Έχει καταγραφεί επίσημα η κατακόρυφη πτώση του ΑΕΠ στην εντεκάχρονη καταστροφική πορεία της χώρας, από 231,5 δισ.€ το 2009, στα 162,7 δισ.€ το 2020. Αντίθετα, είναι αποκαλυπτικά τα ανοδικά στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ που αφορούν το Δείκτη τιμών καταναλωτή τον Απρίλη του 2021. Έτσι, με βάση αναφοράς το 2009 (=100%), τα είδη διατροφής έχουν ακριβύνει κατά 6,22%, ο καπνός και τα αλκοολούχα ποτά κατά 48,06%, τα ρούχα και τα παπούτσια κατά 2,26%, η στέγαση κατά 17,37%, οι επικοινωνίες κατά 3,35%, οι μεταφορές κατά 23,05%, οι καφετέριες, εστίαση, και ξενοδοχεία κατά 8,43%, το ρεύμα κατά 22,01% κλπ, χωρίς να αναφέρουμε τις ληστρικές φοροεπιδρομές, τις αυξήσεις των ασφαλιστικών εισφορών, τις απαράδεκτες επινοήσεις του ΕΝΦΙΑ κ.ά. δημόσιων υπηρεσιών. Κι όλα αυτά μέσα σε μία από τις πιο μαύρες περιόδους της μεταπολεμικής ιστορίας της χώρας. Η προσφυγή στο ΔΝΤ, ο εξωφρενικός δανεισμός, τα τρία απανωτά Μνημόνια, έφεραν κοσμογονικές αλλαγές στην ελληνική κοινωνία και κυρίως στα εργατολαϊκά και μεσαία στρώματα. Οι χιλιάδες αντεργατικοί και αντιλαϊκοί νόμοι, προεδρικά διατάγματα, υπουργικές αποφάσεις, ΠΝΠ που εφαρμόστηκαν κάτω από τις ανελέητες κοινοτικές ντιρεκτίβες και τις άτεγκτες εντολές του ΔΝΤ, έφεραν τη χώρα σε κατάσταση «επιλεκτικής χρεοκοπίας» και το λαό μας στα όρια της επιβίωσης. Ο εργασιακός Μεσαίωνας βρίσκεται ήδη σε εξέλιξη χωρίς να φαίνεται η παραμικρή χαραμάδα φωτός, βελτίωσης των συνθηκών ζωής. Η βίαιη περικοπή των μισθών κατά 22% (από 752€ σε 586€) «εν μία νυκτί», η εκμηδένιση των αποθεμάτων των Ασφαλιστικών Ταμείων, η κατεδάφιση των συντάξεων, η ακύρωση των ΣΣΕργασίας, οι εφαρμογή των ελαστικών μορφών εργασίας, η αύξηση των απλήρωτων υπερωριών, η κατάργηση του οκτάωρου και της κυριακάτικης αργίας, η υποχρεωτική εγγραφή των συνδικαλιστικών οργανώσεων στο Γενικό Μητρώο υπό τον έλεγχο εργοδοσίας και κράτους, η ουσιαστική απαγόρευση της απεργίας, η περικοπή των συνδικαλιστικών δικαιωμάτων κλπ κλπ επέφεραν την ανεργία, την εξαθλίωση και τον οικονομικό μαρασμό σε εκατοντάδες χιλιάδες λαϊκών νοικοκυριών.

Η πανδημία του κορονοϊού έδωσε τη χαριστική βολή, αποδεικνύοντας με τον πιο δραματικό τρόπο το διάτρητο και ανεπαρκές δημόσιο Σύστημα Υγείας, που διασώθηκε από τον πλήρη διασυρμό χάρη στις υπεράνθρωπες προσπάθειες του -ανεπαρκούς- ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού.

Κάτω από την κυριαρχία των ξένων κέντρων, σφυρηλατήθηκαν ακόμα πιο ισχυρά δεσμά στρατιωτικής και οικονομικής εξάρτησης (Συμφωνία με ΗΠΑ, νέες στρατιωτικές βάσεις, εξωπραγματικοί εξοπλισμοί, Τετραμερής Συμφωνία με Ισραήλ, Αίγυπτο, Κύπρο κ.ά.), ενώ η τουρκική επιθετικότητα της «γαλάζιας πατρίδας» επιχειρεί να εξαπλωθεί από το Ιράκ, τη Συρία, το Αιγαίο, την Κύπρο, τη Λιβύη, τον Καύκασο!

Για να συντελεστεί αυτό το κοσμογονικό σμπαράλιασμα της χώρας και του λαού, χρειάστηκε ο σχηματισμός του αντιδραστικού μετώπου των ιμπεριαλιστών ΗΠΑ και ΕΕ, μαζί με όλο τον εσμό των αστικών κομμάτων, περιλαμβανομένου και του ΣΥΡΙΖΑ και επιπλέον τη συστημική ανοχή του ΚΚΕ.

***

Η κυβέρνηση της Δεξιάς, απολύτως εναρμονισμένη με τις εντολές των ξένων κέντρων και της ντόπιας ολιγαρχίας και διαθέτοντας τη δύναμη και των μέσων ενημέρωσης, εμφανίζεται με τη μορφή της μεσσιανικής λύτρωσης της «πατρίδας» από τα δεινά της δωδεκάχρονης κρίσης. Βασισμένη στις επιδοτήσεις και τα νέα δάνεια των ευρωπαϊκών Μηχανισμών Ανάκαμψης και με σημαία το «Εθνικό Σχέδιο Ανάκαμψης» (που είναι εναρμονισμένο με το «πόρισμα Πισσαρίδη» και το άθροισμα των εφαρμοστικών νόμων τριών Μνημονίων), επιχειρεί να εξωραΐσει τη ζοφερή πραγματικότητα, με φαραωνικές παροχές προς τη ντόπια ολιγαρχία και τα ξένα μονοπώλια. Την ίδια στιγμή πληθαίνουν οι προβλέψεις για επικείμενες μεγάλες αυξήσεις στις τιμές βασικών ειδών πρώτης ανάγκης, που θα περικόψουν ακόμα παραπέρα το εισόδημα των λαϊκών στρωμάτων.

Προφανώς το όλο πρόβλημα ανάγεται στην πολύχρονη εγκατάλειψη του παραγωγικού ιστού (Γεωργίας, Βιομηχανίας) και την εξάρτηση από τις ξένες εισαγωγές ειδών διατροφής αλλά και κάθε είδους εμπορευμάτων. Οι κορώνες περί του «εξαγωγικού προσανατολισμού» γελοιοποιούνται, αν ρίξουμε μία ματιά στο Εμπορικό Ισοζύγιο. Αλλά και η περίφημη «ανταγωνιστικότητα» καταβυθίζεται από τις μεγάλες αυξήσεις στις τιμές των πρώτων υλών και τις αυξήσεις των διεθνών ναύλων.

Ο διεθνής δείκτης τιμών τροφίμων (FFPI) του Παγκόσμιου Οργανισμού Τροφίμων και Γεωργίας των ΟΗΕ (FAO) έφτασε τον Απρίλη του 2021 στις 120,9% παρουσιάζοντας αύξηση 28,4% σε σχέση με τον αντίστοιχο μήνα του 2020. Όλοι οι επιμέρους δείκτες παρουσιάζουν ανάλογες αυξήσεις (δημητριακά, λάδια, κρέας, γαλακτοκομικά, ζάχαρη) με μεγαλύτερες αυξήσεις από αυτές να καταγράφονται στα φυτικά έλαια και τα δημητριακά. Εξάλλου, σύμφωνα με σχετική μελέτη του ΕΒΕΑ, οι χρηματιστηριακές τιμές των πρώτων υλών, των τελικών προϊόντων και υπηρεσιών αλλά και των ναυτιλιακών ναύλων για τις μεταφορές κοντέινερ, έχουν εκτιναχθεί στα ύψη, συμπαρασύροντας και τα λίγα εξαγώγιμα προϊόντα που παράγει η χώρα. Ενδεικτικά αναφέρουμε την αύξηση του πετρελαίου θέρμανσης κατά 37,94%, της βενζίνη κατά 52,14%, της σόγιας (λάδι, σάλτσες, καρυκεύματα, κ.ά) κατά 17,10%, του καφέ κατά 26,59%, των τυριών κατά 10,51%, του ρυζιού κατά 8,66%, του βαμβακιού κατά 5,12%, του βοδινού κρέατος κατά 8,65%, του γάλακτος κατά 20,06%, του καλαμποκιού (ζωοτροφές, λάδι, παιδικές τροφές, κρέμες κ.ά.) κατά 35,64%, των πουλερικών κατά 16,64%, του μαλλιού κατά 12,72%, του χαλκού κατά 33,19%, του αλουμίνιου κατά 26,54% κλπ. Σε ό,τι αφορά τους ναύλους, σημειώνουμε πως ο ναυτιλιακός ναύλος Ασίας-Ευρώπης αυξήθηκε κατά 525% μονάχα τον τελευταίο χρόνο! (Πηγή: Εφημερίδα Συντακτών 2/06/2021).

Ο εμπορικός πόλεμος των ιμπεριαλιστικών κρατών έχει τεράστιες επιπτώσεις στις ασθενέστερες οικονομίες, που αντιμετωπίζουν το φάσμα των ανατιμήσεων στα εισαγόμενα προϊόντα και τον κίνδυνο του αποκλεισμού από τις διεθνείς αγορές στα εξαγόμενα. Ιδιαίτερα στη χώρα μας, που λόγω και της πανδημίας η οικονομία βρίσκεται στα πρόθυρα της κατάρρευσης, είναι βέβαιο ότι η αύξηση των πρώτων υλών θα εκτινάξει το κόστος παραγωγής στα είδη πρώτης ανάγκης, οι δε αυξήσεις θα μεταγγιστούν στα εργατολαϊκά νοικοκυριά. Στα αγροτικά προϊόντα η αύξηση της τιμής της ενέργειας (ΔΕΗ, πετρέλαιο) σε συνδυασμό με την αύξηση των ζωοτροφών, αλλά και των συνεχών θεομηνιών, θα έχει μία σειρά αλυσιδωτών αυξήσεων στα περισσότερα αγροτικά προϊόντα (6% στα φυτικά και 4,2% στα ζωϊκά). Οι αλυσίδες των σούπερ μάρκετς εν μέσω υγειονομικής κρίσης αύξησαν σημαντικά τα κέρδη τους, αλλά το κόστος ζωής επιβαρύνθηκε έως και 20%.

Από την πλευρά της η κυβέρνηση κλείνει οριστικά στα τέλη Ιούνη τις λαϊκές επιδοτήσεις, την παράταση των πτωχεύσεων, την αναστολή πληρωμών, τη ρύθμιση των παντοειδών ληξιπροθέσμων οφειλών κλπ, ενώ τα οικονομικά επιτελεία αποκλείουν πλέον κάθε συζήτηση για μείωση των οποιωνδήποτε τιμών.

Είναι προφανές ότι η συρρίκνωση του τζίρου των επιχειρήσεων, λόγω της οικονομικής και υγειονομικής κρίσης το 2020, κατά 41,7 δισ.€, θα επιχειρηθεί να ισοσκελιστεί με μεγάλες αυξήσεις τιμών, κάτω από την εμφανή δικαιολογία των διεθνών αυξήσεων. Ήδη, το Βιοτεχνικό Επιμελητήριο Αθήνας ζητά επειγόντως μέτρα στήριξης, επικαλούμενο τις δρακόντειες παροχές στο ΣΕΒ, ΣΕΤΕ, ΓΣΒΕΕ κ.ά. ομάδες της ντόπιας ολιγαρχίας.

***

Η κυβέρνηση εμφανίζει μία ειδυλλιακή εικόνα της οικονομίας («οικονομία που άντεξε», «ύφεση που περιορίστηκε στο 8,2%», «συγκράτηση της ανεργίας», «καλύτερο επίπεδο πανδημίας από άλλα μεγάλα κράτη της ΕΕ» κ.ά.π.) και ταυτόχρονα ανακοινώνει μέτρα για τη δήθεν ανακούφιση του λαού, τα οποία στην πραγματικότητα αφορούν στην ενίσχυση του μεγάλου κεφαλαίου. Και μπορεί να ισχυρίζεται η κυβέρνηση πως διέθεσε 24 δισ.€ το 2020 για τον περιορισμό των επιπτώσεων της πανδημίας, ωστόσο, ούτε η Παιδεία, ούτε η Υγεία, ούτε η Πρόνοια, ούτε η Ασφάλιση, ούτε οι μισθοί, ούτε οι συντάξεις, ωφελήθηκαν κάτι. Αντίθετα, με τα καθρεφτάκια και τις χάντρες των ψευτοεπιδομάτων προσπαθεί να καταλαγιάσει τη λαϊκή κατακραυγή και να «ενισχύσει» με ψίχουλα το λαϊκό εισόδημα. Κι ακόμα, ομνύοντας στην επικείμενη «ανάκαμψη» και το σλάλομ των «επενδύσεων», επιχειρεί να ξορκίσει την τραγική κατάσταση της οικονομίας, αγναντεύοντας στον μακρινό ορίζοντα τα νέα ευρωπαϊκά δάνεια, που σε κάθε περίπτωση θα πληρώσει ο λαός.

Φυσικά, οι κυβερνητικοί βερμπαλισμοί δεν αποτυπώνουν την κοινωνική πραγματικότητα, την ανεργία, τη φτώχεια και την εξαθλίωση που απλώνεται σαν δηλητηριώδες νέφος πάνω από τα εργατολαϊκά στρώματα. Δεν αποτυπώνουν τους όρους και την ταχύτητα αποσύνθεσης των παραγωγικών σχέσεων. Δεν αποτυπώνουν την κοινωνική κατάσταση που βρίσκεται στα όρια της έκρηξης, με τις εκατοντάδες χιλιάδες των πεινασμένων και άστεγων. Δεν αποτυπώνουν την αγωνία των νέων που μπροστά τους βλέπουν ένα ζοφερό μέλλον. Ο λαός έχει χρεοκοπήσει, οι υπομονή του έχει εξαντληθεί, οι ανοχή του ξεπεράστηκε. Η λαϊκή οργή ξεχειλίζει και η ταξική αντίσταση γίνεται καθήκον.

Εκφράζοντας τα αισθήματα οργής και αγανάκτησης, ο κόσμος της εργασίας στην απεργία της 10^ης Ιούνη, ενόψει της ψήφισης του αντεργατικού εκτρώματος, ετοιμάζεται να στείλει ένα ηχηρό, μαχητικό και ελπιδοφόρο μήνυμα παλλαϊκής αντίστασης στη βάρβαρη πολιτική της πείνας και της εξαθλίωσης, της αστυνομικής βίας, της ανεργίας και της τρομοκρατίας. Η λαϊκή κατακραυγή στρέφεται και κατά των προσυμφωνημένων όρων των ξένων κηδεμόνων, που φέρνουν τα οικονομικά, κοινωνικά και εργασιακά δικαιώματα στο απόσπασμα και τη χώρα στη νεοαποικιακή υποδούλωση και λεηλασία.

Ιωσήφ Σταυρίδης, μέλος της ΚΕ του Μ-Λ ΚΚΕ