Αρ­γή­σα­με, σύ­ντρο­φε. Αρ­γή­σα­με πο­λύ

Πρέπει να πού­με το δι­κό μας τρα­γού­δι

Κου­ράγιο αδέρ­φια! Εκλο­γές εί­ναι και θα πε­ράσουν. Θα επα­νέλ­θουν τα πράγ­μα­τα. Λί­γο με­τά την επέλα­ση της Χιόνης, (αχ! Αυ­τή η ΕΜΥ και οι δι­δα­κτι­κές της ονο­μα­σί­ες), μας  πλήτ­τει το έκτα­κτο με­τε­ω­ρο­λο­γι­κο-πο­λι­τι­κό φαι­νόμε­νο της Μω­ρί­ας, που θα κρα­τή­σει τους επόμε­νους μή­νες. Μω­ρία, η ιδιότη­τα του μω­ρού, η ανοη­σία, η βλα­κεία. Όχι. Η Μω­ρία δεν εί­ναι κάποια κόρη θε­ού, πο­τα­μού, ή παρ­θένα της αρ­χαιότη­τας, σαν τη Χιόνη. Εί­ναι απλώς μια κα­τάστα­ση των αν­θρω­πί­νων.

Το φαι­νόμε­νο χα­ρα­κτη­ρί­ζε­ται από τους κα­ταρ­ράκτες βλα­κεί­ας που εκ­στο­μί­ζουν ή πράτ­τουν οι πο­λυ­πρόσω­ποι εκ­πρόσω­ποι, που βγή­καν στο προ­ε­κλο­γι­κό πα­ζάρι για να που­λή­σουν, με ανταλ­λα­κτι­κό νόμι­σμα την ψή­φο σας. Σα­πάκια που­λάνε, αλ­λά οι φω­νές των πλα­νόδιων πω­λη­τάδων της αστι­κής πο­λι­τι­κής, δυ­να­τές, με ντου­ντού­κα τα στοι­χι­σμένα ΜΜΕ. «Έλα πάρε, πάρε…»

Πόσο ψε­κα­σμένο προ­ε­κλο­γι­κό μυα­λό μπο­ρεί να δια­θέτεις, κα­τα­θέτο­ντας ία και με­νε­ξέδες στο γυάλι­νο γλυ­πτό του Δρο­μέα, απένα­ντι από το ξε­νο­δο­χείο Χίλ­τον! Στην απο­νε­νοη­μένη …κα­τάθε­ση, αν­θέων, προ­έβη συν­δι­κα­λι­στής δια­μαρ­τυ­ρόμε­νος για την πρόθε­ση, πρόθε­ση και όχι απόφα­ση, του υπουρ­γεί­ου Πο­λι­τι­σμού να ανταλ­λάξει το Δρο­μέα με σκο­πια­νό άγαλ­μα… Πόσο κα­μένο και το ΥΠ­ΠΟ. Πρώην πα­σόκος και πε­ρί το ΠΑ­ΣΟΚ, εί­ναι ο συν­δι­κα­λι­στής, με δι­κό του συν­δι­κα­λι­στι­κό βι­λα­έτι, πρόε­δρος μα­ζι­κού Σω­μα­τεί­ου Ερ­γα­ζο­μένων, που πριν λί­γα λε­πτά εί­χε μπερ­δέψει την πόρ­τα του υπουρ­γεί­ου Εσω­τε­ρι­κών με την πόρ­τα του υπουρ­γεί­ου Ερ­γα­σί­ας, που όφει­λε να την ξέρει απ’ έξω κι ανα­κα­τω­τά και που του την υπέδει­ξε ο μπάτσος που φύ­λα­γε την …ξένη πόρ­τα. Την ξένη πόρ­τα που δεν την επι­σκέφτη­κε, όταν ο πο­λι­τι­κός του χώρος πα­ρέδω­σε τους ερ­γα­ζόμε­νους, στη μνη­μο­νια­κή λαί­λα­πα.

Στο προ­ε­κλο­γι­κό πα­ζάρι και ο Τσί­πρας, με και­νούρ­γιες βα­θειά φι­λο­σο­φι­κές ανα­ζη­τή­σεις. Τώρα πια κα­τα­κτώντας άλ­λο επί­πε­δο αυ­το­γνω­σί­ας, αφού πέρα­σε από το επί­πε­δο του Go Home κυ­ρία Μέρ­κελ, στο επί­πε­δο της μνη­μο­νια­κής κω­λο­τού­μπας, αγω­νί­ζε­ται «Για έναν άλ­λο κόσμο που εί­ναι εφι­κτός και που μπο­ρεί να γί­νει πράξη από δυ­νάμεις στα­θε­ρά προ­σα­να­το­λι­σμένες στην κοι­νω­νι­κή πρόο­δο και σ’ ένα νέο μο­ντέλο βιώσι­μης ανάπτυ­ξης και ολι­γαρ­κούς αφθο­νί­ας», έγρα­ψε στο Τουί­τερ, σα σο­βα­ρός πρω­θυ­πουρ­γός. Και ο Τραμπ γράφει στο Τουί­τερ.

Μάλ­λον την «ολι­γαρ­κή αφθο­νία», τη δα­νεί­στη­κε από πόνη­μα, κάποιου φι­λο­σο­φη­μένου θινκ τανκ της αλ­λο­δα­πής, που πα­ρη­γο­ρεί με λόγια τους φτω­χούς του πλα­νή­τη. Αλ­λά και ολι­γάρ­κεια και αφθο­νία μα­ζί, δεν γί­νο­νται. Στην ελ­λη­νι­κή γλώσ­σα του­λάχι­στον. Μή­πως ο …ποι­η­τής επέλε­ξε ένα «σχή­μα οξύ­μω­ρον»; Οξύ­μω­ρον Σχή­μα, στη γραμ­μα­τι­κή έχου­με όταν δύο αντί­θε­τες έν­νοιες, που φαι­νο­με­νι­κά απο­κλεί­ουν η μια την άλ­λη, συ­γκρο­τούν μια ορ­θή. Πχ «σπεύ­δε βρα­δέως». Ο ολι­γαρ­κής, εί­ναι αυ­τός που αρ­κεί­ται σε πο­λύ λί­γα ανα­γκαία, που δεν έχει ανάγκη από πλη­θώρα αγα­θών ή πο­λυ­τέλεια. Αφθο­νία, πάλι, εί­ναι η πλη­θώρα των αγα­θών. Και τα δυο μα­ζί δεν συ­γκρο­τούν μια ορ­θή έν­νοια. Απλά συ­γκρο­τούν μια κα­θα­ρή προ­ε­κλο­γι­κή μπα­ρού­φα. Επί­σης μπουρ­δο­φι­λο­σο­φί­ες και σφί­ξι­μο στο ζω­νάρι δε συ­γκρο­τούν κα­νένα σχή­μα.

Όσο για μας; Υπο­χρε­ω­τι­κά μας πε­ριόρι­σαν στα λί­γα. Όχι, δεν εί­μα­στε ολι­γαρ­κείς. Τη μπότα του ξένου έχου­με στο λαι­μό μας.

           ★★★

 Πλη­ρο­φο­ρη­θή­καμε πως το κί­νη­μα «Δεν κλη­ρο­νο­μώ», γνω­ρί­ζει ανο­δι­κή πο­ρεία. Το κί­νη­μα απο­τε­λεί­ται από αυ­τούς που δεν μπο­ρούν να πλη­ρώσουν τα χα­ράτσια των φόρων κλη­ρο­νο­μιάς και επι­λέγουν να δη­λώσουν απο­ποί­η­ση της κλη­ρο­νο­μιάς που τους έτυ­χε. Μοι­ρο­λα­τρι­κά, δεν διεκ­δι­κούν μεί­ω­ση των φόρων, αλ­λά εγκα­τα­λεί­πουν τα πα­τρο­γο­νι­κά. Αυ­τό το κί­νη­μα θα εί­χε εν­δια­φέρον, αν στις γραμ­μές του έφερ­νε τους «κλη­ρο­νόμους πο­λι­τι­κών τζα­κιών», που θα απο­ποι­η­θούν την πο­λι­τι­κή τους «κλη­ρο­νο­μιά».

Τάνια

e-prologos.gr

Βρήκατε ενδιαφέρον το άρθρο; Μοιραστείτε το