Οι αντιφασιστικές- αντιιμπεριαλιστικές διαδηλώσεις και κινητοποιήσεις μόνο καλό μπορούν να κάνουν στη ζύμωση και στην διαπαιδαγώγηση του προλεταριάτου για το ποιος είναι ο εχθρός κλπ.

Όμως δεν είναι όλες οι αντιιμπεριαλιστικές διαδηλώσεις το ίδιο και διαφέρουν όσο αφορά τα πολιτικά περιεχόμενα αλλά και τα προτάγματα. Για να μην πλατειάζουμε όμως θα πρέπει να αναφερθούμε σε μια ημερομηνία που για κάθε κομμουνιστή και κομμουνίστρια, για όλο το παγκόσμιο αντιφασιστικό κίνημα είναι μια μέρα τιμής και μνήμης.

9/5/1945. Καρφώθηκε η Κόκκινη Σημαία με το σφυροδρέπανο στη καρδιά του ναζιστικού κτήνους.

Οι προλετάριοι και οι λαοί νίκησαν το φασισμό με το όπλο στο χέρι. Αυτό ποτέ δεν το χώνεψαν οι καπιταλιστές και φυσικά για τις ανατροπές που έφερε στον παγκόσμιο συσχετισμό. Αυτά όμως είναι γνωστά. Τα ξέρουν εχθροί και «φίλοι», η ιστορία δεν ξεγράφει. Όμως ενώ κανείς δεν αρνείται τα γεγονότα (γιατί είναι αμείλικτα) οι αναθεωρητές προσπαθούν να «κοντύνουν» την αλήθεια. Μειώνοντας τον καθοριστικό ρόλο κάποιων παραγόντων.

Δυστυχώς και στη χώρα μας παρατηρείται να τιμάτε η 9/5/1945 με «ελλείψεις» που για όποιον αναφέρεται στον μαρξισμό-λενινισμό και πολεμάει την «θεωρία των άκρων» θα έπρεπε να μην υπάρχουν. Ίσα-ίσα θα έπρεπε να είναι αφετηρία η υπεράσπισή τους απέναντι στους κάθε είδους αναθεωρητές.

Πως γίνεται να τιμάται ο Κόκκινος Στρατός αλλά να μην αναφέρεται πουθενά το όνομα του ΚΚΣΕ και του Στάλιν συγκεκριμένα;

Πως γίνεται να τιμάται ο Κόκκινος Στρατός και να μην υπάρχει αναφορά στην πορεία συγκρότησης του και στη πάλη του ΚΚΣΕ ενάντια σε όσους χτυπούσαν την σοσιαλιστική οικοδόμηση δήθεν από «αριστερά»;

Πως γίνεται να μην μιλάμε για την ΕΣΣΔ ως κράτος με σοσιαλιστικές σχέσεις παραγωγής το οποίο ανέπτυξε τον Κόκκινο Στρατό για την υπεράσπιση της σοσιαλιστικής πατρίδας;

Όπως και στις αναφορές στο ελληνικό λαϊκό αντιφασιστικό κίνημα πως μπορεί να τιμάται ο ΕΑΜ και ο ΕΛΑΣ χωρίς να τιμάται το ηρωικό ΚΚΕ που από το 1931 και μετά σάλπισε με το πρόγραμμά του και έδωσε φτερά στο λαό μας έτσι ώστε να χτιστεί ο λαϊκός στρατός;

Παρά λοιπόν την τιμή που γίνεται στην 9/5 αποσιωπούνται πολλοί καθοριστικοί παράγοντες για την Αντιφασιστική Νίκη των Λαών. Θεωρούμε ότι στη σύγχυση των ημερών τα πολιτικοϊδεολογικά καθήκοντα είναι πολύ διαφορετικά για όσους θέλουν να τιμούν το σφυροδρέπανο. Η αποσιώπηση ή ακόμα και η κοπτοραπτική, ακόμα και άθελα να γίνεται, φανερώνει «εκπτώσεις». Ο Στάλιν, το ΚΚΣΕ, το ΚΚΕ όταν δεν μπαίνουν κεντρικά ειδικά σε μια εποχή ξαναγραψίματος της ιστορίας αφήνει να εννοείται ότι όλα αυτά τα κοσμοϊστορικά γεγονότα έγιναν αυθόρμητα… αυτοοργανωμένα(;)… χωρίς κεντρική καθοδήγηση, χωρίς εμπνευστή κλπ κλπ. Ενώ κάποιος κακεντρεχής μπορεί να υποθέσει ότι οι οργανωμένοι τριτοδιεθνιστές κομμουνιστές (γιατί οι τεταρτοδιεθνιστές έλειπαν) και τα Κόμματά τους ήταν ασήμαντος παράγοντας στο ιστορικό γίγνεσθαι…

Οι αριστεροί αναθεωρητές δεκαετίες ολόκληρες πότισαν την ελληνική νεολαία με ψέματα, στρεβλώσεις και αντικομμουνισμό. Η 9/5 είναι ημερομηνία σταθμός και δεν της αναλογεί να μένει «κολοβή» όσον αφορά τα περιεχόμενα που πρέπει οι κομμουνιστές να υπερασπίζονται πόσο μάλλον όταν η ΕΕ βάζει στο ίδιο κάδρο Στάλιν-Χίτλερ. Πόσο μάλλον όταν οι ιστοριογράφοι χύνουν τόνους δηλητήριο για το ηρωικό ΚΚΕ και τον Ζαχαριάδη αυτόν τον «βελζεβούλ» της σύγχρονης νεοελληνικής ιστορίας…

Σήμερα, που ο αντικομμουνισμός καλλιεργείται παντού, οι κομμουνιστές και οι κομμουνίστριες πρέπει να μιλάνε με τη φωνή της αλήθειας.

Αν δεν κατανοηθεί από τους νέους συντρόφους, τη νεολαία και την εργατική τάξη το βάρος που πρέπει να πέσει στη συγκρότηση ενάντια στον ταξικό εχθρό στο πολιτικοϊδεολογικό μέτωπο ο οπορτουνισμός, οι μισές αλήθειες και το θέαμα θα σηκώνουν κεφάλι και θα βάζουν εμπόδια αντί να αναπτύσσουν το κομμουνιστικό κίνημα που χρειαζόμαστε.

Κόκκινη Βιβλιοθήκη

ΥΓ: Ιδού το link από το κεντρικό κείμενο της Αυγής για τα 75χρονα. Κάτι λείπει… αλλά από μεγάλα λόγια είναι χορταστικό:

Πηγή: http://proletconnect.blogspot.com/