Εισήγηση των ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΩΝ στο 20ο Συνέδριο της ΟΛΜΕ για τον απολογισμό του ΔΣ
Ένα φάντασμα πλανιέται πάνω από το 20ο Συνέδριο: το φάντασμα της ριζοσπαστικής ανασυγκρότησης του εκπαιδευτικού κινήματος και του ενιαίου παρατεταμένου αγώνα. Όλες οι δυνάμεις της γερασμένης συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας ενώθηκαν σε μια ιερή συμμαχία για να κυνηγήσουν αυτό το φάντασμα: Ας τρέμουν οι συνδικαλιστικές και κομματικές ηγεσίες μπροστά σε έναν πανεκπαιδευτικό ξεσηκωμό. Οι μάχιμοι εκπαιδευτικοί έχουμε χρέος να οργανωθούμε, να αγωνιστούμε να νικήσουμε.
Το 20ο Συνέδριο της ΟΛΜΕ που πραγματοποιείται με ένα χρόνο καθυστέρηση, διεξάγεται στη σκιά του πολέμου στην Ουκρανία. Η στρατιωτική εισβολή της Ρωσίας και τα επιθετικά σχέδια των ΗΠΑ – ΝΑΤΟ και ΕΕ στην ανατολική Ευρώπη και όχι μόνο, αναδεικνύουν τους αδυσώπητους ανταγωνισμούς ανάμεσα στις μεγάλες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις τις ΗΠΑ – ΕΕ και Ρωσία – Κίνα, που αφορούν τα δικά τους συμφέροντα με θύματα πάντα τους λαούς. ΗΠΑ – ΝΑΤΟ και ΕΕ δεν είναι εγγυητές της ειρήνης, είναι εμπρηστές του πολέμου, υπεύθυνοι για το διαμελισμό και τη λεηλασία δεκάδων χωρών για αμέτρητα πραξικοπήματα.
Τεράστια ευθύνη έχει η κυβέρνηση της ΝΔ, όσο και οι προκάτοχοί της. Με τις αντιδραστικές στρατιωτικές συμφωνίες με τις ΗΠΑ, μετέτρεψαν τη χώρα μας σε μια απέραντη βάση υπηρετώντας τα επιθετικά σχέδια των ΗΠΑ – ΝΑΤΟ και ΕΕ. Πρώτη και καλύτερη έσπευσε να αποστείλει στρατιωτικό εξοπλισμό στην Ουκρανία οδηγώντας τη χώρα μας στα επικίνδυνα και φιλοπόλεμα μονοπάτια των ΗΠΑ – ΝΑΤΟ και ΕΕ.
Η κλιμακούμενη κατά την πανδημία φτώχεια οξύνεται στο φόντο του πολέμου και οδηγεί μεγάλα τμήματα του λαού κάτω από το όριο επιβίωσης. Ο νόμος Χρυσοχοΐδη ουσιαστικά απαγορεύει τις διαδηλώσεις και ο νόμος Χατζηδάκη (4808) βγάζει στην παρανομία τις απεργίες και την αγωνιστική δράση των σωματείων.
Η Ελάχιστη Βάση Εισαγωγής και η Τράπεζα Θεμάτων οδηγούν χιλιάδες μαθητές εκτός τριτοβάθμιας εκπαίδευσης και παράγουν ένα καθημερινό κλίμα τρέλας για να «καλυφθεί η ύλη». Η αξιολόγηση σχολείων και εκπαιδευτικών είναι ένα αντιδραστικό πολυεργαλείο, που έρχεται να υπηρετήσει τον στόχο της κατηγοριοποίησης σχολείων και της μετατροπής των εκπαιδευτικών σε απλούς ιμάντες μεταβίβασης της αντιδραστικής κρατικής πολιτικής απέναντι στους μαθητές.
Απέναντι σε αυτόν τον φοβερό ιστορικό αναχρονισμό, οι δυνάμεις του κυβερνητικού, γραφειοκρατικού και του κομματικά προσανατολισμένου συνδικαλισμού (ΔΑΚΕ-ΣΥΝΕΚ-ΠΑΜΕ-ΠΕΚ) με μικρές ή μεγάλες διαφοροποιήσεις κήρυξαν σιωπητήριο και έτσι το ΔΣ της ΟΛΜΕ:
Έγινε πειθήνιο εργαλείο εφαρμογής της τηλε-«εκπαίδευσης» με τις ολέθριες συνέπειες ιδιαίτερα για τα παιδιά από φτωχές λαϊκές οικογένειες.
Κήρυξε παύση αγώνων ενάντια στην αξιολόγηση με το πρώτο «φύσημα» της κυβέρνησης.
Δεν οργάνωσε κανέναν αγώνα ενάντια στα άθλια ταξικά μέτρα της Τράπεζας Θεμάτων, της Ελάχιστης Βάσης, των Προτύπων και των εξετάσεων Πίζα.
Ενώ χάνουμε ένα μισθό το χρόνο, λόγω πληθωρισμού, δεν ασχολείται καν με το θέμα.
Είναι πικρή, αλλά αληθινή διαπίστωση ότι μέσα στο ΔΣ της ΟΛΜΕ υπήρχαν πέντε παρατάξεις δυο πολιτικές σε κρίσιμα ζητήματα με διαφορετικές πάντα ταχύτητες. Για αυτή τη διαλυτική κατάσταση συμμόρφωσης και υποταγής έχουν σοβαρές ευθύνες (η καθεμία με τον τρόπο της) οι ΔΑΚΕ – ΣΥΝΕΚ – ΠΑΜΕ – ΠΕΚ που είτε βρέθηκαν από κοινού στην πλειοψηφία των αποφάσεων αδράνειας είτε δεν έκαναν τίποτα για να τις ξεπεράσουν, είτε ακόμα χειρότερα οργάνωσαν ή ανέχτηκαν πραξικοπήματα στην ΟΛΜΕ διολισθαίνοντας σε θέσεις αποδοχής της αξιολογική διαδικασίας, ώστε να καμφθεί η αντίσταση για την αξιολόγηση.
Αποτέλεσμα όλων αυτών είναι η σοβαρά μειωμένη συμμετοχή εκπαιδευτικών στις εκλογές για το 20ο Συνέδριο. Και αν η μία πλευρά που συνδέεται με τη μειωμένη συμμετοχή είναι η αποδοκιμασία της βασικής γραμμής ήττας και παύσης αγώνων της πλειοψηφίας της ΟΛΜΕ, δεν είναι καθόλου μικρός ο κίνδυνος, η αποδοκιμασία αυτή –μέσα σε ένα κλίμα δυσκολιών και απογοητεύσεων- να συμπαρασύρει γενικά την έννοια του σωματείου και της συλλογικής δράσης.
Αρνητές αγώνων επιδιώκουν lock down της συνδικαλιστικής δράσης!
Αρνητές του αυτονόητου το μαύρο μέτωπο ΔΑΚΕ – ΣΥΝΕΚ – ΠΕΚ. Απορρίπτουν και αρνούνται όχι μόνο την απεργία – αποχή από την αξιολόγηση, αλλά και την απλή συμμετοχή σε πανεκπαιδευτικά συλλαλητήρια. Πρωτοπόρα η παράταξη των ΣΥΝΕΚ στην καλλιέργεια του τρόμου για να μην ακολουθήσουν οι συνάδελφοι και να μη συμμετέχουν στην απεργία αποχή. Τι νόημα και πόσο επικίνδυνος είναι ένας συνδικαλισμός που επαναλαμβάνει την επιχειρηματολογία του Υπουργείου;
Απορρίπτουν και αρνούνται ακόμα και τη σύγκληση ΓΣ. Δεν επιτρέπουν στους συναδέλφους της βάσης να συζητήσουν και να αποφασίσουν για ζητήματα ζωτικής σημασίας, όπως το θέμα της αξιολόγησης. Για πρώτη φορά στην ιστορία της ΟΛΜΕ ενεργοποιήθηκε το άρθρο του καταστατικού για ΓΣ προέδρων με αίτημα των ΕΛΜΕ από τα κάτω. Για πρώτη φορά εκδόθηκε από την ΟΛΜΕ ανακοίνωση – καταγγελία εναντίον συνδικαλιστικής παράταξης. Το μαύρο μέτωπο ΔΑΚΕ – ΣΥΝΕΚ εναντίον των ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΩΝ.
Να θυμηθούμε και πάλι άλλη μια μαύρη σελίδα της πλειοψηφίας της απερχόμενης διορισμένης διοίκησης της ΟΛΜΕ: Όταν δεκάδες συνάδελφοί μας και αγωνιστές της εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς συλλαμβάνονταν το Δεκέμβρη του 2020 σπάζοντας στους δρόμους την τρομοκρατία των απαγορευτικών μέτρων – έχω χρέος να αναφέρω τα ονόματα των συντρόφων από την ΕΛΜΕ Πειραιά του Παναγιώτη Χουντή, του Ζήση Γκέρτσου, της Μαρίας Ανδρέου, η πλειοψηφία της ΟΛΜΕ σιωπούσε, όχι απλά αμήχανα, αλλά ως συνένοχη!
Μπορούμε να ξεχάσουμε ότι η πλειοψηφία της ηγεσίας της ΟΛΜΕ δεν επέτρεψε στο διωκόμενο συνάδελφο Κώστα Κορδάτο μέλος της Β’ ΕΛΜΕ Αιτωλ/νίας να μιλήσει σε συνεδρίαση του Δ.Σ. (28/6) για το πρόβλημα που αντιμετωπίζει. Όπως είναι γνωστό ο συνάδελφος έχει τεθεί σε δυνητική αργία με αυθαίρετη απόφαση της υπουργού Παιδείας. Το συνάδελφο στηρίζουν στον αγώνα που δίνει για τη δικαίωσή του δεκάδες ΕΛΜΕ και ΣΕΠΕ με ανακοινώσεις που έχουν βγάλει και στήριξη οικονομική.
Τα γεγονότα στην Ε΄ΕΛΜΕ Θεσσαλονίκης, ίσως, να μην έχουν πάρει στην Αθήνα και τις άλλες περιοχές τη διάσταση που τους αναλογεί. Η ακροδεξιά ΔΑΚΕ επωάζει το αυγό του φιδιού. Οι τραμπουκισμοί και τραυματισμοί συναδέλφων μας υπό τα βλέμματα στελεχών της ΟΛΜΕ το δείχνουν καθαρά.
Να θυμίσουμε ότι η πλειοψηφία της ΟΛΜΕ έγραψε μια μαύρη σελίδα στην ιστορία του εκπαιδευτικού κινήματος το Σάββατο 16/10, στη Γενική Συνέλευση των Προέδρων των ΕΛΜΕ. Με πολιτική απόφαση των συνδικαλιστικών δυνάμεων των ΔΑΚΕ – ΣΥΝΕΚ – ΠΕΚ, που υπαγορεύτηκε ευθέως από τους πολιτικούς τους φορείς, την κυβέρνηση της ΝΔ, το ΣΥΡΙΖΑ και το ΚΙΝΑΛ/ΠΑΣΟΚ, έκλεισε βάναυσα η απεργία – αποχή, παρά την εκφρασμένη βούληση του κλάδου υποδεικνύοντας θρασύτατα σε εκπροσώπους συγκεκριμένων ΕΛΜΕ να την καταψηφίσουν παρά την αντίθετη απόφαση των σωματείων τους, όπως μάλιστα καταγράφηκε και στα πρακτικά της Γενικής Συνέλευσης των Προέδρων. Άφησαν, έτσι, μετέωρους δεκάδες χιλιάδες εκπαιδευτικούς και τον μεγαλειώδη αγώνα ενάντια στην αντιεκπαιδευτική πολιτική της κυβέρνησης. Λίγες ημέρες μετά τη μεγάλη 24ωρη απεργία στις 11 Οκτωβρίου στην οποία συμμετείχαν μαζικά πάνω από 100.000 δάσκαλοι και καθηγητές, πλημμυρίζοντας τους δρόμους της Αθήνας, της Θεσσαλονίκης και όλων των πόλεων. Είχε προηγηθεί μια ανακοίνωση (13/10/2021) – υπόδειγμα υποταγμένου συνδικαλισμού – που ενημέρωνε για τα πρόστιμα, τις ποινές, τις περικοπές μισθών, ακόμα και απολύσεις ως συνέπειες της δικαστικής απόφασης του Εφετείου, αφήνοντας να εννοηθεί πως όλα αυτά επικρέμανται ως δαμόκλειος σπάθη πάνω από τα κεφάλια των εκπαιδευτικών που απεργούν – απέχουν! Προσφορά και συνδρομή στην κυβερνητική προπαγάνδα και επιχείρηση τρομοκράτησης των εκπαιδευτικών σε μια περίοδο μάλιστα που ο αγώνας βρίσκεται σε εξέλιξη, οι δεκάδες χιλιάδες εκπαιδευτικοί πείθονται για τη συνέχιση της απεργίας – αποχής, αντιπαλεύουν μαζικά το φόβο και την τρομοκρατία.
Είναι οι ίδιοι που απορρίπτουν και αρνούνται ακόμα και τις εκλογές και καταφεύγουν στα δικαστήρια για να αυτοδιοριστούν! Έτσι απαξιώνουν το συνδικαλιστικό κίνημα, διευκολύνουν την ωμή παρέμβαση του κράτους σε αυτό. Θέλουν τον κλάδο να στέκει στη γωνία βουβός και ακίνητος, μια ιστορική Ομοσπονδία να βρίσκεται σε παρατεταμένο καθεστώς παραλυσίας!
Καταδεικνύουν έτσι ότι οι παρατάξεις του πρώην και νυν κυβερνητικού μηχανισμού δεν είναι παρά μόνο μηχανισμοί εκλογικοί, μηχανισμοί εξαχρείωσης συνειδήσεων και χειραγώγησης των εκπαιδευτικών. Παρατάξεις που λειτουργούν ως ιμάντες μεταβίβασης της κομματικής γραμμής με κοινό στόχο την παραπέρα αποσυγκρότηση του συνδικαλιστικού κινήματος και στήριξη της εκπαιδευτικής πολιτικής, όπως υπαγορεύεται από ΕΕ – ΟΟΣΑ – ΔΝΤ .
…Που κατά βάθος έγιναν σαν ένα είδος υπηρέται των Ρωμαίων (Κ. Π. Καβάφης)
Το ΠΑΜΕ μέσω ΑΔΕΔΥ και ΕΚΑ έχει κηρύξει lock down στις απεργίες, Δεν έχουν απευθύνει κανένα απολύτως απεργιακό κάλεσμα. Έφτασαν στο σημείο να ταυτίζονται και να αντιγράφουν το «πρόγραμμα δράσης» της ΓΣΣΕ και να μένουν άφωνοι ακόμα και μπροστά στην ψήφιση του προϋπολογισμού. Και αν για τις παρατάξεις του κυβερνητικού συνδικαλισμού είναι αναμενόμενο, πλέον καμία έκπληξη δεν προκαλεί και η στάση της ηγεσίας του ΠΑΜΕ.
Σε μια περίοδο έντασης της κυβερνητικής επίθεσης.
Και όλα αυτά την ώρα που η κυβερνητική επίθεση εντείνεται σε όλα τα μέτωπα. Ξεπουλάει μπιρ παρά ό, τι ξεπουλιέται. Ρεύμα, νερό, δασικές και αστικές εκτάσεις, την επικουρική ασφάλιση στο χρηματιστήριο, αεροδρόμια, λιμάνια, δρόμους. Μια πολιτική που μετατρέπει τη χώρα σε απέραντη αμερικάνικη βάση. Μια πολιτική που οδηγεί στην αποσάρθρωση του δημόσιου και δωρεάν συστήματος υγείας με αποτέλεσμα τις θυσίες των ανθρώπινων ζωών στο βωμό του κορονοϊού. Σε μια περίοδο που η κυβέρνηση της ΝΔ συνεχίζει την εγκληματική διαχείριση της πανδημίας! Επιβάλλουν οικονομική ασφυξία στα ασφαλιστικά ταμεία περικόπτοντας τις εργοδοτικές ασφαλιστικές εισφορές κατά 3% ή αλλιώς 850 εκατ. ευρώ, τα οποία προσφέρονται απλόχερα στο κεφάλαιο και την εργοδοσία!
Συνεχίζουν τη λεηλασία των συντάξεων αφού προβλέπονται 1,1δισ. ευρώ λιγότερα για όλους τους φορείς Κοινωνικής Ασφάλισης.
Νέες φοροελαφρύνσεις και ασυλία για το μεγάλο κεφάλαιο αφού η κυβέρνηση μειώνει κατά 2% τους φορολογικούς συντελεστές των επιχειρήσεων και κατά 50% τη φορολογία από τη συγκέντρωση κεφαλαίου
Καλεί η κυβέρνηση το λαό να πληρώσει χρήματα από την τσέπη του για μια ακόμα φορά. 4 δισ. ευρώ για το ΝΑΤΟ και 3,5δισ. για τα εξοπλιστικά προγράμματα, ποσό που αγγίζει το 6% του ΑΕΠ ή το 10% των κρατικών δαπανών! Το αντιλαϊκό έργο της κυβέρνησης της ΝΔ ολοκληρώνεται και συνοψίζεται στην εκτόξευση του δημόσιου χρέους στο εξωπραγματικό ποσό των 355 δισ. ευρώ και στο 189,6% του εκτιμώμενου ΑΕΠ.
Σε μια περίοδο που αλλάζει το DNA του σχολείου και ακυρώνεται ο δημόσιος δωρεάν χαρακτήρας του!
Από το μπαράζ των αντιεκπαιδευτικών μέτρων κομμένων και ραμμένων στις επιταγές του κεφαλαίου της ΕΕ και του ΟΟΣΑ. Η ΕΒΕ και η Τράπεζα Θεμάτων μετατρέπουν το σχολείο σε ταξικό σφαγείο των μαθητών. Η αυτονομία της σχολικής μονάδας και η αυτοαξιολόγηση/αξιολόγηση αποτελούν βασικά εργαλεία κατηγοριοποίησης των σχολείων με ταξικά κριτήρια για να απαλλαγεί η κυβέρνηση από τη χρηματοδότηση του δημόσιου σχολείου.
Αγώνας – αντίσταση στην αξιολόγηση και την αντιλαϊκή – αντιεκπαιδευτική πολιτική
Η σχεδόν καθολική συμμετοχή στην απεργία – αποχή αποτελεί πολύτιμη παρακαταθήκη. Δείχνει τη δύναμη που έχει ο ΕΝΙΑΙΟΣ ΜΑΖΙΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ. Ο δρόμος χαράχτηκε.
Ο αγώνας στα χέρια των εκπαιδευτικών το σύνθημα των μεγάλων αγώνων του 1988 όταν ο κλάδος προχώρησε στην ηρωική απεργία των 37 μερών χωρίς καμιά από τις παρατάξεις της ΟΛΜΕ να τη θέλει και να την εισηγηθεί. Αυτό ήταν και το σύνθημα στις μεγαλειώδεις απεργίες κόντρα πάλι στη συνδικαλιστική γραφειοκρατία το 1990, το 1996/97, το 2006, αλλά και στην προδομένη απεργία του 2013.
Ο αγώνας των εκπαιδευτικών ενάντια στην αξιολόγηση συνεχίζεται. Έστω και λίγα Πρωτοβάθμια εκπαιδευτικά σωματεία ΕΛΜΕ και ΣΕΠΕ δείχνουν τον δρόμο της απεργίας – αποχής από την αξιολόγηση, τον δρόμο του ΕΝΙΑΙΟΥ ΠΑΡΑΤΕΤΑΜΕΝΟΥ ΑΓΩΝΑ για την αναχαίτιση της αντιεκπαιδευτικής και αντιλαϊκής πολιτικής.
Όπλο των εργαζομένων μπορεί να είναι ένας ανυπότακτος συνδικαλισμός που υψώνεται σαν ατίθασος πύργος απέναντι στον αντίπαλο που κηρύσσει τον πόλεμο. Τον συνδικαλισμό που έχει προμετωπίδα: «Το τραύμα του ενός είναι τραύμα για όλους».
Να βαδίσουμε στον δρόμο της ΕΝΟΤΗΤΑΣ και της ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ της κυβερνητικής πολιτικής που οικοδομεί τον νέο κοινωνικό και εργασιακό μεσαίωνα. Για την ανατροπή του Νόμου Χατζηδάκη που βγάζει στην παρανομία τα σωματεία, την απεργία και την αντίσταση. Για την ανατροπή της εκπαιδευτικής πολιτικής που γκρεμίζει το δημόσιο και δωρεάν σχολείο και οικοδομεί το σχολείο της αξιολόγησης – χειραγώγησης – κατηγοριοποίησης και των ταξικών φραγμών!
Ως Αγωνιστικές Παρεμβάσεις Συσπειρώσεις Κινήσεις ΔΕ με τη δράση και τη στάση μας όλη αυτή την περίοδο προτάξαμε τη γραμμή του ασυμβίβαστου και μαζικού αγώνα με όχημα τα σωματεία μας και τη συντονισμένη δράση τους για την υπεράσπιση της Δημόσιας Δωρεάν Υγείας – Παιδείας, κόντρα στον αυταρχισμό, την καταστολή και την τρομοκρατία, για την ανατροπή της πολιτικής κυβέρνησης – ΕΕ – κεφαλαίου.
Στηρίξαμε ανοιχτά και δημόσια τις κινητοποιήσεις των υγειονομικών, καλώντας τα εκπαιδευτικά σωματεία να στηρίξουν τον κοινό αγώνα για τη Δημόσια Δωρεάν Υγεία για όλο το λαό!
Στις πιο σκληρές συνθήκες των άγριων απαγορεύσεων και της καταστολής, απέναντι στην αδράνεια και την υποταγή που επέβαλαν οι κυρίαρχες συνδικαλιστικές δυνάμεις στην Ομοσπονδία, καλέσαμε τις ΕΛΜΕ και τα πρωτοβάθμια σωματεία να πάρουν την υπόθεση του αγώνα στα χέρια τους με δημόσια καλέσματα παρά την απειλή των εξοντωτικών προστίμων, τη βία των ΜΑΤ και τα χημικά! Ούτε μυστικά – ούτε συμβολικά!
Καλέσαμε ανοιχτά και δημόσια τα πρωτοβάθμια σωματεία να οργανώσουν την 24ωρη απεργία στις 26 Νοέμβρη 2020 όταν όλες οι υπόλοιπες δυνάμεις υποτάσσονταν στις κυβερνητικές απαγορεύσεις!
Με την ανυποχώρητη στάση μας απέναντι στην κυβερνητική πίεση συμβάλαμε μαζί με άλλες αγωνιστικές δυνάμεις στην ανάπτυξη του μαζικού πλατιού παλλαϊκού και νεολαιίστικου κινήματος που έσπασε την πολιτική της αστυνομικής βίας και τρομοκρατίας, γκρέμισε στην πράξη το σιδηρόφρακτο καθεστώς των ταξικών lockdown, υπερασπίζοντας τα δημοκρατικά δικαιώματα και τις πολιτικές ελευθερίες!
Αναδείξαμε και καταγγείλαμε το απαράδεκτο αντιεκπαιδευτικό – αντιπαιδαγωγικό και αντικοινωνικό μέτρο του παρατεταμένου λουκέτου στα σχολεία και της περιβόητης «τηλεκπαίδευσης» που αξιοποιήθηκε και ως εργαλείο καταστολής των μαθητικών κινητοποιήσεων! Καλέσαμε ΟΛΜΕ και ΕΛΜΕ να προχωρήσουν σε Γενικές Συνελεύσεις και σε πολύμορφο και παρατεταμένο αγώνα με αιχμή το αίτημα του εκπαιδευτικού κινήματος για «Ανοιχτά και Ασφαλή Σχολεία»!
Με τις ΕΛΜΕ και τους ΣΕΠΕ βρεθήκαμε σε κοινό πανεκπαιδευτικό μέτωπο μαζί με τους φοιτητές ενάντια στους νόμους «Κεραμέως – Χρυσοχοΐδη»!
Η αποφασιστική και αταλάντευτη στάση του ρεύματός μας έδωσε σάρκα και οστά στην αποχή από τις ηλεκτρονικές ψηφοφορίες στα Υ/Σ. Συμβάλαμε στην αποκάλυψη των πραγματικών προθέσεων της κυβέρνησης να γενικεύσει τη φάρσα των «ηλεκτρονικών εκλογών» για να χειραγωγήσει τα συνδικάτα και να επιβάλει συνθήκες ασφυκτικού ελέγχου και εποπτείας της δράσης τους!
Εδώ και τρεις δεκαετίες έχουμε συμβάλει αποφασιστικά σε όλους τους αγώνες ενάντια στην αξιολόγηση, εξοπλίζοντας το εκπαιδευτικό κίνημα με ιδεολογικά, πολιτικά και συνδικαλιστικά επιχειρήματα, σε αντιπαράθεση με τις δυνάμεις εκείνες που φανερά ή συγκαλυμμένα προωθούσαν την εφαρμογή της. Συμβάλαμε αποφασιστικά στη μαζική κινητοποίηση του κλάδου και τη συμμετοχή του στην απεργία – αποχή, καλώντας αποφασιστικά σε συνέχισή της παρά την κυβερνητική καταστολή! Καταγγείλαμε τα συνδικαλιστικά πραξικοπήματα των ΣΥΝΕΚ – ΔΑΚΕ και το ξεπούλημα της απεργίας – αποχής! Μπροστά στο συνδικαλιστικό αδιέξοδο που επέβαλαν στην ΟΛΜΕ καλέσαμε τα πρωτοβάθμια σωματεία (ΕΛΜΕ – ΣΕΠΕ) να συνεχίσουν αποφασιστικά την απεργία – αποχή για να βρει συνέχεια και διέξοδο ο αγώνας των εκπαιδευτικών ενάντια στα σχέδια ταξικής κατηγοριοποίησης των σχολείων, υποβάθμισης της Δημόσιας Εκπαίδευσης!
Συγκρουστήκαμε με το παρατεταμένο συνδικαλιστικό lockdown καλώντας τις ΕΛΜΕ να πραγματοποιήσουν Γενικές Συνελεύσεις και αρχαιρεσίες αποκλειστικά με ζωντανό τρόπο κόντρα στο ν. «Χατζηδάκη». Απαιτήσαμε να γίνει Συνέδριο της ΟΛΜΕ και να σταματήσει ο αντιδημοκρατικός κατήφορος της πλειοψηφίας, που σερνόταν στα δικαστήρια εκλιπαρώντας τον αυτοδιορισμό της ως Διορισμένη Διοίκηση! Καταγγείλαμε την απαράδεκτη αντιδημοκρατική εκτροπή των ΣΥΝΕΚ – ΔΑΚΕ – ΠΑΜΕ – ΠΕΚ, δεν συναινέσαμε με το δικαστικό διορισμό μας και αποχωρήσαμε από τη δοτή διοίκηση!
Οι Αγωνιστικές Παρεμβάσεις Συσπειρώσεις Κινήσεις ΔΕ, γεννημένες και σφυρηλατημένες μέσα στους μεγάλους πανεκπαιδευτικούς αγώνες των τελευταίων τεσσάρων δεκαετιών παλεύουμε σταθερά για την ενότητα του κλάδου για τον ταξικό και αγωνιστικό προσανατολισμό των σωματείων μας συμβάλλοντας με νύχια και με δόντια στο μαζικό συντονισμό των πρωτοβάθμιων σωματείων με πρωταγωνιστές τις Γ.Σ και τους ίδιους τους εκπαιδευτικούς. Για την αναζωογόνηση των δημοκρατικών συλλογικών διαδικασιών, για να γίνουν τα πρωτοβάθμια σωματεία και η Ομοσπονδία όπλο των εκπαιδευτικών απέναντι στην αντιεκπαιδευτική – αντιδραστική πολιτική των κυβερνήσεων, της άρχουσας τάξης, της ΕΕ και του κεφαλαίου. Για να γίνουν τα εκπαιδευτικά σωματεία ασπίδα υπεράσπισης του Δημόσιου Δωρεάν Σχολείου, των εργασιακών δικαιωμάτων των εκπαιδευτικών, των μορφωτικών δικαιωμάτων όλων των παιδιών χωρίς ταξικούς αποκλεισμούς! Για την αγωνιστική συμπόρευση και το συντονισμό όλων των σωματείων και συνδικάτων ιδιωτικού και δημόσιου τομέα ενάντια στην πολιτική κυβέρνησης – ΕΕ – μεγάλου κεφαλαίου!
Δε διεκδικούμε και δεν έχουμε το «αλάθητο». Μακριά από μας κάθε είδους ναρκισισμός. Εμείς επιδιώκουμε μέσα από τα λάθη μας και τις αδυναμίες και τις αντιφάσεις μας, όχι απλά να είμαστε στη σωστή πλευρά της Ιστορίας, αλλά να συμβάλουμε στο γράψιμό της υπερασπιζόμενοι τη γραμμή του ασυμβίβαστου πολύμορφου αγώνα απέναντι στη γραμμή της ηττοπάθειας και του συμβιβασμού.
Στο εκπαιδευτικό κίνημα συγκρούονται δυο γραμμές. Από τη μια η γραμμή του συμβιβασμού, της υποταγής και στήριξης της κυβερνητικής πολιτικής με βασικούς πυλώνες τις παρατάξεις του πρώην και νυν κυβερνητικού συνδικαλισμού (ΔΑΚΕ – ΣΥΝΕΚ – ΠΕΚ) και κατά περίπτωση – στα δύσκολα, όπως στην απεργία – αποχή από την αξιολόγηση και όχι μόνο – με τη στήριξη του ΠΑΜΕ και από την άλλη η γραμμή του αγώνα και της αντίστασης στην κυβερνητική πολιτική με στόχο την ανατροπή της.
Εμείς, συναδέλφισσες –οι, όταν αναφερόμαστε στο ΠΑΜΕ δεν εκφράζουμε την αντίθεσή μας προς τη βάση και τα μέλη του που είναι πάντα μαζί μας στην πρώτη γραμμή, όταν παίρνονται αποφάσεις σε αγωνιστική κατεύθυνση. Εκφράζουμε τη αντίθεσή μας προς τη γραμμή του συμβιβασμού που έχει η ηγεσία του, όταν έρχονται τα δύσκολα. Τη γραμμή του «θα λογαριαστούμε μετά», τη γραμμή του «βγάλτε τα συμπεράσματά σας μπροστά στις κάλπες».
Τι έχουμε μπροστά μας
Η αξιολόγηση είναι στις πρώτες προτεραιότητες της κυβερνητικής επίθεσης.
Η Τράπεζα Θεμάτων εμπεδώνεται φέτος, ώστε του χρόνου να εφαρμοστεί χωρίς ελιγμούς και λειάνσεις των γωνιών, με αποτέλεσμα τη μαζική απόρριψη μαθητών.
Η πολιτική της αδιοριστίας και του παραπέρα χτυπήματος των εργασιακών σχέσεων θα γνωρίσει νέα κλιμάκωση με την προσθήκη εξετάσεων ΑΣΕΠ στο προσοντολόγιο Γαβρόγλου.
Η κυβέρνηση θα επιδιώξει να εφαρμόσει αποφασιστικά τον Νόμο 4808, προσπαθώντας να συντρίψει κάθε αγωνιστική κινητοποίηση.
Και όλα αυτά στο φόντο της όξυνσης της φτώχειας και του τρόμου του πολέμου.
Η αισιοδοξία για τη ζωή γεννιέται στους αγώνες
Οι αγώνες που απαιτούνται θα γίνουν. Θα γίνουν γιατί είναι αναγκαίοι. Θα γίνουν γιατί είναι μονόδρομος. Και θα γίνουν κόντρα σε όλα τα κέντρα εξουσίας του συστήματος, κόντρα σε «νομιμότητες» υποταγής και υποταγμένες συνδικαλιστικές ηγεσίες.
Να φοβάσαι τη μέρα που θα σταματήσουν οι απεργίες, μόλο που θα υπάρχουν ακόμα οι μεγάλοι ιδιοκτήτες – γιατί η κάθε μικροαπεργία που χτυπιέται, είναι μια απόδειξη πως έγινε το βήμα. Πρέπει κι αυτό να ξέρεις – να φοβάσαι τη μέρα που ο Συνειδητός Ανθρωπος θα πάψει να αγωνίζεται και πεθαίνει για μια ιδέες, γιατί αυτή και μόνο η ιδιότητα είναι το θεμέλιο του Ανθρώπινου Συνειδητού, κι αυτή και μόνο η ιδιότητα κάνει να είναι ο άνθρωπος ένα ον ξεχωριστό μέσα στο σύμπαν». Τζον Στάιμπεκ
Να προετοιμαστεί ο κλάδος για παρατεταμένο και πολύμορφο αγώνα με βασικούς άξονες την ανατροπή της αξιολόγησης, της τράπεζας θεμάτων, της ΕΒΕ, του ν. Χατζηδάκη, τη διεκδίκηση για αύξηση στους μισθούς. Με προκήρυξη απεργίας/αποχής, απεργία, διαδηλώσεις, με συγκρότηση επιτροπών αγώνα και απεργιακών ταμείων.
Δε συμμετέχουμε σε διαδικασίες αυτοαξιολόγησης / αξιολόγησης –συντονισμός ΕΛΜΕ και ΣΕΠΕ που πρέπει να πάρουν επάνω τους την οργάνωση του αγώνα για την κατάργησή της.
Αυξήσεις στους μισθούς και τις συντάξεις – Μείωση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης.
Ενάντια στην πολιτική των ταξικών φραγμών, της πειθάρχησης και της κατηγοριοποίησης σχολείων – Κατάργηση των νόμων Κεραμέως.
Μαζικοί μόνιμοι διορισμοί. Μονιμοποίηση των αναπληρωτών. Κατάργηση του προσοντολόγιου. Πλήρη εργασιακά και συνδικαλιστικά δικαιώματα στους αναπληρωτές. Να καλυφθούν τώρα όλα τα κενά. Καμία αύξηση ωραρίου, όχι στις υποχρεωτικές υπερωρίες. Όχι σε διαγωνισμό για τις προσλήψεις.
Δημοκρατικά και συνδικαλιστικά δικαιώματα και ελευθερίες. Κάτω ο νόμος Χρυσοχοΐδη για τις διαδηλώσεις και ο αντιαπεργιακός αντισυνδικαλιστικός νόμος Χατζηδάκη. ΚΑΤΩ τα χέρια από την απεργία.
Ανατροπή της πολιτικής κυβέρνησης, κεφαλαίου, ΕΕ. Έξω το ΝΑΤΟ. Καμία διευκόλυνση στους φονιάδες του πλανήτη, τον αμερικάνικο ιμπεριαλισμό. Έξω ΝΑΤΟ – ΗΠΑ – ΕΕ – Ρωσία από την Ουκρανία. Ενάντια στον πόλεμο, τον φασισμό, τον ιμπεριαλισμό, τον ρατσισμό.
Ο λόγος πέφτει τώρα στον κλάδο, στα πρωτοβάθμια σωματεία και τις Γενικές Συνελεύσεις. Στις σημερινές σκληρές πολιτικές συνθήκες, του πολέμου, της ακρίβειας και της φτώχειας, του χτυπήματος των συνδικαλιστικών και δημοκρατικών δικαιωμάτων, η ανασυγκρότηση των σωματείων σε ταξική και αγωνιστική κατεύθυνση είναι αναγκαία όσο ποτέ, σε σύγκρουση με τις δυνάμεις της ηττοπάθειας, της συνθηκολόγησης και της υποταγής.
Κλείνοντας θέλουμε να ευχαριστήσουμε και από το βήμα του Συνεδρίου τους εκπροσώπους των ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΩΝ αυτή την τριετία στο ΔΣ και το ΚΕΜΕΤΕ της ΟΛΜΕ. Δώσανε ό, τι καλύτερο μπορούσαν για μια δυναμική παρουσία σε κεντρικό συνδικαλιστικό επίπεδο.
Να ευχαριστήσουμε όλους τους συνέδρους των ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΩΝ για την πολύτιμη συμβολή τους στην ανάπτυξη του ρεύματος των ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΩΝ και στην ενίσχυση του εκπαιδευτικού κινήματος.
Να ευχαριστήσουμε, τέλος, κάθε σύνεδρο και κάθε απλό συνάδελφο ανεξάρτητα από κομματικές και παραταξιακές τοποθετήσεις που αγωνίζεται και υπερασπίζεται έμπρακτα το δημόσιο σχολείο και το δίκιο των εκπαιδευτικών και των εργαζομένων.
Κλείστε, συναδέλφισσες –οι στο μυαλό και την ψυχή σας αυτό που διαχρονικά ισχύει ότι ο μόνος αγώνας που είναι χαμένος, είναι αυτός που δε γίνεται!
Κλείστε στην ψυχή και το μυαλό σας ότι η ομορφιά των δρόμων καμιά σχέση δεν έχει με το σκοτάδι των διαδρόμων της συνδικαλιστικής και κομματικής γραφειοκρατίας.
Καλή δύναμη βαδίζοντας τον δρόμο του ΕΝΙΑΙΟΥ ΠΑΡΑΤΕΤΑΜΕΝΟΥ ΑΓΩΝΑ!
Σας ευχαριστούμε!
Για τις ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΕΣ ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ – ΣΥΠΕΙΡΩΣΕΙΣ – ΚΙΝΗΣΕΙΣ ΔΕ
Έφη Γανιάρη – Γιώργος Κ. Καββαδίας
e-prologos.gr
