣ (από την οποία προκλητικά απουσίασαν οι παρατάξεις «ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΙ ΜΠΡΟΣΤΑ», ΠΕΚ (ή ΠΑΣΚ), ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ΚΙΝΗΣΗ (ή ΔΑΚΕ). Στόχος μας είναι η ανάληψη πρωτοβουλιών συλλογικής πάλης, όπως είναι ο ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟΣ της συλλογικής δράσης των εκπαιδευτικών και μαζικών φορέων, η ανάρτηση πανό σε όλα τα σχολεία, η διαμόρφωση συνθηκών ενημέρωσης τω μαθητών.

ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΟ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΜΟ ΤΗΣ ΥΠΟΤΑΓΗΣ ΝΑ ΑΝΤΙΤΑΞΟΥΜΕ

ΤΗ ΣΥΛΛΟΓΙΚΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΣΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΗΣ ΑΜΟΡΦΩΣΙΑΣ-

ΤΗΣ ΠΕΙΝΑΣ-ΑΝΕΡΓΙΑΣ-ΤΟΥ ΕΘΝΙΚΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΕΚΦΑΣΙΣΜΟΥ

ΜΕ ΑΓΩΝΕΣ ΚΑΤΑΚΤΑΜΕ ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΜΑΣ!