Το νομοσχέδιο του υππο, αιτία της κρίσης
Μεγάλη κρίση έχει ξεσπάσει στους κόλπους της ελληνόγλωσσης/φωνης, μουσικής για την ελληνικότητα του Ζαριού, δηλαδή του ιδιαίτερου αυτού τραγουδιού που αποτελεί την εθνική μας επιλογή για τη συμμετοχή μας στη Eurovision, στον ευρωπαϊκό ετήσιο διαγωνισμό ακροάματος και θεάματος. Στην πραγματικότητα το έναυσμα της κρίσης έχει δοθεί από το νομοσχέδιο του υπουργείου Πολιτισμού, που επιχειρεί να πριμοδοτήσει στην ελληνική αγορά τα ελληνόφωνα τραγούδια, και επιβάλλει ποινές στον βαθμό που τα ελληνόφωνα δεν ακούγονται σε ποσοστό τουλάχιστον 45% ανάμεσα σε όλα τα υπόλοιπα. Σε ό,τι αφορά το «Ζάρι» (αναφέρεται ως ZARI), τα δύο ερωτήματα που έχουν απασχολήσει βασικά τον κόσμο της ελληνικής μουσικής είναι α) αν το «ZARI» είναι ελληνικό τραγούδι, και β) αν το «ZARI» είναι, εν γένει, τραγούδι.

Ανήσυχοι οι ξενοδόχοι και οι υπεύθυνοι σύνθετων τουριστικών καταλυμάτων, οι μέτοχοι των εμπορικών κέντρων, οι ιδιοκτήτες καζίνο, οι DJ των αεροδρομίων και των χώρων αναμονής στα λιμάνια όλης της χώρας, κοκ, με δυο λόγια όλοι όσοι διαχειρίζονται κοινόχρηστους χώρους στους οποίους ακούγεται δημόσια μουσική και τους οποίους αφορά το νομοσχέδιο, εκπέ­μπουν αγωνιώδη ερωτήματα προς το υπουργείο Πολιτισμού για την ελληνικότητα του «ZARIού». Το τραγούδι εξελίσσεται σε δίκοπο μαχαίρι, διότι αν μεν θεωρηθεί ελληνικό, προσμετράται στην ελληνόφωνη μουσική που δίνει τη ζητούμενη ποσόστωση του 45%. Αν όμως δεν κριθεί ελληνικό, τότε (με τη μορφή της αρχαίας τραγωδίας, την οποία και αυτή εμείς πρώτοι ανακαλύψαμε) οι επιχειρηματίες θα οδηγούνται στην καταστροφή τους (και σε πρόστιμα έως 20.000 ευρώ) παίζοντας τραγούδια τα οποία οι ίδιοι επέλεξαν για να τους σώσουν.

Το όνομα
Γενικά μιλώντας, δεν αποτελεί το όνομα ενός τραγουδιού κριτήριο για την ελληνικότητά του. Ειδικότερα μιλώντας, σίγουρα οι συμμετοχές μας στη Eurovision είναι ακόμη περισσότερο μπερδευτικές, καθότι μόνο τα τελευταία δέκα χρόνια έχουμε κατέβει να αγωνιστούμε με τα ακόλουθα τραγούδια: «Rise Up», «OneLast Breath», «Utopian Land», «This is Love», «Όνειρό μου», «Better Love», «Supergirl», «Last Dance», «Die Toge­ther», «What They Say». Απολύτως εν προκειμένω, το υπουργείο Πολιτισμού αναμένεται να εκδώσει διευκρινιστική εγκύκλιο, με την οποία θα διασαφηνίζει ότι αν μια λέξη (άρα και ένας τίτλος τραγουδιού) είναι ελληνοποιημένη ή αποτελεί αντιδάνειο, τότε ισοδυναμεί με ελληνική. Θυμίζουμε ότι σύμφωνα με την κατά Μπαμπινιώτη ετυμολογία της λέξεως, το «ζάρι» είναι καραμπινάτης αραβικής προελεύσεως. Εμείς είχαμε τους «κύβους».

Οι συνθέτες
Μολονότι το νομοσχέδιο του υπουργείου Πολιτισμού στοχεύει να ενισχύσει, ανάμεσα στα άλλα, τους Έλληνες δημιουργούς ελληνικών τραγουδιών, σίγουρα η κατάσταση περιπλέκεται επαρκώς στις περιπτώσεις ξένων δημιουργών οι οποίοι γράφουν μουσική που ονομάζεται, προσομοιάζει ή είναι ελληνική. Παρεμπιπτόντως, το «ZARI» γράφτηκε από τους Gino Borri, Jay Lewitt Stolar, Jordan Richard Palmer, Konstantin Plamenov Beshkov, Μανώλη Σολιδάκη, Μαρίνα Σάττι, Nick Kodonas, Oge και Vlospa. Κανείς να μην αμφισβητήσει την ελληνικότητα της Σάττι, το ξενικό της επίθετο οφείλεται στο γεγονός ότι ο πατέρας της είναι Σουδανός. Ας σημειωθεί ότι, για να καταλήξουμε στο βέλτιστο όλων «ZARI», προηγουμένως απορρίψαμε 150 τραγούδια άλλων συνθετών.

Η μουσική
Οι μετριοπαθείς βαθείς γνώστες της μουσικής και των διεθνών καλλιτεχνικών ρευμάτων, εκτιμούν ότι, από την άποψη της μουσικής, το «ZARI» κινείται σε ένα πολυπολιτισμικό πλαίσιο, πλέει σαν σύγχρονη Αργώ αρμονικά και με ισορροπία ανάμεσα στις σύγχρονες Συμπληγάδες Πέτρες, με ακούσματα που αντλούν στοιχεία από ινδικό μελωδικό αχταρμά, πασπαλισμένο με άρωμα Μπόλιγουντ, από τη βαλκανική πίπιζα, την τραπ και την ποπ, ασφαλώς όχι έθνικ, αλλά με ισχυρά φολκλόρ αυτοσαρκαστικά στοιχεία (και οριακά τρολαριστικές πινελιές σε βάρος αρκετών μουσικών παραδόσεων και ρευμάτων, πιθανώς και όλων). Τίποτα από αυτά δεν είναι απολύτως ελληνικό και, για να ενισχυθεί η εθνική ταυτότητα του τραγουδιού, η ερμηνεύτρια υποχρεώθηκε να γυρίσει το βίντεο κλιπ μπροστά στο Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου, στο Ωδείο Ηρώδου του Αττικού, στα Προπύλαια της Ακρόπολης Αθηνών κλπ. Και πάλι, όμως, ό,τι φωτογραφίζεται μπροστά στην Ακρόπολη, δεν είναι ντε και καλά ελληνικό.

Ο στίχος
Ο στίχος επίσης ισορροπεί με αρμονία, ανάμεσα στα ελληνικά, και στα αγγλικά, τα οποία βέβαια, όπως όλοι γνωρίζουμε, στέκονται ως γλώσσα αφού εγκόλπωσαν δεκάδες χιλιάδες ελληνικές και λατινικές (που και αυτές, έχουν ελληνική προέλευση) λέξεις. Από την πλούσια στιχοπλοκή, με φυσικό τρόπο ξεχώρισε η μεστή νοημάτων φράση «Τα-Τα», ενίοτε «Τα-Τα-Τα», η οποία αν και αμφισβητούμενης αρχικής προέλευσης, γνώρισε διεκδικητή πατρότητας τη γνωστή στιχουργό Εύη Δρούτσα, η οποία εξήγησε ότι ο στίχος είναι κλεμμένος δικός της. Μάλιστα σε μια στιγμή φάνηκε να απειλεί με προσφυγές για τα πνευματικά δικαιώματα. Λέτε τελικά το «ZARI» να μη το κρίνει η Eurovision, αλλά τα δικαστήρια;

ΕλληνικόΤΑΤΑ
Την καταλυτική απάντηση σε όλα τα ερωτήματα έδωσε το υπουργείο Πολιτισμού, το οποίο, δια ειδικής επιστημονικής επιτροπής που συγκρότησε, εξέδωσε Δελτίο Τύπου εξηγώντας ότι η διπλή συλλαβή «Τα-Τα» είναι πατενταρισμένη ελληνικότατη, και δη μυκηναϊκή. Απαντάται ήδη στις πινακίδες της Γραμμικής Β΄ και, για παράδειγμα, αναγνωρίζεται στις αρχαιότατες λέξεις ta-ta-ke-u και ta-ta-ro, σηματοδοτώντας υπερ3300ετή ελληνική χρήση.

Επιπλέον, ακόμη και στην ιστορική περίοδο, είναι χαρακτηριστικό ότι μία από τις παλαιότερες σωζόμενες και πλέον γνωστές ελληνικές επιγραφές (Οινοχόη του Διπύλου, 740 π.Χ.), η οποία είναι γραμμένη πια με αλφάβητο, και όχι με συλλαβογράμματα και ιδεογράμματα, φέ­ρει αναδιπλασιασμένη την ίδια ξακουστή συλλαβή, εν­σωματωμένη στη λέ­ξη ΑΤΑΛΟΤΑΤΑ [με­τάφραση: όποιος από όλους τους χορευτές χορεύει με μεγαλύτερη χάρη, αυ­τός να πάρει (ενν. την οινοχόη)].

Έχοντας ξεμπερδέψει με το θέμα της ελληνικότητας του στίχου, και, συνεπώς, του τραγουδιού, το υπουργείο Πολιτισμού πλέον στρέφει την προσοχή της στην ομάδα των κακοπροαίρετων η οποία δεν κατατάσσει εν γένει το «ZARI» στην κατηγορία των τραγουδιών. Το βασικό τους επιχείρημα είναι ότι «ένα απορριματοφόρο που αδειάζει καθημερινά κάδους και τους επαναφέρει, είναι πιο ρυθ­μικό και μελωδικό» από την εθνική επι­λογή μας για τη Eu­rovision.
Και η συκοφαντία αυτή αναμένεται να καταπέσει από τα επιχειρήματα του υπουργείου.

οι Πύλες του Πολιτικού Παραδόξου

πηγή: Λαϊκός Δρόμος