Παγιώνεται η ένταση στις ελληνοτουρκικές σχέσεις και ταυτόχρονα «νομιμοποιούνται» οι τουρκικές επεκτατικές διεκδικήσεις προς όλες τις κατευθύνσεις (Συρία, Κύπρο και Ελλάδα). Η Άγκυρα, ενώ κλιμακώνει την επιθετική της ρητορική σε βάρος των γειτόνων της και επιδίδεται καθημερινά σε δεκάδες παραβιάσεις του ελληνικού εναέριου χώρου και υπερπτήσεις πάνω από ελληνικά νησιά, απόφυγε γενικευμένες προκλήσεις κατοχύρωσης της «Γαλάζιας Πατρίδας», ανάλογες με το καλοκαίρι του 2020, ενόψει και άλλων εξελίξεων και στοχεύσεών της, όπως το Συριακό, το Ουκρανικό και τις συζητήσεις με τους Αμερικανούς για τα F-16.
Αξιοποιώντας τη γεωπολιτική της θέση και τα οικονομικά, στρατιωτικά της μεγέθη ποντάρει στις φλέγουσες επιδιώξεις των Αμερικανονατοϊκών «συμμάχων» να διατηρήσουν την Τουρκία στο στρατόπεδό τους, παζαρεύοντας «ανταλλάγματα» σε βάρος των ελληνικών και κυπριακών κυριαρχικών δικαιωμάτων.

Από την άλλη πλευρά, η κυβέρνηση της Δεξιάς, ακολουθώντας την πεπατημένη προβλέψιμη τακτική της, εξαντλείται σε επικίνδυνες μεγαλοστομίες για δήθεν ισχυρούς «συμμάχους» υποστηριχτές της. Στα πλαίσια αυτά σουλατσάρουν στη χώρα Άραβες σεΐχηδες (ΗΑΕ) και Αμερικάνοι γερουσιαστές (Μενέντεζ, Σαρμπάνης), που πέρα από κάποιες αποσπασματικές, τάχα φιλελληνικές, διακηρύξεις, αποκαλύπτουν τους πραγματικούς ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς.
Πρόσφατοι «υψηλοί επισκέπτες», ο αποτυχημένος για την προεδρία των ΗΠΑ ειδικός απεσταλμένος του Μπάιντεν, Κέρι, ο οποίος έχει αποσπάσει την τελευταία δεκαετία για λογαριασμό των αμερικάνικων μονοπωλίων στο όνομα της κλιματικής αλλαγής περισσότερες από 1.800 δεσμεύσεις αξίας άνω των 108 δισ. δολαρίων και το «σκυλάκι του Μπους», Μπλέρ, που με αποδειδειγμένα ψεύτικα στοιχεία έσυρε τη Βρετανία στον πόλεμο του Ιράκ και τώρα …ανησυχεί για την Ουκρανία.

Είναι χαρακτηριστική η επίσκεψη Μενέντεζ στην Ελλάδα, ο οποίος, αφού επιθεώρησε και εκθείασε το αμερικανικό πολεμικό ορμητήριο της Αλεξανδρούπολης, εκτιμώντας ότι «θα αποτελέσει γεωστρατηγικό κέντρο για την Ελλάδα, για την περιοχή, αλλά και για τους Συμμάχους», κάλεσε την Άγκυρα «να αλλάξει πορεία και να ανταποκριθεί στις ευθύνες της έναντι της αμυντικής συμμαχίας, όντας ο εποικοδομητικός εταίρος στην περιοχή που όλοι ελπίζουμε ότι μπορεί να είναι». Δείχνοντας έτσι ότι πίσω από τις «φιλελληνικές» κορώνες του, είναι ότι το κύριο ενδιαφέρον του είναι η ευθυγράμμιση της Τουρκίας στο δυτικό μαντρί.
Σ’ αυτό το πλαίσιο ο κεραυνός των συγχαρητηρίων του ΝΑΤΟ για τη τουρκική νίκη επί της Ελλάδας το 1922 δεν έπεσε εν αιθρία. Αγνοώντας την «άλλη σύμμαχο», που χαρακτηρίζει την ίδια επέτειο σαν Μικρασιατική καταστροφή, η Συμμαχική Χερσαία Διοίκηση του ΝΑΤΟ ανέφερε σε ανάρτηση στο Τουίτερ: «Σήμερα συμπληρώνονται εκατό χρόνια από την ανεξαρτησία της Τουρκίας. Συμμετέχουμε με τους Τούρκους συμμάχους μας σε όλο το ΝΑΤΟ και πέραν αυτού για να γιορτάσουμε τη Νίκη τους και την Ημέρα των Τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων». Μετά από λίγες ώρες σε εφαρμογή της πρακτικής των «ίσων αποστάσεων», η ανάρτηση αποσύρθηκε.

Αποκορύφωμα της τουρκικής επεκτατικής ρητορικής αποτέλεσε η εθνικιστική ομιλία του Ερντογάν για τα 100 χρόνια από τη «νίκη του τουρκικού στρατού επί του ελληνικού» με αναφορές στους «ποταπούς Έλληνες». Ο Ερντογάν κάλεσε σε ετοιμότητα για «τη μεγάλη μάχη αυτού του αιώνα το 2023», υποστηρίζοντας ότι «αποτρέπουμε κάθε επίθεση. Χαλάμε κάθε παιχνίδι. Γνωρίζουμε ότι όποιος κάνει υπομονή, νικά». Πρόβλεψε ότι «το 2023, όταν θα γιορτάσουμε την 100ή επέτειο της Δημοκρατίας μας, ελπίζουμε ότι θα είναι ένα νέο ορόσημο στο οποίο θα προαναγγείλουμε την οικοδόμηση μιας μεγάλης και ισχυρής Τουρκίας» και έκλεισε απευθύνοντας στους συγκεντρωμένους το ερώτημα: «Είμαστε έτοιμοι για την επίθεση του 2023;», για να πάρει θετική απάντηση.

Σε δικές του δηλώσεις ο κυβερνητικός συγκάτοικος και πρόεδρος του εθνικιστικού MHP, Μπαχτσελί, αναφερόμενος στη Μικρασιατική Καταστροφή, ισχυρίστηκε ότι «η Ελλάδα εξαντλεί την υπομονή της Τουρκίας στη Μεσόγειο και στο Αιγαίο, ενώ η παρενόχληση των τουρκικών δυνάμεων στον αέρα και στη στεριά είναι μια ασύμμετρη αντίδραση για τον πόνο και τον εφιάλτη που ζουν εδώ και εκατό χρόνια». Συμβούλευσε τη «σημερινή ελληνική κυβέρνηση, που στοιχειώνει τον ελληνικό λαό, να συνέλθει και να σταματήσει άμεσα τις προκλήσεις, διαφορετικά το τίμημα που θα πληρώσει η Ελλάδα θα είναι πολύ πιο βαρύ…».

Αυτά ενώ το τουρκικό υπουργείο Άμυνας υποστήριξε σε ανακοίνωσή του ότι ελληνικά συστήματα S-300, που εδρεύουν στην Κρήτη «κλείδωσαν» τουρκικά F-16 ενώ τα τελευταία βρίσκονταν σε αποστολή αναγνώρισης στα 10.000 πόδια, δυτικά της Ρόδου, κάνοντας λόγο για «παρενόχληση» και «εχθρική ενέργεια». Είχε προηγηθεί επεισόδιο ΝΑΤΟϊκής εμπλοκής ελληνικών και τουρκικών μαχητικών πάνω από το Αιγαίο στο φόντο της συνοδείας αμερικανικών B-52, στα πλαίσια της κατ’ ευφημισμό άσκησης Διασυμμαχικής συνοχής και αλληλεγγύης. Και ενώ το ΝΑΤΟ ποιεί την νήσσαν για το περιστατικό, καθώς δεν αναγνωρίζει σύνορα, αλλά «ενιαίο επιχειρησιακό χώρο» στη νοτιοανατολική του πτέρυγα, φουσκώνει τα πανιά των τουρκικών αμφισβητήσεων σε Αιγαίο, Ανατολική Μεσόγειο και Θράκη.

Εξάλλου είναι ενδεικτική των αμερικανικών προθέσεων να συγκρατήσουν την Άγκυρα από την προσέγγισή της με τη Μόσχα, η απόφαση του Λευκού Οίκου να πουλήσει στην Τουρκία 40 καινούργια F-16V και να αναβαθμίσει άλλα 80, συνολικού κόστους 6 δισ. δολαρίων, με το Κογκρέσο να θέτει δήθεν όρους ώστε αυτά να μην χρησιμοποιούνται ενάντια σε συμμαχικές χώρες. Και αυτά την ίδια περίοδο που η Ρωσία αποκαλύπτει ότι επίκειται αποστολή στην Άγκυρα και δεύτερης συστοιχίας αντιαεροπορικών συστημάτων S-400 και η Τουρκία ουσιαστικά επιβεβαιώνει ότι «η αγορά μιας δεύτερης παρτίδας περιλαμβανόταν στο αρχικό σχέδιο και στη σχετική σύμβαση».

Τα προπαγανδιστικά φληναφήματα της κυβέρνησης Μητσοτάκη και των φερεφώνων της για δήθεν φρένο και προαπαιτούμενα από το αμερικανικό Κογκρέσο έχουν κιόλας εγκαταλειφθεί. Ο Τούρκος Υπουργός Άμυνας, Ακάρ, ήταν αποκαλυπτικός σχετικά με τους υποτιθέμενους όρους: «Η στρατιωτική μας αντιπροσωπεία πήγε στις ΗΠΑ τον Αύγουστο. Δεν έχουμε κάποιο πρόβλημα με τη στρατιωτική αντιπροσωπεία του υπουργείου Άμυνας των ΗΠΑ… Η προσδοκία μας είναι να ολοκληρωθεί η διαδικασία προμήθειας αεροσκαφών, συμπεριλαμβανομένου του Κογκρέσου και του Λευκού Οίκου. Μιλήσαμε με τον υπουργό Άμυνας των ΗΠΑ… Του είπαμε ξεκάθαρα και σαφέστατα δεν δεχόμαστε όρους».
Πρώτη στον μακρύ κατάλογο των δυτικών ανταλλαγμάτων προς την Τουρκία βρίσκεται η Κύπρος. Την ώρα που ξεσηκώνεται ορυμαγδός για τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, η Κύπρος παραμένει υπό κατοχή για σχεδόν μισό αιώνα και τελευταία βρίσκεται μπροστά σε νέες πιο επώδυνες εξελίξεις, καθώς η Τουρκία προβάλλει τη διχοτομική γραμμή των δυο ανεξάρτητων κρατών και στέλνοντας ανενόχλητη γεωτρύπανα στην κυπριακή ΑΟΖ, προσβάλλει τη θαλάσσια κυριαρχία του νησιού και τις αποφάσεις του ΟΗΕ επεκτείνοντας τον Αττίλα στα Βαρώσια.
Στις συνθήκες αυτές και με φόντο τις αυξανόμενες δυσκολίες στην κάλυψη των ενεργειακών αναγκών της Ευρώπης, η ιταλογαλλική κοινοπραξία των κολοσσών «Eni» και «Total» ανακοίνωσε τον εντοπισμό κοιτάσματος φυσικού αερίου 2,5 τρισ. κυβικών ποδιών στο «οικόπεδο 6», ενώ σύμφωνα με το ιταλικό πολεμικό ναυτικό το πλοίο-γεωτρύπανο της ενεργειακής εταιρείας ΕΝΙ συνοδεύεται από τη φρεγάτα Mimbelli.

Η τουρκική αντίδραση παρά τη διατυπωμένη θέση της πως τίποτε δεν μπορεί να γίνει στην περιοχή -σε ό,τι αφορά τα ενεργειακά- χωρίς τη συναίνεση ή τη συμμετοχή της Άγκυρας, ήταν ήπια προσαρμοσμένη στις τρέχουσες κινήσεις τακτικής. Ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών, Τσαβούσογλου, μετά τις ανακοινώσεις για την ανακάλυψη στο θαλάσσιο τεμάχιο 6, δήλωσε πως δεν παραβιάστηκε η λεγόμενη τουρκική υφαλοκρηπίδα και πως η γεώτρηση των εταιρειών έγινε νοτιότερα, υπαινισσόμενος ότι το βόρειο τμήμα του παραπάνω τμήματος της κυπριακής ΑΟΖ ανήκει στην τουρκική δικαιοδοσία και σχολίασε ότι «η λύση του ζητήματος της Ανατολικής Μεσογείου στην πραγματικότητα εξαρτάται από το μοίρασμα των εσόδων στην Κύπρο. Δηλαδή το 50% του ζητήματος: Η δίκαιη κατανομή των εσόδων».

Άξια σχολιασμού είναι και η σχετική δήλωση του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, που προβλήθηκε από τα ελληνικά μέσα ενημέρωσης σαν δήθεν αναγνώριση του δικαιώματος της Κύπρου η αξιοποίηση των πόρων της, που βρίσκονται εντός της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης της. Ωστόσο, η δήλωση του εκπροσώπου του Στέιτ Ντιπάρτμεντ κατάληξε υιοθετώντας τις τουρκικές αξιώσεις με τη διατύπωση: «Πιστεύουμε ότι οι πόροι πετρελαίου και φυσικού αερίου της Κύπρου, όπως και όλοι οι πόροι της, θα πρέπει να μοιράζονται δίκαια μεταξύ των δύο κοινοτήτων. Η ανάπτυξη των πόρων στην Ανατολική Μεσόγειο θα πρέπει να προάγει τη συνεργασία και να παρέχει τα θεμέλια για διαρκή ενεργειακή ασφάλεια και οικονομική ευημερία σε ολόκληρη την περιοχή».

πηγή: Λαϊκός Δρόμος