Βέροια 30/1 / 2023

ΝΑ ΣΗΜΑΝΕΙ ΣΥΝΑΓΕΡΜΟΣ!

ΝΑ ΚΛΕΙΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΠΟΡΤΑ ΣΤΟΥΣ ΕΠΙΘΕΩΡΗΤΕΣ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ!

ΝΑ ΑΠΑΝΤΗΣΟΥΜΕ ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΣΑΝ ΜΙΑ ΓΡΟΘΙΑ!

Η ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΝΑ ΜΗ ΠΕΡΑΣΕΙ

To ΥΠΑΙΘ και η κυβέρνηση με 5 τροπολογίες για την εκπαίδευση που εισήχθησαν σε νομοσχέδιο του υπουργείου μεταφορών επιχειρεί να επιβάλει αιφνιδιαστικά την ατομική αξιολόγηση και να δημιουργήσει τετελεσμένα λίγο πριν τις εκλογές. Επαίρεται που, 41 χρόνια μετά τη κατάργηση του επιθεωρητή, τον επαναφέρει!

Η αξιολόγησή τους σημαίνει επιβολή κλίματος αυταρχισμού και εργοδοτικής αυθαιρεσίας στα σχολεία, χειραγώγηση, συμμόρφωση και πειθάρχηση των εκπαιδευτικών, κατάργηση κάθε έννοιας παιδαγωγικής ελευθερίας, ενοχοποίηση των εκπαιδευτικών για τα όλα τα προβλήματα- συνέπειες των αντιεκπαιδευτικών πολιτικών, κατηγοριοποίηση των εκπαιδευτικών και, στο βάθος του τούνελ, σύνδεση της αξιολόγησης με τους μισθούς και κατάργηση της μόνιμης και σταθερής εργασίας.

Δεν είναι τυχαίο που η αξιολόγηση ξεκινάει από την περιφέρεια και επίσης όχι τυχαία από τους νεοδιόριστους συναδέλφους, ως εκβιασμό για τη μονιμοποίηση τους! Η ΝΔ βιάζεται να δώσει ώθηση στη διαδικασία της αξιολόγησης για να υπηρετήσει το αφήγημα ότι είναι αξιόπιστη κυβέρνηση και ό,τι είπε προεκλογικά το έκανε. Διαμορφώνει, υπηρετεί και προωθεί τον κοινωνικό αυτοματισμό και απευθύνεται στα κέντρα εξουσίας που ζητάνε καθυπόταξη των εργαζομένων και σε ένα ακροατήριο που «διψάει» για αξιολόγηση ή και απόλυση εκπαιδευτικών. Υπηρετεί και προωθεί μια πολιτική υποβάθμισης του δημόσιου σχολείου με βάση τις επιλογές της ΕΕ και τις εκθέσεις του ΟΟΣΑ.

Η κυβέρνηση θεωρεί πως προώθησε σε ικανοποιητικό βαθμό την περίφημη «κουλτούρα αξιολόγησης», όπως σημείωνε και ο ΟΟΣΑ σε έκθεσή του για την προώθηση της αξιολόγησης και τώρα προχωρά στην τελική φάση. Σε αυτήν την τελική φάση της προώθησης της αξιολόγησης –οι προηγούμενες φάσεις ήταν η αυτοαξιολόγηση – αξιολόγηση της σχολικής μονάδας, οι μέντορες και συντονιστές και το προσοντολόγιο για τους διορισμούς– πέφτει στις πλάτες των εκπαιδευτικών το καθήκον της αντιπαράθεσης και της αντίστασης στην ουσία της, που δεν είναι άλλη από το χτύπημα στο λαϊκό δικαίωμα της δημόσιας και δωρεάν μόρφωσης για όλα τα παιδιά και στην εργασία με αξιοπρέπεια για τους εκπαιδευτικούς. Η Κεραμέως μιλάει για την αξιολόγηση και για το πόσο αυτονόητη είναι και ότι εφαρμόζεται στον υπόλοιπο κόσμο. Δεν λέει όμως ότι η αξιολόγηση είναι αυτή που ευθύνεται για τα πιο σημαντικά αδιέξοδα σε διάφορα εκπαιδευτικά συστήματα:

• Για τη διάλυση των εργασιακών σχέσεων των εκπαιδευτικών και την καθυπόταξή τους στον ρόλο του πιστού εφαρμοστή της αντιδραστικής κυβερνητικής πολιτικής.
• Για την κατηγοριοποίηση των σχολείων σε καλά και κακά και το κλείσιμο σχολείων –ειδικά σε φτωχές περιοχές– ή τη λειτουργία τους με μεγάλα τμήματα, χωρίς θέρμανση, χωρίς υποδομές, χωρίς εκπαιδευτικούς.
• Για την υποχρηματοδότηση των σχολείων και την απαίτηση ή να βάλουν οι γονείς το χέρι στην τσέπη ή να ψάχνουν μαζί με τους εκπαιδευτικούς χορηγούς.
• Για την μετατροπή της διδασκαλίας σε ένα ατελείωτο κυνήγι συγκεκριμένης ύλης για τα τεστ κατάταξης (π.χ. διαγωνισμοί PISA) με στόχο την καλύτερη αξιολόγηση σχολικής μονάδας/εκπαιδευτικού

• Για το ότι οι αδύναμοι μαθητές, παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες, παιδιά μεταναστών και κυρίως τα παιδιά της εργατικής τάξης είναι «ανεπιθύμητα» από τα «καλά σχολεία» καθώς «τα κρατούν πίσω».

Ο κατάλογος είναι μεγάλος. Η αξιολόγηση σχολικής μονάδας/εκπαιδευτικού έχουν δημιουργήσει τόσα αδιέξοδα που σε αγγλοσαξονικά αλλά και σκανδιναβικά εκπαιδευτικά συστήματα δεν βρίσκουν πλέον εκπαιδευτικούς! Κανείς δεν θέλει να δουλέψει σε ένα σχολείο που θα τρέχει κυριολεκτικά από το πρωί έως το βράδυ σε συναντήσεις, ομάδες αξιολόγησης, για τη συμπλήρωση διάφορων πλατφορμών κ.ο.κ. και αν δεν τα κάνει αυτά να έχει την απειλή της μείωσης μισθού ή και της απόλυσης.

Αυτή είναι η «διεθνής» πραγματικότητα της αξιολόγησης, αυτή θα είναι και η ελληνική αν δεν την ανατρέψουμε. Ας φανταστούμε σε πόσα σχολεία η ζωή των συναδέλφων θα γίνει κόλαση από διευθυντές- επιθεωρητές που θα έχουν την εξουσία να βαθμολογούν από το 1 έως το 4 τους συναδέλφους.

Ας φανταστούμε πόσος άχρηστος και χαμένος χρόνος θα αφιερωθεί σε δράσεις, επιμορφώσεις, μάζεμα χαρτιών, συναντήσεις, συμπλήρωση πλατφορμών και εκθέσεων για να

«πάρουμε καλό βαθμό». Ας σκεφτούμε τι συνέπειες θα έχει ο χωρισμός των σχολείων σε κακά και σε καλά. Ας σκεφτούμε τέλος αν θα μπορούμε να αντιστεκόμαστε για τα δικαιώματα των μαθητών και τα δικά μας.

Πρέπει να απαντήσουμε τώρα στην πρόκληση Κεραμέως! Η αναμονή των εκλογών χωρίς τους εργαζομένους στο προσκήνιο, το μόνο που μπορεί να εγγυηθεί είναι την εφαρμογή των σχεδίων της κυβέρνησης και τη συνέχιση της ίδιας κατάστασης και μετά τις εκλογές. Γι’ αυτό και η μόνη δύναμη που μπορεί να αλλάξει τα δεδομένα είναι οι εργαζόμενοι και οι αγώνες τους.

Αγώνες πολύμορφοι, διαρκείας, αποφασιστικοί, που θα οδηγήσουν την κυβέρνηση και το υπουργείο σε υποχώρηση και θα δώσουν ηχηρό μήνυμα σε οποιονδήποτε επόμενο κυβερνητικό διαχειριστή. Το 1982 ο αναχρονιστικός θεσμός του επιθεωρητή καταργήθηκε από το αγωνιστικό μεταπολιτευτικό κοινωνικό και πολιτικό ρεύμα που αγωνιζόταν στον δρόμο για πολλά χρόνια. Το ίδιο έγινε και με την αξιολόγηση Αρβανιτόπουλου που το εκπαιδευτικό κίνημα δεν επέτρεψε ποτέ να εφαρμοστεί και πέτυχε την απόσυρσή της το 2015.

Συναδέλφισσες/συνάδελφοι οφείλουμε όλοι και όλες να συσπειρωθούμε γύρω από το σωματείο, να οργανώσουμε στην πάλη μας, να αντισταθούμε τώρα σε αυτήν την τελική φάση της αξιολόγησης με στόχο την ανατροπή της, να υπερασπιστούμε το δικαίωμα στη μόρφωση και το δικαίωμα στην αξιοπρεπή εργασία

Μας κήρυξαν τον πόλεμο! Να πάρουν την απάντηση που τους αξίζει!

Πάρτε πίσω την αξιολόγηση – Αυξήσεις στους μισθούς!

Υπερασπιζόμαστε το δικαίωμα στη μόρφωση για όλα τα παιδιά!

Κάτω τα χέρια από τη μόνιμη και σταθερή εργασία!