Η αμερικανική υποκρισία για την Ουκρανία

Ο πόλεμος στην Ουκρανία μετά την εισβολή της Ρωσίας, πέραν από τη βασική πλευρά των στρατιωτικών συγκρούσεων, έχει και πολλές άλλες, με μία από αυτές να είναι αυτή της εκατέρωθεν προπαγάνδας και της ενημέρωσης. Τα προπαγανδιστικά επιτελεία της Δύσης και του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού, έχουν ξεσαλώσει, κάνουν σα να ανακαλύπτουν για πρώτη φορά τα δεινά του πολέμου και την παραβίαση της κυριαρχίας μιας χώρας.

Ο πρόεδρος των ΗΠΑ, Τζο Μπάιντεν, έχει χαρακτηρίσει τον Ρώσο πρόεδρο, Βλάντιμιρ Πούτιν, ως αντιδημοκράτη εγκληματία πολέμου, που θέλει να κατακτήσει μια «δημοκρατική» χώρα όπως η Ουκρανία.
Από ʼκει και πέρα το όργιο λογοκρισίας είναι γνωστό, με την απαγόρευση διαφόρων ΜΜΕ που θεωρούνται, δικαίως ή αδίκως, φερέφωνα του ρώσικου ιμπεριαλισμού.

Στο βαθμό που οι ιθύνοντες του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού θέλουν να επιβάλουν μια μονοδιάστατη και αναληθή εικόνα της πραγματικότητας, με τους «κακούς» Ρώσους ενάντια στην «ελεύθερη και δημοκρατική» Δύση, έχει ιδιαίτερη σημασία για τη διαμόρφωση της κοινής γνώμης η παρέμβαση του γερουσιαστή του Βερμόντ, Μπέρνι Σάντερς, στο Κογκρέσο πριν από ένα μήνα περίπου, λίγο πριν ξεκινήσει ο πόλεμος.

Στην παρέμβασή του που κράτησε περίπου δεκαοκτώ λεπτά, ο Σάντερς είπε χαρακτηριστικά: «Ο Πούτιν μπορεί να είναι ψεύτης και δημαγωγός, αλλά είναι υποκριτικό εκ μέρους των ΗΠΑ να επιμένει ότι δεν αναγνωρίζει την αρχή των σφαιρών επιρροής. Τα τελευταία διακόσια χρόνια η χώρα μας έχει λειτουργήσει υπό το Δόγμα Μονρό, αποδεχόμενη ότι ως η κυρίαρχη δύναμη στο δυτικό ημισφαίριο, οι ΗΠΑ έχουν το δικαίωμα να επέμβουν ενάντια σε οποιαδήποτε χώρα μπορεί να απειλεί τα θεωρούμενα συμφέροντά μας». Υπενθύμισε δε ότι στη βάση αυτής της πολιτικής οι ΗΠΑ έχουν διαπράξει αναρίθμητες θηριωδίες εις βάρος άλλων χωρών. «Έχουμε ανατρέψει τουλάχιστο μια ντουζίνα κυβερνήσεις» συμπλήρωσε.

Παράλληλα, χαρακτήρισε απλουστευτική την πολιτική αγνόησης των ζητημάτων που θέτει η απέναντι πλευρά, ειδικά στο θέμα της ασφάλειας σχετικά με την τότε επικείμενη ένταξη της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ, το οποίο όπως είπε έχει επεκταθεί επιθετικά προς την ανατολή και τα σύνορα της Ρωσίας.

Παρουσίασε επίσης διάφορα γραπτά από στελέχη που έχουν διατελέσει Σύμβουλοι του Κράτους, οι οποίοι όλοι συμφωνούν ότι η ένταξη της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ είναι μια κόκκινη γραμμή που κανένας Ρώσος ηγέτης και κανένα μέλος της ρώσικης ολιγαρχίας δε θα αποδεχθεί.
Δεν παρέλειψε επίσης να αναφέρει και την πυραυλική κρίση του 1962 με τους σοβιετικούς πυραύλους στην Κούβα, θέτοντας μια ιστορική αναλογία.

Με βάση αυτήν την επιχειρηματολογία, ο γερουσιαστής από το Βερμόντ κάλεσε τότε τον πρόεδρο Μπάιντεν να σταματήσει τα σχέδια επέκτασης του ΝΑΤΟ και να βοηθήσει προς μια ειρηνική διευθέτηση του ζητήματος, αναγνωρίζοντας τα ζητήματα που έθεταν οι Ρώσοι.

Ο Μπέρνι Σάντερς μπορεί να μην εισακούστηκε, ωστόσο η παρέμβασή του είναι πολύ σημαντική, ειδικά στο βαθμό που τα επιτελεία του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού προσπαθούν να δηλητηριάσουν την αμερικάνικη κοινή γνώμη με φιλοπόλεμα αισθήματα, αλλά και να χρησιμοποιήσουν την ρώσικη εισβολή στην Ουκρανία ως ξέπλυμα για τα δικά του αμέτρητα εγκλήματα. Στο βαθμό που είναι πολύ δύσκολο να ακουστούν απόψεις που αναλύουν πιο συνολικά το ζήτημα, αναγνωρίζοντας και τις αμερικάνικες ευθύνες για το ξέσπασμα του πολέμου, παρεμβάσεις αναγνωρίσιμων και με κύρος προσωπικοτήτων όπως ο γερουσιαστής Σάντερς και ο διανοητής Νόαμ Τσόμσκι, είναι κρίσιμες, παρά την κριτική που μπορεί να τους ασκηθεί, ώστε ο αμερικάνικος λαός να αποκτήσει μια ευκρινέστερη εικόνα των πραγμάτων, από τη θολούρα και την τύφλωση των φιλοπόλεμων αλαλαγμών στους οποίους υποβάλλεται διαρκώς.

πηγή: Λαϊκός Δρόμος