Η υγειονομική κρίση στην οποία παραδέρνει η χώρα μας μαζί με όλον τον πλανήτη και που εξελίσσεται σε μια τεραστίων διαστάσεων οικονομική κρίση, μόνο τυχαία δεν είναι. Είναι αποτέλεσμα των απάνθρωπων πολιτικών διάλυσης των συστημάτων δημόσιας υγείας και κοινωνικής ασφάλισης, της ιδιωτικοποίησής, της φτώχειας, της ανεργίας, των πολέμων και της περιβαλλοντικής καταστροφής σε πλανητικό επίπεδο.
Μια πολιτική που και η σημερινή κυβέρνηση διαφήμιζε σε όλους τους τόνους και νομοθετούσε μέχρι πρόσφατα τα εφαρμοστικά της μέτρα. Μια πολιτική που στη χώρα μας πήρε οξυμένα χαρακτηριστικά μέσα στα 10 χρόνια μνημονιακού οδοστρωτήρα. Ο σημερινός πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης, το 2014, ως υπουργός διοικητικής μεταρρύθμισης της τότε κυβέρνησης ΝΔ – ΠΑΣΟΚ, προχωρούσε στη διαθεσιμότητα, εκτός των άλλων εργαζομένων, 7.900 γιατρών και υγειονομικού προσωπικού. Αντίστοιχα, ο Άδωνις Γεωργιάδης, ως υπουργός Υγείας το 2013, δήλωνε: «Αν υπάρξουν απολύσεις γιατρών στον ΕΟΠΥΥ, σας παρακαλώ αυτό δεν θέλω να το χρεωθεί η τρόικα, δεν θέλω να μου παίρνει τη δόξα ο Τόμσεν για τα αυτονόητα. Οι αποφάσεις είναι δικές μου»… Η ΝΔ μαζί και τα άλλα κόμματα των μνημονιακών κυβερνήσεων, σε συνεργασία με την τρόικα, έβαλαν λουκέτο σε μια σειρά δημόσια νοσοκομεία από το 2010 έως σήμερα, προχώρησαν στη συγχώνευση δημόσιων υγειονομικών μονάδων και, μείωσαν τις κρατικές δαπάνες για τη δημόσια υγεία κατά 50% από το 2010 έως σήμερα. Δημιούργησαν 30.000 κενά σε ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό στα δημόσια νοσοκομεία και μείωσαν, μετά από δραστικές περικοπές, τις Μονάδες Εντατικής Θεραπείας (ΜΕΘ) σε 557 μόνο.Μπροστά όμως στον κίνδυνο κατάρρευσης του ΕΣΥ, με αποτέλεσμα να θρηνήσουμε εκατόμβες νεκρών, η κυβέρνηση κάνει την ανάγκη φιλοτιμία και υποκριτικά καμώνεται πως στηρίζει το σύστημα υγείας, ενώ στην πραγματικότητα προσπαθεί να στηριχθεί η ίδια από αυτό.
Ταυτόχρονα, με αφορμή τα περιοριστικά υγειονομικά μέτρα για την αποφυγή εξάπλωσης του κορωνοϊού, αναγκαία λόγω της αδυναμίας του διαλυμένου συστήματος υγειονομικής περίθαλψης, η κυβέρνηση στήνει ένα καθεστώς «έκτακτης ανάγκης» που στοχεύει στο να φορτώσει τις συνέπειες της κρίσης στις πλάτες των εργαζομένων και του λαού. Στα ίδια δηλαδή υποζύγια που στενάζουν εδώ και μια δεκαετία κάτω από το βάρος των βάρβαρων μνημονιακών πολιτικών, που επέβαλαν όλες οι κυβερνήσεις.Με το ιδεολόγημα της «ατομικής ευθύνης» θέλει να αποποιηθεί τη συμβολή της στην κατάντια του συστήματος υγείας και με το κάλεσμά της να «βάλουν όλοι πλάτη» λέει στους εργαζόμενους να αποδεχθούν το σφαγιασμό των δικαιωμάτων τους. Η «ατομική ευθύνη» βέβαια δεν αφορά στους εργαζόμενους κλάδων που συνεχίζουν κανονικά τη λειτουργία τους (εργαζόμενοι εργοστασίων που δεν παράγουν είδη πρώτης ανάγκης λειτουργώντας κανονικά, τηλεφωνικά κέντρα, εργαζόμενοι στα σούπερ μάρκετ, ταχυμεταφορείς), για τους οποίους δεν υπάρχει καμιά πρόνοια για την προστασία τους. Ούτε αφορά στους χιλιάδες εγκλωβισμένους υπό άθλιες συνθήκες στις προσφυγικές δομές στα νησιά και την ενδοχώρα, τους φυλακισμένους και τους άστεγους. Είναι άραγε όλοι αυτοί αναλώσιμοι;
Ακολουθούμε και υποστηρίζουμε τις οδηγίες της επιστημονικής κοινότητας, δηλαδή ελαχιστοποίηση μετακινήσεων και αποστασιοποίηση, άμεσες προσλήψεις γιατρών, ενίσχυση κλινών και ΜΕΘ, τεστ, μέσα και μέτρα προφύλαξης κλπ.
Είναι η κυβέρνηση που δεν ακολουθεί τις συστάσεις αυτές και κλείνει τα αυτιά στις εκκλήσεις των γιατρών. Η επιστημονική κοινότητα δε ζήτησε εκχώρηση της προστασίας της υγείας μας στην αστυνομία και αναστολή της κοινοβουλευτικής διαδικασίας. Αυτά τα αποφάσισε η κυβέρνηση, ακολουθώντας το ίδιο σχέδιο που ακολουθούν οι περισσότερες χώρες.
Μέσα από διαδοχικές Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου, επιχειρεί να εμφανίσει ως «κατεπείγοντα μέτρα στήριξης» των εργαζομένων, αποφάσεις που από τη μια στηρίζουν το μεγάλο κεφάλαιο και από την άλλη καταδικάζουν εκατομμύρια εργαζόμενους σε οικονομική καταστροφή και ανεργία.
- Δίνει το «ελεύθερο» στους εργοδότες να καταπατήσουν τα εργατικά ωράρια και να προχωρήσουν σε δυσμενείς αλλαγές και καταργήσεις συλλογικών συμβάσεων. Στη ΜΟΔ έχει παγώσει η εφαρμογή των προνοιών της ΣΣΕ, ενώ άγνωστο είναι τι θα γίνει με τη νέα διαπραγμάτευση.
- Καταδικάζει τους νόμιμους εργαζόμενους των επιχειρήσεων που απαγορεύτηκε η λειτουργία τους από το κράτος να φυτοζωήσουν με μια «αποζημίωση» 800 ευρώ για ενάμιση μήνα και εγκαταλείπει εντελώς στη μοίρα τους χιλιάδες εργαζόμενους σε καθεστώς αδήλωτης εργασίας
- Δίνει την δυνατότητα σε 600.000 ιδιωτικές επιχειρήσεις, που απασχολούν 1.200.000 μισθωτούς, να δουλέψουν με εκ περιτροπής απασχόληση για τουλάχιστον 6 μήνες για το 50% του προσωπικού με αντίστοιχη μείωση του μισθού.
- Δίνει πράσινο φως στους εργοδότες να αναστείλουν τις συμβάσεις εργασίας των εργαζομένων, να πάψουν δηλαδή να τους πληρώνουν, ένα μέτρο που αφορά 1 εκατομμύριο εργαζόμενους και να πάρουν την «αποζημίωση» των 800€
- Δίνει τη δυνατότητα στις επιχειρήσεις να μεταφέρουν προσωπικό από επιχείρηση σε επιχείρηση του ίδιου ομίλου, χωρίς καμία ρητή δέσμευση για τη διασφάλιση δουλειάς τους και των δικαιωμάτων τους και για το αν, μετά την πανδημία θα επανέλθουν στις θέσεις τους.
- Θέλει να παγιώσει, ως σύνηθες καθεστώς, μορφές ελαστικής απασχόλησης, (πχ τηλεργασία) για τις οποίες ο ΣΕΒ πανηγυρίζει και καλεί σε καθολική επέκταση.
- Μέσα από στοχευμένα δημοσιεύματα και διαρροές, ανιχνεύει τις αντιδράσεις για ενδεχόμενη μείωση μισθών στο δημόσιο.
- Επαναφέρει το μέτρο της πολιτικής επιστράτευσης των απεργών και, μάλιστα, χωρίς να τίθεται χρονικό όριο για την ισχύ αυτής της διάταξης.
Η κυβέρνηση επιβάλλει αυτά τα μέτρα την ώρα που παρέχει άφθονο ζεστό χρήμα δισεκατομμυρίων ευρώ στους μεγαλοεπιχειρηματίες μέσω κρατικών ενισχύσεων και στις τράπεζες μέσω φτηνού δανεισμού. Χρήματα που θα κληθούν οι εργαζόμενοι να καλύψουν στον τρύπιο προϋπολογισμό, στο όνομα της δημοσιονομικής σταθερότητας.Την ώρα που το «λεφτόδεντρο» της κυβέρνησης δεν καρπίζει για τους εργαζόμενους και τα φτωχά λαϊκά στρώματα είναι αναγκασμένα να σφίξουν για ακόμη μία φορά το ζωνάρι, η κυβέρνηση διπλασιάζει την αποζημίωση για τις ιδιωτικές ΜΕΘ, βρίσκει εκατομμύρια ευρώ για τον ιδιωτικό τομέα της υγείας, τους μεγαλοκαναλάρχες και τους μεγαλοεργόλάβους.
Με αφορμή την υγειονομική κρίση, η κυβέρνηση δεν κρύβει την επιθυμία της να στήσει και να επεκτείνει καθεστώς οικονομικής εξόντωσης, εκμετάλλευσης και καθυπόταξης των εργαζομένων.
ΝΑ ΜΗΝ ΕΠΙΤΡΕΨΟΥΜΕ ΝΑ ΠΕΡΑΣΕΙ
Αγωνιστική Παρέμβαση Εργαζομένων ΜΟΔ
e-prologos.gr
