Νέες φωτιές ανάβει στη φτωχομεσαία αγροτιά το ετοιμαζόμενο νομοσχέδιο για τους συνεταιρισμούς, του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης. Πρόκειται για ισχυροποίηση των κινήτρων προς τις «ομάδες παραγωγών», που αφορά στους «κατά κύριο επάγγελμα» αγρότες, αφήνοντας έξω τη μεγάλη μάζα της φτωχομεσαίας αγροτιάς. Από την άλλη πλευρά στήνεται το σκηνικό για την απόλυτη σύνδεση της εγχώριας αγροτικής οικονομίας με τις επιταγές της νέας Κοινής Αγροτικής Πολιτικής (ΚΑΠ) με τωρινό στόχο την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής! Η θυμοσοφία της αγροτιάς λέει: «Δεν είχαμε να φάμε, ραπανάκια για την όρεξη μας πρόσφεραν»! Γιατί με τη νέα ΚΑΠ θα διατεθούν περισσότεροι πόροι για επενδύσεις στην «πράσινη» και «ευφυή» Γεωργία, σε επενδύσεις που θα εξοικονομούν νερό, που θα επιτρέπουν την μειωμένη χρήση φυτοφαρμάκων, που θα παρακολουθούν συστηματικά την ποιοτική μεταβολή του εδάφους, που θα περιορίζουν την χρήση των ορυκτών καυσίμων, που θα περιλαμβάνουν την περιβαλλοντική διαχείριση των πλαστικών, που θα αξιοποιούν επιστημονικά την πρόγνωση του καιρού για να προλαμβάνονται οι ζημίες στην παραγωγή. Πολύ πληθωρικά όλα αυτά. Όμως πρόκειται για δράσεις που δεν αγγίζουν ούτε κατά διάνοια τη συντριπτική πλειοψηφία των ελληνικών αγροτικών νοικοκυριών, που κινούνται στη σφαίρα της οριακής επιβίωσης, με αιτήματα έξω και πέρα από τις ελιτίστικες αναζητήσεις της ευρωπαϊκής μεγαλοαγροτιάς. Οι προτασσόμενες δράσεις, είναι ένας άλλος, πολύ πιο προωθημένος τρόπος για την αγροτική ανάπτυξη που την θέλει βιώσιμη, φιλική προς το περιβάλλον, με ενισχυμένη την ασφάλεια των τροφίμων και φυσικά με υψηλά κόστη παραγωγής.
Σε ό,τι αφορά την παροχή κινήτρων για την ισχυροποίηση των «ομάδων παραγωγών» και τη μετατροπή τους σε «επιχειρηματικές μονάδες», απλά σημειώνουμε την κατά καιρούς ανάλογη εξαγγελία που οδήγησε την πλειοψηφία των ΑΣΟ στη χρεοκοπία, την απαξίωση και την αναξιοπιστία.
Επαίρεται ο Βορίδης για την απαρέγκλιτη εφαρμογή των κοινοτικών κανονισμών και την εφεξής κατά γράμμα τήρηση της νέας ΚΑΠ, ρίχνοντας συγχρόνως την ευθύνη στο ΣΥΡΙΖΑ για την κακή κατάσταση και τα «αδιέξοδα» της ελληνικής Γεωργίας. Αφήνοντας στην άκρη το γεγονός ότι οι δραματικές μειώσεις των επιδοτήσεων σύμφωνα με την νέα ενδιάμεση αναθεώρηση της ΚΑΠ, έχουν ξεκινήσει από 2006 και τις υπερψήφισαν τόσο το ΠΑΣΟΚ όσο και η Ν.Δ. (και βεβαίως αργότερα και ο «αριστερός» ΣΥΡΙΖΑ), θυμίζουμε πως το 80% των επιδοτήσεων-ενισχύσεων το νέμεται το 20% των μεγαλοβιομήχανων-μεταποιητών και των μεγαλοαγροτών. Ο υπουργός ξεκαθάρισε για άλλη μια φορά το ότι η καταβολή εθνικών ενισχύσεων είναι παράνομη και ότι για τις χαμηλές τιμές φταίει το …ακριβό κοστολόγιο των ελληνικών αγροτικών προϊόντων και η έλλειψη ανταγωνιστικότητας! Ξεχνά σκόπιμα το γεγονός ότι η πλειοψηφία των αγροτικών εφοδίων ελέγχεται από ξένα μονοπώλια (φυτοφάρμακα, λιπάσματα, μηχανήματα, εργαλεία, σπόρους, κλπ.), ενώ τα αγροδιατροφικά μονοπώλια, οι έμποροι και οι βιομήχανοι, εδώ και χρόνια ρίχνουν τις τιμές (ή δίνουν «ανοιχτές» τιμές) στον παραγωγό και τις ανεβάζουν στον καταναλωτή, προκειμένου να αυξήσουν τα κέρδη τους, αξιοποιώντας τους σχετικούς κανονισμούς της Ε.Ε. Άφησε ακόμα ασχολίαστο το τεράστιο έλλειμμα του Αγροτικού Εμπορικού Ισοζυγίου το οποίο δείχνει ανάγλυφα το χάλι της ελληνικής αγροτικής οικονομίας.
Παρά τις προσπάθειες του Βορίδη να εμφανίσει την κυβέρνηση της Δεξιάς αρωγό της φτωχομεσαίας αγροτιάς, ωστόσο οι αντιαγροτικοί κανονισμοί της Ε.Ε. που συνυπογράφει και η ΝΔ σε συνδυασμό με τις αποφάσεις της ΚΑΠ έβαλαν και εξακολουθούν να βάζουν ταφόπλακα στην καλλιέργεια μιας σειράς βασικών ελληνικών παραδοσιακών προϊόντων, όπως το λάδι, τα ζαχαρότευτλα, τα σιτηρά, το βαμβάκι, κ.α. για τα οποία είναι σκόπιμο να αποκαλυφθούν οι αδιέξοδες πολιτικές όλων των μεταπολιτευτικών κυβερνήσεων.

★★★

Κατά συνέπεια, ο σημερινός αναβρασμός στους κόλπους της αγροτιάς, που ξεκίνησε από τη Θεσσαλία και αγκαλιάζει γρήγορα και την υπόλοιπη Ελλάδα, έχει βασικό διεκδικητικό πλαίσιο:
α) τη μη εφαρμογή των περικοπών στις επιδοτήσεις-ενισχύσεις που προβλέπει η νέα δήθεν φιλοπεριβαλλοντική ΚΑΠ,
β) την καθιέρωση κατώτατων εγγυημένων τιμών, που να ανταποκρίνονται στο κόστος παραγωγής και θα διασφαλίζουν εισόδημα αξιοπρεπούς επιβίωσης. Ιδιαίτερα για το βαμβάκι, οι βαμβακοπαραγωγοί καταγγέλλουν τη μείωση κατά 20% της τιμής -παρά την εξαιρετική ποιότητα- σε σχέση με πέρυσι και ζητούν την κατάργηση των «ανοιχτών» τιμών από βιομήχανους, εμπόρους και εκκοκκιστές. Η κυβέρνηση επικαλείται τις «αντοχές της οικονομίας» την ίδια στιγμή που θεσμοθετούνται νέες παροχές, φοροαπαλλαγές, προνόμια, επιδοτήσεις προς το κεφάλαιο,
γ) τη μείωση του κόστους παραγωγής, με αφορολόγητο πετρέλαιο, άμεση μείωση της τιμής του αγροτικού ρεύματος κατά 50%, κατάργηση του ΦΠΑ στα αγροτικά μέσα και εφόδια, ζωοτροφές. Είναι σκανδαλώδης η μείωση του ΦΠΑ, η παροχή αφορολόγητου πετρελαίου και επιστροφή Ειδικού Φόρου Κατανάλωσης σε εφοπλιστές, βιομήχανους, ξενοδόχους, κλινικάρχες, αεροπορικές εταιρείες,
δ) την αλλαγή του κανονισμού του ΕΛΓΑ, ώστε μετά τον έλεγχο, να καλύπτονται άμεσα οι ζημιές κατά 100%. Να καταβληθούν άμεσα οι αποζημιώσεις της τελευταίας θεομηνίας. Παράλληλα, να σταματήσει η διείσδυση ιδιωτικών ασφαλιστικών εταιρειών -μέσω των τραπεζών- στον τομέα των γεωργικών ασφαλίσεων, με στόχο την ασύδοτη κερδοσκοπία σε βάρος των αγροτών,
δ) τη μείωση των ασφαλιστικών εισφορών του ΕΦΚΑ,
ε) την αύξηση του αφορολόγητου ορίου στα 12.000 €,
στ) την άμεση παύση της ποινικοποίησης των αγροτικών αγώνων, από τους συνεχώς ενισχυόμενους κατασταλτικούς μηχανισμούς του «επιτελικού» κράτους.
Ήδη στη Θεσσαλία (Καρδίτσα, Λάρισα, Τρίκαλα), τα τρακτέρ έχουν βγει στους δρόμους. Εξάλλου ξεκίνησαν οι συνελεύσεις των αγροτών για τις μορφές των φετινών αγώνων τους, ενώ στα Τρίκαλα, οι Αγροτικοί Σύλλογοι πραγματοποίησαν μεγάλο συλλαλητήριο στην κεντρική πλατεία.

★★★

Ιδιαίτερη σοβαρότητα αποκτά το θέμα της μείωσης της ελαιοπαραγωγής στην Κρήτη και σε άλλα μέρη της χώρας, τόσο σε ποσότητα όσο και -κυρίως- σε ποιότητα (αυξημένη οξύτητα), με συνέπεια τη μείωση της τιμής στον παραγωγό. Οι αιτίες θα πρέπει να αναζητηθούν αποκλειστικά στην κυβερνητική πολιτική, λόγω της μείωσης των κονδυλίων της δακοκτονίας. Ιδιαίτερα το περσινό καλοκαίρι με τις άριστες -για το έντομο- θερμοκρασίες, ενίσχυσε τις πτήσεις του εντόμου (ο δάκος έχει 3-5 γενιές το χρόνο, το δε θηλυκό γεννά συνολικά μέχρι 250 αυγά μέσα στη σάρκα του καρπού), με αποτέλεσμα τη μείωση της παραγωγής λαδιού τουλάχιστον κατά 40% σύμφωνα με τις πρώτες εκτιμήσεις. Πρόκειται για ζημιά που αγγίζει τα 100 εκατ. €, και αφορά αποκλειστικά και μόνο στη δραστική περικοπή του κονδυλίου δακοκτονίας στα 8 εκατ. € από 35 εκατ. € που ήταν 2010! Έγιναν δηλ. 3 ψεκασμοί, αντί των προβλεπόμενων 8! Την προπερασμένη Πέμπτη (5/12), λόγω του επείγοντος, ο υπουργός Α.Α.&Τ επισκέφθηκε την Κρήτη και είχε συνάντηση με το Περιφερειακό Συμβούλιο στο κτίριο του Εμπορικού Επιμελητηρίου Ηρακλείου. Ο υπουργός αφού επέρριψε τις ευθύνες της δακοκτονίας στην Περιφέρεια, κατέληξε στο συμπέρασμα πως για τη φετινή ζημιά στην ελαιοπαραγωγή, υπεύθυνη είναι η…κλιματική αλλαγή και ότι πρόκειται για φαινόμενο για το οποίο θα πρέπει να συσταθεί επιστημονική επιτροπή! Πρόκειται για απροκάλυπτο εμπαιγμό που συνοδεύτηκε με αόριστες εξαγγελίες μέτρων αντιμετώπισης, αφού ολοκληρωθεί η περίοδος συγκομιδής, αφού αποτυπωθεί το σύνολο της ζημιάς και αφού αρμόδια επιστημονική Επιτροπή αποφανθεί κατά πόσο το πρόβλημα συνδέεται με την κλιματική αλλαγή. Τότε και μόνο τότε θα διερευνηθούν οι δυνατότητες αποζημίωσης…
Στις αθλιότητες Βορίδη αντέδρασαν οι συγκεντρωμένοι έξω από το Επιμελητήριο ελαιοπαραγωγοί, με αποτέλεσμα να δεχθούν άγρια, απρόκλητη επίθεση από τα ΜΑΤ με γκλομπς και χημικά, αλλά και τη χυδαία προκλητική στάση του νεοδημοκράτη υπουργού, που δήλωσε πως οι ελαιοπαραγωγοί «έχουν ήδη πάρει το μεγαλύτερο μέρος των χρημάτων τους». Πρόκειται για τις γνωστές προκλητικές ψευδολογίες, που επιχειρούν να κάνουν την τρίχα τριχιά. Ποια είναι η αλήθεια: Πράγματι το 70% της βασικής ενίσχυσης έτους 2019, ύψους 683.052.227,06 € πιστώθηκε από τον ΟΠΕΚΕΠΕ σε 538.037 δικαιούχους (κ.μ.ο. 1.270 €/δικαιούχο), ήδη από τα τέλη Οκτώβρη, με βάση τις εφετζίδικες κινήσεις Βορίδη. Ωστόσο, αυτό δεν αποτελεί, παρά ένα μέρος του συνολικού εισοδήματος. Γιατί ένας μέσος παραγωγός 300 π.χ. ελαιοδένδρων, με μέσες καλλιεργητικές φροντίδες και με μέση παραγωγή 50-60 κιλά καρπού/δένδρο, θα έχει μία μέση παραγωγή λαδιού 1.500-1.800 κιλών. Με τη φετινή οξύτητα γύρω στο 3 που υποβάθμισε την ποιότητα του λαδιού, η τιμή πέφτει στα 2,30-2,60 €/κιλό, και άρα το μέγιστο εισόδημα μόλις και φθάνει τα 4.680 € και τα 1.814 € (100%) της βασικής ενίσχυσης. Αν από αυτά αφαιρεθούν τα έξοδα των φροντίδων και της συλλογής, το εισόδημα που απομένει είναι ελάχιστο, γεγονός που δικαιολογεί τη δίκαιη αγανάκτηση των ελαιοπαραγωγών.

πηγή: Λαϊκός Δρόμος