Αντιγράφουμε από τον Άρη Χατζηστεφάνου:

Δεν είμαστε μίζεροι και σοβαροφανείς όταν λέμε ότι η φιέστα προσέβαλε την αισθητική μας. Δεν καταδικάζουμε την ιδέα, ούτε τα τραγούδια. Ξέρουμε να γιορτάζουμε και να γελάμε ακόμη και μέσα στις μεγαλύτερες τραγωδίες και αυτό είναι απόλυτα ανθρώπινο. Ξέρουμε επίσης ότι το κόστος ενός φορτηγού είναι πρακτικά ανύπαρκτο και δεν επιβαρύνει το δημοτικό προϋπολογισμό.

Μας προσβάλλουν όμως οι επικοινωνιακές φιέστες που πραγματοποιούνται για να καταγραφούν από τα μπουκωμένα με 20 εκατομμύρια ευρώ ΜΜΕ.

Όσο για την Πρωτοψάλτη είχε προλάβει να προσβάλλει την αισθητική μας μερικούς μήνες νωρίτερα όταν πόσταρε φωτογραφίες με τσολιάδες που ανέβαζαν την ελληνική σημαία. Ήταν η εποχή που η ελληνική ακροδεξιά έστηνε τάγματα εφόδου στα σύνορα και κάποιοι αντιμετώπιζαν τους κυνηγημένους μετανάστες και τους πρόσφυγες σαν εισβολείς.

Ίσως βέβαια αν δεν είχε πάρει τη συγκεκριμένη θέση να μην ήταν αυτή που θα τραγουδούσε σήμερα στο φορτηγό. Θα είχαν βάλει τον Ρουβά να τραγουδά το «μακαρόνια με κιμά». Τη βενζίνη θα πλήρωνε η οικογένεια Βαρδινογιάννη, όπως έκανε παλαιότερα για τα άρματα μάχης στις στρατιωτικές παρελάσεις. Αντί για τον Μητσοτάκη θα χειροκροτούσε ο Σαββόπουλος και μπορεί να τον σκιτζάριζε και ο Αρκάς.

Καλλιτέχνες να προσφέρουν θεάματα έχουμε. Άρτο δεν έχουμε.