Χαλίντα Τζαράρ

Απελευθερώθηκε με την τελευταία συμφωνία για ανταλλαγή ομήρων. Ηγετικό στέλεχος του PLFP (Λαϊκό Μέτωπο για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης) με ευρύτερο κύρος και αναγνώριση στις τάξεις του λαού της. Ακαδημαϊκή ερευνήτρια, βουλεύτρια στο Παλαιστινιακό Νομοθετικό Συμβούλιο και αντιπρόσωπός του στο Συμβούλιο της Ευρώπης. Συνολικά έχει περάσει δέκα χρόνια στις φυλακές του Ισραήλ. Τις περισσότερες από τις φορές που την συνέλαβαν και την φυλάκισαν, έγινε με τη λεγόμενη διοικητική κράτηση που ισχύει στο Ισραήλ. Δηλαδή χωρίς να της απαγγελθεί κάποια κατηγορία. Είχε αποφυλακιστεί τον Σεπτέμβρη του 2021 και ξαναφυλακίστηκε τον Δεκέμβρη του 2023. Επειδή είναι μέλος μιας αριστερής οργάνωσης που αγωνίζεται ενάντια σε μια βάρβαρη κατοχή. Για το δίκιο και την ελευθερία. Ειδικά την τελευταία διετία, τα βασανιστήρια και η κάθε μορφής κακοποίηση ξεπέρασαν κάθε προηγούμενο. Ο δικηγόρος της είχε αναφέρει ότι την κρατούσαν στην απομόνωση σε απάνθρωπες συνθήκες, σε ένα μικροσκοπικό κελί 2,5 επί 1,5 μέτρα, χωρίς παράθυρο, όπου ο αέρας ήταν τόσο λιγοστός, που η Τζαράρ έπρεπε -για να πάρει μια καλή ανάσα- να ξαπλώνει στο πάτωμα και να αναπνέει κοντά στο κενό κάτω από την κλειστή πόρτα. Και επειδή την υποχρέωναν να ουρεί σε αυτό τον χώρο, είναι και ο λόγος που έπινε ελάχιστο νερό όλο αυτό το χρονικό διάστημα και αφυδατώθηκε. Μια από τις πιο σκληρές στιγμές στην ιστορία των διώξεων και των φυλακίσεών της υπήρξε αυτή που, όταν πέθανε η κόρη της Σούχα (31 ετών), δεν της έδωσαν άδεια να παραστεί στην κηδεία.

Η τεράστια αλλαγή και η εικόνα της (όπως φαίνεται στη φωτογραφία) κατά την απελευθέρωσή της είναι ενδεικτική των όσων έχει υποστεί κατά την τελευταία φυλάκιση-κράτηση-ομηρία, στις φυλακές των σιωνιστικών φασιστικών τεράτων. Οι οποίοι χωρίς απαγγελίες κατηγορίας ή με αστειότητες περί τρομοκρατίας, ως οι μεγαλύτεροι τρομοκράτες αυτού του κόσμου, δίνουν το «βιβλικό δικαίωμα» στην «άρια» φάρα τους να στερούν τα στοιχειώδη ανθρώπινα δικαιώματα, να υποβάλλουν στα πιο φρικτά βασανιστήρια τους Παλαιστίνιους… επειδή είναι Παλαιστίνιοι.

Sheikh al-Aroyri, Fatima al-Aroyri
και Alaa Saqr al-Arouri

Με τη συμφωνία ανταλλαγής απελευθερώθηκαν οι δύο (πρώτες) αδερφές του Saleh al-Aroyri καθώς και η ανιψιά του Alaa Saqr, οι οποίες φυλακίστηκαν χωρίς απαγγελία κατηγορίας. Φυλακίστηκαν επειδή ήταν αδερφές και ανιψιά ενός ηγέτη της αντίστασης. Άλλωστε το Ισραήλ, καταπατώντας κάθε δίκαιο, εφαρμόζει αυτή την απάνθρωπη τακτική εξόντωσης εδώ και χρόνια, παρουσιάζοντας και αυτή την κτηνωδία του ως δικαίωμα… στην αυτοάμυνα. Έτσι ακριβώς όπως δολοφόνησε δεκάδες παιδιά, εγγόνια, αδέρφια και κάθε συγγενή, του Χανίγια ή του Σινουάρ ή κάθε άλλου ηγέτη της αντίστασης. Επειδή απλά είναι Παλαιστίνιοι, συγγενείς… Παλαιστίνιων που αγωνίζονται για την ελευθερία τους.

Abla Abdel-Rasoul Saadat

Απελευθερώθηκε και αυτή με την «πλημμύρα των ελεύθερων». Η γυναίκα του Αχμάντ Σααντάτ Γραμματέα του PFLP, η οποία ομοίως φυλακίστηκε επειδή είναι… γυναίκα του Σααντάτ. Ο οποίος είναι επίσης φυλακισμένος-πολιτικός κρατούμενος από το 2006 και γίνονται προσπάθειες από την μεριά της αντίστασης να περιληφθεί στη δεύτερη φάση ανταλλαγής ομήρων. Και η Abla Abdel-Rasoul Saadat, που απελευθερώθηκε, ήταν φυλακισμένη επειδή είναι Παλαιστίνια, γυναίκα Παλαιστίνιου ηγέτη του αγώνα για την ελευθερία.

Bushra al-Tawl

Και αυτή απελευθερώθηκε με την «πλημμύρα των ελεύθερων», όπως ονόμασαν οι δυνάμεις της Αντίστασης την επιβολή της απελευθέρωσης εκατοντάδων πολιτικών κρατουμένων από τις ισραηλινές φυλακές στα πλαίσια της συμφωνίας. Η Bushra είναι Παλαιστίνια δημοσιογράφος. Και αυτή είναι η έβδομη φορά που αποφυλακίζεται. Η Bushra κρατιόταν και βασανιζόταν στις φυλακές του Ισραήλ… επειδή είναι δημοσιογράφος. Επειδή είναι Παλαιστίνια δημοσιογράφος που αγωνίζεται για την… αλήθεια!

Raghad Amro, Latifa Mschsacha, Dunya Ishtiya, Hantil Satara,
R. Hasanein…:

Αυτά είναι μερικά μόνο από τα ονόματα των 95 ομήρων Παλαιστίνιων γυναικών και παιδιών που αποφυλακίστηκαν με την τελευταία συμφωνία. Από τους χιλιάδες που παραμένουν φυλακισμένοι και βασανίζονται στις ισραηλινές φυλακές. Όλοι τους κατήγγειλαν τις άθλιες συνθήκες κράτησης, τον εξευτελισμό και τους ψυχολογικούς εκβιασμούς, τους καθημερινούς βασανισμούς και τα καψώνια ειδικά τις μέρες πριν την απελευθέρωση, όπου έριξαν μέχρι και χημικά στα κελιά. Ο κατάλογος των καταγγελιών των βασανιστηρίων είναι μακρύς και δύσπεπτος, ακόμη και για όσους (αντέχουν και) παρακολουθούν ειδικά τον τελευταίο χρόνο την σιωνιστική θηριωδία στην Παλαιστίνη.

Οι αιτίες για τις οποίες βίωναν την ομηρία στις πιο απάνθρωπες φυλακές του κόσμου, κοινές. Η σχέση τους ή η συγγένεια τους με αγωνιστές, κάποια ανάρτηση στο διαδίκτυο, η συμμετοχή σε κάποια κινητοποίηση ή η συμμετοχή σε κάποια από τις οργανώσεις της αντίστασης. Δηλαδή η δίψα τους για ελευθερία. Η καταγγελία της απάνθρωπης σιωνιστικής κατοχής και ο αγώνας για τον τερματισμό της. Άλλωστε με βάση τους φασιστικούς νόμους του Ισραήλ, στις διατάξεις για τρομοκρατία εντάσσονται από τις αναρτήσεις στο διαδίκτυο που αφορούν κριτική στην κυβέρνηση, μέχρι τοποθετήσεις υπέρ των Παλαιστίνιων ή -όπως είναι φανερό- η συμμετοχή σε κάποια διαμαρτυρία για τέτοια ζητήματα. Συγκλονιστική και η συνάντηση μιας 17χρονης «τρομοκράτισσας» φυλακισμένης με τον πατέρα της. Φυλακίστηκε στις 7/11/2023 στη Δυτική Όχθη επειδή πήρε μέρος σε διαμαρτυρία ενάντια στο βομβαρδισμό των παιδιών της Γάζας και ανέμιζε… μια παλαιστινιακή σημαία. «Κουνούσε μια παλαιστινιακή σημαία. Ισραηλινοί στρατιώτες την πυροβόλησαν στο πόδι και της πέρασαν χειροπέδες… κράτησαν μια ανήλικη στη φυλακή για πάνω από ένα χρόνο» δήλωσε ο πατέρας κρατώντας στην αγκαλιά του την κόρη του.

Οι συνθήκες κράτησης, όπως καταγγέλλουν όλοι οι κρατούμενοι, το λιγότερο απάνθρωπες. Καθημερινοί βασανισμοί, κακοποιήσεις γυναικών, άθλια σίτιση και κάθε μέτρο εξευτελισμού και ψυχολογικού εκβιασμού. Με έναν και μόνο σκοπό. Αυτό το σκοπό που έχουν όλες οι φασιστικές κατοχικές δυνάμεις στην ιστορία της ανθρωπότητας. Να σπάσουν τους αγωνιστές, να κάμψουν το φρόνημα των ανθρώπων που αγωνίζονται για ελευθερία. Δεν υπάρχει δικαίωμα και άρθρο από οποιονδήποτε χάρτη ανθρωπίνων δικαιωμάτων που να μην καταπατάται από το σιωνιστικό κράτος. Για τους κρατούμενους στις φυλακές του, στην πραγματικότητα, ο ισραηλινός νόμος δεν αναγνωρίζει κανένα δικαίωμα. Οι καταγγελίες για τις συνθήκες στις ισραηλινές φυλακές δεν είναι τωρινές. Εδώ και δεκαετίες όλα αυτά είναι γνωστά. Όπως και το εμπόριο παιδιών και οργάνων, που τροφοδοτείται από αυτές τις παράνομες συλλήψεις και στο οποίο το Ισραήλ είναι… παγκόσμια υπερδύναμη. Και αυτά δεν τα καταγγέλλουν μόνο οι Παλαιστίνιοι και οι οργανώσεις τους. Τα καταγγέλλουν εκατοντάδες οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων, με πάρα πολλές από αυτές να εδρεύουν στη Δύση και να έχουν πρόσβαση στα ΜΜΕ της. Και δεν τα καταγγέλλουν βέβαια τώρα.

Αυτές οι καταγγελίες υπάρχουν από τότε που υπάρχει και η σιωνιστική κατοχή της Παλαιστίνης. Από το 1948 τουλάχιστον.

Ο χρόνος φυλάκισης και κακοποίησης των δεκάδων χιλιάδων Παλαιστίνιων για τη συντριπτική πλειονότητα υπερβαίνει τις «471 ημέρες». Ειδικά αν μιλάμε για μέλη αντιστασιακών οργανώσεων και ακόμη περισσότερο για τα στελέχη και τους ηγέτες αυτού του μεγάλου αγώνα, συνήθως ο χρόνος κράτησης στις φυλακές του Ισραήλ μετριέται σε δεκαετίες.

Ο αριθμός των Παλαιστίνιων ομήρων στις φυλακές κολαστήρια του κράτους τρομοκράτη της Μέσης Ανατολής είναι αδιανόητος. Αν και τα στοιχεία που παρέχει το ισραηλινό κράτος δεν έχουν σχέση με την πραγματικότητα, με βάση τα τελευταία που εξέδωσε, τον Ιούλιο του 2024 στις ισραηλινές φυλακές κρατούνταν 9.623 Παλαιστίνιοι. Ο αριθμός των Παλαιστίνιων κρατουμένων στην ιστορία του Ισραήλ είναι ανυπολόγιστος. Και τεράστιος είναι και ο αριθμός αυτών που δολοφονούνται από τα βασανιστήρια και τις απάνθρωπες συνθήκες σε αυτές τις φυλακές.

Για αυτό και κάθε ποίημα, κάθε τραγούδι, κάθε σύνθημα, κάθε αγώνας των Παλαιστίνιων έχει μέσα τους ήρωες μάρτυρες των ισραηλινών φυλακών. Δεν υπάρχει ούτε μια στιγμή στον Παλαιστινιακό αγώνα που να μην διατυπώνονται αιτήματα, που να μην διεκδικείται η απελευθέρωση των χιλιάδων πολιτικών κρατουμένων. Των ανθρώπων που διώκονται επειδή διψούν και αγωνίζονται για την ελευθερία. Αυτό άλλωστε το αίτημα για ανταλλαγή ομήρων, υπήρξε και το βασικό αίτημα της Αντίστασης με την επιχείρηση της 7ης Οκτώβρη και τους ισραηλινούς ομήρους. Και ανεξάρτητα με το πώς μπορεί να κρίνονται τέτοιες πρακτικές από όσους παρακολουθούν τα γεγονότα από μακριά, για όσους βιώνουν τη σιωνιστική κατοχή με τους χιλιάδες κάθε στιγμή Παλαιστίνιους ομήρους του ισραηλινού κράτους να βασανίζονται στις ισραηλινές φυλακές, η πρακτική αυτή ως όπλο για την απελευθέρωσή τους φαίνεται ότι μπορεί να βρει το έδαφος της κατανόησης και δικαιολόγησής της στις τάξεις του Παλαιστινιακού λαού. Άλλωστε η επιμονή με την οποία απαίτησαν οι δυνάμεις της Αντίστασης να περιέχεται ο όρος της ανταλλαγής κρατουμένων σε όποια συμφωνία εκεχειρίας είναι ενδεικτική της τεράστιας σημασίας που δίνουν στην απελευθέρωση των χιλιάδων Παλαιστίνιων ομήρων και, όπως φαίνεται από το αποτέλεσμα, μπορούν να μιλάνε για μια σημαντική νίκη.

Για τις εικόνες
της ανταλλαγής ομήρων…

Παρά όλα αυτά. Παρά την οργή που είναι λογικό να σωρεύεται από την 77χρονη βάρβαρη σιωνιστική κατοχή και τη μεταχείριση των Παλαιστίνιων κρατουμένων, οι δυνάμεις της αντίστασης έδειξαν πού μπορεί να φτάσει το μπόι της ανθρωπιάς και το ήθος των αγωνιστών της ελευθερίας. Σε αντίθεση με τους συχνά σκελετωμένους και διαλυμένους από τα βασανιστήρια ανθρώπους που απελευθερώνει το Ισραήλ, οι εικόνες όλων των ισραηλινών ομήρων ήταν το λιγότερο καλές. Ένα ακόμη γεγονός που συμπληρώνει τις διαστάσεις του έπους της αντίστασης του αδούλωτου λαού της Γάζας. Πολύ περισσότερο αν αναλογιστεί κανείς ότι οι ισραηλινού όμηροι στην Γάζα κρατούνταν σε συνθήκες ανηλεών βομβαρδισμών και σιωνιστικών εγκλημάτων πολέμου και με το λαό να συνθλίβεται από τη δίψα και την πείνα, άστεγος και εκτεθειμένος στις καιρικές συνθήκες. Κι όμως ακόμη και έτσι, έκαναν τα πάντα για να εξασφαλίσουν ό,τι ήταν δυνατό στους ομήρους. Το παρουσιαστικό των οποίων άλλωστε αποδεικνύει ακριβώς αυτό. Εξασφάλισαν δηλαδή για τους ομήρους συνθήκες που δεν μπορούσαν να εξασφαλίσουν για τους εαυτούς τους. Σε αντίθεση με τους σιωνιστές, που στους κρατούμενους δεν παρέχουν ούτε κανονικές μερίδες φαγητό.

Και αυτό συνιστά άλλη μια τεράστια πολιτική νίκη για τους Παλαιστίνιους. Γιατί την ίδια στιγμή που οι χιλιάδες πολιτικοί κρατούμενοι Παλαιστίνιοι, όπως αυτοί που απελευθερώνονται τώρα, καταγγέλλουν απάνθρωπες συνθήκες και κτηνώδη βασανιστήρια, από την άλλη μεριά οι ισραηλινοί όμηροι που απελευθερώνονται δεν μπορούν -όπως όλα δείχνουν- να πουν το παραμικρό. Παρά τη δίψα των σιωνιστών να παράγουν τέτοιες ειδήσεις, παρά τις βέβαιες προσπάθειες που είτε με δώρα είτε με εκβιασμούς θα επιχειρούν για να αποσπάσουν τέτοιες μαρτυρίες από τους ομήρους της Γάζας, δεν έχουν καταφέρει ακόμα τίποτα. Ίσα-ίσα που από αυτούς που απελευθερώθηκαν στην προηγούμενη φάση (11/23) όλοι μίλησαν με τα καλύτερα λόγια για τις συνθήκες κράτησης, ενώ μια ηλικιωμένη που έπλεξε εγκώμιο για τους δεσμώτες της χαρακτηρίστηκε ως ψυχικά διαταραγμένη. Το γεγονός ότι ακόμα και ανάμεσα στους ομήρους μέλη του σιωνιστικού στρατού, το ισραηλινό κράτος δεν έχει ακόμα καταφέρει να δημιουργήσει ένα ψευδο-μάρτυρα που θα μπορεί να αξιοποιήσει πολιτικά καταγράφεται ως μια ακόμη ήττα του. Αλλά μετά από όλα αυτά ακόμη και αν καταφέρει να το κάνει, η όποια «μαρτυρία» θα στερείται κάθε κύρους. Άλλωστε, οι εικόνες των ομήρων αποτελούν τις πιο αδιάψευστες μαρτυρίες. Η εικόνα της ισραηλινής καλοταϊσμένης ομήρου που βγήκε από τα ερείπια της Γάζας, πλάι στην εικόνα της καταπονημένης και γερασμένης (σε λίγο χρόνο) Τζαράρ, είναι μια ακόμη αντιπαραθετική εικόνα του έπους των ανθρώπων της παλαιστινιακής αντίστασης από την μια και της αποκτήνωσης της σιωνιστικής κατοχής από την άλλη.

«Οι αντιστασιακοί έδιναν δώρα στις γυναίκες κρατούμενες της κατοχής και εμάς μας έσερναν από τα μαλλιά», όπως γλαφυρά περιγράφει τις διαφορετικές εικόνες η Raghad Amro από την Dura που απελευθερώθηκε στην ανταλλαγή με τις 3 ισραηλινές ομήρους. Και έτσι ακριβώς είναι. Οι δυνάμεις της αντίστασης πρόσφεραν δώρα τα οποία κατασχέθηκαν από τις ισραηλινές δυνάμεις. Σε κάθε περίπτωση, μετά από όσα συνέβησαν αυτούς τους 15 μήνες, αυτή η πρώτη φάση ανταλλαγής ομήρων για τον Παλαιστινιακό λαό πήρε διαστάσεις νίκης. Και παρά τις ισραηλινές απαγορεύσεις, μια τεράστια γιορτή υποδοχής των ομήρων του έχει στηθεί από τα κατεχόμενα της Δυτικής Όχθης μέχρι τα ματωμένα χώματα της Γάζας.

…και για την απύθμενη
δυτική υποκρισία

Παρά όλες αυτές τις αλήθειες, η βρομερή προπαγάνδα των δυτικών ΜΜΕ συνεχίζει απτόητη. Όλες αυτές τις μέρες υπάρχουν χιλιάδες δημοσιεύματα για τις τρεις ισραηλινές. Κάθε λεπτομέρεια για τη ζωή τους, για τη χαρά τη δική τους και των δικών τους, όπως και για την αγωνία που πέρασαν είναι καθημερινά στο επίκεντρο του δημόσιου λόγου της Δύσης. Κι όμως όλοι αυτοί δεν βρίσκουν να πουν ούτε μια κουβέντα για τους 95 κρατούμενους Παλαιστίνιους που απελευθερώθηκαν την ίδια στιγμή. Ούτε μια λέξη για τους χιλιάδες που συνεχίζουν να κρατούνται κατά παράβαση κάθε δικαίου και να βασανίζονται στις ισραηλινές φυλακές. Πρόκειται για μια προπαγάνδα ανήθικη. Μια προπαγάνδα πολεμική. Που αναπαράγει ατόφιο το αφήγημα του σιωνισμού.
Και για αυτό είναι μια προπαγάνδα ρατσιστική. Μια προπαγάνδα που αναπαράγει το σιωνιστικό μίσος. Που βλέπει ανθρώπους μόνο όταν πρόκειται για ισραηλινούς. Και που κλείνει τα μάτια όταν πρόκειται για Παλαιστίνιους. Η προπαγάνδα της ακροδεξιάς του Νετανιάχου που από την αρχή αλυχτά ότι «στη Γάζα δεν κατοικούν άνθρωποι».

Αυτή την προπαγάνδα της αποκτήνωσης που αγαπά και η κυβέρνηση της ΝΔ και του Μητσοτάκη. Ο αγαπητός φίλος του εγκληματία πολέμου και γενοκτόνου «Μπίμπη». Που, εν μέσω μιας εξελισσόμενης γενοκτονίας, συνεχίζει να αναζητά νέες ευκαιρίες διεύρυνσης της συμμαχίας με το σιωνιστικό κράτος. Τόσο ανθρωπιστές και τόσο δημοκράτες και αυτοί.

Δυστυχώς για τους εγχώριους ένθερμους οπαδούς του σιωνισμού, ο ελληνικός λαός καταλαβαίνει βαθιά τον αγώνα ανάμεσα στο δίκιο και το άδικο. Και παρά την ύπουλη προπαγάνδα τους βρίσκεται σταθερά στο πλευρό του αδούλωτου Παλαιστινιακού λαού. Μπορεί τώρα που θα επιστρέψουν οι ισραηλινοί όμηροι, οι Γεωργιάδηδες να κατεβάσουν τα κάδρα από το γραφείο τους και να κοιμούνται ήσυχοι, όπως δήλωναν. Οι άνθρωποι όχι.

Πηγή: Λαϊκός Δρόμος