1. Ν’ απεργήσω την 1^η Νοέμβρη, στις 8 του ίδιου μήνα ή στα «εισόδια της Θεοτόκου»;
2. Να απεργήσω μόνο για μια μέρα; Διότι μέχρι σήμερα άκουγα ότι η μία μέρα είναι «ντουφεκιά».
3. Εφτά σωματεία κάνουν «διακλαδική απεργία»; Δηλαδή άμα ήταν δεκαεφτά θα έκαναν διαπλανητική;
4. Ώστε η απάντηση στον αντεργατικό σεισμό είναι μία απεργία; Το άλλο με τον φετιχισμό το ξέρουμε;
5. Πώς προέκυψε το κοινό πλαίσιο αιτημάτων; Από 2-3 συσκέψεις στην οδό Λόντου;
6. Πού πήγαν τα τρομερά αντικαπιταλιστικά συνθήματα για τις τράπεζες και το αντικαπιταλιστικό σύμπαν; Τάφαγε ο ρεαλισμός, ο οπορτουνισμός και οι ανάγκες της στιγμής.
7. Ως τώρα «έλιωναν» οι «ταξικοί συνδικαλιστές» στις ημερομηνίες του Περισσού. Τώρα οι εκ του Περισσού τρέχουν πίσω από τις «διακλαδικές απεργίες». Άλλαξαν οι ρόλοι;
8. Οι απεργίες δεν εξαγγέλλονται· γίνονται!
9. Αλήθεια, έχουν ακούσει οι αγγελιαφόροι της απεργίας το τρίπτυχο

• Ταξική ανασυγκρότηση
• Αλλαγή συσχετισμών
• Αριστερή πτέρυγα

Και αν το άκουσαν, γύρισαν απ’ την άλλη;

10. Να γίνουν απεργίες και ν’ αναποδογυρίσει ο κόσμος όλος. Αλλά απεργίες, συλλαλητήρια και αγώνες της τάξης μας και όχι των …εντιμότατων φίλων μας.

Οκτώβρης 2018

Ένας από μας.