Συνεχίζουμε τον αγώνα

Για να μη συγκαλυφθεί το έγκλημα στα Τέμπη

Ενάντια στην αντιλαϊκή κυβερνητική πολιτική

της φτώχειας, της ακρίβειας, των ιδιωτικοποιήσεων

Η 28η Φλεβάρη αποτελεί ένα σταθμό στη μεταπολιτευτική ιστορία της χώρας.

Η συγκλονιστική κάθοδος του κόσμου την 28η Φλεβάρη συμπύκνωσε και αποτέλεσε έκφραση της οργής που έχει συσσωρευτεί στην ελληνική κοινωνία τόσο από την προκλητική πολιτική της συγκάλυψης ενός προδιαγεγραμμένου κυβερνητικού εγκλήματος, όσο και από τις συνθήκες του αυταρχισμού, της φτώχειας και της απόγνωσης στις οποίες έχουν βυθίσει με την πολιτική τους τον ελληνικό λαό. Η 26η Ιανουαρίου και πολύ περισσότερο η 28η Φλεβάρη, ως παλλαϊκές εκδηλώσεις συλλογικής έκφρασης, αποτελούν σημαντικές παρακαταθήκες για το λαό και πολύ περισσότερο για τη νεολαία που για πρώτη φορά μετά από χρόνια έγινε κοινωνός τέτοιων γεγονότων.

Η 28η Φλεβάρη ήταν μια μεγαλειώδης ενωτική πανεργατική-παλλαϊκή κινητοποίηση και, ταυτόχρονα, ένας απεργιακός σταθμός. Μια εξέλιξη που επισφράγισαν πολυάριθμα πάνδημα ενωτικά συλλαλητήρια σε όλη την Ελλάδα αλλά και στο εξωτερικό και ιδιαίτερα η -μετά από πολλά χρόνια- μαζική συμμετοχή στην απεργία. Η 28η Φλεβάρη αναδεικνύει τη μαζική εξωκοινοβουλευτική κινητοποίηση και το αναντικατάστατο όπλο της απεργίας ως βασικό μέσο πάλης της εργατικής τάξης και του λαού στον αγώνα του για τη δικαίωση των αιτημάτων και την κατοχύρωση των δικαιωμάτων του. Εγγράφεται ως τέτοια μέρα στις συνειδήσεις και σημαδεύει τη σκέψη των εργαζόμενων και της νεολαίας.

Η πλατιά, ενωτική πανεργατική-παλλαϊκή κινητοποίηση και ο απεργιακός αγώνας είναι μεγάλη ανάγκη να συνεχισθεί. Με αιτήματα που πραγματικά μπορούν να ενώνουν.

Ο αγώνας αυτός δεν πρέπει να εγκλωβισθεί και να αποδυναμωθεί μέσα σε κοινοβουλευτικές διαδικασίες, όπως η πρόταση “δυσπιστίας” στην κυβέρνηση, που προωθούν τα κόμματα της κοινοβουλευτικής αντιπολίτευσης.

Δεν πρέπει να συρθεί από λογικές ηγεμονισμών, “πρωτοβουλιών” σε κατευθύνσεις που αποδυναμώνουν την πλατιά ενωτική κινητοποίηση των εργαζομένων και του λαού ενάντια στην κυβερνητική πολιτική είτε γίνονται “ουρά” αποπροσανατολιστικών κοινοβουλευτικών διαδικασιών.

Δεν πρέπει να συρθεί από συνθήματα που λαθεμένα υποβάλλουν τις εκλογές ως διέξοδο για την επίλυση των λαϊκών προβλημάτων.

Γιατί, όπως απέδειξε η 26η Γενάρη και ακόμα περισσότερο η 28η Φλεβάρη, φραγμό στην αντιλαϊκή κυβερνητική πολιτική μπορεί να βάλει ΜΟΝΟ ο μαζικός ενωτικός παλλαϊκός-πανεργατικός εξωκοινοβουλευτικός αγώνας.

Η ΕΡΓΑΣ καλεί να συνεχισθεί και να ενισχυθεί αυτός ο αγώνας.

Με συμμετοχή στα συλλαλητήρια της 5/3 αλλά και με νέα συλλαλητήρια και νέο απεργιακό αγώνα.

• Για να μην περάσει η συγκάλυψη.
• Για την απόδοση ευθυνών και για ασφαλείς μεταφορές.
• Ενάντια στις ιδιωτικοποιήσεις και τις μνημονιακές πολιτικές της επενδυτικής ασυδοσίας. Ενάντια στην πολιτική της φτώχειας και της ακρίβειας.
• Για την απόκρουση και ανατροπή συνολικά της αντιλαϊκής κυβερνητικής πολιτικής.