ΠΑΙΖΩΜΕΝ ΠΑΙΔΙΑΝ;

Δε βλέπω τηλεόραση ούτε μισό λεπτό, σε μια προσπάθεια να διασώσω λίγα εγκεφαλικά κύτταρα.
Τα διαβάζω εδώ, μα κρατιέμαι μακριά, απ’ όλο αυτό των όγκο ωχροκίτρινων υγρών και πυώδους γλίτσας, σχισμένης σάρκας, αιματοβαμμένων βελόνων αιμοβόρων συντευξιακών επιθέσεων, “γιατί δε φοράτε σωστά τη μάσκα σας;” χώνει το εν δυνάμει μολυσμένο μικρόφωνο στο στόμα του γέροντα, που του ‘χει κυλήσει η μάσκα, η άμασκη φέρελπις δημοσιοκάφρα.

Τζάμπα εργασία- «εθελοντισμός»: Η άλλη όψη της διάλυσης της δημόσιας υγείας

Ουρλιάζει ο κανάγιας απ’ το στούντιο για την ανευθυνότητα δέκα μοναχικών που περπατούν στην παραλιακή σε απόσταση πέντε μέτρων μεταξύ τους, για να μην τρελαθούν. Ο κανάγιας ο υπεύθυνος για τη μέτρηση της “ατομικής ευθύνης” όλων εμάς των έγκλειστων και τρομοκρατημένων.
Στο σεμινάριο, στα υπόγεια των βοθροκάναλων, τους είπαν, “θα τους συμπυκνώσετε όλο τον κόσμο σ’ ένα δόγμα, ‘Ατομική Ευθύνη’. Να ακούγεται βαρύ. Σαν Ατομική Έκρηξη”.
Αν πεθάνουν, φταίει η ανεπαρκής ατομική τους ευθύνη, ας πρόσεχαν. Αν παρ’ ελπίδα ζήσουν, ζήτω μας που την υποδείξαμε, τους την επιβάλαμε, τους σώσαμε.
Ατομική ευθύνη, τρόμος, απέραντη μοναξιά και εναλλαγή όλων αυτών με την ολιγόλεπτη “νηφάλια και υπεύθυνη επιστημοσύνη” των 6μμ.
Ο καλός, ο κακός και ο άσχημος και στη μέση εσύ κι εγώ, ο θεατής, το άθυρμα, ο τρομοκρατημένος, ο ανήμπορος, ο έγκλειστος, ο υποχόνδριος, ο μασκοφόρος, ο μοναχός, ο μοναχικός, ο καταθλιπτικός.

«Δημόσια Υγεία» ή «Άνθρωποι και ποντίκια»; Το καπιταλιστικό-ιμπεριαλιστικό σύστημα μας οδηγεί πίσω ολοταχώς σε κοινωνικό μεσαίωνα

Μένω στο σπίτι γιατί μου το υπέβαλε η στοιχειώδης νοημοσύνη μου.
Γιατί ξέρω προκαταβολικά πως για μένα δεν θα βρεθεί ΜΕΘ αν χρειαστεί. Ούτε στο υπερφορτωμένο δημόσιο, που φιλοξενεί όλους τους τηλεοπτικούς εισαγγελείς, Πρετεντέρηδες και λοιπά σαπρόφυτα, άρρωστους τώρα κυριολεκτικά, άρρωστους από πάντα στην ουσία, ούτε στις χρυσοπληρωμένες, από μένα ιδιωτικές.

Γιατί μια ζωή είμαστε μόνο αυτό. Οι χρήσιμοι ηλίθιοι που πληρώνουν. 11 μύρια εδώ, άλλα τόσα στο Μορέα γιατί, ένεκα η ατομική ευθύνη, έπεσε ο τζίρος, 30 μύρια στους κλινικάρχες, απαλλαγή 20 μύρια στους καναλάρχες.
Δεν μένω μέσα γιατί ο Σπύρος έπλυνε, ως Πόντιος Πιλάτος, τα κουλά του.
‘Στην υγειά μας’, Σπύρο. Στο Δείπνο Ηλιθίων, ποτέ δεν ήσουν ο καλεσμένος. Οικοδεσπότης ήσουν μια ζωή.

Κι ετσι ανοιχτοχέρηδες που είμαστε, ελάτε και στην ‘Ελληνική Αγωγή’ του Αδώνιδος, που συμπληρώνει και ολοκληρώνει την εξ αποστάσεως εκπαίδευση της Κεραμίδας, σε τιμή προσφοράς, 5 μόλις ευρώ, ‘να παίξωμεν παιδιάν’, τις πιτσικουλιές στα μαρμαρένια αλώνια.

Νίνα Γεωργιάδου