Αργήσαμε, σύντροφε. Αργήσαμε πολύ.
Πρέπει να πούμε το δικό μας τραγούδι.

Τώρα που μπαίνουμε στην επόμενη μέρα ας έχουμε κατά νου τι θα βρούμε μπροστά μας. Όλοι συνεισφέραμε στην αντιμετώπιση της πανδημίας. Όλοι; Όχι δα!
Ας βάλουμε κάτω μολύβι και χαρτί. Σαν καλοί νοικοκυραίοι, που υπολογίζουν τα έσοδα και τα έξοδα του μήνα, χωρίζουμε το χαρτί σε δυο στήλες. Αριστερά είμαστε το Εμείς οι πολλοί. Δεξιά είναι Αυτοί, οι λίγοι.

Εμείς 1.
Εμείς είμαστε ο αιμοδότης του κρατικού κορβανά. Ο κρατικός κορβανάς είναι ένας κουβάς που μαζεύονται λεφτά. Λεφτά που συγκεντρώθηκαν από τις αιματηρές φορολογίες μας. Ό,τι αποζημιώσεις δοθήκανε, δοθήκανε από τον κρατικό κορβανά. Τι θα πει αυτό; Θα πει πως ήταν τα δικά μας λεφτά που μοιραστήκανε.

Αυτοί 1.
Αυτοί, όσο εμείς γεμίζαμε με αίμα τον κουβά, αύξαιναν το δικό τους κορβανά με δάνεια από τις Τράπεζες που εμείς «διασώζαμε». Έκρυβαν έσοδα σε οφσόρ εταιρείες, χωρίς να φορολογούνται. Αγόραζαν μετοχές της ΔΕΗ, του ΟΤΕ, της ΟΛΥΜΠΙΑΚΗΣ, σε εξευτελιστικές τιμές. Αγόραζαν εταιρείες ολόκληρες και η κυβέρνησή τους, τούς χάριζε τα χρέη (των εταιρειών που αγόραζαν), προς την εφορία και τα ασφαλιστικά ταμεία. Δηλαδή, αυτά που έπρεπε να βάλουν στον κρατικό κορβανά.

Εμείς 2.
Εμείς επίδομα των 800 ευρώ για ενάμιση μήνα, φως, νερό, τηλέφωνο, φαΐ. Δε φτάνει φώναζαν όλοι. Και 5.000 ευρώ να τους δώσω, τι θα τα κάνουν; τριακόσια κιλά θα γίνουν; έσκουζε ο Μουσολινίσκος του υπουργείου, Άδωνις. Παρεμπιπτόντως αυτός κατάφερε μέσα στην καραντίνα να γίνει 300 κιλά, με μεγάλη κοιλιά. Δεν υπάρχουν λεφτόδεντρα, κράταγε το ίσο από το άλλο στασίδι, ο κεντροδεξιός ψάλτης Μητσοτάκης.

Αυτοί 2.
Αυτοί, αποζημιώσεις, από τον κρατικό κορβανά για τους εφοπλιστές. Αποζημιώσεις, από τον κρατικό κορβανά για τους μεγαλοκαναλάρχες που δεν είχαν ζημιά αφού οι διαφημίσεις καλά πήγαιναν. Αλλά η αγιοποίηση της κυβέρνησης είχε το κόστος της (για τη δική μας τσέπη). Ήθελε όντως πολλή δουλειά για να περάσει το «τα πήγε πολύ καλά η κυβέρνηση με τον κορονοϊό». Για την πάρτη της τα πήγε καλά. Γιατί αν της έσκαγε το ΕΣΥ, δεν θα ήταν στην κυβέρνηση. Δεν τα πήγε καλά για εμάς που μείναμε με το ΕΣΥ που είχαμε.

Εμείς 3.
Εμείς. Ο εργάτης, ο υπάλληλος ιδιωτικός ή δημόσιος, ο περιπτεράς, ο ψιλικατζής, ο μανάβης, ο μικρομαγαζάτορας, ο συνταξιούχος, ο αγρότης, ο λαός με δυο κουβέντες, δέκα μνημονιακά χρόνια τώρα, είδε το εισόδημά του να μειώνεται κατά 40%. Τώρα πάρα πολλοί από αυτούς θα χρεοκοπήσουν και θα γεμίσουν τις στρατιές των ανθρώπων που βρίσκονται σε «απόλυτη φτώχεια». Τι να κάνουμε είναι δύσκολοι οι καιροί παγκοσμίως, τάχα μου μας συμπονάνε, οι πονοψυχιάρηδες, που πέρασαν την καραντίνα …στις πισίνες. Ποια λογική ορίζει ότι μπορεί και πρέπει να έχει ζημίες ένας φαμελιάρης στην κρίση;

Αυτοί 3.
Αυτοί, μεγαλοτραπεζίτες, μεγαλοεπιχειρηματίες, μεγαλοβιομήχανοι, μεγαλομέτοχοι, με δυο λόγια οι μεγαλολεφτάδες, ολοφύρονται για τους δύσκολους καιρούς παγκοσμίως. Χρόνια τώρα κρατάνε οι… άτιμοι οι δύσκολοι καιροί. Έχουν το καλό συνήθειο, όταν αγοράζουν μετοχές μιας δημόσιας επιχείρησης, όπως η ΟΛΥΜΠΙΑΚΗ ας θυμηθούμε, να την κάνουν ιδιωτική. Την ονομάζουν AEGEAN, ας θυμηθούμε. Τώρα που παίρνουν τα χρήματα του κρατικού κορβανά για να μη χρεοκοπήσουν, δεν διανοούνται ότι η εταιρεία τους πρέπει να γίνει δημόσια!! Ποια λογική ορίζει ότι ΔΕΝ μπορεί και ΔΕΝ πρέπει πρέπει να έχει ζημίες ένας μεγαλοεπιχειρηματίας, σε περίοδο οικονομικής κρίσης;
Σκεφτείτε και συμπληρώστε κι άλλες σελίδες Εμείς και Αυτοί. Είναι εύκολο. Και είναι πολλές οι σελίδες.

★★★

Τα μηχανάκια των γκαλοπιστών πήραν φωτιά. Για την επόμενη μέρα. Το 80% των πολιτών είναι, λέει, εξαιρετικά ανήσυχο για την οικονομική και εργασιακή του κατάσταση την επόμενη μέρα. Σώπα! Και έπρεπε να κάνουν δημοσκοπήσεις για να το αντιληφθούν; Δεν είναι βλάκας ο κόσμος, φοβισμένος είναι. Αυτό που δε μέτρησαν, ή μέτρησαν και δεν το λένε, είναι όχι η πρόθεση ψήφου, αλλά η πρόθεση για αντίσταση και αγώνες.
Όπως και να έχει το πράγμα, ο αγέρας φέρνει τη μυρωδιά που έχει το βρεγμένο χώμα μιας μπόρας μακρινής που έρχεται.

Τάνια

πηγή: Λαϊκός Δρόμος