Ο παραδοσιακός αυτός σκοπός είναι ο πλέον διαδεδομένος γαμήλιος σκοπός στα Μαστοροχώρια της Κόνιτσας. Χορεύεται ιδιαίτερα και τελετουργικά. Στην Πυρσόγιαννη – απ’ όπου και η συγκεκριμένη μελωδία – η “Γκάιντα” ή “Γάιτα”είναι ο σκοπός της νύφης, ο πρώτος χορός που χόρευε η νύφη αμέσως μετά τα στέφανα.

Σε άλλα κοντινά χωριά η “Γάιτα” είναι ο χορός του γαμπρού ή και των δύο νεονύμφων. Μετά τη “Γκάιντα”, υπάρχει γύρισμα σε “ριχτό στα τρία”, όπως λέγεται στα Μαστοροχώρια το χασαποσέρβικο. Πάντως, οι διάφορες ονομασίες χορών με το όνομα “Γάιτα” ή “Γκάιντα” (μονή, διπλή, στρωτή, νυφιάτικη, Πυρσογιαννίτικη, Παδιώτικη κλπ.), τόσο στα χωριά της Κόνιτσας όσο και σε εκείνα του Πωγωνίου, είναι ένα σαφές δείγμα για την ύπαρξη του μουσικού αυτού οργάνου στην περιοχή της Ηπείρου, σε αρκετά παλαιότερες εποχές.

Τα Μαστοροχώρια της Κόνιτσας δε, σημείο – σταυροδρόμι ανάμεσα στη Βόρεια Ήπειρο και τη Δυτική Μακεδονία, δέχτηκαν πάμπολλες επιρροές και από τις δύο αυτές περιοχές και διαμόρφωσαν ένα ιδιόμορφο στυλ τραγουδιών και μουσικής, απαράμιλλης ομορφιάς και ιδιαιτερότητας σε σχέση με την υπόλοιπη Ήπειρο.
Οι εικόνες του βίντεο παρουσιάζουν τα βασικότερα από τα χωριά της Κόνιτσας (Ασημοχώρι, Πυρσόγιαννη, Πληκάτι, Δροσοπηγή, Βούρμπιανη και από την ίδια την Κόνιτσα) και από τη μέση και μετά τους θρυλικούς Κονιτσιώτες μαστόρους, που ταξίδεψαν από τα Βορειότερα μέρη των Βαλκανίων, ως την Περσία για να κατασκευάσουν οικοδομήματα που στέκονται μεγαλόπρεπα μέχρι σήμερα.
Κλαρίνο: Νίκος Αλεξίου
Βιολί: Δημήτρης Χριστόπουλος
Λαούτο: Θανάσης Χριστόπουλος
Ντέφι: Ρίτος Πανουσάκος
Ηχογράφηση του 1992.