Στις αρχές του 19^ου αιώνα ο γερμανός (πρώσος) αξιωματικός Καρλ φον Κλαούζεβιτς έγραψε ένα μνημειώδες έργο με τίτλο «Περί Πολέμου». Παροιμιώδεις φράσεις από αυτό το έργο, όπως πχ «πόλεμος είναι η συνέχιση της πολιτικής με άλλα μέσα» ή «αν θέλουμε να εξασφαλίσουμε την ειρήνη, να ετοιμαζόμαστε για πόλεμο» αναφέρονται συχνά σε διάφορες συζητήσεις ειδικών, αναλυτών κλπ…

Η βελγίδα ιστορικός Anne Morelli, στο βιβλίο της «Οι βασικές αρχές της πολεμικής προπαγάνδας» συνόψισε τα χαρακτηριστικά τους σε έναν δεκάλογο, τον οποίο θέλουμε να αντιγράψουμε εδώ. Κρίνουμε ότι θα βοηθήσει στην αποκάλυψη μερικών πλευρών της τρέχουσας πολιτικής επικαιρότητας:

1. Εμείς δεν θέλουμε πόλεμο.
2. Ο εχθρός φέρνει την απόλυτη ευθύνη γι αυτόν.
3. Ο εχθρός είναι ένας δαίμονας.
4. Πολεμούμε για ευγενείς και όχι για ιδιοτελείς σκοπούς.
5. Ο εχθρός επιδίδεται σκόπιμα σε φριχτές ωμότητες. Αν συμβεί κάποιο λάθος από την πλευρά μας, είναι πέραν από κάθε πρόθεση.
6. Ο εχθρός χρησιμοποιεί απαγορευμένα όπλα.
7. Οι απώλειες του εχθρού είναι τεράστιες, ενώ οι δικές μας ελάχιστες.
8. Τις απόψεις μας υποστηρίζουν πολλοί καλλιτέχνες και διανοούμενοι.
9. Η αποστολή μας είναι ιερή.
10. Όποιος διαστρεβλώνει τις απόψεις μας είναι προδότης.

Καθημερινά οι συμπολίτες μας βομβαρδίζονται από πανηγυρικές δηλώσεις περί δημοκρατικής ευαισθησίας, δικαιοσύνης, αλήθειας, αξιοπρέπειας, στήριξης των αδυνάμων κλπ, κλπ. Ο αντίπαλος, λένε, ψεύδεται ασύστολα, δημιουργεί τοξικό πολιτικό κλίμα, συκοφαντεί, διαστρεβλώνει το θεάρεστο έργο μας, προκαλεί επικίνδυνες καταστάσεις βίας και ανομίας. Ο όχλος των πλατειών υπονομεύει τη συνταγματική νομιμότητα. Ο αντίπαλος συνάπτει υστερόβουλες συμφωνίες με έθνη τα οποία υποβλέπουν διαχρονικά την ελευθερία του λαού μας, διαπράττει εθνική προδοσία. Οι παθογένειες του ελληνικού δημοσίου, αιτία καταστροφών και ανθρώπινων απωλειών, προέκυψαν και συντηρήθηκαν από τη φαυλότητα του αντιπάλου.

Σε προγενέστερες εποχές, οι πολεμικές ιαχές ήταν κάπως σκληρότερες: Κομμουνιστοσυμμορίτες, Ληστοσυμμορίτες, Συμμοριτισμός, απάτριδες, άθεοι, σιδηρούν παραπέτασμα, τοίχος της ντροπής, πράκτορες του εχθρού, κατάσκοποι. Αντίστοιχες ήσαν και οι συνέπειες σε βάρος των αντιφρονούντων: Φυλακίσεις, εξορίες, εκτελέσεις. Όλα αυτά σε περίοδο ειρήνης. Σήμερα, το λεξικό είναι κάπως ευγενικότερο, χωρίς όμως να προκαλεί μικρότερη απαξίωση και δαιμονοποίηση του αντιπάλου: Παραβάσεις θεσμικών όρων, απόκρυψη στοιχείων πόθεν έσχες, κατάχρηση-ιδιοποίηση δημοσίου χρήματος, παράνομος πλουτισμός αντισυνταγματική εκτροπή, κρατική αυθαιρεσία, εργατοπατέρες, ρουσφέτια, αξιολόγηση δημοσίων υπαλλήλων, επιτελικό-φαύλο κράτος, αριστεία, παρακράτος. Εν ολίγοις, ο πολιτικός λόγος των κρατούντων εμφανίζει γνωρίσματα πολεμικής σύρραξης. Εμπεριέχει ολόκληρο το φάσμα του δεκάλογου που αναφέρθηκε στην αρχή του σημειώματος.

Όταν ασκείται κριτική για τα κακώς κείμενα, η απάντηση είναι πάντα η ίδια: «Μα και εσείς το ίδιο κάνατε στο παρελθόν, άρα είμαστε το ίδιο, και κακώς μας κακολογείτε».

Μετά από τα κροκοδείλια δάκρυα για το πρόσφατο πολύνεκρο δυστύχημα στα Τέμπη, ακολούθησε ένας έντονος καταγγελτικός λόγος για τις ελλείψεις, παραλείψεις και κακές επιλογές του αντιπάλου. «Η δικαιοσύνη θα αποδοθεί ταχύτατα, το μαχαίρι θα φτάσει στο κόκκαλο, οι παθογένειες θα εκριζωθούν πάραυτα, η εμπιστοσύνη στο σιδηρόδρομο θα επανέλθει μέσα σε λίγες ημέρες». Χρόνια άλυτα προβλήματα πρόκειται να λυθούν άμεσα!! Σε αυτό θα συμβάλει η αδέκαστη Δικαιοσύνη, ο εκλεχτός εισαγγελέας του Αρείου Πάγου, οι Εφέτες κλπ, με τους επίλεκτους πραγματογνώμονες, καθηγητάδες κλπ.

Μέσα στο 2022 οι συνδικαλιστές των εργαζομένων στο σιδηρόδρομο είχαν καταγγείλει επανειλημμένα τις υπάρχουσες επικίνδυνες συνθήκες ασφαλείας. Στις καταγγελίες τους ανέφεραν σαφέστατα τους κινδύνους ατυχήματος. Ο εισαγγελέας του Αρείου Πάγου είχε χρέος να διατάξει έρευνα για τις καταγγελίες. Δεν ακούσαμε κάτι σχετικό. Αντιθέτως, όταν ένας γνωστός βουλευτής «ξεμπρόστιασε» κάποιους δημοσιογράφους και δικαστές ορντινάντσες του καθεστώτος, ο κύριος εισαγγελέας διέταξε άμεση έρευνα για τυχόν πρόσκληση σε βίαιες πράξεις σε βάρος των εκλεχτών πυλώνων της εξουσίας. Αυτόν τον κύριο ποιος θα τον καλέσει σε απολογία; Ακούσαμε ότι παράγγειλε έρευνα για όλα τα σιδηροδρομικά ατυχήματα σε βάθος 15ετίας. Για να εξαχθούν βάσιμα και αμερόληπτα συμπεράσματα! Γιατί όχι από τότε που ιδρύθηκε ο σιδηρόδρομος; Η συσκότιση είναι καλή μέθοδος υπεκφυγής. Ο δεκάλογος είναι πανταχού παρών ! Όλα τα μέσα δαιμονοποίησης του αντιπάλου είναι θεμιτά εφ’ όσον συντελούν στην απαλλαγή του υπεύθυνου από τις ευθύνες του.

Λέγεται ότι στο Ισλάμ ο θρήνος για την απώλεια αγαπημένων προσώπων διαρκεί μόνον τρεις ημέρες. Τριήμερο πένθους πρότεινε και ο πρωθυπουργός μας για τα θύματα του τραγικού δυστυχήματος των Τεμπών. Και πριν λήξει το πένθος, διέταξε την εκχωμάτωση της περιοχής του δυστυχήματος. Την επομένη, όρισε ειδική επιτροπή, να διερευνήσουν τα αίτια του δυστυχήματος. Είναι γνωστός ο σχετικός τραγέλαφος της προσπάθειας να συγκαλυφθούν οι ευθύνες της κυβέρνησής του. Και προτού περάσει το σαρανταήμερο, μπήκε δραστήρια στη γνωστή «συνήθεια» να ιδιωτικοποιήσει υπηρεσίες και αγαθά δημόσιου χαρακτήρα. Το πένθος πένθος, και η δουλειά δουλειά! Δημόσια αγαθά (όπως το νερό) ιδιωτικοποιούνται, βγαίνουν στο σφυρί «αντί πινακίου φακής». Οι επιχειρηματίες, για να αυξήσουν τα κέρδη τους, εξαντλούν τους πόρους τους, τα υποβαθμίζουν και τελικά τα εγκαταλείπουν ή εξαναγκάζονται να τα εγκαταλείψουν. Οι φορολογούμενοι πληρώνουν εκ νέου υπέρογκα ποσά για να επαναφέρουν τα αγαθά και τις συναφείς υπηρεσίες σε ανεκτά επίπεδα. Συνήθως ελάχιστοι επιχειρηματίες «κάθονται στο σκαμνί». Υπάρχει σχετική πλούσια εμπειρία σε παγκόσμιο επίπεδο. Είναι γνωστό ότι οι νεοφιλελεύθεροι «κάνουν μνημόσυνο με ξένα κόλλυβα». Διαχειρίζονται το δημόσιο πλούτο σε όφελος του κεφαλαίου, ντόπιου και ξένου, ενώ για τις ανάγκες διαβίωσης του λαού, για την ασφάλεια των υποδομών και του περιβάλλοντος, δεν δίνουν δεκάρα!

Στην κοινωνία μας, ο όρος ανταγωνισμός βρίσκεται στον πυρήνα κάθε ανθρώπινης δραστηριότητας. Συνοδεύεται από περίτεχνα φτιασίδια (υγιής, ευγενής, θεμιτός κλπ), ενώ στην ουσία του εκφράζει απόλυτα τη σκληρή σύγκρουση σε όλα τα επίπεδα των ανθρώπινων σχέσεων. Στο εργοστάσιο, στο χώρο εργασίας γενικά, τα περισσότερα συνταγματικά δικαιώματά τους οι εργαζόμενοι τα καταθέτουν στην είσοδο και τα ξαναπαίρνουν όταν βγαίνουν.

Εθνικά σύμβολα, ελευθερία, ανάπτυξη, νόμος και ασφάλεια, αποτελούν όπλα στα χέρια των κρατούντων. Και όταν αυτά δεν φέρνουν αποτελέσματα, μπαίνουν σε εφαρμογή δραστικότερα μέσα, όπως αυτά που σχεδόν κάθε μέρα ζει ο λαός μας, όταν διαδηλώνει στους δρόμους διεκδικώντας τα πιο απαραίτητα για τη ζωή του.

Τις μέρες αυτές ζούμε μια ολοκληρωμένη όψη του ιμπεριαλιστικού πολέμου στη Μέση Ανατολή. Ολέθριες καταστροφές υποδομών, δεκάδες χιλιάδες νεκροί, μαχητές και μη, γυναίκες και παιδιά είναι ο απολογισμός. Η γενοκτονία που συντελείται σε βάρος του παλαιστινιακού και λιβανέζικου λαού από το φασιστικό κράτος του Ισραήλ, έχει την πλήρη υποστήριξη των ευρωπαίων και αμερικανών ιμπεριαλιστών. Η ξενόδουλη ελληνική κυβέρνηση, ως συνήθως, βρίσκεται «στη σωστή πλευρά της ιστορίας». Υποστηρίζει απερίφραστα το δολοφονικό κράτος του Ισραήλ, τόσο υλικοτεχνικά, όσο και προπαγανδιστικά. Έστειλε από τη Δημόσια Τηλεόραση τρεις δημοσιογράφους, δύο στο Ισραήλ και μία στο Λίβανο, ως ανταποκριτές, για να ενημερώνουν τον ελληνικό λαό. Οι τρεις αυτοί ελεεινοί «δημοσιογράφοι» διαβάζουν πρωί βράδυ τα πολεμικά ανακοινωθέντα της ισραηλινής κυβέρνησης. Ο «δεκάλογος» της πολεμικής προπαγάνδας βρίσκει και εδώ την πλήρη έκφρασή του.

Χ.Π.