Δημιουργία, ξανά
Με ένα κλασικό «4-4-2» και ρόμβο στο κέντρο κατέβηκε η εθνική ομάδα μας στον στίβο της παγκόσμιας διπλωματίας, κληθείσα να απαντήσει στο πονηρό ερώτημα που τέθηκε με τη μορφή ψηφίσματος στους κόλπους του ΟΗΕ στις 27/10/23, αν κρίνει σκόπιμο να σταματήσει το αιματοκύλισμα στην Παλαιστίνη.
Είναι γνωστό ότι την παραμονή της εθνικής επετείου μας, η Ελλάδα έλαμψε για μία ακόμη φορά με την υπερήφανη στάση της, και την επιλογή της να απέχει από την ψηφοφορία. Η κάλπη έδωσε τελικά εκατόν είκοσι υπέρ, σαρανταπέντε αποχές, και δεκατέσσερα κατά, δίνοντας απάντηση στον κρίσιμο προβληματισμό του Οργανισμού των Ηνωμένων Εθνών, για το αν πρέπει να προστατεύονται οι σφαγιαζόμενοι άμαχοι και αν πρέπει να αναγνωρίζονται για τους συγκεκριμένους αμάχους τα ελάχιστα νόμιμα ανθρωπιστικά τους δικαιώματα.
Δεν χρειάζεται να μείνουμε στη υπέρλαμπρη στάση και «δημιουργική» ντρίπλα των Ελλήνων διπλωματών, οι οποίοι απέδειξαν την ευθεία καταγωγή τους από τον Καποδίστρια. Όπως εξήγησαν σε όλους εμάς τους εμβρόντητους αδαείς, η αποχή, πρακτικώς ισοδυναμούσε με υπέρ:

1. «Η αποχή στο πλαίσιο του ΟΗΕ δεν ισοδυναμεί σε καμία περίπτωση με καταψήφιση. Αντιθέτως, είναι δημιουργική, υπό την έννοια ότι η χώρα δεν προσμετράται στους παρόντες και άρα διευκολύνεται η επίτευξη ειδικής πλειοψηφίας των δύο τρίτων.
2. Η Ελλάδα συντάχθηκε με την πλειονότητα των χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης: 15 χώρες απείχαν έναντι 8 που υπερψήφισαν και 4 που καταψήφισαν.
3. Η Ελλάδα υπήρξε δημιουργική προτείνοντας στο στάδιο των εσωτερικών διαδικασιών ορισμένες σημειακές παρεμβάσεις, οι οποίες θα μπορούσαν να είχαν διευκολύνει την ευρύτερη πλειοψηφία.
4. Η Ελλάδα υπερψήφισε τροπολογία του Καναδά για τη ρητή καταδίκη της τρομοκρατικής δράσης εκ μέρους της Χαμάς, με την υιοθέτηση της οποίας θα ήταν δυνατόν να περάσει το ψήφισμα από όλες τις χώρες. Τελικά αν και πλειοψήφησε δεν συγκέντρωσε την απαιτούμενη πλειοψηφία των δύο τρίτων (88 υπέρ 55 κατά)».
   Από τα παραπάνω συνάγεται ότι οριακά η Ελληνική διπλωματία δεν έλυσε γενικώς το Παλαιστινιακό ζήτημα, την ώρα μάλιστα που έμοιαζε να τηρεί στάση η οποία δεν κρεμάει τον συνεργάτη μας – κράτος δολοφόνο του Ισραήλ. Όπως επισημαίνει εξάλλου με νόημα ο υπουργός Μετανάστευσης και Ασύλου, Δ. Καιρίδης, σχετικά με τα συμφέροντά μας: «Πολλοί ήρθαν από τα τουρκικά παράλια στην Δωδεκάνησο. Να πούμε ότι έχουμε εισροή Ισραηλινών τουριστών. Αν κάποιοι ήρθαν, δεν είναι Παλαιστίνιοι, έχουν έρθει Ισραηλινοί και το αεροδρόμιο Αθηνών είναι ένας κόμβος σήμερα ανοικτός προς το Ισραήλ και μεγάλη αύξηση στις αιτήσεις Golden Visa».

Λίγοι έως μηδενικοί
Δεν γνωρίζουμε αν οι 14 που ψήφισαν «κατά», εννοούσαν με δημιουργικό τρόπο κάτι άλλο, πχ. «υπέρ». Πάντως το βέβαιο είναι ότι δίπλα στα κράτη Ισραήλ και ΗΠΑ, βρέθηκαν να μειοψηφούν οι: Αυστρία, Κροατία, Τσεχία, Ουγγαρία, τα Φίτζι, η Γουατεμάλα, το Ναούρου, οι Νήσοι Μάρσαλ, η Μικρονησία, Παπούα Νέα Γουινέα, Παραγουάη, και Τόνγκα. Πάντως, εκεί φαίνονται οι φίλοι, στα δύσκολα.
Αξίζει να σημειώσουμε ότι ΗΠΑ και Ισραήλ έχουν βρει το σθένος να σταθούν κάποιες φορές έως και μόνες τους κόντρα σε όλους τους υπολοίπους, όπως συνέβη τον Νοέμβριο του 2017: ήταν τα 2 απελπιστικά μόνα κράτη-μέλη του ΟΗΕ που ψήφιζαν υπέρ της συνέχισης του οικονομικού αποκλεισμού της Κούβας, σε σχετικό μη δεσμευτικό ψήφισμα, χάνοντας εκτός από την ψηφοφορία και λίγο από το πρεστίζ τους, αποτυγχάνοντας με ωμούς εκβιασμούς και ανοιχτές τρομοκρατικές πολιτικές να κερδίσουν έστω λίγες ψήφους. Αξιομνημόνευτο ήταν και το κλείσιμο του 2017, όταν ΗΠΑ και Ισραήλ μειοψηφούσαν ξανά, και μία ακόμη ψηφοφορία στους κόλπους του ΟΗΕ εξελισσόταν σε ένα μεγάλο κάζο σε βάρος τους, έπειτα από ψήφισμα που κατέθεσαν πολλές ισλαμικές χώρες κατά της απόφασης αναγνώρισης από την Ουάσιγκτον της Ιερουσαλήμ ως πρωτεύουσας του Ισραήλ. Από τα 193 κράτη-μέλη του ΟΗΕ, τα 123 ψήφιζαν ενάντια στην ενέργεια των ΗΠΑ, 35 απείχαν, και μόλις …7 χώρες στάθηκαν στο πλευρό των ΗΠΑ και Ισραήλ, ανάμεσα στις οποίες οι γνωστές μας Γουατεμάλα, Ναούρου, Νήσοι Μάρσαλ, Μικρονησία. Πάμε να γνωρίσουμε λίγο αυτές τις χώρες;

Οι φίλοι που φαίνονται στα δύσκολα
Γουατεμάλα: Η Δημοκρατία της Γουατεμάλας, η οποία βρίσκεται στην αμερικανική ήπειρο, έχει έκταση 108.890 και πληθυσμό περίπου 17 εκατομμύρια κατοίκους.
Και η Γουατεμάλα τιμά το 1821, καθώς το έτος εκείνο κηρύχθηκε ανεξάρτητη από την Ισπανία. Δυστυχώς, τα βάσανά της δεν τέλειωσαν τότε, και η διάδοχη ιστορία της είναι μεστή πραξικοπημάτων, στρατιωτικών κυβερνήσεων, περιόδων αναταραχής καθώς και δεκαετιών εμφυλίου, πίσω από τα οποία θα βρει κανείς πολύ συχνά τις ΗΠΑ. Βεβαίως καταγράφονται και θετικές ιστορικές στιγμές, με την ανάπτυξη αντάρτικων επαναστατικών κινημάτων, τα οποία όμως δεν κατόρθωσαν να κατακτήσουν την πολιτική εξουσία κόντρα στα ακροδεξιά στρατιωτικά καθεστώτα. Τα καθεστώτα αυτά αγόραζαν όπλα από το Ισραήλ, όταν δεν μπορούσαν να τα προμηθευτούν απευθείας από τις ΗΠΑ. Ας σημειωθεί ότι οι διάφορες κυβερνήσεις της Γουατεμάλας έχουν ένα μαύρο ιστορικό συνεργασίας με τις κυβερνήσεις των ΗΠΑ. Το 1961 η Γουατεμάλα παραχώρησε τον εναέριο χώρο της για την επίθεση στον Κόλπο των Χοίρων.
Ενδιαφέρον: τη δεκαετία του 1940 περίπου 5.500 (!) πολίτες της Γουατεμάλας υποβλήθηκαν σε «ιατρικά και επιστημονικά πειράματα» που έκαναν οι ΗΠΑ, όπως αποκάλυψε το 2011 επιτροπή που συγκροτήθηκε από τους ίδιους του Αμερικανούς. Τουλάχιστον 83 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους από τα πειράματα αυτά, στα οποία περιλαμβανόταν σε πολλές περιπτώσεις η μόλυνση με σεξουαλικά μεταδιδόμενα νοσήματα. Φαίνεται όμως ότι η Γουατεμάλα δεν κράτησε κακία στις ΗΠΑ…

Ναουρού: με έκταση περί τα 21 τετραγωνικά χιλιόμετρα (όση τα Αντικύθηρα) κάπου στον Νότιο Ειρηνικό Ωκεανό, και πληθυσμό 11.680 κατοίκους, είναι το μικρότερο σε πληθυσμό μέλος του ΟΗΕ (όμως η ψήφος του μετράει όσο π.χ. εκείνη της Κίνας ή της Ινδίας). Με εθνικό σύνθημα «πρώτα το θέλημα του Θεού», και ευρύτατα διαδεδομένο άθλημα το πιάσιμο πουλιών με λάσο, το Ναουρού κάποτε ονομαζόταν «Νησί της Χαράς». Με την Αυστραλία εγγυήτρια της άμυνας του νησιού και των τηλεοπτικών προγραμμάτων του, και με το αυστραλιανό δολάριο να είναι το επίσημο νόμισμα της χώρας, δεν προκαλεί έκπληξη ότι ακόμη και οι αποφάσεις των δικαστηρίων του Ναουρού μπορούν να τεθούν στην κρίση του Ανωτάτου Δικαστηρίου της Αυστραλίας.
Ενδιαφέρον: υποστηρίζοντας στα ψηφίσματα του ΟΗΕ άλλοτε την Κίνα και άλλοτε την Ταϊβάν, η μικρότατη νησιωτική δημοκρατία του πλανήτη μοιάζει να κατακτά υπόσταση βασικά (εκβιάζοντας) με την ψήφο της στα Ηνωμένα Έθνη.

Νήσοι Μάρσαλ: Βρίσκονται κάπου στον κεντρικό Ειρηνικό, έχουν έκταση 181,3 τετραγωνικά χιλιόμετρα (όσο περίπου η Σαμοθράκη) και πληθυσμό μικρότερο από 43.000 άτομα. Από το όνομα της χώρας και μόνον, ήδη βγαίνουν κάποια πρώτα συμπεράσματα. Οι Νήσοι διατέλεσαν αποικία ή προτεκτοράτο κατά συρροήν και κατ’ εξακολούθησιν, πρώτα από τους Ισπανούς (16ος αιώνας), έπειτα από τους Γερμανούς (1885), μετά από τους Ιάπωνες (1920), και από το 1945 μέχρι το 1986 (πρακτικώς μέχρι σήμερα) από τις ΗΠΑ. Το αμερικανικό δολάριο είναι σήμερα το επίσημο νόμισμα των Νήσων Μάρσαλ και η οικονομία της χώρας σε πολύ μεγάλο βαθμό στηρίζεται (εξαρτάται) από την αμερικανική βοήθεια. Στις βασανισμένες Νήσους καταγράφονται τα περισσότερα κρούσματα λέπρας στον κόσμο.
Ενδιαφέρον: Το σημαντικότερο πρόβλημα της χώρας είναι η μεγάλη μόλυνση που έχει προκληθεί από τις πυρηνικές δοκιμές και τη μεταφορά τοξικών αποβλήτων από τις ΗΠΑ. Από το 1946 ως το 1958 τα νησιά έγιναν πεδία αμερικανικών πυρηνικών δοκιμών (πραγματοποιήθηκαν επισήμως τουλάχιστον 66 δοκιμές ατομικών βομβών ή βομβών υδρογόνου), με αποτέλεσμα να μολυνθούν από ραδιενέργεια πολλοί από τους κατοίκους. Το 1994 αποκαλύφθηκε από έγγραφα του ίδιου του υπουργείου Ενέργειας των ΗΠΑ ότι τα νησιά είχαν εκτεθεί σκόπιμα σε υψηλά επίπεδα ραδιενέργειας, με σκοπό να μελετηθούν οι επιπτώσεις της στους ανθρώπους (!)…
Παρά ταύτα, και οι Νήσοι Μάρσαλ (όπως η Γουατεμάλα) δεν έχουν κρατήσει κακία στις ΗΠΑ…

Μικρονησία: Οι Ομόσπονδες Πολιτείες της Μικρονησίας (με μια λέξη: Μικρονησία) βρίσκονται κι αυτές στον Ειρηνικό Ωκεανό. Στα 607 νησιά της ομόσπονδης χώρας κατοικούν περίπου 104.000 άτομα, σε εδαφική έκταση περίπου 700 τετραγωνικών χιλιομέτρων (μισή Ρόδος). Οι Μικρονήσιοι είναι φιλειρηνικοί, αλλά, καλού-κακού παίρνουν τις προφυλάξεις τους· ας σημειωθεί ότι οι ΗΠΑ είναι οι αποκλειστικά υπεύθυνες για την άμυνα της Μικρονησίας, ενώ μετά την υπογραφή στη δεκαετία του 1980 του λεγόμενου συμφώνου «Ελεύθερης Σύνδεσης» επιτρέπεται στους πολίτες των νησιών να …καταταγούν στον αμερικανικό στρατό, αλλά και να αποκτήσουν την αμερικανική υπηκοότητα καθώς και μόνιμη κατοικία στις ΗΠΑ.
Ενδιαφέρον: Το 1947 ο ίδιος ο ΟΗΕ είχε παραχωρήσει την …κηδεμονία της Μικρονησίας στις ΗΠΑ (το ίδιο είχε συμβεί και με άλλα νησιά στον Ειρηνικό), γεγονός που, ασφαλώς, εδραίωσε κάποιες σχέσεις. Εννοείται, το αμερικανικό δολάριο είναι το επίσημο νόμισμα της Μικρονησίας, με την οικονομία του κράτους να στηρίζεται βασικά στην εξωτερική βοήθεια αλλά και στις εξαγωγές προς τις ΗΠΑ.

οι Πύλες του Πολιτικού Παραδόξου

πηγή: Λαϊκός Δρόμος