του Scott Scheffer
Πηγή: Struggle La Lucha
Επιστήμονες του κλίματος σε όλο τον κόσμο ανησυχούν από μια τριπλή κρίση που σχετίζεται με την κλιματική αλλαγή που έπληξε τις δυτικές ΗΠΑ και τον Καναδά τον Ιούνιο και τον Ιούλιο.
Συνήθως οι κλιματολόγοι είναι προσεκτικοί στην εκτίμηση ακραίων καιρικών φαινομένων, υπό την πίεση των κερδοσκόπων της βιομηχανίας ενέργειας και των αντι-επιστημοντικών αρνητών της κλιματικής αλλαγής. Καταβάλλουν μεγάλες προσπάθειες για να αποφύγουν να κατηγορηθούν για υπερβολή και σπάνια (πραγματικά ποτέ) δείχνουν την κλιματική αλλαγή ως την αιτία συγκεκριμένων τερατωδών καιρικών φαινομένων.
Η δριμύτητα των γεγονότων του Ιουνίου και του Ιουλίου ξεπέρασε πολλές από τις προσεκτικά υπολογισμένες προβλέψεις τους. Τα αποτυπώματα της υπερθέρμανσης του πλανήτη που προκαλείται από τους καπιταλιστές βρίσκονται παντού στον τόπο του εγκλήματος.
Μια σοβαρή ξηρασία στις δυτικές πολιτείες των ΗΠΑ που επιδεινώνεται εδώ και μήνες έχει σχεδόν αποστραγγίσει τη λίμνη Μιντ στη Νεβάδα, τη λίμνη Ορόβιλ στην Καλιφόρνια και άλλες μεγάλες τεχνητές λίμνες, απειλώντας την παραγωγή ενέργειας για εκατομμύρια ανθρώπους. Μια σειρά από έντονα, διαδεδομένα, παρατεταμένα κύματα καύσωνα βασάνισαν το ένα τέταρτο των ΗΠΑ καθώς και τον δυτικό Καναδά για εβδομάδες, αφαιρώντας τις ζωές εκατοντάδων ανθρώπων.
Οι εξαιρετικά ξηρές συνθήκες στην περιοχή έχουν προκαλέσει 83 πυρκαγιές, μεταξύ των οποίων η πυρκαγιά Dixie στη βόρεια Καλιφόρνια και η πυρκαγιά Bootleg στο νότιο Όρεγκον. Είναι δύο από τις μεγαλύτερες πυρκαγιές στην ιστορία και οι δύο εξακολουθούν να μαίνονται.
Ο ήπιος Βορειοδυτικός Ειρηνικός γίνεται άγριος
Στις νοτιοδυτικές ΗΠΑ δεν είναι άγνωστη η θανατηφόρα θερμότητα, αλλά αυτό που είναι πιο απροσδόκητο είναι ότι αυτή η ακραία θερμότητα έχει χτυπήσει τον Βορειοδυτικό Ειρηνικό, μια περιοχή γνωστή για τις ήπιες θερμοκρασίες και τον υγρό καιρό.
Οι δρόμοι υποχώρησαν στο Σιάτλ από την αποπνικτική ζέστη. Για αρκετές μέρες το Πόρτλαντ ήταν το τέταρτο πιο καυτό μέρος στη γη. Η Βρετανική Κολούμπια υπέστη τον υψηλότερο αριθμό θανάτων με περισσότερους από 800 θανάτους από τα τέλη Ιουνίου μέχρι τα μέσα Ιουλίου — τετραπλάσιο από το μέσο όρο θανάτων.
Το χωριό Λύττον στη Βρετανική Κολούμπια κάηκε ολοσχερώς όπως και το Παραντάις της Καλιφόρνια το 2018 — ουσιαστικά τίποτα δεν έμεινε παρά στάχτες και καπνός.
Στην επαρχία Βρετανική Κολούμπια του Καναδά, και στις πολιτείες Ουάσινγκτον, Όρεγκον και βόρειας Καλιφόρνια των ΗΠΑ, η θερμότητα έσπασε τα ρεκόρ θερμοκρασίας όλων των εποχών, και στη συνέχεια έσπασε αυτά τα ρεκόρ ξανά και ξανά.
Απειλείται η ηλεκτρική ενέργεια για εκατομμύρια ανθρώπους
Η βιωσιμότητα της Νεβάδα και της Καλιφόρνιας εξαρτάται από ένα σύστημα 1.500 ανθρωπογενών τεχνητών λιμνών, όχι μόνο για πόσιμο νερό και γεωργία, αλλά και για ηλεκτρικό ρεύμα από υδροηλεκτρικές γεννήτριες.
Οι μηχανικοί λένε ότι η στάθμη του νερού στη λίμνη Μιντ θα είναι κάτω από την ελάχιστη στάθμη του νερού που απαιτείται για την παραγωγή ενέργειας σε 1,3 εκατομμύρια ανθρώπους σε λίγες ημέρες. Η λίμνη Ορόβιλ πιθανότατα να διαρκέσει μέχρι το Σεπτέμβριο, οπότε και δεν θα μπορεί να παρέχει ηλεκτρικό ρεύμα για άλλους 800.000.
Κανονικά, οι εταιρείες ηλεκτρισμού αγοράζουν ενέργεια από κοντινές περιοχές όταν χρειάζεται. Αλλά η συνεχής λειτουργία κλιματισμού σε ένα ευρύ μέρος των δυτικών ΗΠΑ κατά τη διάρκεια του 2021 έχει μειώσει τα πλεονάσματα ισχύος που κανονικά επιτρέπουν να συμβεί αυτό.
Συνολικά, οι πυρκαγιές έχουν κάψει 1,3 εκατομμύρια στρέμματα — μια περιοχή μεγαλύτερη από το Λος Άντζελες, τη Νέα Υόρκη και το Σικάγο μαζί. Ο καπνός έχει ταξιδέψει διαμέσου ολόκληρης της χώρας στην Ανατολική Ακτή, προκαλώντας συναγερμό για την ποιότητα του αέρα κατά μήκος του βόρειου τμήματος της Ανατολικής Θάλασσας και μέχρι την ενδοχώρα, όπως στην κεντρική Βιρτζίνια.
Εκτός από την Καλιφόρνια, το Όρεγκον, την Ουάσιγκτον και τη Βρετανική Κολούμπια, οι καύσωνες έπληξαν τη Νεβάδα, την Αριζόνα, το Νέο Μεξικό, τη Γιούτα, το Κολοράντο, το Ουαϊόμινγκ, τη Μοντάνα και το Αϊντάχο.
Θερμότητα θανατηφόρα για τους εργαζόμενους στη γεωργία
Ο τριανταοχτάχρονος Sebastián Francisco Pérez από τη Γουατεμάλα εργαζόταν σε ένα αγρόκτημα δέντρων του Όρεγκον στις 26 Ιουνίου, όταν κατέρρευσε και πέθανε από τη ζέστη. Η Στατιστική Υπηρεσία Εργασίας αναφέρει ότι 53 εργαζόμενοι στη γεωργία έχασαν τη ζωή τους από τη ζέστη σε εθνικό επίπεδο το 2019, αλλά αυτή ήταν η πρώτη περίπτωση στο Όρεγκον που αποδόθηκε άμεσα στη ζέστη.
Μόνο τέσσερεις πολιτείες έχουν νόμους για την προστασία των αγροτών. Το Όρεγκον έγινε η τρίτη μετά το θάνατο του Sebastián. Η πολιτεία της Ουάσιγκτον αμέσως ακολούθησε με ορισμένα έκτακτα μέτρα. Μερικές άλλες πολιτείες έχουν απλώς «οδηγίες».
Η Irene Ruiz, διοργανώτρια περιβαλλοντικής δικαιοσύνης από το Μπόιζ του Αϊντάχο, έστειλε μήνυμα στο Struggle-La Lucha σχετικά με τον αυξημένο κίνδυνο για τους εργαζόμενους στη γεωργία κατά τη διάρκεια των καύσωνα. «Οι κατευθυντήριες γραμμές δεν αρκούν. Αυτοί είναι οι άνθρωποι που βάζουν τα τρόφιμα στα τραπέζια μας και είναι οι πιο επηρεασμένοι και σε κίνδυνο ακραίας θερμότητας.»
Ιμπεριαλισμός και υπερθέρμανση του πλανήτη
Τις τελευταίες δεκαετίες, τα ακραία καιρικά φαινόμενα γίνονται πιο συχνά και πολύ πιο σοβαρά από τις προηγούμενες περιόδους. Οι ειδικοί επισημαίνουν αυτόν τον επιταχυνόμενο ρυθμό και την αυξανόμενη σοβαρότητα που προκαλείται άμεσα από την υπερθέρμανση του πλανήτη, αν και συνήθως αποφεύγουν να ρίχνουν την ευθύνη στην υπερθέρμανση του πλανήτη για συγκεκριμένα καιρικά φαινόμενα.
Η αντίθετη αφήγηση, παρακινούμενη από τους κερδοσκόπους της ενέργειας, είναι ότι η θέρμανση της ατμόσφαιρας κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου είναι ένας φυσικός κύκλος, ότι έχει ξανασυμβεί πριν από χιλιετίες, και ότι θα περάσει.
Αλλά σε μια επιστημονική δημοσίευση στο περιοδικό Nature στις 28 Ιουλίου έγινε αναφορά σε δύο μεγάλες, δεκαετιών μελέτες του «ενεργειακού ισοζυγίου» της Γης – την ποσότητα της ενέργειας του ήλιου που εισέρχεται στην ατμόσφαιρα της Γης σε σύγκριση με την ποσότητα της ενέργειας που αντανακλάται πίσω στο διάστημα. Και οι δύο μελέτες επιβεβαιώνουν ότι τα αέρια του θερμοκηπίου διατηρούν την ενέργεια του ήλιου παγιδευμένα στην ατμόσφαιρα.
Το έγγραφο ισχυρίζεται ότι υπάρχει λιγότερο από 1% πιθανότητα η αύξηση της θερμοκρασίας του πλανήτη και όλες οι τρομακτικές συνέπειές της να είναι φυσικό φαινόμενο.
Τα αέρια του θερμοκηπίου άρχισαν να θερμαίνουν την ατμόσφαιρα με την αυγή του βιομηχανικού καπιταλισμού στο δεύτερο μέρος του 19ου αιώνα. Αυτό γίνεται εύκολα αποδεκτό στον καπιταλιστικό Τύπο αυτές τις μέρες. Αυτό που δεν έχει γραφτεί αρκετα είναι ο ρόλος της ιμπεριαλιστικής κυριαρχίας σε αυτήν την κρίση για την ανθρωπότητα.
Η πολεμική μηχανή είναι ο μεγαλύτερος καταναλωτής πετρελαίου, και σαν σκύλος που κυνηγάει την ουρά του, μολύνει τον κόσμο, ενώ αγωνίζεται για τον έλεγχο των αγορών πετρελαίου. Αν η στρατιωτική μηχανή των ΗΠΑ κατατάσσονταν στη λίστα των χωρών που δείχννει πόσο συμβάλλουν στους ρύπους που θερμαίνουν την ατμόσφαιρα, η λίστα θα την έδειχνε μπροστά από 46 χώρες.
Οι εκτιμήσεις για το κόστος διακοπής της υπερθέρμανσης του πλανήτη διαφέρουν από τα 300 δισεκατομμύρια δολάρια μέχρι την τιμή του περιοδικού Forbes των 50 τρισεκατομμυρίων δολαρίων. Η υπανάπτυξη και η φτώχεια έχουν επιβληθεί σε μεγάλο μέρος του κόσμου από ιμπεριαλιστική στρατιωτική δύναμη και οικονομική ισχύ για περισσότερο από έναν αιώνα. Ο κλεμμένος πλούτος είναι τώρα συγκεντρωμένος στα χέρια της μικρής ομάδας των δισεκατομμυριούχων που έχουν επωφεληθεί πάρα πολύ — ως τάξη — από τον έλεγχο των αγορών πετρελαίου. Αυτός ο κλεμμένος πλούτος είναι το κλειδί για τον μετριασμό της κλιματικής αλλαγής.
Ο κόσμος καλείται να εναποθέσει την πίστη του σε διεθνείς συμφωνίες για την επίλυση της κρίσης. Η Συμφωνία του Παρισιού για το Κλίμα υποτίθεται ότι θα υποχρεώσει κάθε συμμετέχουσα χώρα να περιορίσει τα αέρια του θερμοκηπίου και να δεσμεύσει πλούσια έθνη — και σε μερικές περιπτώσεις ιδιωτικές επιχειρήσεις — να βοηθήσουν στη χρηματοδότηση των προσπαθειών φτωχών εθνών με 100 δισεκατομμύρια δολάρια τον χρόνο σε επιχορηγήσεις, δάνεια και άλλες μορφές χρηματοδότησης, για να τους βοηθήσουν να στραφούν σε καθαρή ενέργεια.
Αυτή η συμφωνία εξακολουθεί να μεταθέτει την ευθύνη στις φτωχότερες χώρες, όταν στην πραγματικότητα 20 βιομηχανικές χώρες είναι υπεύθυνες για το 78% των αερίων του θερμοκηπίου.
Ιστορικά, καμία χώρα δεν έχει εκπέμψει περισσότερο διοξείδιο του άνθρακα στον αέρα από την ιμπεριαλιστική αυτοκρατορία των ΗΠΑ. Ο απώτερος στόχος της Συμφωνίας του Παρισιού είναι να περιορίσει τα αέρια θερμοκηπίου σε αύξηση 2% ετησίως, και «αν είναι δυνατόν» σε 1,5% ετησίως. Μέχρι σήμερα, οι πλούσιες χώρες δεν έχουν βρει τα πρώτα 100 δισεκατομμύρια δολάρια που έπρεπε να καταβληθούν το 2018.
Ο καπιταλισμός αποτελεί οδόφραγμα στην πορεία για τον μετριασμό αυτής της τεράστιας κρίσης για την ανθρωπότητα. Θα χρειαστεί ένα παγκόσμιο περιβαλλοντικό κίνημα το οποίο χρειάζεται να είναι επαναστατικό – έχοντας επίγνωση της ανάγκης για εξάλειψη του ιμπεριαλισμού – για να σταματήσει η κρίση της υπερθέρμανσης του πλανήτη και της κλιματικής αλλαγής.
Πηγή: guernicaeu.wordpress.com
e-prologos.gr
